PHILOSOPHI NATURALIS PRINCIPIA MATHEMATICA By Isaac Newton BOOK II, LEMMA 2.

(Third Edition, 1726)

Edited by David R. Wilkins 2002

NOTE ON THE TEXT

David R. Wilkins Dublin, June 2002

LEMMA II.
Momentum genit quatur momentis laterum singulorum generantium in eorundem laterum indices dignitatum & coecientia continue ductis. Genitam voco quantitatem omnem, qu ex lateribus vel terminis quibuscunque in arithmetica per multiplicationem, divisionem & extractionem radicum; in geometria per inventionem vel contentorum & laterum, vel extremarum & mediarum proportionalium, sine additione & subductione generatur. Ejusmodi quantitates sunt facti, quoti, radices, rectangula, quadrata, cubi, latera quadrata, latera cubica, & similes. Has quantitates, ut indeterminatas & instabiles, & quasi motu uxuve perpetuo crescentes vel decrescentes, hic considero; & earum incrementa vel decrementa momentanea sum nomine momentorum intelligo: ita ut incrementa pro momentis addititiis seu armativis, ac decrementa pro subductitiis seu negativis habeantur. Cave tamen intellexeris particulas nitas. Particul nit non sunt momenta, sed quantitates ips ex momentis genit. Intelligenda sunt principia jamjam nascentia nitarum magnitudinum. Neque enim spectatur in hoc lemmate magnitudo momentorum, sed prima nascentium proportio. Eodem recidit si loco momentorum usurpentur vel velocitates incrementorum ac decrementorum (quas etiam motus, mutationes & uxiones quantitatum nominare licet) vel nit quvis quantitates velocitatibus hisce proportionales. Lateris autem cujusque generantis coeciens est quantitas, qu oritur applicando genitam ad hoc latus. Igitur sensus lemmatis est, ut, si quantitatum quarumcunque perpetuo motu crescentium vel decrescentium A, B , C , &c. momenta, vel his proportionales mutationum velocitates dicantur a, b, c, &c. momentum vel mutatio geniti rectanguli AB fuerit aB + bA, & geniti contenti ABC momentum fuerit aBC + bAC + cAB : & genitarum dignitatum A2 , A3 , A4 , 1 3 1 2 1 1 3 1 1 2 2, 2 3, A 2 , A 2 , A 3 , A 3 , A1 , A2 , & A 2 momenta 2aA, 3aA2 , 4aA3 , 1 2 aA 2 aA , 3 aA 1 3 2 1 3 , aA2 , 2aA3 , & 2 aA 2 respective. Et generaliter, ut dignitatis cujuscunque 3 aA nm n n A m momentum fuerit aA m . Item ut genit A2 B momentum fuerit 2aAB + bA2 ; & m A3 genit A3 B 4 C 2 momentum 3aA2 B 4 C 2 + 4bA3 B 3 C 2 + 2cA3 B 4 C ; & genit 2 sive A3 B 2 B momentum 3aA2 B 2 2bA3 B 3 : & sic in cteris. Demonstrantur vero lemma in hunc modum. Cas. 1. Rectangulum quodvis motu perpetuo auctum AB ubi de lateribus A & B deerant 1 1 1 1 1 1 momentorum dimidia 1 2 a & 2 b, fuit A 2 a in B 2 b seu AB 2 aB 2 bA + 4 ab; & quam 1 primum latera A & B alteris momentorum dimidiis aucta sunt, evadit A + 2 a in B + 1 2b 1 1 1 seu AB + 2 aB + 2 bA + 4 ab. De hoc rectangulo subducator rectangulum prius, & manebit excessus aB + bA. Igitur laterum incrementis totis a & b generatur rectanguli incrementum aB + bA. Q.E.D. Cas. 2. Ponatur AB semper quale G, & contenti ABC seu GC momentum (per cas. 1.) erit gC + cG, id est (si pro G & g scribantur AB & aB + bA) aBC + bAC + cAB . Et par est ratio contenti sub lateribus quotcunque. Q.E.D. 1

Cas. 3. Ponantur latera A, B , C sibi mutuo semper qualia; & ipsius A2 , id est rectanguli AB , momentum aB + bA erit 2aA, ipsius autem A3 , id est contenti ABC , momentum aBC + bAC + cAB erit 3aA2 . Et eodem argumento momentum dignitatis cujuscunque An est naAn1 . Q.E.D. 1 1 1 Cas. 4. Unde cum in A sit 1, momentum ipsius ductum in A, una cum ducto A A A 1 in a erit momentum ipsius 1, id est, nihil. Proinde momentum ipsius seu ipsius A1 est A 1 1 1 a . Et generaliter cum n in An sit 1, momentum ipsius n ductum in An una cum n 2 A A A A 1 na n n1 in naA erit nihil. Et propterea momentum ipsius n seu A erit n+1 . Q.E.D. A A 1 1 1 1 Cas. 5. Et cum A 2 in A 2 sit A, momentum ipsius A 2 ductum in 2A 2 erit a, per cas. 3: a 1 m 1 1 2 . Et generaliter si ponatur A n quale B , ideoque momentum ipsius A 2 erit 1 sive 2 aA 2A 2 m erit Am quale B n , ideoque maAm1 quale nbB n1 , & maA1 quale nbB 1 seu nbA n , mn m m ideoque aA n quale b, id est, momento ipsius A n . Q.E.D. n Cas. 6. Igitur genit cujuscunque Am B n momentum est momentum ipsius Am ductum in B n , una cum momento ipsius B n ducto in Am , id est maAm1 B n + nbB n1 Am ; idque sive dignitatum indices m & n sint integri numeri vel fracti, sivi armativi vel negativi. Et par est ratio contenti sub pluribus dignitatibus. Q.E.D. Corol. 1 Hinc in continue proportionalibus, si terminus unus datur, momenta terminorum reliquorum erunt ut iidem termini multiplicati per numerum intervallorum inter ipsos & terminum datum. Sunto A, B , C , D, E , F continue proportionales; & si detur terminus C , momenta reliquorum terminorum erunt inter se ut 2A, B , D, 2E , 3F . Corol. 2 Et si in quatuor proportionalibus du medi dentur, momenta extremarum erunt ut edem extrem. Idem intelligendum est de lateribus rectanguli cujuscunque dati. Corol. 3. Et si summa vel dierentia duorum quadratorum detur, momenta laterum erunt reciproce ut latera. Scholium. In epsitola quadam ad D. J. Collinium nostratem 10 Decem. 1672 data, cum descripsissem methodum tangentium quam suspicabar eandem esse cum methodo Slusii tum nondum communicata; subjunxi: Hoc est unum particulare vel corollarium potius methodi generalis, qu extendit se citra molestum ullum calculum, non modo ad ducendum tangentes ad quasvis curvas sive geometricas sive mechanicas vel qomodocunque rectas lineas aliasve curvas respicientes, verum etiam ad resolvendum alia abstrusiora problematum genera de curvitatibus, areis, longitudinibus, centris gravitatis curvarum &c. neque (quemadmodum Huddenii methodus de maximis & minimis) ad solas restringitur quationes illas qu quantitatibus surdis sunt immunes. Hanc methodum intertexui alteri isti qua quationum exegesin instituo reducendo eas ad series innitas. Hactenus epistola. Et hc ultima verba spectant ad tractatum quem anno 1671 de his rebus scripseram. Methodi vero hujus generalis fundamentum continetur in lemmate prcedente.