Toplumsal Degisim

Bu makale, postmodernlik durumunun çağcıl toplumlarda makro düzeyde biçim verdiği toplumsal, siyasal ve
ekonomik gerçekliğin, gündelik yaşam ve etkileşim düzenine yansımalarını analiz etmektedir. Bu yansımalarda, kamusal
/özel alan karşıtlığı, postmodernlik durumunun bireylerin karakter bütünlüklerinde yarattığı aşınma ve anlam rölativizmi
tartışmanın merkez noktasını oluşturmaktadır. Postmodernlik durumu, 1970 sonrasında, olgunlaşmış ve toplumsal yaşayışa
etki etmiş oluşumsal bir süreçtir. Ulus-devlet ve refah toplumunun kurumsal düzenliliklerinde radikal değişim ve
dönüşümlere neden olmuştur. Bu çalışma, postmodenlik durumun biçimlendirdiği değişim, dönüşüm ve farklılaşmaların
sosyo oluşumuna yoğunlaşarak, psiko-oluşuma etkilerini tartışmaya açmaktadır.

Türk edebiyatı üzerine akademik araştırmalar yapmanın -özellikle de Tanzimat ve sonrası dönemi kapsayacaksa-başlangıçta büyük bir avantaj gibi görünen, ancak iyi yönetilmezse hızla soruna dönüşme ihtimali bulunan bir açmazı vardır. Zira, incelemeye karar verdiğiniz alanda muhtemelen daha pek çok söylenecek yeni söz mevcuttur ve iyi bir çerçeve çizilebilirse araştırmacının önünde bir anda bakir ve verimli bir kariyer planı belirebilir. Bunlar, kıyıda köşede kalmış, hakkı yenmiş ya da tarihsel olarak görmezden gelinmiş konu/akım/dönem/yazar/kuram/kitap vb. olabileceği gibi, üzerine defalarca gidilse de farklı bakış açıları yakalanamadığından hep aynı kısır döngü yorumlara/tasniflere/ön kabullere sıkışmış çok bildik sorular-sorunlar da olabilir. Bu yüzden, Türk edebiyatı alanında çalışılmamış hiçbir konu kalmadığı ile hiçbir konunun henüz gereğince ele alınmadığı yargısı aynı anda geçerlidir. Dolayısıyla eleştiri düzlemindeki eksiklikler genellikle konu seçiminde ve niyette değil, tercih edilen yöntemde ya da gelenekselleşmiş yöntemlere direnebilmede ortaya çıkar. Çilem Tercüman'ın 2010'da İstanbul Üniversitesi'nde tamamladığı doktora tezinin kitaplaşmış hali olan Türk Romanında Moda ve Toplumsal Değişim (1923-1940 başlıklı çalışması, niyetini ve kapsamını adından başlayarak açık yüreklilikle ortaya koyuyor. Tercüman, eserinin vaadini de Önsöz'de şöyle açıklamış: "[Bu kitap] moda ve alamod şeylerde ifadesini bulan beğeniler ve tercihler ile bunlar etrafında dile getirilen fikirler ve açılan tartışmaları derleyip değerlendirmeyi; böylece moda olgusu bağlamında toplumsal değişimi tespit ve tasvir etmeyi amaçlamaktadır" (s. 12). Bu noktada kitabın ikili bir uğraş edindiği görülür: Bir yandan belirlenen periyottaki Dr., Boğaziçi Üniversitesi. [email protected]

Toplumsal değişme,insanlaruı davramşlanndaki genel değişimi ifade eder. Değişmenin dinamikleri noktasından bakıldığında; toplumsal değişmenin dinamiklerinin "ideoloji" ve "teknoloji" olarak smıflandırılabildiği görülür. Toplumsal değişmenin dinamiğini oluşturan unsura göre toplumsal değişme özel bir durum gösterir bunun sonucu toplumsal değişme ile Modernleşme -Batılılaşma ilişkisi ortaya çıkarJBununla birlikte toplumsal değişme sureci, toplumsal kontrol mekanizmalarının da değişimden etkilenmesi sonucu, bir toplumsal çözülme tehlikesini de içinde taşır. Batılı ülkelerin endüstriyel alanda yaşamış oldukları değişim süreci, lS.yüzyıldan itibaren Osmanlı İmparatorluğu tarafından, Batılı ülkelerin üstünlüğü olarak algılanınca, yönü belirlenmiş bir değişim sürecine girilir. Değişim önce teknik alanda başlar ve zamanla sosyc-küKürel alana yayılır, insan davramşlanndaki bu değişimin en geniş şekilde anlatıldığı yer ise, 19.Yüzyılm ikinci yarısından sonra Osmanlı toplumunun edebi dünyasında yerini almaya başlayan, romanlardır. Yakup Kadri Karaosmafloğlu, İL Meşratiyet'ten sonra yayın hayatına girer.Tanzimat sonrasından 1950'lere kadar olan toplumsal değişim sürecini dokuz ayrı roman halinde hikaydeştirir Anlattığı dönem itibariyle sıralanan romanlarda; toplumsal değişim sürecinin zaman zaman toplumsal yozlaşmaya, zaman zaman da olağan dışı koşulların etkisiyle kısmî bir toplumsal bütünleşmeye dönüştüğü gözlemlenir. Hep O Şarkı" da başlayan zihniyet değişimi süreci Bir Sürgün'de devam ederAynca Bir Sürgün'de, Osmanlı aydının teorik düzeyde oluşturduğu Batı medeniyeti imajı, Osmanlı aydının bu medeniyet içinde bizzat yaşayarak yapmış olduğu gözlemlerle sorgulanmaya başlanır. Hüküm Gecesi'nde toplumsal değişme sürecinin siyasal kurumda olan yansımaları ele alınırken; Kiralık Konak'ta aile kurumu, Nur Baba'da,din kurumu olarak, bir bektaşi tekkesinin, toplumsal değişme süreci içinde yaşamış olduğu yozlaşma ve çözülüş ele alınır. Sodom ve Gomore' de ise bu yozlaşma ve çürümenin, toplumun geneline yayılış süreci anlatılır. Yaban'da toplumsal değişim sürecinin ulaştığı noktada merkez-çevre kopukluğu ele alınırken; Ankara'da merkezi oluşturan güçlerin istediği yönde bir toplumsal değişim sürecine girişin ve Panorama'da çevre'nin bu değişim sürecinde merkez'e verdiği cevap anlatılır. Sonuçta, 1850'li yıllardan 1950'li yıllara kadar olan dönemdeki toplumsal değişme sürecinde, bir 'Model Toplum'un kabul edilmesi toplumsal değişme sürecinde müdehaleyi zorunlu kılar.;fakat bu durum toplumların kendilerine özgü dinamiklerinin yadsınarak, toplumlara istenilen biçimin verüemiyeceği sosyal gerçeğiyle de bir çelişki oluşturur. Türkiye 1850'li yıllar ile 1950'li yıllar arasmda bu çelişkiyi yaşar.

Bu çalışmada, XI. yüzyılda Yusuf Has Hacip (1017-1077) tarafından kaleme alınan İslâmî dönem Türk edebiyatının ilk örneklerinden Kutadgu Bilig (1069-1070) ile XVIII. yüzyılda Türk-İslâm düşünürlerinden Erzurumlu İbrahim Hakkı (1703-1780) tarafından yazılan Klasik Türk Edebiyatı dönemine ait Mârifetnâme (1756) ve Eski Rus Edebiyatı dönemine ait eserlerden XII. yüzyılda yazılan Vladimir Monomah’ın Öğretisi ile XVI. yüzyılda Rus başpapaz Silvester tarafından kaleme alınan Domostroy (Ev Düzeni) karşılaştırmalı olarak çözümlenmiştir. Çalışmada, yüzyıllardır birbiriyle iletişim ve etkileşim içinde olan Türk ve Rus halkları tarafından oldukça bilinen ve okunan didaktik nitelikteki eserler aracılığıyla Türkve Rus toplumlarının kadın algısındaki ve kadının aile içindeki rolüne ilişkin benzerliklerin ve farklılıkların tespit edilmesi amaçlanmıştır. Söz konusu eserler karşılaştırılırken araştırmanın tek yöntemle sınırlanıp kısır kalmasını önlemek için karşılaştırmalı edebiyatın çoğulcu (eklektik) inceleme yöntemi kullanılmıştır; bu nedende çalışmada, pozitivist, feminist, hermeneutik ve alımlama estetiği yöntemlerinden birlikte yararlanılmıştır. İnceleme sırasında, yaklaşık yedi yüzyıl arayla yazılmış olan Türk edebiyatı eserlerinden Kutadgu Bilig (XI. yüzyıl) ve Mârifetnâme’de (XVIII. yüzyıl); dört yüzyıl arayla kaleme alınmış olan Rus edebiyatı eserlerinden Vladimir Monomah’ın Öğretisi (XII. yüzyıl) ve Domostroy’da (XVI. yüzyıl ortaları) farklı kültürlerin, dinlerin ürünü olmalarına ve aradan geçen yüzyıllara rağmen kadına yönelik algının pek farklılık göstermediği; aksine çoğu açıdan benzerlik gösterdiği tespit edilmiştir. Türk ve Rus halklarının toplum yapısına dair önemli bilgiler vermelerine ve zamanla nispeten değişse de günümüzde bile hâlen geçerli olan kadına yönelik algıyı yansıtmalarına rağmen söz konusu eserleri karşılaştıran Türkçe veya Rusça olarak yazılmış herhangi bir bilimsel çalışma bulunmamaktadır. Bu sebeplerden dolayı bu çalışmanın kültüroloji alanındaki önemli bir boşluğu doldurması amaçlanmıştır.

Didyma first appeared on the stage of history as the Oracle Center of Miletus, one of the independent Ionian cities, and hosted many different civilizations throughout the history, and remained as a small Greek village under the rule of the Ottoman Empire until the Republican Period. After the signing of the Lausanne Peace Treaty, the Greek population left the village in 1922. Following this period, the resettlements began in 1924 with Thessalonian immigrants, continued with Bulgarian immigrants in 1936, Eastern Anatolian immigrants between 1986 and 1989 due to dam projects in the East, and followed by tourism-led migrations after the 1990s. Within this context, this study was conducted in order to understand the periods of change caused by migrations to Didyma, which could be referred to as the city of immigrants, and to understand the relationship between the changing communities and tourism. When examining the social dynamics created by communities that build the life in Didyma, and conceptualized as the migration stratum, and relationships between tourism, grounded theory approach was adopted to explain the events, actions, and interactions that occurred in due course. Within this framework, in-depth interviews were conducted with 42 participants, and it was observed that while local people do not take part in economic life and dynamism of Didyma, the Eastern Anatolian Immigrants and tourism-led immigrants dominate the economy of Didyma. On the other hand, the social processes created by migrations in Didyma were categorized as socio-cultural, economic, and environmental processes.

1960 Sonrası Türkiye’sinde Toplumsal Değişimin İncelenmesi başlığını taşıyan bu çalışma adından da anlaşılacağı üzere 1960’larla başlayan ve günümüze kadar gelen özellikle de 2000 yılına kadar olan süreçle sona ermektedir.
This study, which has the title of Examination of Social Change in Turkey after 1960, is concluded with the process starting from the 1960s and coming up to the present day, especially until 2000.

Bu çalışma Rasim Özdenören hikâyelerinde toplumsal değişimin izlerini
sürmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmamızın temelini teşkil eden hususlar, sosyolojik bir olgunun edebi eserlere nasıl yansıdığını saptamak ve modernleşme sonrası değişen toplumsal yapımız ile bu değişimin Rasim Özdenören hikâyelerinde nasıl yer
aldığını ortaya koymaktır.
Giriş hariç beş bölümden oluşan çalışmanın birinci bölümünde toplumsal
değişim kavramı ve bu kavram etrafında kümelenen diğer kavramlar
değerlendirildikten sonra merkezde Rasim Özdenören hikâyeleri olmak üzere; ikinci bölümde değişimin insan ve insan ilişkileri üzerindeki etkileri, üçüncü bölümde kent, kır ve mekânlarda görülen etkileri, dördüncü bölümde insanı etkileyen değişimin onun kullandığı eşyalara olan etkileri ve beşinci bölümde de günlük hayata olan etkileri değerlendirilmiştir.
Bu çalışmada sadece Rasim Özdenören’in hikâyelerinden değil aynı zamanda farklı alanlara ait kaynaklardan (psikoloji, felsefe, sosyoloji) ve Rasim Özdenören’in deneme türünde yazılan eserlerinden de yararlanılmıştır.
Ortaya çıkan sonuçta, Rasim Özdenören’in hikâyelerinin ayrıntılı bir gözlem ve yerinde tespitlerle toplumsal değişimin izlerini taşıdığı görülmüştür.
Anahtar Kelimeler:
Rasim Özdenören, Türk Hikâyesi, Türk Edebiyatı, sosyal değişim

Toplumsal değişim sosyal bilimlerin en çetrefilli konularından biridir. Onu takip edebilmek ve doğru bir biçimde kavramsallaştırabilmek için sosyolojinin hem felsefi teorik tarafına hem de uygulamalı işçiliğine ihtiyaç bulunmaktadır. Zira değişim çok boyutlu ve karmaşık bir süreçtir. Dolayısıyla onu çok farklı düzeylerde ele alabilmek ve çok kapsamlı bir biçimde takip edebilmek gerekmektedir. Bu amaçla hazırlanmış olan bu kitabın bu ilk bölümünde değişimle ilgili kavramsal ve kuramsal çerçeve ele alınmaktadır. Sonraki bölümlerde ele alınacak konuların genel yapı içindeki yerini göstermesi bakımından bu bölüm toplumsal değişimin kavramsal bir haritasını sunmayı amaçlamaktadır. Bu çerçevede bölümün ilk kısmında değişime dair temel kavram ve meseleler incelendikten sonra ikinci kısımda toplumsal değişimle ilgili teoriler ele alınmaktadır.
Aşağıda toplumsal değişimin temel boyutları değişimin evreni (büyük, orta ve küçük), vadesi (kısa, orta ve uzun), hızı (yavaş, aşamalı, evrimsel değişimler ve hızlı, asli, devrimsel değişimler), yönü (ileri, geri), içeriği (sosyokültürel, psikolojik, sosyolojik, kurumsal, iktisadi vb.), neticesi (barışçıl ve şiddetli) ve amili (yapı ve aktör) başlıkları çerçevesinde ele alınmaktadır. Bu kavram ve meseleler toplumsal değişimin kavranmasında önemli bir yer tutmaktadır. Bu çerçevede toplumsal değişimi açıklamak üzere klasik ve çağdaş sosyolojide birbirine rakip çeşitli açıklamalar ve teoriler ortaya çıkmıştır. İlk dönem sosyolojinin spekülatif ve dağınık kavramları zamanla bir açıklama çerçevesine ve teorik bütünlüğe ulaşmıştır. Bu çerçevede klasik sosyolojideki değişime yönelik yaklaşımlar (i) klasik evrimcilik (Saint-Simon, Comte ve Spencer) (ii) diyalektik materyalizm (Marx) (iii) işlevselcilik (Durkheim) ve (iv) gelişme teorisi (Weber) çerçevesinde ele alınmıştır. Değişimle ilgili açıklamalarını klasik sosyolojinin mirası üzerine şekillendiren çağdaş sosyolojideki açıklamaları ise (i) tarihsel döngü teorileri (Spengler, Sorokin), (ii) yapısal işlevselci kuramlar (Parsons, Merton ve Ogburn), (iii) çatışma kuramları (Dahrendorf ve Coser), (iv) modernleşme kuramları (Rostow, Lerner, Eisenstadt, Smelser ve Lipset) ve (v) yeni-evrimcilik (White, Steward ve Lenski) çerçevesinde analiz edilmektedir. Bölümün sonucunda kapsamlı ve geçerli bir toplumsal değişim açıklamasının imanları sorgulanmaktadır.

Yapılacak olan “Türk Ailesinde Benlik ve Kimlik Gelişimi ve Çocuğun Değeri Kapsamında Çocuğa Yönelik Şiddetin Sosyolojik Açıdan Değerlendirilmesi” çalışmasında aile içerisinde çocuğa yönelik şiddetin türleri ve çocuk üzerinde etkisini açıklamadan önce şiddet kavramı ve aile içi şiddet başlıklarında kuramsal açıklamalar yapılması amaçlanmaktadır. Bunun devamında aile içi şiddette kuramsal yaklaşımların açıklamalarına yer verilecektir.
Aile içi şiddette kaynaklardan biri ataerkil yapıya dayalı düzendir ve bu düzen aile sistemi doğrudan veya dolaylı şekilde etkilemektedir. Toplumsal yapı içinde cinsiyet ve güç ilişkisinde dikkat çeken Feminist Kuramın esas noktası ‘ataerkil sosyal yapı’dır. Türk toplumunda yapılmış çalışmalar incelendiğinde çoğunluk olarak şiddet uygulayan cinsiyetin erkek olduğu görülmektedir. Çalışmalarda aile içi şiddet hangi kuramlar çerçevesinde incelenmiştir bunun derlemesi yapılacaktır. Bu şiddet bağlamında odak nokta çocuk olacaktır.

"sahip olduğun şeyler, gün gelir sana sahip olur..." (Dövüş Kulübü/ Fight Club, 1999) Minimalizm, sadeliğin verdiği çokluk duygusu ile hareket etmektir. Eşyalarınız, zamanınız ve enerjinizle ilgili bir farkındalık ve niyet uygulamasıdır. Temelinde ise minimalizm bir zihin değişimini öğütler ve az ile çokun dengesini talep eder. Son yıllarda zirve yapmış olan tüketim toplumundan uzak, bireylere huzurlu bir yaşam vadeder. Türkçeye "sadeleşmek" olarak geçen minimalizm köken olarak Fransızca "minimum" sözcüğünden türemiştir. Tarihte çok uzak dönemlere dayanan minimalizm çeşitli kültür, gelenek ve dinlerde her zaman var olmuştur. İslamiyet, Hristiyanlık, Budizm gibi çeşitli din veya inançların en büyük temsilcilerinin sade bir hayat yaşadıkları ve herkese bunu tavsiye ettikleri bilinmektedir. Antik Yunan'a baktığımızda da yine minimalist öğretilerini dillendirildiğine tanık oluruz. Örneğin Diyojen erdemli bir insanın sade bir hayatı olmasını gerektiğini vurgulamaktadır. Descartes ise "Karmaşık şeylerin güzel olduğunu düşünmek insanların ortak yanlışıdır" söylemiyle minimalist anlayışa dikkat çekmektedir. Platon'a göre "Önemli olan, hayatta en çok şeye sahip olmak değil, en az şeye ihtiyaç duymaktır". Minimalist akım için Hegel de "Sade ama basit olmayan, yalın ama yavan olmayan bir güzellik anlayışıdır" tanımını getirmiştir. 1960'lı yıllarda sanat alanında çıktığı bilinen minimalizm ilerleyen yıllarda sadece sanatla kalmamış felsefe, moda, müzik gibi birçok alanda yerleşmeye başlamıştır.

Sosyolojinin köşe taşlarından birisi olan toplumsal değişimi incelemek neredeyse sosyolojinin bütün alt alanlarını kapsayan bir çalışma yapmak anlamına gelmektedir. Bu sebeple başlangıcından bugüne kadar sosyolojide toplumsal değişim merkezi bir konu olmuştur. Onu açıklamak için çok sayıda teori geliştirilmiş, kavramlar üretilmiş ve nihayetinde yeni bakış açıları meydana çıkartılmıştır. Ancak sosyolojideki bu merkeziliğinin aksine Türkiye’de toplumsal değişimle ilgili yeterli çalışmaların yapıldığını söylemek güçtür. Hâlbuki Türkiye toplumu incelenmeye muhtaç daimi, ciddi ve hızlı bir toplumsal değişim yaşanmaktadır. Elinizdeki kitap bu ihtiyacı gidermek üzere hazırlanmıştır.
Toplumsal değişimin kapsamlı bir biçimde ele alınabilmesi için evvela konunun karmaşıklığı kabul edilmek durumundadır. Bu sebeple bu kitapta konuyu değişik disiplinlerin birikiminden faydalanarak ele alan yazılara yer verilmiştir. Öğrencilerin, araştırmacıların ve meraklı okuyucuların faydalanacağı bu kitap toplumsal değişimle ilgili temel kavram ve konular hakkında bir bilgi çerçevesi oluşturmak üzere hazırlanmıştır.

Kemal Karpat, yetmiş yıla yaklaşan akademik hayatı ve çok çeşitli temalar etrafında yapmış olduğu uzun soluklu katkılarıyla Türkiye’de tarihçilik alanında önemli yeri olan bir isimdir. Karpat pek çok alanda ilk ve bazı durumlarda da tek çalışmayı yapmasına rağmen onun çalışmalarının Türkiye’de hak ettiği değeri bulmadığı ve etkisinin yaptığı katkılara nispetle zayıf kaldığı görülmektedir. Karpat’ın çok çeşitli alanlarda yaptığı katkıları bir yazıda hakkıyla inceleyebilmek mümkün değildir. Ancak onun dağınık gibi görünen akademik ilgilerinin arkasında ortak bir tema bulmak mümkündür. Bu manada Karpat’ın temel meselesi Osmanlı toplum modelinin kendine mahsus özellikleri dikkate alınarak açıklanması ve değişim dinamiklerinin ortaya konulmasıdır. Dolayısıyla bu yazıda Karpat’ın tarihçiliği teknik bir yaklaşımdan ziyade onun Osmanlı toplum modeli ve modernleşme çerçevesinde geliştirdiği teoriler bağlamında değerlendirilmektedir. Karpat’ın yaklaşımı kendi çağdaşlarıyla karşılaştırıldığında hem tarihsel hem de ampirik açılardan daha kapsayıcı görünmektedir. Bu bağlamda Karpat’ı ayıran en önemli tarafı tarihsel çalışmalarını ampirik verilerle destekliyor olması, aynı zamanda buradan elde ettiği perspektifle güncel toplumsal meseleleri analiz etmesidir. Onun bu analizi aslında Osmanlı toplum yapısının ve modernleşmenin ideolojik olmayan, gerçekçi bir analizine temel teşkil etmektedir. Ancak onun çalışmalarının ihmal edilmesi bu bakışın oluşumunu da sekteye uğratmıştır. Bu yazı böyle bir girişimin başlangıcı olarak tasavvur edilmiştir.

Özet
Mahremiyet algısı, toplumların düşünce, tutum ve davranış örüntülerini biçimlendiren ve kavrama atfettikleri değerle ölçülen netameli bir olgudur. Bu algı üzerinde, toplumların değer sistemi, normları gibi geleneksel yapıyı biçimlendiren unsurlar belirleyicidir. Toplumsal değişme içinde bu yapının değişmesi ile birlikte mahremiyet algısı da farklılaşır. Her toplumun mahremiyeti düzenleyici kuralları mevcuttur. Bunlar çoğunlukla yazılı olmayan kurallardır.
Bununla birlikte her sosyal yapının kendine has mahremiyet algısı, eşiği, ölçüsü olduğu gibi toplumun içindeki her toplumsal birimin de kendine özgü bir mahremiyet sınırı vardır. Son 20 yıl içinde, teknolojik araçların çoğalması özellikle internetin kullanımının yaygınlaşması toplumsal değişme üzerinde ivmelendirici bir etki sağlamıştır. Bu etkinin önemli bir kısmı mahremiyet gibi değer sistemine ait temel unsurları dönüştürmüştür.
Sosyal medya kanallarının yaygınlaşması, etkileşim ve paylaşımın çoğalması ile birlikte neyin ne kadarının bireyin özeline ait kabul edileceği, ne kadarının açık edilebileceğinin önündeki sınır da ortadan bir anlamda kalkmış özel hayat alenileşmiştir. Bu gelişmeler literatürde ‘mahremiyetin ölümü’ kavramını tartışmaya açmıştır. Bu çalışma, bir yandan toplumsal değişme dinamiklerinin mahremiyet algısı üzerindeki dönüştürücü etkilerini ortaya koymayı diğer yandan geleneksel toplumsal yapıya dair değerlerin hangi açılardan değişime uğradığını ve bunun toplumsal sonuçlarını irdelemeyi hedeflemektedir.
Anahtar Kelimler; mahremiyet algısı, sosyal merak, alenileşme, toplumsal değişme, dijital mahremiyet.

Yardımlaşma, yardım alan ve yardım verenin bireysel olarak tecrübe ettiği bir süreci içermektedir. Modern dönemde kurumsal ve örgütsel yapılanmaların artışıyla bu durum birey-birey etkileşimini sınırlı hale getirip yerini birey-kurum etkileşimine bırakmıştır. İhtiyaç sahiplerine yardımda bulunmak isteyen birey, modern dönemde yardımını kurum aracılığıyla da yapabilmektedir. Kurumlar ve örgütsel yapılanmalar bu yardımları yaparken dijital alanları özellikle sosyal medya platformlarını işin içine dahil etmişlerdir. Günümüzde sosyal medyanın etki alanının genişlemesiyle yardımlaşma davranışlarının içeriği de değişim ve dönüşüme uğramıştır. Bireylerin ve toplumların  çeşitli kullanım amaçlarına göre karşılığını bulabildiği sosyal medya platformları, yardıma ihtiyacı olan kimseler için yardımlaşma kampanyalarının da yapılmasını mümkün kılmıştır. Özellikle sosyal medyada bu amaçla açılan yardımlaşma hesapları ihtiyaç sahiplerine ve yardım yapacak kişilere ulaşabilme noktasında önem arz etmektedir. Bu yardımlar salt olarak para vermenin yanı sıra; gıda ve giyecek yardımı, ev eşyası temin etme, alışveriş, odun-kömür alma, faturaları karşılama vb. gibi şekillerde de yapılmaktadır. Bu çalışmanın amacı sosyal medya platformlarında yardımlaşmanın önemini ve yardımlaşma konusunda yaşanan toplumsal değişimi ortaya koymaktır. Çalışmada yöntem olarak nitel araştırma yöntemlerinden betimsel analiz kullanılmış olup Facebook’ta yardım kampanyaları düzenleyen Hayra Koşanlar grubu üzerinden veriler elde
edilmiştir. Çalışma göstermiştir ki yardımlaşmanın sosyal medya üzerinden yapılması toplumsal değişim açısından oldukça önemli bir veridir. Toplumumuzda yardımın gizliliği hassasiyetini vurgulayan sağ elin verdiğini sol el görmesin anlayışı sosyal medyayla farklı bir boyut kazanmıştır. Gizlilik hassasiyetinin ortadan kalkması yardımlaşma anlayışında değişim yaşanmasına neden olmuştur. Sosyal medya platformlarında artık neredeyse yardımlaşma biçimleri sağ elin tıkladığını tüm dünyaya göstermekle gerçekleşmektedir. Görünürlük kazanan yardımlaşma hem daha fazla insana yardım edebilmek hem de daha fazla yardım toplayabilmek anlamına gelmektedir.

Türk edebiyatı üzerine akademik araştırmalar yapmanın-özellikle de Tanzimat ve sonrası dönemi kapsayacaksa-başlangıçta büyük bir avantaj gibi görünen, ancak iyi yönetilmezse hızla soruna dönüşme ihtimali bulunan bir açmazı vardır. Zira, incelemeye karar verdiğiniz alanda muhtemelen daha pek çok söylenecek yeni söz mevcuttur ve iyi bir çerçeve çizilebilirse araştırmacının önünde bir anda bakir ve verimli bir kariyer planı belirebilir. Bunlar, kıyıda köşede kalmış, hakkı yenmiş ya da tarihsel olarak görmezden gelinmiş konu/akım/dönem/yazar/kuram/kitap vb. olabileceği gibi, üzerine defalarca gidilse de farklı bakış açıları yakalanamadığından hep aynı kısır döngü yorumlara/tasniflere/ön kabullere sıkışmış çok bildik sorular-sorunlar da olabilir. Bu yüzden, Türk edebiyatı alanında çalışılmamış hiçbir konu kalmadığı ile hiçbir konunun henüz gereğince ele alınmadığı yargısı aynı anda geçerlidir. Dolayısıyla eleştiri düzlemindeki eksiklikler genellikle konu seçiminde ve niyette değil, tercih edilen yöntemde ya da gelenekselleşmiş yöntemlere direnebilmede ortaya çıkar. Çilem Tercüman'ın 2010'da İstanbul Üniversitesi'nde tamamladığı doktora tezinin kitaplaşmış hali olan Türk Romanında Moda ve Toplumsal Değişim (1923-1940) başlıklı çalışması, niyetini ve kapsamını adından başlayarak açık yüreklilikle ortaya koyuyor. Tercüman, eserinin vaadini de Önsöz'de şöyle açıklamış: "[Bu kitap] moda ve alamod şeylerde ifadesini bulan beğeniler ve tercihler ile bunlar etrafında dile getirilen fikirler ve açılan tartışmaları derleyip değerlendirmeyi; böylece moda olgusu bağlamında toplumsal değişimi tespit ve tasvir etmeyi amaçlamaktadır" (s. 12). Bu noktada kitabın ikili bir uğraş edindiği görülür: Bir yandan belirlenen periyottaki Dr., Boğaziçi Üniversitesi.

Social chance has many dimensions, features and various results related to different disciplines so that it is universal and indispensable. There are some scientific studies which deal with social chance in literature. In this article, it is tried to understand today’s social chance and comprehend the aspect of social change from the point of view that culture has common universal values despite all the varieties of cultures. For this purpose, firstly social change and secondly social values facts are to be analyzed with acquired information by literature review. And then, it is answered some questions that is it possible to comprehend in process of social change and determine the aspect of this change by analyzing modern social changes? One of the most important conclusion is that each period has own norms and values and has a style to understand and interpret it; it is determined that these values are based on transcendental resources in traditional times; rational and humanistic resources in modern times; mostly self-interest resources in postmodern times. Another conclusion is that certainty of choices and decisions are decreasing instead elusiveness and openness to different possibilities is increasing in the progress from traditionalism to modernism, from modernism to postmodernism. As a result, it is came to conclusion that it is possible to comprehend social change and determine the aspect of this change with reference to social values and by this means; time, labor and material resources can be used efficiently. Key Words: Change, values, contemporary values, traditional, modern, postmodern

Öz: Türkiye'de Cafeiler veya Caferi topluluğu denildiğinde tam olarak kimlerin kastedildiği veya bu terimin nasıl bir kimlik belirteci olarak işlev gördüğü gerek akademik gerek genel kamuoyunun zihninde her zaman net olmamakla birlikte, itikadi veya fıkhi bir mezheple eşlenen bu sıfatla tahayyül etmeye veya tanımlamaya çalıştığımız gruba dair homojenlikten bahsetmek mümkün görünmemektedir. İlk taslağının İLEM tarafından düzenlenen Türkiye'de Dini Grup ve Cemaatlerin Değişim ve Dönüşümü çalıştaylarından birinde şekillenen bu çalışmada, öncelikle Caferilerin Türkiye'nin dini, sosyal, siyasi, kültürel ve demografik haritasındaki konumları tayin edilmeye çalışılmaktadır. Bununla birlikte çalışmada, Caferilerin bir grup kimliği olarak görünme, tanınma ve kabul sorunlarına, kamusal alanda var olma ve görünme biçimlerine değinilmektedir. Gerek Türkiye gerekse uluslararası bağlamda işleyen değişim dinamiklerinin grubun kolektif kimliğine ve bunun temsiline nasıl etki ettiğine yapılan vurgularla birlikte, tahayyül edilen grup kimliği açısından önem arz eden eylem ve söylem alanlarından biri olarak toplu yas (Muharrem/Aşura) merasimlerinin önemine işaret edilmekte ve Türkiye'deki sünni ve laik çoğunluğun kamusal nazarı karşısında sunulan grup dindarlığı ve kimliğinin nasıl değişip dönüştüğünün altı çizilerek çalışma sonlandırılmaktadır.

Bu kısımda Türkiye’deki din ve sekülerleşme ekseninde iki toplumsal kesimin oluşumu ve bu kesimlerin birbirleri karşısındaki konumları tarihsel açıdan ele alınarak, sosyal hayatta bu iki kesimin birbiri ile münasebetlerindeki değişimler incelenecektir. Kökleri Osmanlı İmparatorlugu’nun son dönemlerine dayanan dindar/modern veya islamcı/seküler ayrımlarının son yıllarda iyice belirgin hale gelerek Turkiye’de ikili ve kutuplaşmış bir toplum yapısı oluşturduğu hem akademisyenler tarafından hem de kamoyunda yaygın bir biçimde iddia edilmektedir. 1990’larda islamcı Milli Görüş hareketinin yükselişi, 2002 yılından beri süren AK Parti iktidarı ve buna karşı gelişen ve sertleşen seküler muhalefet birçoklarına göre böyle bir bölünmenin gostegesi ve delilidir. Bu kısımda bu iki toplumsal eksenin tarihsel gelişimi incelendikten sonra kutuplaşma iddiaları Türkiye’de 1990 ve 2009 arasında dört farklı zamanda, toplam 8.546 katılımcı arasında yürütülen Dünya Değerler Araştırması ve Avrupa Değerler Araştırması’nda elde edilen veriler kullanılarak değerlendirilecektir. Amerikan sosyolojisi içinde gerçekleşen ‘kultur savaslari’ tartışmalarının metodolojisi takip edilerek yapılan istatistiki analizler, bu dönemde Turkiye’de toplumsal kutuplaşmada bir artış olmadığını göstermiştir. İki grup arasında sadece aile ve cinsellik konularında var olan ayrımlar bu dönemde artış göstermemiş; aksine muhafazakar kesimlerde kadının toplumsal rolünün degisminin kabulü artarken seküler kesimlerde de aile ve cinsellik konularda bir miktar muhafazakarlaşma gözlenmiştir. Sonuç olarak, Turkiye’de ciddi politik krizlere yol açan farklılıkların çok da derine inmediği ve toplumun sembolik konularda farklılık gösterse de temelde benzer yapıya sahip olduğu gösterilmiştir.

The founding staff of the Young Republic of Turkey; He was aware that it was not possible to achieve this with political independence only, on the road they set out with the ideal of full independence, that economic breakthroughs should be brought to life, reaching the level of the rich states of the period, and prosperity should be spread to all segments of the society.
The cadres of the young Republic, which initially set out with the approaches of liberal economic policies, had high expectations from the economic model they had planned. However, in the implementation phase, the desired economic results were not fully realized, as the practices remained far from the theory. Because the inert attitudes of private enterprises to meet the increasing social needs by establishing industrial enterprises and the lack of sufficient capital accumulation to establish large enterprises showed that it is difficult to reach the determined targets with the current model. On the other hand, when a great economic crisis that started in the United States of America in 1929 and affected other states over time was added to this, the necessity of revising the current economic model in the country became a necessity.
According to the new understanding that started in the 1930s, the state began to be more visible in economic life, as in all areas, compared to the previous period. In this new era, where the role of the state in the markets has increased, the management staff; It embarked on realizing the ideal of "catching up with the civilized world", without completely excluding the private sector, and by making much bolder decisions compared to the previous period.
Although two different economic policies were implemented in the Republican period (1923-1938), different reflections of the statism understanding in both; With its feature that responds to the social needs of the young Republic of Turkey, it has shaped the future of the country by acting as a catalyst in its economic, social and cultural change.
In this study; The economic policies, which played a major role in the social transformation that the Republic of Turkey gave importance to realize in the first fifteen years, and which it kept to revision periodically according to the needs, will be analyzed from the perspective of statism.
Genç Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu kadrosu; tam bağımsızlık ülküsü ile çıktıkları yolda bunu sadece siyasi bağımsızlık ile gerçekleştirmenin mümkün olmadığını, ivedilikle ekonomik atılımların hayat bularak dönemin zengin devletlerinin seviyesine varılması ve refahın toplumun tüm kesimlerine yayılması gerektiğinin farkında idi.
Başlangıçta liberal iktisadi politikaların yaklaşımları ile yola çıkan genç Cumhuriyet’in kadroları planladıkları ekonomik modelden yüksek bir beklenti içinde idi. Fakat icra safhasında pratikler teorinin uzağında kalarak arzu edilen iktisadi sonuçlar tam olarak gerçekleşmedi. Zira özel teşebbüs sahiplerinin sanayi işletmeleri kurarak artan toplumsal gereksinimlerini karşılamak noktasında ataletsiz tutumları ve büyük işletmeleri tesis edecek yeterli sermaye birikimlerinin tam gerçekleşmemiş olması, belirlenen hedeflere mevcut modelle gidilmesinin zor olduğunu gösterdi. Diğer taraftan buna bir de 1929’da Amerika Birleşik Devletleri’nde başlayan ve zamanla diğer devletleri de etkileyen büyük bir ekonomik bunalım eklenince ülkede uygulanmakta olan cari ekonomik modelde revizyona gidilmesi gerekliliği artık bir zorunluluk haline geldi.
1930’larla başlayan yeni anlayışa göre ise devlet bir önceki döneme göre tüm alanlarda olduğu gibi iktisadi hayatta da daha görünür olmaya başladı. Piyasalarda devletin rolünün arttığı bu yeni devrede yönetim kadrosu; “medeni dünyayı yakalamak” idealini, özel sektörü tamamen dışlamadan ve bir önceki döneme göre artık çok daha cesur kararlar alarak hayata geçirmeye girişti.
Cumhuriyet döneminde (1923-1938) iki ana farklı ekonomi politikası uygulansa da her ikisinde de devletçilik anlayışının farklı yansımaları; genç Türkiye Cumhuriyeti’nin toplumsal ihtiyaçlarına cevap veren özelliği ile ekonomik, sosyal ve kültürel değişiminde katalizör görevi görerek ülkenin geleceğine yön verdi.
Bu çalışmada; Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk on beş yıllık döneminde gerçekleştiremeye önem verdiği toplumsal dönüşümde özellikle büyük rolü olan ve dönemsel olarak ihtiyaçlara göre kendi içinde revizyona tuttuğu ekonomi politikaları, devletçilik penceresinden tahlili yapılacaktır.

İçinde var olunan ortam ve daha sonra yaşanan süreçler, en küçük yapının bile şekillenmesinde son derece etkili olmaktadır. Bu sebeple kültürel hayata mal olmuş bir unsurun şekillenmesinin ardında yatan nedenleri anlayabilmek için onun kökenine inmek ve daha sonraki gelişim sürecini farklı boyutlarıyla incelemek gerekmektedir. Bu durum, varlığını uzun yıllardır devam ettiren âşık tarzı şiir geleneği için de geçerlidir. Bilindiği üzere gelenek, köken itibarıyla sözlü kültüre dayanmakta ve toplumun yaşamış olduğu değişime bağlı olarak farklı kültürel ortamlarda bulunup değişim ve dönüşüm yaşayarak varlığını devam ettirmektedir. Uzun soluklu yaşam serüveni içerisinde değişim kaçınılmazken gelenek içerisindeki bazı unsurların kendini koruyarak veya en az değişime uğrayarak günümüze kadar geldiği anlaşılmaktadır. Bu unsurlardan biri "ayak" denilen mısralardır. Gelenek içerisinde bu mısraların kullanım nedeni şiire ahenk katma, şiirin çekirdeğini oluşturma, âşıkların şiir üretimini ve usta-malı şiirleri hatırlamasını sağlama vb. çeşitli şekillerde açıklanmaktadır. Ancak bunlara yeni bir işlev daha eklemek mümkündür. Bu eklemenin yapılabilmesi için temele inip sözel zihin yapısının işleyişini kavramak gerekmektedir. Sözün henüz yazıyla sabitlenmediği sözlü kültür yapısında, bilgi aktarımı için çeşitli yöntemler geliştirilmiştir. Bu yöntemler içerisinden kalıplaştırma ve tekrarlı kullanımın öne çıkmaktadır. Böyle bir kullanıma sahip olan kafiye ve redifler, şiir içerisinde salt ahenk sağlayıcı olarak değil, duygu ve düşüncenin aktarım aracı alarak da görev almaktadır. Her şeyden önce şiirde bu unsurların tekrarlı kullanımı, karşı tarafın dikkatini bu noktalara çekmesini sağlamakta bu da dinleyici üzerinde istenilen etkinin oluşmasının önünü açmaktadır. Bu makaledeki amaç, âşık tarzı şiir geleneği içinde bir çeşit kafiye olan ayak mısralarının kalıplaştırılıp tekrarlı bir şekilde kullanılmasının ardındaki nedeni görmektedir. Bu amaç doğrultusunda sözlü kültür dinamikleri göz önünde bulundurularak yapılacak yaklaşımla, ayak kullanımın arkasında yatan doğru iletişim kurma gayesi ve bununla birlikte verilmek istenilen mesajın aktarımı ve kalıcılığını sağlama işlevi gösterilmeye çalışılacaktır.
Abstract The environment in which it exists and the processes that are experienced afterwards are extremely effective in shaping even the smallest structure. Therefore, in order to understand the reasons behind the formation of an element that has cost cultural life, it is necessary to go down to its origin and examine the later development process in different dimensions. This is also true of the minstrel-style poetry tradition, which has been in existence for many years. As it is known, tradition is based on oral culture and continues to exist in different cultural settings and through change and transformation depending on the change that society has experienced. While change is inevitable in the long-term adventure of life, it is understood that some elements within the tradition have survived by protecting themselves or by undergoing minimal change. One of these elements is the verse called "foot". The reason for the use of these verses within the tradition is to add harmony to the poem, to create the core of the poem, to make lovers remember poetry production and Master-made poems, etc. it is explained in various ways. However, it is possible to add a new function to them. In order to make this addition, it is necessary to understand the functioning of the verbal mind structure. In this cultural structure, where the word is not yet fixed by writing, various methods have been developed for information transfer. These methods stand out from within stereotyping and repeated use. Rhyming and redifs, which have such a use, are not only responsible for harmony in poetry, but also by taking the means of transmission of emotion and thought. First of all, the repeated use of these elements in poetry enables the other party to draw attention to these points, which in turn leads to the desired effect on the listener. The aim of this article is to see the reason behind the stereotyping and repeated use of foot verses, which are a kind of rhyme within the tradition of minstrel-style poetry. For this purpose, with the approach to be made by considering the dynamics of oral culture, the aim of establishing the correct communication behind foot Use and with it the function of providing the transmission and permanence of the message that is desired to be given will be tried to be shown.

Köy, kır ve kent tartışmaları ekseninde bugün dünyada yaşanan toplumsal değişimlere yönelik detaylı açıklamalara ihtiyaç duyulmaktadır. Köy ve kenti açıklayıcı mahiyetteki çalışmaların tamamı köyü ve kenti birbirinden ayırıcı tanımlamalar üzerine inşa edilmiştir. Bir tarafta kırsal alanın ne olduğu ve diğer tarafta onu kentten ayıran özellikler sıralanmaktadır. Yerleşim birimleri olarak köy ve kentin birbirinden farklılıklar gösterdiği söylenmekte, kırsal alanın ise her iki birimi çevrelediği gerçeği çoğunlukla ihmal edilerek ya kent sınırına ya da köyün sınırına dahil edilmektedir. Dolayısıyla son dönemlerdeki gelişmelere de dikkat edildiğinde küresel ölçekte köy ve kentin etkileşim yönünden benzerlikler gösterdiği ortadadır. Bu çalışmada da dünyada yaygın şekliyle bilinen kırsal alan ve Türkiye'de de yerleşim birimi merkezi olarak köy ve kentin bütünleşme linkleri ve etkileşimlerinin ne olduğu temellendirilmekte ve gri set olarak tanımladığımız köy ya da kente yakınlaşmış bölgelere, periferileşmeye yönelik yapılacak kavramsallaştırma ve tanımlamalar için açıklamalar geliştirilmiştir.

Barajlar, fiziksel bir olgudan ziyade, toplumsal bir olgu olarak cereyan etmektedirler. Çünkü barajların, ortaya koyduğu sonuçlar bakımından bölgede yaşayan halk üzerinde sosyolojik etkileri bulunmaktadır. Bu çalışma, baraj bölgesinde yaşayan insanların baraja yönelik algı ve tutumlarını, baraj nedeniyle toplumsal yapıda meydana gelen değişimleri ve mekânsal dönüşümü anlamayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda, çalışmanın temel inceleme nesnesini Artvin'in Borçka ilçesinde yer alan Muratlı Barajı ve bu baraj bölgesinde yer alan Karşıköy halkı oluşturmaktadır. Bu bağlamda, Karşıköy'de yaşayan 4 erkek ve 2 kadın olmak üzere toplamda 6 kişiyle nitel araştırma yöntemi aracılığıyla derinlemesine mülakatlar yapılmıştır. Alan araştırması sonucunda, barajın, bölgede yaşayanlar açısından çok farklı algı, tutum ve değerler içerdiği, toplumsal yapıyı dönüştürdüğü ve mekânsal dönüşümün farklı sosyolojik izleklerinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Karabıyık, M. S. (2021). Pandeminin sosyolojisi: Pandemi sürecinde toplum ve gündelik hayat. İçinde, M.S. Karabıyık & Y. Karaşin (Ed.), Covid-19 pandemisinde sağlık ve toplum: Krizle mücadele ve değişim(ss.36-50). İstanbul: Efe Akademi Yayınları.

Cafés which are one of the places of entertainment and socialization reflect the change in social relations. Nowadays, along with popularization of the internet, these places have various roles in social communication and gain different meanings. This paper aims to examine cafés in terms of public space and third places in the context of social communication. It shows that as a public space, third places affect social network connection and social communication in cafés and the changes through internet and social media. It is conducted on young people who go to cafés in Altıeylül and Karesi districts of Balıkesir, 40 observations are made at 18 cafés and 40 participants are contacted to participate. The paper aims to compare the two groups (high school and university students) in terms of social communication in cafés. Also, the paper will argue how smartphones and their applications, internet and social media change individual’s perceptions, practices and meanings of social communication by being active in everyday life.

Bir sosyal yapının zamanla yaşadığı farklılaşmalar toplumsal değişimi ifade etmektedir. Toplumsal değişim kendiliğinden ortaya çıkmaz, onu tetikleyecek tarihi süreçlerin olması gerekmektedir. Bu bağlamda toplumsal değişimin, ekonomik, kültürel, dini, sanatın tarihselliği, toplumsal cinsiyet gibi birçok boyutu bulunmaktadır. Bu araştırmada toplumsal değişim süreçlerinden toplumsal cinsiyette değinerek kadının sanattaki yeri ve bunun dinle hangi
bağlamlarda ilişkili olduğu ortaya konulacaktır. Tarihten günümüze kadar toplumsal cinsiyet çerçevesinde kadının
sanattaki yeri ve din ile ilişkisinin ne olduğu problemi merak konusudur. Bu çalışmadaki amacımız toplumsal
değişim sürecinde kadının sanattakirolünün değişip değişmediği ve din olgusunun bu işin neresinde olduğudur.
Bu çalışma literatür tarama, saha araştırması ve gözlem yöntemi ile ortaya konulmuştur. Özelikle de postmodernite ile değişen yenidünya düzeninde medyanın ve teknolojinin etkisi kaçınılmazdır. Bu etkiler toplumsal cinsiyet anlamında birçok akımın oluşmasına yol açmıştır. Bu akımlar da kadının kamusal alandaki yerinin yeniden
düzenlemesine imkânlar sağlamıştır.
Kadın, sanat ve din ilişkisinin toplumsal değişme süreçlerinde nasıl yer aldığını anlayabilmek için kalitatif yönteme ağırlık verilmiştir. Araştırmada elde ettiğimiz bulgularda tarih öncesi dönemlerde, pozitivist ve materyalist
dönem öncesi ve sonrasında, modern ve postmodern dönemde, kadının sanatta yer alış şeklinin farklılıklarla ayrıldığı görülmektedir. Bu doğrultuda kadının sanattaki yerinde dinin olumlu ve ya olumsuz etkileri olduğu da görülmüştür. Sonuç olarak toplumsal değişme sürecinde kadının az ya da çok sanatta yerini aldığı belirlenmiştir. Bu
süreçte, postmodern döneme doğru gelindikçe sanatta kadının rolünün arttığı gözlenmiştir. Bununla birlikte tarih
öncesi ve ya geleneksel dönemlerde kadının sanatta yer almasınısağlayan en önemli etkenin din olduğu özelikle de
pozitivist dönemden sonra kadının sanatta yer alma sebeplerinin ise birden fazla etkene bağlı olduğu görülmüştür.

Mustafa Kutlu; Yokuşa Akan Sular adlı eserinde Anadolu’nun farklı coğrafyalarından İstanbul’a göçen yoksul halkın yaşadığı çatışmaları, hayata tutunma çabalarını, varoluş mücadelesini karşılaştırmalı olarak ele alır. Çerçeve hikâye özelliği gösteren bu eserde kırsal kesimden büyük şehre göçen halkın değişen değer yargıları ve sömürücü düzen karşısında yaşadığı ruhî sarsıntılar dramatize edilmiştir. Mustafa Kutlu’ya ilişkin daha önce yapılan çalışmalarda Yokuşa Akan Sular adlı eserdeki sosyal değişim unsurlarına yer yer değinilmekle birlikte, eserde işlenen sosyal değişim bütün olarak değerlendirilmemiştir. Bu yazıda 1970’lerde Türk toplumundaki sosyal değişimin Yokuşa Akan Sular adlı eserde nasıl ele alındığı -o döneme ilişkin sosyolojik araştırmalardan da yararlanılıp daha önceki çalışmalardaki tespitler de dikkate alınarak- incelenmeye çalışılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Mustafa Kutlu, Yokuşa Akan Sular, Sosyal Değişim, hikâye, varoluş mücadelesi, yabancılaşma

Abstract
Mustafa Kutlu addresses comparatively the conflicts of poor people, who migrated from various parts of Anatolia to İstanbul, their struggle to hold on life and strive for existence in his book Yokuşa Akan Sular. In this book, which demonstrates the character of a frame story, changing values and psychological traumas of people, who migrated to metropoles, against an exploitatory regime were dramatized. Despite the elements of social change in Yokuşa Akan Sular were partly touched upon in previous works on Mustafa Kutlu, the social change in it has not been examined throughly. In present paper, how the social change in Turkish society in 1970s was treated in Yokuşa Akan Sular will be examined by using sociological researches about that period and considering assesments in previous studies. 
Key words: Mustafa Kutlu, Yokuşa Akan Sular, social change, short story, struggle for existence, alienation

Yabancılaşma en temel anlamıyla, bireyin içinde bulunduğu şartlarla bağlantılı olarak çeşitli olgulardan (emeğinden, emeği sonucu oluşan ürün veya hizmetinden, çevresinden, benliğinden, toplumsal kimliğinden) uzaklaşması, yalın bir sürecin içine dahil olmasıdır. ■ İnsanın yabancılaşmaya maruz kalması, dünyaya gelmesiyle birlikte başlayan bir süreçtir. ■ Tarihsel süreç içinde ele aldığımızda yabancılaşma kavramının izlerine M.Ö. bile rastlamak mümkündür. Türkiye ve Covid 19: Günlük Yaşam Pratiklerindeki Değişim ■ Ülkemizde Sağlık Bakanlığı tarafından ilk vaka 11 Mart 2020 tarihinde açıklandı. ■ 12 Mart itibari ile virüsün yayılmasını durdurmak amacıyla kitlesel hareketliliği azaltmaya yönelik çeşitli tedbirler hayata geçirildi. ■ Bu tedbirler; çeşitli ülkelere uçuş yasakları ile başlayarak, yüz yüze eğitime ara verilmesi, eğlence sektörlerinin faaliyetlerinin durdurulması, dönem dönem uygulanan şehirleri arası yolculuk yasakları, sokağa çıkma yasakları vb. olma şeklinde farklı zaman dilimlerinde uygulandı.

Toplumsal değişim ve toplumun diğer alanlarında var olan gerçeklikler hukuka etki etmekte, hukuk da bunları etkilemektedir. Toplumsal değişimin hukuk üzerindeki etkisi bağlamında düşünülecek olursa, değişimin, öncelikle bir insan topluluğu bakımından değişilmez bir şey olduğu kabul edilmelidir. Çünkü yerimizde saymıyoruz. Değişimi bu bağlamda kısaca, toplumun belirli kesimlerinde ya da tamamında ortaya çıkan olumlu - olumsuz iradi ya da irade dışı her türlü farklılaşma olarak tanımlayabiliriz. Toplumsal yaşantı ile yakın ilişkisi bulunan hukuk da bu değişimden nasibini alır. Sürekli kanunların değişmesi de bu değişimi göstermektedir. Toplumun yerinde saymadığını, topluma hakim olan ilkenin genel olarak değişim hareketi olduğu, dolayısıyla hukukun da bu harekete ayak uydurduğunu görebiliriz. Değişim sürecinde eski alışkanlıklarımızı terk ediyoruz, yerine yenilerini kabul ediyoruz. Eski kalıpları da
terk ediyoruz, onların da yerine yenilerini kabul ediyoruz. Eski kuralların, değer yargılarının kalkarak değiştiği yerde hukukun da değişmesi bu sebeplerle kaçınılmazdır. Bu çalışmada hukukun değişmesine yol açan yöntemlerden coğrafi konum ve demografik yapıyı İbn-i Haldun; Ekonomik etkileri ise Karl Marx çerçevesinde, bu iki sosyal bilimci hakkında genel bilgilere yer vermek suretiyle tartışılmaya çalışılmıştır.

İçinde bulunduğumuz sürekli değişim çağında; çevresel değişimleri fırsatlara çevirebilen liderlik biçimi olarak ifade edilen dönüştürücü liderlik tarzına sahip yönetim anlayışının tüm kurumlarda önemi gittikçe artmaktadır. Dönüştürücü liderlik, çevresel faktörlerin değerlendirilip fırsata dönüştürülmesini, işletmelere rekabet üstünlüğü ve geleceğe dönük vizyoner bir bakış açısının kazandırılmasını amaçlamaktadır. Dönüştürücü liderlik tarzına sahip kurumlar, işletme süreçlerini iyileştirerek, olayları yeni bir gözle değerlendirebilen,  değişime ve geleceğin ortaya çıkarabileceği fırsat ve tehditlere hazır, adaptasyon yeteneği yüksek kurumlar haline gelmektedir. Bu bağlamda değişim çağında dönüştürücü liderlik nitelikleri ağır basan liderlere ihtiyaç duyulmaktadır. Çalışmada; dönüştürücü liderlik kavramının ve boyutlarının açıklanması, dönüştürücü liderliğin kurumsal öğrenme ilişkisinin belirlenmesi ve değişimde dönüştürücü liderlik paradigmasının ortaya konması amaçlanmaktadır.

Sosyal olarak inşa edilmiş toplumsal gerçekliğin simge, sembol ve anlam ağları, toplumları ve bireyleri bilişsel düzeyde biçimlendiren ve şekillendiren sosyo-psişik örüntülerdir. Bu örüntüler, toplumsal etkileşim düzeni içinde, güç ilişkileriyle iç içe geçerek, farklı türden formlar alırlar ve kompozisyonlara bürünürler. Etkileşim düzeni içerisinde, bu kompozisyonlarla farklı düzeylerde toplumsal karşılaşmalar deneyimleyen bireyler; simge, sembol ve anlam ağlarının karşılıklılığıyla biçimlenen sosyal konfigürasyonlarla inşa edilirler ve yeniden inşa edilirler. Bu inşalar, bireyleri hissediş, düşünüş ve davranım düzeylerinde biçimlendirir ve onlara toplumsal oluşun dinamikleriyle şekil alan bir kimlik verir. Bu çalışma, toplumsal olarak inşa edilen insanın; simge, sembol ve anlam ağlarıyla karşılıklı etkileşim sonucunda oluşan ve olgunlaşan bir yaratı olduğu tezini önemle vurgulamaktadır. Bu vurguyu yaparken, sosyolojinin ve antropolojinin kuramsal birikimlerinden olabildiğince yararlanmakta ve sosyal bilimsel muhakemeyi öne çıkaran bir analizi gerçekleştirmeye çalışmaktadır.

ve bireyle~me. Kentle~me sosyoloji, kfueselle~me ekonomi ve bireyselle~me de psikoloji disiplinlerinin ana kavramlanm olu~tunnaktadlf. Bununla birlikte bu kavramlar arasmdaki etkile~im de disiplinler araSl ili~kinin onemini gostem1ektedir. Kentlqmc egiliIl1i, geli~mekte olan tilkderdc kndan kcnte

Kürt etno-kültürel kimliğinin yoğunluk gösterdiği Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgesindeki göç etkinliğinin, coğrafî bakımdan, kırsaldan bölge kentlerine, ülkenin batısındaki metropollere ve nihayet, Kuzey Irak Özerk Bölgesi ile Avrupa ülkelerine yönelik yurtdışına olmak üzere dört boyutlu gerçekleştiği gözlemlenmektedir.

Kente ve yurt dışına göçle oluşan demografik, toplumsal ve ekonomik değişme süreçleri, toplumsal yapıdaki değişime bağlı olarak, siyasal üst yapıda değişimi de kaçınılmaz olarak beraberinde getirmektedir. Üretim araçları, biçimleri ve ilişkileri bakımından kırsal tarım toplumundan kentli sanayi toplumuna geçiş, özetle kapitalistleşme ve kentleşme olgusu, bölgedeki siyasal hayatı oluşturan dinamikleri de aynı yönde yeniden yapılandırmaktadır. Bu çalışma, bu değişim sürecini göç hareketlerinin nedenleri ve sonuçları ile göçmen davranışları bağlamında incelemek ve tartışmak amacıyla üretilmiştir.

Anahtar Sözcükler: Göç, Güneydoğu Anadolu, Kürt kimliği, Siyasal değişme.

IMMIGRATION AS A FACTOR OF POLITICAL TRANSFORMATION:
The Case of Immigration in the Political Evolution of Kurdish Identity: Causes and Results

Toplumsal hareketleri başlatan nedenler, bu hareketlerin oluşumu, gelişimi, yayılması ve değişimi, hareketlerin kendilerine müntesip toplaması, bu kişilerin organize edilmesi, harekete her türlü maddi ve manevi kaynağın sağlanabilmesi, hareketin etki kapasitesi ve benzeri özellikler sosyoloji ve siyaset biliminin ilgisini çeken konular olmuştur. Bu konulara cevap arayan toplumsal hareket teorisyenleri farklı kuramlar geliştirmişlerdir. Bu makalede toplumsal hareket teorilerinden yeni toplumsal hareketler ve çerçevelendirme (framing) teorileri ışığında Milli Görüş hareketi incelenmiştir. Fikirlerin doğru bir çerçeve içerisinde hedef kitleye sunulması toplumsal hareketlerin başarı oranını artırmaktadır. Milli Görüş hareketi ilk çerçevesini toplumsal destek bulabileceği bir alana oturtarak hızlı bir büyüme gerçekleştirmiştir. 1990'lardan itibaren bu çerçevenin yeniden düzenlenmesi gerekmiş, ancak hareket bunu başaramamış, 2000'lerden itibaren küçülme ve dağılma sürecine girmiştir. Buna karşın hareketin bir uzantısı olarak Adalet ve Kalkınma Partisi çerçeve değişimi kısmını başarıyla tamamlamış ve kimliğini muhafazakar demokratlık çerçevesi etrafında kurmuştur. Bu şekilde toplumsal desteğini artırarak hızlı bir büyüme trendi yakalamıştır.

Abstract
Sciences of sociology and politics interest different aspects of social movements such as reasons, formation, dissemination, recruiting, organization, influence, and resources of movements. Theorists of social movements have developed distinctive theories to explain aspects of social movements. This article examines the National View movement in light of new social movements and framing theories. Accordingly, this movement had shaped a successful framing in its early decades and gained an important growth momentum. However, the movement has insisted to keep the same framing and failed to catch newer generations. It has been unsuccessful to re-frame its ideas. The movement is divided and eventually diminished over years.

Indıvıdual And Socıal Problem Solvıng Problems Of The Prophets İn Methods
Different aspect of the human body and soul have been created problems where there is also quite normal. Importantly, with the necessity of human beings to live together, to solve the issues that they can show righteousness. Prophet, individual and social life has solved the problems faced by different methods. One of the problem-solving aspect of our article, were examined both individually and socially. Individual problems mercifully treated the prophets, persuasion, anger management, empathy taking, if the matter can not be resolved by methods such as face or leave it to God to achieve the solution sought. In social issues, decisions largely, a matter for the parties themselves to take the group has been instrumental. On both sides of the problem dealt with in the proposal would have led to. Sent as a mercy to the worlds leadership direction of the prophet, the prophet and the certainty that the capacity of individuals and groups in society has played an important role in terms of resolving the issues.