Socjologia

Artykuł stanowi próbę interpretacji historycznego fenomenu, jakim była obecność i popularność technologii wideo w Polsce w okresie transformacji. Fenomen ten odczytany jest jako kompleks ideologiczny, działający na różnych poziomach: treści dystrybuowanej na kasetach, modelu biznesowego, oferty skierowanej do szerokiej publiczności. VHS, poprzez dystrybuowane filmy, był nośnikiem realizmu kapitalistycznego: ukazywał kapitalistyczną formację społeczną jako tło dla sposobu, w jaki jednostka doświadcza swojego życia. VHS był też zjawiskiem przejściowym: jako technologia, nośnik treści i praktyka utracił popularność równolegle z końcem fazy polskiego kapitalizmu, z którą był powiązany.

Basińska, A., Łuczak, M. J. (2012). Wolontariat akcyjny: problemy zarządzania i organizacji pracy. Organizacja i Kierowanie, 1 (150), 41-51.

This article is about the problems of management and work organization of the action volunteering at big cultural and sporting events. Conclusions and recommendations are the result of analysis of data collected in three cities: Gdansk, Poznan and Wroclaw. In this paper we put a question about possibilities of changes in a process of management of volunteer work. One of the most important issue is to do volunteers work more effective (among others the volunteers will be very committed to these job and will not resign from volunteer activity as well). Proposals of recommendations to event organizers who employ volunteers concern the most important elements of management process: recruitment, division of tasks between the volunteers, training, communication and motivation to work.

Przedmiotem tej filozoficzno-prawnej pracy są kontrowersje dotyczące prawa i moralności w Europie Środkowowschodniej. Główna teza jest taka, że każdy kraj podąża swoją drogą na płaszczyźnie ingerencji prawa w sferę moralności, tj. tego, co państwo reguluje w sprawach kontrowersyjnych moralnie jak aborcja czy homoseksualizm. Regulacje i polityki  państw postkomunistycznych zostają zestawione z liberalnym prawem Zachodu. Książka ma charakter interdyscyplinarny. Jest teoretyczna i empiryczna.

Podstawowymi pytaniami egzystencjalnymi, jakie zadaje sobie człowiek, są pytania o sens oraz istotę ludzkiego życia. Zastanawiamy się przede wszystkim, co nas kształtuje, czyli co ułatwia nam indywidualny rozwój, i co nas ogranicza. Podobnie rozważamy na ile możemy wpływać na życie społeczne, w którym uczestniczymy oraz w jaki sposób społeczeństwo determinuje rozwój jednostkowy. Na różnych etapach społecznego rozwoju refl eksja na ten temat miała z pewnością inny poziom merytoryczny uwarunkowany przede wszystkim rozwojem ludzkiej wiedzy. Bazując na współczesnych osiągnięciach zarówno nauk społecznych, humanistycznych, przyrodniczych, jak i nauk ścisłych, możemy zbliżyć się do zrozumienia istotnych zagadnień dotyczących ludzkiego życia. Każda dyscyplina naukowa wyjaśnia jednak badane zjawiska posługując się charakterystycznym aparatem pojęciowym, co może utrudniać stworzenie obrazu interdyscyplinarnego. Bywa również, że w obrębie jednej dyscypliny naukowej ścierają się różne stanowiska dotyczące tych samych zagadnień. Dopiero tworzenie pomostów między teoriami i wiedzą naukową przybliża obraz całości i zbliża człowieka do poznania prawdy o świecie i nim samym.

The subject of this consideration is phenomenon of co-branding. This is scope of operation to take on determination of expected benefits. The article concern brand cooperation in view of the collaboration place brand and product brand.
The first part of article concerns co-branding conception, reasons of being in brandings strategies and type of it. This is mechanism description to achieve the desired results.
The second part of article applies trust to the brands and factors connected with co-branding which increase the trust of addressee. This is either detailed description of main purpose of co-branding.
In the third part of article described complex issue bonded with product brand and place brand cooperation. As well about profits of this collaboration.
The fourth part of article concerns humanized phenomenon of brand. This chapter is dedicated co-branding profits in view of the brand’s awareness development.

Łuczak, M. J. (2006). Społeczeństwo informacyjne jako społeczeństwo ryzyka. W: L. H. Haber, M. Niezgoda (red.), Społeczeństwo informacyjne – aspekty funkcjonalne i dysfunkcjonalne (ss. 400-409). Kraków: Wydawnictwo UJ.
W niniejszym artykule naszkicowane zostaną problemy związane z interpretacją kategorii ryzyka, a także pojęcia zagrożenia, jako takimi, które mogą być pomocne w dyskursie na temat społeczeństwa informacyjnego. Ponadto, kategorie te nie są traktowane jedynie jako swoiste narzędzia takiego dyskursu. Znajdują one swe realne egzemplifikacje w obszarze bytu społecznego, manifestując się nie tylko w odniesieniu do problemów wynikających ze złożoności współczesnego świata i transformacji społeczeństw, ale również na styku szeroko rozumianej domeny komunikacji z domeną współczesnej technologii; co za tym idzie - dotyczą więc zarówno jednostek jak i wielkich zbiorowości społecznych, ujmowanych - odpowiednio - w kontekście systemu osobowości, systemu społecznego oraz systemu technicznego. Godny podkreślenia wydaje się fakt, iż te wszelkie konkretne zagrożenia, które umownie możemy nazwać technologiczno-komunikacyjnymi, wpisują się w całokształt zagrożeń jakie czyhają na współczesnego człowieka "(...) w epoce późnej nowoczesności" (Giddens 2002). Muszą więc być one postrzegane zarówno przez pryzmat swej globalności, jak też z personalnego, osobistego punktu widzenia każdego człowieka, jako członka społeczeństwa. Podobnie ryzyko i zagrożenie jako kategorie wpisują się we współczesny dyskurs - o tymże człowieku i tworzonym przez niego społeczeństwie - stąd też jawne nawiązanie w tytule niniejszego tekstu do znanej książki Ulricha Becka "Społeczeństwo ryzyka".

Esej jest wprowadzeniem w polskie wydanie książki Hartmuta Rosy "Przyspieszenie, wyobcowanie, rezonans. Projekt krytycznej teorii późnonowoczesnej czasowości" – pierwszej książki Rosy wydanej w języku polskim. Jako że stanowi ona jednocześnie przystępne wprowadzenie w rozwijaną od dwóch dekad teorię i jej kluczowe pojęcia, przekład otwiera wreszcie możliwość polskiej recepcji twórczości tego socjologa. Niniejsze tłumaczenie bazuje na przeredagowanym niemieckim wydaniu (2013) popularnonaukowego eseju pt. "Acceleration and Alienation. Towards a Critical Theory of Late-modern Temporality" (2010). Publikacją tą autor podsumowywał wiele lat badań nad zjawiskiem przyspieszenia i jego wpływu na życie indywidualne oraz wspólnotowe.

Okazuje się, że większość badanych samotnych rodziców i osób długotrwale bezrobotnych uznaje, iż wskutek realizacji polityk warunkowego dochodu minimalnego i aktywnej integracji społecznej „z trudem utrzymuje się na powierzchni”. Podobnie oceniają te polityki pracujący biedni, z tym że dla nich korzystanie z pomocy społecznej jest trudniejsze z powodu instytucjonalnej bezwładności agend zaangażowanych w udzielanie wsparcia, reagujących bardzo zachowawczo na poszerzający się zakres zjawiska biedy wśród osób pracujących, zwanego in-work poverty. Zasadniczym problemem jest więc niemożność wyrwania się z biedy, sukcesem natomiast uniknięcie marginalizacji mającej postać bezdomności, ciężkich chorób, głodu, prostytucji, uzależnień, utraty najbliższej rodziny.
Odkrycie zjawiska „utrzymywania się na powierzchni” spowodowało, że (…) postanowiłyśmy użyć perspektywy sprawstwa do analizy położenia osób badanych. Zgromadzony materiał badawczy w szczególności dotyczy strategii życiowych – także tych odnoszących się do życia codziennego – trajektorii biedy, poczucia podmiotowości oraz opisu posiadanych przez rodziny zasobów i ich wykorzystywania. Perspektywa sprawstwa okazała się niezwykle owocna, ponieważ pozwoliła określić, jakie czynniki najbardziej ograniczają wydobywanie się z biedy.

Przedmiotem niniejszej publikacji są zagadnienia związane z szeroko pojętą edukacją. Czytelnik z pewnością odnajdzie w niej odpowiedzi na postawione wcześniej pytania dotyczące podejmowanych działań we współczesnym środowisku edukacyjnym, a także wyzwań i możliwości w zakresie kształcenia w przyszłości.
Praca stanowi zbiór artykułów odzwierciedlających zainteresowania badaczy zagadnieniami związanymi z przyszłością współczesnej edukacji oraz z edukacją w przyszłości. W książce można wyodrębnić cztery rozdziały tematyczne.
Pierwszy, dotyczący globalnych wymiarów edukacji przyszłości, zawiera dywagacje Autorów między innymi na temat współczesnych modeli edukacji do zrównoważonego rozwoju, dostępu do edukacji z perspektywy niwelowania globalnych nierówności społecznych, polityki edukacyjnej Unii Europejskiej oraz zagadnień związanych z pedagogiką narodową. Wśród kwestii globalnych wymiarów edukacji można również znaleźć odpowiedzi na pytania związane z edukacją otwartą czy nauczaniem interprofesjonalnym. Istotnymi zagadnieniami poruszonymi przez Autorów w tej części publikacji są również kwestie zdrowia i bezpieczeństwa zdrowotnego w kontekście edukacji przyszłości, wyzwania etyki środowiskowej, a także globalne ujęcie realizacji zadań szkół na każdym szczeblu edukacji z punktu widzenia współczesnych zjawisk i problemów społecznych. Autorzy omawiają także aktualną cały czas kwestię równości w edukacji, czyli gender w szkole, sytuację dzieci imigrantów w świetle polskiej polityki oświatowej, znaczenie przestrzeni edukacyjnej z punktu widzenia nieracjonalności racjonalności oraz uniwersytety trzeciego wieku jako formę edukacji ustawicznej.
Rozdział drugi poświęcony jest podmiotom edukacji przyszłości. Autorzy w poszczególnych tekstach analizują kwestie związane między innymi z odbiorcą w przestrzeni sztuki i nauki, wyzwaniami edukacyjnymi kobiet 40+, samorealizacją młodzieży akademickiej u progu kariery zawodowej czy potrzebami edukacyjnymi dorosłych uczniów. W tej części publikacji można również odnaleźć artykuły dotyczące znaczenia wczesnej edukacji matek dla optymalnego rozwoju dziecka w okresie prenatalnym czy zróżnicowania aktywności zawodowej kobiet i mężczyzn w fabułach zabaw ruchowych. Nie bez znaczenia jest również kwestia nauczyciela we współczesnej edukacji oraz w edukacji przyszłości. Autorzy zwracają uwagę na potrzeby i perspektywy doskonalenia zawodowego nauczycieli języka angielskiego, wizje rozwoju profesji w warunkach zreformowanej oświaty, znaczenie nauczyciela wspomagającego w obliczu autyzmu i zespołu Aspergera, rolę nauczyciela w dobie edukacji przyszłości oraz istotę motywowania pracowników oświaty.
Trzeci rozdział publikacji zawiera teksty na temat metod i narzędzi edukacji przyszłości. Wśród sposobów działania w ramach kształcenia znajduje się między innymi analiza metody stymulacji rozwoju intelektualnego dzieci poprzez program podmiotowej edukacji kulturowej, korespondencja sztuk w nowoczesnej dydaktyce języka polskiego czy neurodydatyka w edukacji polonistycznej. Autorzy zwracają również uwagę na eurocentryzm w wybranych podręcznikach szkolnych, podejmują także kwestię trudności w uczeniu się z e-podręcznika. W tekstach można także odnaleźć omówienie kwestii szkolnych stron internetowych, możliwości nauczania podstaw prawa w szkole, innowacyjnych metod prowadzenia zajęć muzycznych oraz znaczenie środowiska leśnych przedszkoli w Niemczech. Istotnymi zagadnieniami z punktu widzenia metod i narzędzi edukacji przyszłości są także programowanie jako twórcza kompetencja przyszłości, innowacyjny model nauczania języka polskiego czy gamifikacja w kontekście motywacji w procesie uczenia.
W czwartym rozdziale znajdują się teksty dotyczące szans i wyzwań edukacji przyszłości. Autorzy poruszają kwestie neurodydaktyki i pragmalingwistyki we współczesnej szkole, komunikacji Friedmanna Schulza von Thuna, biblioterapii wychowawczej i kultury popularnej w kontekście edukacji przyszłości oraz coachingu jako odpowiedzi na wyzwania współczesnej edukacji. W artykułach są również ujęte kwestie udostępniania infrastruktury społecznej osobom niepełnosprawnym, znaczenia Cybernetycznych Ośrodków Doradztwa Edukacyjnego czy sposoby przeciwdziałania sytuacjom stresowym w edukacji. W ramach wyzwań edukacji przyszłości można odnaleźć także teksty na temat skutecznej komunikacji w sytuacjach konfliktowych we współczesnej szkole, Internetu jako źródła porad wychowawczych dla rodziców oraz języka jako przedłużenia mechanizmów lustrzanych w kontekście wychowania.
Zawarty w publikacji materiał, stanowiący interdyscyplinarne ujęcie kwestii szeroko pojętej edukacji, może stanowić podstawę interesującej merytorycznie dyskusji o przyszłości edukacji i znaczeniu edukacji w przyszłości.

Niniejszy tom jest zbiorem artykułów dotyczących różnych form organizacyjnego działania oraz instytucji społecznych działanie to regulujących pod redakcją Mikołaja Pawlaka i moją. Powstał on na podstawie doświadczeń sesji prowadzonej przeze nas podczas ostatniego zjazdu PTS w Szczecinie.

Artykuł traktuje o problemie definiowania pojęcia „stabilność polityczna” państwa. Głównym jego celem jest odpowiedź na pytanie, co znaczy stwierdzenie, że dane państwo jest stabilne politycznie. Artykuł składa się z czterech części. W pierwszej wyjaśniany jest leksykalny sens słów: „stabilny”, „stabilność” i „stabilizacja”. W drugiej części analizowane jest rozumienie znaczenia terminu „stabilność polityczna” w piśmiennictwie politologicznym. Trzecia część artykułu poświęcona jest omówieniu kwantytatywnych prób ujmowania sensu pojęcia stabilności politycznej. W zakończeniu podjęta została próba zdefiniowania przedmiotowego terminu polegająca na syntezie elementów najczęściej spotykanych w propozycjach wyjaśniania istoty stabilności politycznej; oceniono związek między istnieniem stabilności politycznej a podstawowymi typami reżimu politycznego: demokracją i autorytaryzmem; oraz zidentyfikowano główne podejścia konceptualne w pojmowaniu przedmiotowego terminu (Krzysztof Trzciński, Czym jest stabilność polityczna państwa?, "Przegląd Politologiczny" 2/2015, s. 37-47, DOI: 10.14746/pp.2015.20.2.3)

Zarówno Patton jak i Rommel nie stali się sławni z dnia na dzień. Ich kariery powoli nabierały rozpędu przyciągając uwagę ludzi, którzy dostrzegli w nich potencjał nie tylko militarny ale także propagandowy. W efekcie obaj dowódcy stali się ikonami reprezentującymi swoje siły zbrojne w danym konflikcie. W artykule pragnę przedstawić powstanie mitu Rommla i Pattona od początków ich kariery po dzień dzisiejszy oraz wpływ jaki obaj dowódcy mieli na drugą stronę konfliktu oraz własnych żołnierzy, korzystając zarówno z wspomnień z epoki, jak i opracowań pisanych wiele lat po zakończeniu II Wojny Światowej.

Słowa klucze: Feldmarszałek Erwin Rommel, Lis Pustyni, Wustenfuchs, wojna w Afryce, Generał George Patton, II wojna światowa

Both Patton and Rommel did not become famous overnight. Their careers slowly gained momentum attracting the attention of people who not only saw their military potential, but also propaganda value as both commanders became icons representing their armed forces in given conflict. In my article I would like to present the creation of Rommel and Patton myths from the beginning of their careers to the present day-and the impact that both leaders had on the other side of the conflict and of their own soldiers-using both diaries and texts written many years after the end of the Second World War.

Keywords: Field Marshal Erwin Rommel, Desert Fox, Wustenfuchs, War in Africa, General George Patton,  World War II

stnieje wiele konkurencyjnych definicji globalizacji. Wraz z rosnącą popularnością tego terminu, wzrastała takŜe liczba jego definicji. Początkowo, jeszcze w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku, globalizacja dla ekonomistów znaczyła tyle, co rosnąca integracja rynków. Potem zaczęto nadawać temu terminowi rozmaite kolejne znaczenia. Często teŜ pojęcie to było uŜywane nieprecyzyjnie, metaforycznie. W efekcie globalizacja stała się raczej hasłem wywołującym określone, często emocjonalne, skojarzenia, a nie jednoznacznym terminem słuŜącym do precyzyjnego opisu rzeczywistości. Modny termin stał się workiem bez dna, do którego moŜna wrzucić bardzo róŜne zjawiska. To z kolei jeszcze napędzało debatę nad istotą globalizacji.

Recenzja książki:
Frédéric Martel, Sodoma. Hipokryzja i władza w Watykanie, przeł. A. Dwulit, E. Derelkowska, J. Wisz, Wydawnictwo Agora, Warszawa 2019, ss. 714.
http://www.libertas.pl/recenzja_sodoma_hipokryzja_i_wladza_w_watykanie_frederic_martel.html

Ewaluacja jako praktyka społeczna w dużym stopniu korzysta z dorobku socjologii, a jej zbieżność z obszarem socjologii stosowanej, o bogatej historii i ugruntowanej pozycji w nauce, jest znacząca. Istnieją także różnice, które nie pozwalają sprowadzić ewaluacji do jednego z istniejących modeli socjologii stosowanej jak np. inżynierii społecznej, socjologii klinicznej czy socjotechniki. Przedstawiona tutaj refleksja ukierunkowana jest między innymi na analizę założeń, celów, metod i sposobów użytkowania gromadzonej wiedzy, które zbliżają ewaluację do socjologii stosowanej, a także na ukazanie tych elementów, które decydują o specyfice studiów ewaluacyjnych. W kontekście powracającej debaty o kryzysie socjologii i wydzielania z jej pola badań kolejnych obszarów społecznych (Szacki 1977; Gouldner 2010; Afeltowicz, Pietrowicz 2013), warta uwagi wydaje się także kwestia silniejszego włączenia ewaluacji w nurt socjologii stosowanej oraz rozważenie możliwości pełniejszego sięgania do potencjału badań ewaluacyjnych dla rozwoju wiedzy socjologicznej i jej aplikacji w praktyce.

The article is a guiding post of sociological research concerning celebrities. The author analyses how different classic, sociological topics (public sphere, power, social change, identity, religion, politics, etc.) could be combined with celebrities and shows different approaches to stars. It is possible to consider them as a negative phenomenon (pathological approach) or a positive one (commodity approach). Both approaches, though in contrast, concentrate on celebrities as a very important part of human’s everyday life, and a part of a society driven by the consumerist ideology. The author wants to explain how significant the bond between stars and society is and show that because of the aforementioned, it is equally important to sociologically analyze a celebrity phenomenon. One may be sure – there are a lot of things one could get involve in while analyzing stars. There are mysteries to be explored and puzzles to be solved. It is certain that the research field of the sociology of celebrities is a fascinating one and that it should have a prominent place among all sociological disciplines.

Antologia Struktura teorii spiskowych wypełnia zauważalną lukę w rodzimej literaturze przedmiotu. Daje ona mianowicie szansę polskiemu czytelnikowi zapoznania się z oryginalnymi, nierzadko już klasycznymi, jak też najnowszymi, a przede wszystkim poznawczo znakomitymi tekstami zachodnich badaczy teorii spiskowych. Książka ta może wnieść ożywczy powiew do polskiego dyskursu o teoriach spiskowych, który niestety, zwłaszcza w tzw. przestrzeni medialnej, nie wykracza poza wygłaszanie na ich temat bezkrytycznych, poznawczo bezwartościowych banałów. (Z recenzji dr hab. Lecha Zdybla, prof. UMCS)

Tom zawiera polskie przekłady tekstów takich autorów jak Richard Hofstadter (Styl parnoiczny w polityce amerykańskiej [Political Style in American Politics]), Serge Moscovici (Mentalność spiskowa [Conspiracy Mentality]), czy Peter Knight (Kultura konspiracji [Conspiracy Culture])

"We współczesnym kapitalizmie jednym z obszarów akumulacji jest ludzka uwaga. Media tradycyjne, internetowe i społecznościowe rywalizują w dużej mierze nie tyle o wpływ na ludzkie poglądy (jak w tradycyjnej mieszczańskiej sferze publicznej), ile o samą uwagę właśnie, o zaangażowanie. Konstrukcja przekazu oparta jest na próbach rozpraszania uwagi i ponownego skupiania jej na określonych treściach. W ten sposób aparat psychiczny wykonuje pewną pracę – przetwarzania, łączenia informacji, kojarzenia, odpowiadania na bodźce – będącą źródłem zysku dla platform medialnych."

Artykuł jest krytyczną analizą form zaangażowania we współczesne platformy medialne. Koncentruje się na fenomenie obserwowania innych i na powiązanych z tym fenomenem miłosnych i nienawistnych afektach. Jednym z wykorzystanych narzędzi jest metafora "statystów" zaczerpnięta z filmu Mullholland Drive (2001) Davida Lyncha.

http://pismowidok.org/index.php/one/article/view/601/1182

XXI wiek niesie wiele obaw, wiele zjawisk społeczno-kulturowych przyczyniających się dezintegracji losów ludzkości. Zjawiska te dotykają też sytuacji rodziny. Św. Jan Paweł II wskazywał, że współczesna rodzina znajduje się pod wpływem rozległych przemian społecznych i kulturowych. Coraz więcej rodzin doświadcza zagubienia bytowania w społecznych uwarunkowaniach. Część z nich doświadcza dysfunkcjonalności, jak również sytuacji patologicznych. Istnieje zatem ogromna potrzeba wsparcia społecznego współczesnej rodziny, szczególnie w tych obszarach, w których doznaje trudności. Wydaje się, że jedną z ważniejszych instytucji wspierających rodzinę jest praca socjalna. Stąd celem niniejszego artykułu jest ukazanie wartości pracy socjalnej w procesie przywracania nadziei zagubionym rodzinom. Autorzy opisują rodzinę jako podmiot wsparcia społecznego, wskazują na formy wsparcia rodziny w pracy socjalnej, odwołując się do jej modeli, oraz opisują rolę i zadania pracownika socjalnego. Osoby (rodziny) cierpiącej nie wolno pozostawić samej. Trzeba obudzić w niej poczucie godności i wartości dalszego życia. Pracownicy socjalni są pewnego rodzaju "lekarzami społecznymi" zagubionych rodzin. Słowa kluczowe: rodzina, wsparcie, praca socjalna, pomoc społeczna, nadzieja.

Wulgaryzmy są słowami bazującymi na dużym ładunku emocjonalnym, zwłaszcza jeśli wygłasza je w swoim przemówieniu osoba słynąca z „mówienia wszystkiego prosto w twarz”, czyli Generał George Patton. Przemówienie, które chce przytoczyć oraz zinterpretować akapit po akapicie, zostało wygłoszone do żołnierzy 3 Armii przed lądowaniem w Normandii w ramach D-Day. Żołnierze bez doświadczenia bojowego mieli przed sobą do zrealizowania całą operację Overlord, która zapisała się na kartach historii jako jeden z przełomowych momentów w II Wojnie Światowej. Generał George Patton zdawał sobie sprawę z tego co czeka żołnierzy 3. Armii podczas lądowania, ponad to w przyszłości miał zostać ich dowódcą, więc wykorzystał przemowę nie tylko do wzmocnienia ducha swoich ludzi, ale także do pokazania im jaki żołnierz powinien być. Przedstawił cechy, które powinni posiadać a także zachowanie do jakiego powinni dążyć. Tym samym Generał Patton wszedł w rolę najwyższego autorytetu tak skutecznie, iż w mojej własnej opinii dokonał socjalizacji wtórnej samym słowem. Socjalizacja wtórna  jest procesem dokonującym się podczas interakcji z uogólnionym innym wybieranym przez jednostki. Generał Patton tak siebie wykreował w oczach żołnierzy, iż uczynili go właśnie uogólnionym innym, autorytetem od którego chcieli się uczyć. Zapewne pomogła generałowi w tym wcześniej zdobyta sława, którą również podczas wystąpienia chciałabym przedstawić aby odbiór jego osoby oraz oddziaływania na innych był pełny. Samo przemówienie do 3 Armii uznaje się za jedno z najsłynniejszych w dziedzinie wojskowości, dlatego uważam, że zasługuje na uwagę i głębszą analizę jaką oferuje socjologia wojny, zapomniana acz wciąż istniejąca dyscyplina socjologii bazująca w dużej mierze na wiedzy historycznej. 

Vulgar words based are highly charged emotionally, especially when he delivers it in his speech a person famous for "speaking everything right in the face," or General George Patton. Speech that I wants to quote and interpret paragraph after paragraph, was given to the soldiers of 3rd Army before landing in Normandy as part of D-Day. The soldiers had no combat experience against each other to complete the operation Overlord, who enrolled in the annals of history as one of the milestones in World War II. General George Patton was aware of what awaits the soldiers of the 3rd Army during landing, over that in the future was to be their commander, so used the speech not only to strengthen the spirit of its people, but also to show them what a soldier should be. He presented the qualities that should possess and behavior to what they should strive for. Thus, General Patton came into the role of the supreme authority so effectively that in my own opinion, made the secondary socialization same word. Secondary socialization is the process of adjusting to the generalized when interacting with others chosen by the individual. General Patton himself so he created in the eyes of the soldiers that made him very generalized others, authority from whom they wanted to learn. Probably helped General in the earlier gained fame, which is also a speech I would like to present to pick up his people and the impact on others was full. The same speech to the 3rd Army is considered one of the most famous in the military field, so I think that deserves attention and further examination offered by the sociology of war, forgotten, though still existing discipline of sociology based largely on historical knowledge.
 
Słowa klucze: Generał George S. Patton, 3 Armia, D-Day, II Wojna Światowa, alianci 

Keywords: General George S. Patton, 3 Army, D-Day, The Second World War, allies

Koncepcja „końca pracy” w wyniku  automatyzacji funkcjonuje w obiegu naukowym co najmniej od lat 30. XX wieku, kiedy J. M. Keynes (1930) ogłosił swoje przewidywania jakoby wnuki aktualnych pracowników miały przed sobą kompletnie nowe perspektywy związane z możliwością życia bez konieczności pracy. Cyfrowa gospodarka faktycznie otworzyła przed nami zupełnie nowe możliwości życia ale póki co nie sprawiła, że możemy sobie pozwolić na egzystencję bez pracy. Teza Keynesa powracała w ostatnich 30 latach wielokrotnie. Niektórzy badacze szukali dla niej mocnego  gruntu statystycznego (Frey i Osborne, 2013), inni stawiali na własną intuicję i pogląd (Rifkin, 1995).

Celem tej rozprawy jest zbadanie w jakim stopniu automatyzacja pracy faktycznie wpływa na rynek pracy i w jaki sposób to czyni. Za niemniej ważne uważam ustalenie jakie czynniki oddziałują na samą automatyzację. Finalnie rozprawa ma pokazać miejsce automatyzacji pracy w szerokim kontekście relacji i uwarunkowań, przede wszystkim społecznych, ale także ekonomicznych i czy politycznych.

Główne pytanie badawcze, które motywuje mnie do przeprowadzenia badań brzmi: czy w Polsce istnieje automatyzacja pracy, a jeśli tak, to  jaki jest związek między automatyzacją a rynkiem pracy? Formułuję  hipotezę, którą w drodze badań będę starał się  potwierdzić: automatyzacja pracy w długim okresie nie prowadzi do zmniejszenia rozmiaru rynku pracy, ale prowadzi do zmiany jego struktury w postaci eliminowania zawodów opartych na powtarzalnych czynnościach.

Swoje poszukiwania rozpoczynam od zweryfikowania danych zastanych - dostępnych wyników w rozmaitych krajach, co też rozszerza pole badawcze na inne czynniki otaczające automatyzację pracy i rynek pracy. W rozdziale teoretycznym omawiam je szczegółowo na tyle, na ile pozwalają założenia rozprawy.  Po czym w części badawczej powracam do źródłowego pytania badawczego i prezentują wyniki badań jakościowych i analiz ilościowych dla polskiego rynku pracy.

Dzięki powyższej strukturze praca przedstawia szerokie spektrum relacji i uwarunkowań automatyzacji i pracy w możliwie szerokim kontekście pokazującym zarówno perspektywę mikro, mezo jak i makrospołeczną.

Duraj (redaktor naczelna), Grzegorz Matuszak (redaktor językowy), Wacława Starzyńska (redaktor statystyczny), Wiesław Koński (sekretarz redakcji), Tadeusz Milke (redaktor techniczny), Anna Schulz (członek), Jacek Kubacki (skład komputerowy ) RADA PROGRAMOWA