Müzik

Osmanlı mirasının üzerine kurulan yeni ulus devlet, kimliğini inşa etmek adına birçok alanda reformlar gerçekleştirmiş;  bu alanlar içinde müzik, önemli bir paya sahip olmuştur. Türkiye cumhuriyetinin batılı imajına uygun ama aynı zamanda yereli de reddetmeyen ancak kendisini imparatorluğun müzik mirasından keskin çizgilerle ayırmayı hedefleyen kültür politikaları müzik alanında kimi zaman hayli sert bir biçimde ve uzun yıllar uygulanmıştır. Müzik alanındaki zorunlu değişim ulusu modernleştirme pratiğinin bir parçası olarak görülmüştür. Diğer Orta Doğu ülkelerindeki modernleşme pratiklerine bakıldığında da ise müzik geleneğinin reddedilmediği ve müziğin milliyetçi paradigma gereği ulusal bilinci uyandırma adına araçsallaştırıldığı görülür. Ümmü Gülsüm ve Feyruz kendi dönemlerinde Arap dünyasının ulusal ikonları haline gelmişlerdir. Bu durum çeşitli soruları da beraberinde getirir. “Türkiye Cumhuriyeti, imparatorluktan devraldığı müzik geleneğini araçsallaştırarak milliyetçi söylemini desteklemek yerine neden geleneği yok sayma yolunu tercih etmiştir?” Benzer bir soru ise “Orta Doğu ülkelerindeki Modernleşme pratikleri Müzik geleneğinin korunmasına nasıl izin vermiştir?” olabilir.  Modernleşme tecrübesi, Türkiye için “milliyetçiliğin müzik üzerindeki etkisi” olarak okunabilirken; Orta Doğu ülkeleri için “müziğin milliyetçilik üzerindeki etkisi” olarak okunabilir. Bu çalışmada 1950 – 1980 arası süreçte Müzik ve milliyetçilik ilişkisi ortaklaşan ve farklılaşan temalarıyla Türkiye ve Mısır’ın tarihi bağlamında incelenecektir. İki ülkenin ulus devlet inşa süreci farklı zamanlarda başlasa da 1950’lerin başı ile 1970’lerin sonu her iki ülkenin modernleşme süreçleri ve kültür politikaları açısından ele alınabilecek ortak bir dönemi ifade eder. Bu süreçte Türkiye’de musiki inkılâbı tecrübesi alternatif müzik akımlarıyla yumuşatılırken, Orta Doğu coğrafyasında sömürge sonrası ulus devletleşme sürecinde müziğin araçsallaştırılmasına şahit olunur.

2. Dünya Savaşı sonrasında akademik alana hızla yayılan eleştirel düşünce, sosyal bilimler ve kültürel çalışmalar altında pek çok yeni çalışma alanının ortaya çıkmasını sağlamıştır. 1980'li yıllarda yaygın olarak gelişen edebiyat merkezli ekoeleştiri ve yine benzer dönemlerde gelişen eleştirel veya yeni müzikoloji çalışmaları, eleştirel yaklaşımlarıyla mevcut paradigmaları sarsmıştır. Ekoeleştiri düşüncesi ile müzikoloji disiplinini bir araya getiren ekomüzikoloji alanı ise müzik ve kültür arasındaki ilişkiye doğayı da katarak, çevre/doğa konusuna ses ve müzik açısından bakan yeni bir yaklaşım ortaya çıkarmıştır. Disiplinlerarası bir perspektifle çevre/doğa bağlamında birçok konuyla ilgilenen ekomüzikoloji çalışmaları, bilimsel ve aktivist bir çabadır. İnsan-doğa ilişkisini sorgulayan ve günümüzdeki çevre krizleri ile sürdürülebilirlik sorunlarına müzikolojinin sınırlarını genişleterek yanıtlar bulmaya çalışan ekomüzikoloji, 2000'li yıllardan itibaren tüm dünyada hızla gelişen bir alan olmuştur. Bu makalede, ekoeleştirel ve doğakültürel bir müzikoloji yaklaşımı olarak ekomüzikolojinin ortaya çıkışı, bu alanda yapılan çalışmalar ile alanla ilgili kavramsal ve yöntemsel tartışmalar konuyla ilgili temel kaynaklar üzerinden incelenmiştir. Bu makalenin, gelecekte Türkiye'de ekomüzikoloji alanında yapılacak araştırmalara yol gösterici olması hedeflenmiştir.
_______________________________
After World War II, the rapid spread of critical theory led to the emergence of many new fields of study under the social sciences and cultural studies. The literary centered ecocriticism, which was developed in the 1980s, and the critical or new musicology studies that developed in similar periods, influenced the existing paradigms with their critical approaches. The field of ecomusicology, which brings together the idea of ecocriticism with the discipline of musicology, has brought a new approach to the environment/nature issues in terms of sound and music, adding nature to the relationship between music and culture. Ecomusicology studies dealing with many issues in the context of environment/nature from an interdisciplinary perspective is both a scientific and an activist effort. By questioning the human-nature relationship and trying to find answers to today's environmental crises and sustainability problems by expanding the boundaries of musicology, ecomusicology has been a rapidly developing field since the 2000s. In this article, the emergence of ecomusicology as an ecocritical and naturecultural musicology approach, as well as conceptual and methodological discussions concerning this field are examined through the main sources. This article is intended to be a guide to future research in the field of ecomusicology in Turkey.

M üziğin Kilometre Taşlarından özel açıklamalara yer veren bu kitap Türk pop müziğinin gizli tarihini de gözler önüne seriyor. Müzik endüstrisinde 1970Müzik endüstrisinde 'ler, 1980Müzik endüstrisinde 'ler ve 1990'lara damgasını vuran müzisyen ve yorumcuların müzik yaşamlarına ait özel itirafları aynı zamanda müzik dünyası ve tarihi hakkında önemli ipuçları veriyor.

Öz Toplumsal cinsiyet kuramları, cinsiyet temalı tüm fikir, kavram ve kültürel öğe-leri kapsayan içeriğiyle, heteronormatif düzenin ve/veya bu düzenin dışında kalan kav-ramların birbiriyle ilişkilendirildiği ya da birbiri üzerinden konumlandırıldığı bir yapıya işaret eder. 19. yüzyılı takiben akademik alanda kültürel ya da toplumsal verilere göre cinsel kimliklere yüklenen davranış biçimlerini eleştirmek ve sosyal yaşam içerisinde cinsiyete dayalı olarak gözlemlenen hak veya haksızlıkları ifade etmek amacıyla çeşitli (gender, feminizm, queer) teorik ve kavramsal yaklaşımlar geliştirilmiştir. Feminizmle, 1960'larda ağırlıklı olarak kadının savunusu gerçekleştirilirken 1980'lerde erkek ve ka-dın haklarının eşitliği ağırlık kazanmış, 1990'lar itibariyle eşcinsellerin de hak arayışı ça-lışmalara dahil edilmiştir. Ortak problem, toplum içerisinde 'ötekileştirilen' bireylerin mevcudiyetinin kabulü ve eşit şartlara ulaşma mücadelesi olarak tanımlanabilir. 1930 yılında Amerika'da kurulan ‚New York Müzikoloji Topluluğu‛, 1934 yı-lında ‚Amerikan Müzikoloji Topluluğu‛ ismiyle kültürel bir hareket olarak müzikoloji alanına hizmet vermiş, müzikolojinin doğal bir parçası olarak tartışılan toplumsal cinsi-yet konusunu da araştırma kapsamına almıştır. Çalışmada, müzikoloji ve etnomüzikoloji disiplinleri kapsamındaki örnekler üzerinden müzikal pratiklerle toplumsal cinsiyet ku-ramları arasındaki ilişki araştırılmıştır. Avrupa, Amerika ve Türkiye'de yazılan toplum-sal cinsiyet kuramlarıyla ilişkili müzik literatürü, araştırma verileri elde etmek amacıyla incelenmiş, müzik tarihinde ve kültürlerin önemli bir parçası olarak müzik performansı-nın cinsiyet kuramlarıyla olan yakın bağı araştırma örnekleriyle aktarılarak, araştırma-lardaki bulgular değerlendirilmiştir.

Çalgı eğitimi ve icrasında en önemli unsurlar arasında yer alan “ritmik yapının” önemi her daim
ön plana çıkmaktadır. Müzik denilen olgunun kısa tanımında yer alan “ses kaynağı” ve “ritim”
öğeleri de dikkate alındığında bilinmektedir ki temelde ritim sistematiğinin her müzisyende olması
temel bir şarttır. Bu temelde “ritmik yapı” denilen kavram ele alındığında karşımıza metronom
kullanımının önemi çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı; ritim duygusunun geliştirilmesi ve ud
çalgısına uyarlanması konusunda tespit edilen bazı problemleri ortaya koymaya çalışarak bu
problemlerin nasıl bertaraf edileceği konusunda gerekli teknik bilgilerin aktarılmasıdır.

İslam medeniyetinde bilim öncülerinden müzik alanında ön plana çıkmış İbn Zeyle, Safiyyüddin Urmevi ve Dede Efendi'yi ele almaya çalıştım.

I tried to get Ibn Zeyle, Safiyddin Urmevi, and Dede Efendi, who will come to the fore in the field of music, among the pioneers of Islamic civilization.

İTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Müziği Programında hazırlanan bu çalışma 4 bölümden oluşmaktadır.
Giriş bölümünde “1990 Yılı ve Sonrasında Kitle İletişim Araçları ve Müzik- Medya Üzerindeki Etkisi” konu başlığının seçilme sebebi, konunun kapsamı ve araştırmada uygulanan yöntemler açıklanmıştır.
2. bölümde genel hatlarıyla Kitle, Kültür, Kitle Kültürü, İletişim, Kitle İletişimi ve Kitle İletişim Araçları kavramları birbirleriyle bağlantılı bir şekilde ele alınmış, konuyla ilgili dünya literatüründeki farklı akımların ve düşünce adamlarının kavramlarla ilgili geliştirdikleri kuramlar üzerinde durulmuştur. Farklı kaynaklardan alınan sınıflandırmalar neticesinde tez çalışması kapsamında 5 kitle iletişim aracı seçilmiştir. Bu araçlar; gazete, dergi, radyo, televizyon ve internettir. Seçilen 5 kitle iletişim aracının müziğin kitlelere ulaşmasında aktif rol oynaması seçim kriterini oluşturmaktadır. Bu araçların dünya ve Türkiye‟deki tarihi ve 1990 yılına kadar olan gelişmeleri 2. bölümde anlatılmıştır.
3. bölüm 2. bölümde bahsedilen 5 iletişim aracıyla ilgili dünya ve Türkiye‟deki 1990 yılı ve sonrasında yapılan araştırmaları konu almaktadır. Bu bölümde söz konusu kitle iletişim araçlarının son 20 yılda gösterdiği teknolojik, sosyolojik, ekonomik vb. gelişme ve değişmeler, kitlelerin bu araçları algılayış şekilleri, yapılan araştırma sonuçlarının karşılaştırmalı olarak bilimsel değerler ışığında yorumlanması yer almaktadır. Bu doğrultuda kitle iletişim araçları müzik- medya bağlamında konu edilmiş, 1990 yılı sonrası medya gözünden müziğe bakış, reklamcılık, tanıtım ve pazarlama disiplinlerinin müzik sektörüne sağladığı avantaj ve dezavantajlı durumlar örneklerle anlatılmıştır. Bilimsel ve akademik makaleler ile medya şirketlerinin ya da RTÜK Kamuoyu Araştırması gibi devlet kanalıyla yürütülen araştırmaların sonuçları ve müzik medyasına etkisi 3. bölümün alt başlıklarını oluşturmaktadır.
4. bölüm olan sonuç bölümünde ise tez genelinde ele alınan konular sebep- sonuç ilişkisi içinde yorumlanmıştır. Müziğin kültürel ve endüstriyel açıdan medyayı kullanma şekli incelenmiştir. Araştırma verileri temel alınarak seçilen kitle iletişim araçlarının eksik yönleri belirtilmiştir.

Musical criticism represents an interval of communication values which develops its set of actions on a gnoseological territory, from where the object of its research – the sound phenomenon – is perceived like an axiological and complex structure. It encompasses the auditory receptivity and studies the significance of creation and the aesthetic value of the performance by which is emphasized the expressiveness, the balance between intention, achievement and the force of suggestion.
The central theme of the book was shaped after a variety of answers that I  have obtained at this question: “How to write a musical criticism?”. Starting from Umberto Eco’s statement, Come si fa una tesi di laurea [How to Write a Thesis?]. I have asked  myself: Come si fa una critica musicale? This question has motivated me to a deep research of the area, a less approached subject in Romania, but it can remain opened for further investigations.As a starting point I have chosen the terms from the title, which constitute the essence of the contents of the book: periegesis, exegesis, hermeneutics. Its senses are revealed by the questions from the Quintilian’s hexameter: quis (who), quid (what), ubi (where), quibus auxiliis (by what means), cur (why), quomodo (how) and quando (when).

The content of this research includes the last of those “three worlds of music” noticed by the conductor Erich Leinsdorf: of the composer, of the performer and of the critic. The title reveals the essence of the the work expressed in three words: periegesis, exegesis and hermeneutics. These are three parts which forms the intern constitution of the entire research investigation. Three pillars in the cathedral of art which are impossible to be explored only with an instant and synthetic glance but, eventually by a serie of analytical, reflexive and conclusive considerations.

İPEK YOLU MEVLEVİHANELERİ ve CUMHURİYET SONRASI AFYON MEVLEVİHANESİ'NDE MÛSİKÎ ÜZERİNE BİR İNCELEME Özet Ticaret yolları tarih boyunca kültürlerin aktarılmasında, dinlerin yayılmasında büyük bir rol oynamıĢlardır. Bu ticaret yollarından en önemlisi ipek yoludur. Ġpek yolu binlerce yıl farklı kültür ve medeniyetlerden birçok insanı Doğudan Batıya, Kuzeyden Güneye birbiriyle buluĢturmuĢtur. Böylece farklı milletler arsında sadece ticaret değil kültürel bir etkileĢim ile birlikte dinsel farklılıklarında tanınmasına ve yayılmasına yardımcı olmuĢtur. ÇalıĢmamızda, Ġpek Yolu üzerinde kurulmuĢ olan Mevlevihaneler ve Cumhuriyetin ilanından sonra bu Mevlevihanelerin en önemlilerinden birisi olan Afyon Mevlevihane " sinde musiki kültürü incelenmiĢtir. ÇalıĢmamız da veri tarama yöntemini kullanılmıĢtır. ÇalıĢmanın alana katkı sağlayıcı, özgün ve konu üzerinde yeni çalıĢmalara destek olacağı düĢünülmektedir. Abstract Trade routes played a major role in the spread of religion In the exchange of cultures throughout history. The Silk Road the most important trade route of this route. Silk Road thousands of years, many people from different cultures and civilizations from East to West, North to South has connected with each other. Thus, between different nations not only trade is not, but also with cultural interaction the recognition of religious diversity and cultural interaction to spread.

Bu araştırma, engelli bireylerin gelişim özelliklerine müzik eğitiminin etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Müzik eğitiminin, engelli bireylerin sosyalleşerek güdülenmesine, el ve göz koordinasyon becerisi kazanmasına, grup içerisinde yer edinebilmesine, işbirlikçi öğrenme ile sorununu çözmesine, bilişsel, duyuşsal, zihinsel, dil ve psikomotor gelişimine, edindiği bilgileri ve gelişimi hayatına aktarabilmesine, çevresine duyarlı ve ilgili bireyler yetişmesi ile sorumluluk bilincinin gelişmesine katkı sağlama durumu; engelli bireylerin gelişimlerinde müzik eğitiminin önemli bir boyutunu göstermektedir. Betimsel modele dayalı nitel bir çalışma olan bu araştırmada, müzik eğitiminin farklı engel gruplarına ilişkin geliştirici katkılarına değinilmiştir. Ülkemizde maalesef müzik eğitimi ve engelli kavramı üzerine yapılan çalışmaların az sayıda olması, bu araştırmayı alana yeni bir katkı sağlaması açısından değerli kılmaktadır. Bu bağlamda, çalışmanın literatüre ve kendisinden sonraki çalışmalara ışık tutma düşüncesi sevindiricidir. 


This research has aimed to investigate the effect of music education on handicapped individuals' developmental features. Music education is one of most significant keys in the development of handicapped individuals as it motivates them to be more sociable, helps those individuals to gain gesture coordination, enables them to join a special group and to solve a problem with cooperative learning, contributes to their cognitive, affective, mental, linguistic and psychomotor development, helps them to transfer these acquisition and development to their lives, and supports individuals in becoming environmentally-conscious and acquiring sense of responsibility. In this qualitative study which is based on literature review method, the formative contribution of musical education to different handicapped groups has been emphasized on. Unfortunately, in our country, the number of study on music education and on handicapped content is so limited that this study is very valuable in terms of a fresh contribution to this field. In this context, the notion that this study will light the way of future studies is pleasing.

Osmanlı Modernleşme dönemi; II. Mahmut’ la birlikte müzikte Batıya açılma ile başlayan, II. Abdülhamit dönemine kadar devam eden bir süreçtir. Bu dönemde yapılan müzikte modernleşme çabaları, “Batının gerisinde kalmamak” fikriyle ortaya atılmıştır. Daha sonrasında Cumhuriyet döneminde yapılan çeşitli modernleşme adımlarında ise farklı süreçlerde de olsa benzer biçimde devlet eliyle müziğe müdahaleler meydana gelmiştir. Araştırmanın amacı; yüzyıla yayılan bu kültürel değişim ve dönüşüm süresinde gerçekleştirilen müzik reformlarını; Osmanlı Dönemi müzik yaklaşımlarını; sanat siyaset ve modernleşme ilişkisi ile Cumhuriyet Dönemi ulus devlet sürecinde müzik reformlarını ve gerçekleştirilen müzik politikalarını; Mustafa Kemal Atatürk'ün Türk Müziğine yaklaşımını ve 1924-1950 yılları arası yapılan müzik reformlarını, devletçi geleneğe bağlı olarak Türk Müziğinin değişimini, Orta Asya'dan Anadolu'ya Halk Müziğinin özelliklerini ve dönüşümünü; betimlemek, olumlu ve olumsuz sonuçlarıyla ortaya koyabilmektir.  Yapılan bu araştırma; modernleşme hareketleri ile birlikte; farklı ideolojiler tarafından, çeşitli politik amaçlar doğrultusunda genelde sanata, özel de ise müziğe müdahale ettiği dönemleri, her dönemde gerçekleşen müdahalelerin amaçlarını ve niteliklerini, yapılan yeniliklerin halkta meydana getirdiği etkileri, kültürel dönüşümün ilk evresinden son evresine kadar farklı dönemlerde Türk Müziğinin yapısal özelliklerini ve Türk Müziğindeki değişimi, açıklamak, olumlu ve olumsuz sonuçlarıyla birlikte ortaya koyabilmek noktasında önem taşımaktadır. Araştırma tarama modelinde yapılacak olup, var olan durum betimlenmeye çalışılacaktır.

Mustafa Kutlu (1947 Erzincan-) who has been studying as a Turkish-literature teacher, director of literature magazine, writer of encyclopedia, journalist and television programmer has published his firs story “O” on the magazine named Hareket in 1968. Kutlu has been publishing his long-stories hitherto. In addition he has been publishing essays and reviews.  He has been publishing a long-story every year since 1999. Kutlu has published Tirende Bir Keman (A Violin in Train) in 2015. There is word “Story” on the cover of that book. However this book can accept a novel because it has been edited as a ballad-novel. Kutlu has taken hand social truths both in terms of Islamic sensitivity and particularly in social realism. 
Story-teller Mustafa Kutlu who writes on İslamic sentiment has maintained searching novel kind in Oriental narrative tradition at his work named Tirende Bir Keman. Kutlu has benefited from songs and folk-songs both in fiction and the content in his text. Therefore his text Tirende Bir Keman could be named as “ballad novel” in terms of its gender.
Kutlu has partially deviated from storytellers between 1950-1980 had wrote in Islamic sentiment as Necip Fazıl Kısakürek, Sezai Karakoç, Şevket Bulut, Rasim Özdenören, Cahit Zarifoğlu, İsmail Kıllıoğlu, Durali Yılmaz, Ali Haydar Haksal, Hüseyin Su and Ramazan Dikmen. Kutlu has brought a new perspective to the traditional comprehension that had glorified Anatolian / provincial human contrary to the life of the city people. Author has confronted his readers to the truths in the context of both Istanbul and provincials as Adana, Mersin, Gaziantep and a no-named small town, taking three generations of a family of musicians to the center of theirs narration.
Mustafa Kutlu’s approach to Turkish novel history likes Ahmet Hamdi Tanpnınar’s approach. Kutlu accepts Turkish novel history as a journey to westernization. He takes hand this issue in regard to changing civilization.  However he believes that a forced changing like this is impossible in context of Islamic tradition. Kutlu warns us that nowadays the literature has become consumption merchandise on all over the world in which the capitalism had become unique ruling except from some real reader end writer.  (Kutlu, 2002: 736, 737)
Kutlu has continued his novel render search in the oriental narrative context with his new book Tirende Bir Keman which we introduced it as a ballad-novel.  The narrator of this book gives information about each song and composer in question by every suite situation or folk-songs that come remind. The first  song said in the story is “Canımın yoldaşı ol gönlüme bin neş’e bırak/ Be my soul’s fellow traveler; leave in my heart a merriment” (Uşşak melody-by Şükrü Tunar), the second song is belongs Hacı Arif Bey that begins with words “Olmaz ilaç sine-i sad-pâreme / Çare bulunmaz bilirim yâreme—There is no any medicine for my chest divided hundred pieces / I know no-one can find a treatment for my love  injury”. In this context the last approach gives a folk-song. One person of the story Sadullah has look for his wife Şefika. A few troublesome men has kidnapped Şefika. Sadullah comes across Şefika in a train car when singing “Keklik gibi kanadımı süzmedim / I didn’t behave coquettishly like partridge”. In this ballad-novel there are also many oriental music terms like “taksim / improvisation, buğulu ses / steamy sound, hüzzam, suzinak, mahur, Hüseyni, Hicaz / Hijaz, Nihavent, notaya basmak / pressing on note”. 
Mustafa Kutlu’s works known as story different from recently “event history” and “case history”. His works show diversities from concept of long-story also.  Kutlu has been wanting to carry todays literature his main literal sources like religious and national traditions, the oral literature, ancient and Sufi literature’s narrative approaches.
The story-teller Kutlu wants to capture the readers’ hearts by his word-worlds established with language and emotions to the contrary described events in story. He has carried out giving patterns of oriental-traditional novels in the effect of Tanpınar who had said our novels are our folk-songs. Kutlu has realized Tanpınar’s opinion. 
Writer who wants to understand human has benefited from songs intensively at first and from folk-songs secondary.  Technique differences between song and folk-song genders have disputed to present in context of İstanbul-the provinces, “aruz-hece / poetic structure”, the old aristocrat literature and folk literature. Kutlu has been showing us that each gender of poetry is same with his new ballad-novel. Two type of poem has similar speech, problems, ones spoken to and performers. 
Most of speakers of Mustafa Kutlu have been emphasizing that his stories are different stories assert the villages are places of virtue and the big countries are spaces of alienation (Çoşkun, 2010: 405, 406). Yet Kutlu doesn’t exalt village-life and run down city-life in his work Tirende Bir Keman. He changes traditional comprehension in this topic. He also put forward a new sensitivity on the contrary of social realists. He confronts his readers to other un pleasant truths of rural society.
We cannot explain the situation of comparison, mistaking for and transition the genders novel and story merely with not knowing of these gender’s limits and today’s postmodernist attitude that claim the genders have no-border. The postmodernist practices of Mustafa Kutlu in this ballad-novel virtually based on traditional oriental narrate. The narrator has undertaken important functions in this ballad-novel. It has confronted us with society who is totality of positive sensitivities and negative insensitivities. The writer has been allowed the narrator who isn’t a person of novel interfering with the text, conversing with reader, asking to reader, giving answers, making decision about people and circumstances. The writer both has used means of modern literature’s expressions and counterfeited narrators like Meddahs, Ahmet Mithat Efendi with his preferences. Thus he has kept on traditional narration. Kutlu has settled tree person father, son and grandchild to the center of novel with their sorrowful wife’s.  Thus he has reflected unspoken truths of slum in Islamic sensitivity.
Kutlu has used very kind of literal humor like “difficult situation humor, slang, untrained lover humor, comic of name and copying speech of Meddah”. The reader simple has been captured with its heart thanks to best lingual endeavor in novel Tirende Bir Keman. There are many name tricks like Kemani Kenan in the book.

Kitabın amacı müzikal uyarıların Koi balıklarında (Cyprinus carpio) büyüme performansı, yem kullanımı, davranış ve stres üzerine etkilerini araştırmaktır. Çalışma kontrollü koşullarda gerçekleşen iki ayrı denemeden oluşmaktadır. Birinci denemede, alfa, beta, teta ve gama ses dalgaları ile klasik, country, metal, elektro, kentsel gürültü, silkroad, sufi ney, Kuran dinletisi olmak üzere, 12 farklı ses uyarısının balık davranışlarına etkisi incelenmiştir. Farklı davranışlar sergilediği düşünülen kentsel gürültü, silk-road (enstrümental), sufi ney (enstrümental), Kuran dinletisi sesleri, balıkların büyümesi, yemden yararlanma ve stres üzerine etkisini incelemek amacıyla seçilmiştir. Seçilen sesler, ikinci denemede balıklara 90 gün süresince, 08:00 - 08:30, 12:30 - 13:00 ve 17:00 - 17:30 saatleri arasında dinletilmiştir. Tüm çalışmalar 3 tekrarlı olarak yürütülmüştür. İkinci deneme sonunda, Kuran dinletisi, sufi ney, silk-road uyarılarına (67 dB re 1 μPa SPL) maruz kalan deneme grupları, kontrol grubuna (57 dB re 1 μPa SPL) göre daha iyi, yem kullanım ve büyüme performansı sergilemiştir. Kentsel gürültü (67 dB re 1 μPa SPL), balıkların büyümesini ve yem verimliliğini olumsuz etkilemiştir. Farklı müzik uyarılarının hematolojik, immünolojik ve serum biyokimyasal parametrelerde önemli değişimlere neden olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, yoğun kültür balıkçılığı yapılan tesislerde, Kuran dinletisi, sufi ney, silk-road uyarılarının, “büyüme teşvik faktörü” olarak değerlendirilebileceği, balık refahının üzerinde olumlu etkiler gösterebileceği, kentsel gürültünün ise balık refahı, büyüme performansı ve yem kullanımı üzerinde olumsuz etkiler yapabileceği düşünülmektedir. Ayrıca, farklı ses uyarılarının farklı balık türleri ve vii büyüme dönemlerinde araştırılması ve özellikle balıklarda stresi azaltıcı etkisinin araştırılması önerilebilir.

UOT 82, 091 TÜRK DİVAN ƏDƏBİYYATINDA MUSİQİ TERMİNLƏRİ 1 (Nəsimi şeiri əsasında) Səadət ŞIXIYEVA  Açar sözlər: divan şeiri, Nəsimi, musiqi terminləri, poetika, eyham Giriş Türk divan şeirində təkcə bədii və fəlsəfi düşüncə aləmi deyil, eyni zamanda cəmiyyətin mədəni və ictimai həyatı ilə əlaqəli ifadələr də yer alır. Məlum olduğu kimi, klassik şeirdə istər sosial, istər mədəni həyatın təsviri fraqmentar xarakterli və detallar biçimindədir. 2 Bu ədəbiyyatda həyati gerçəklikləri əksetdirmə əsas məramlardan ol-madığından həmin inikaslar çox zaman şairin poetik məqsədinə arxa plan xarakterlidir və çeşidli niyyətlərlə şeirə gətirilir. Divan ədəbiyyatında ictimai həyatın şairanə izləri və bu sahədəki biliklərin ifadələri müəllifin öz çağında xatırlatma və onun əsas qayəsinə keçid xarakterli olsa da, günümüzdə tarixi əhəmiyyəti baxımdan xüsusi dəyər kəsb edir. Bu ədəbiyyatda mədəni həyat ilə bağlı diqqət yetirilən spesifik mövzulardan biri də cəmiy-yətin yaşamında musiqinin yeri və önəmidir. Türk divan şeirinin bu kontekstdə təfərrüatlı təhlili bəhsini etdiyimiz mövzuya aid motiv, anlayış və terminlərin xüsusi düşüncə qatları yaratdığını üzə çıxardı. Bir çox orta çağ şairlərinin ayrı-ayrı beytlərində ifadəsini tapan musiqi ilə əlaqəli düşüncələri toplayaraq dəyərləndirdikdə bu müəlliflərin dövrünün bir sıra elm və sənət sahəsi kimi musiqi sahəsində də malik olduğu biliyin elmi əsaslılığı aydın olur. Nəticədə divan ədəbiyyatında müşahidə olunan zahiri pərakəndəliyin əslində sistemli biliyin fraqmentləri olması qənaətinə gəldik.

ÖZET Gençlik altkültürleri, yaşam biçimleri ve sosyo-kültürel özellikleriyle her dönem için ilgi çekici bir alan olmuştur. Aile faktörüyle birlikte toplumun genelinde varolan önyargılar bu gençlerin hem hayata karşı duruşlarını hem de seçimlerini etkilemektedir. Giyimlerinden saç kesimlerine, yazı ve konuşma dilinden dinledikleri müziklere kadar kendilerine özel bir alan oluşturdukları görülmektedir. Duygusal karmaşanın etkisiyle ortaya çıkan ve gün geçtikçe yaygınlaşan Arabesk Rap, gençlik altkültürlerinin de en çok tercih ettiği tarz olarak bilinmektedir. Gençlerin hangi motivasyonlarla bu tarzı tercih ettikleri sorusu araştırmanın da ortaya çıkış nedenidir. Bu çalışmanın temel amacı, Arabesk rap olarak adlandırılan müzik tarzını dinleyen gençlerin kim olduğunu tanımlamak ve betimlemektir. Bu bağlamda, altkültür kodlarını taşıyan bir Türk Arabesk Rap şarkıcısının (Arsız Bela) hayranları nitel araştırma deseni olan etnografiyle ele alınmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre; gençlerin yarattığı dünya tamamen müziğe endeksli ve oradaki imgelerin kendi hayatlarına yerleştirilmesi şeklindedir. Yarattıkları dünyanın gerçekliğini dinledikleri müziklerle yaşayan hayranların hayatı, yaşam kaynağı gibi gördükleri şarkıcının ekseninde dönmektedir. Hayata tutunmak için müziğe sarılmakta ve onunla kendilerine bir dünya yaratmaktadırlar. Hayatları üzerinde değişim yapamayacakları yönündeki kadercilikleri yanında, kontrol edebildikleri ve sahip olabildikleri tek şeyin bedenleri olması, onun üzerinde her türlü değişimi gerçekleştirmeye itmektedir. Bu hayat tarzı, arabeskin kaderciliği ile rap'in öfke ve başkaldırışını sentezleyen Arabesk Rap'i temsil etmektedir. ABSTRACT Youth subcultures have always been an interesting field with their life styles and socioculturel features. Together with the family factor, prejudices that exist in every part of the society have affected both their stances against life and their choices. It can be seem that they have a special way of life from their dressing and hair cut, to their collequial&written language and the style of music. Arabesque Rap that emerged as a result of emotional confusion and is becoming more popular day by dy is known as the most preferred form of music among youth subcultures.Why these young people prefer to listen to this style of music is the starting point of the study. Purpose of the study is to reveal the effects of the music style that youth subcultures that draw attention with their interesting life styles listen to on their lives and group dynamics. In this context, fans of an arabesque rapper (Arsız Bela) who carry subcultural codes have been analyzed by using case study method. Some questions within the frame of

No product may find a fertile market unless promoted well, which allows the targeted segment of consumers to familiarize themselves therewith in terms of value. While music is not a product in its traditional, material sense, it is still a commodity sold in the market and artists or record labels have tried to market songs or albums at different times using whatever media available ranging from specialized music publications to television. Still, the time has come for digital media that possess a variety of essential characteristics differentiating them from conventional media as more efficient and cheaper alternatives that will keep playing an important role in the future of music marketing in the form of multi-componential promotional platforms. This article is about how the marketing of music had changed during the 2000s with the digital revolution. Marketing of music which was not so important in the very past years turned to a marketing war after digitalization. The record shops get into Youtube and digital music platforms and today marketing of music is done in the ocean of digital world. This world is so big that every music product must take a position marketing area. This article is about the changed era of marketing from traditional media to digital media about the change and about the future.

Anadolu insanı, nesiller boyu kadim kültürünü ve geleneksel değerlerini sanat ürünleri yolu ile ifade etmiştir. Derdini, kederini, mutluluğunu ve daha birçok duygusunu sanat ürünleri ile dile getiren Anadolu insanı, bu sanat ürünlerinden biri olan türkülere ise çok özel bir mana yüklemiştir.  İnsan hayatı ve yaşam biçiminin adeta bir aynası olan türküler, kendilerini üreten halkın bir anlamda dünyaya seslenişi olmuştur. Anadolu müzik kültürünün en karakteristik yörelerinden biri olan Erzincan yöresinde de durum farklı değildir. Erzincan yöresi türküleri, bu coğrafyada yaşayan insanların yüreğinin sesi olmuş ve bu yöre insanlarının duygu ve düşüncelerini çeşitli temalarla ifade etmiştir.
Bu araştırma; Erzincan yöresi türkülerinin tema özellikleri bakımından incelenmesi yolu ile bir manada Erzincan yöresi insanının kültür ve yaşam biçimleri üzerine sosyo-kültürel bir analiz gerçekleştirmeyi hedeflemektedir. Araştırmada TRT-THM repertuvarında kayıt altına alınmış olan ve ulaşılabilen 190 adet Erzincan türküsü tema içeriği bakımından incelenmiştir. Erzincan yöresine ait olan türkülerde; sevda, gurbet, ayrılık ve sitem konularına yönelik temalarının yoğun bir şekilde işlendiği, yörede yaşayan Alevi-Bektaşi toplulukların gelenek-görenekleri çerçevesinde yoğrularak şekillenmiş dinsel-öğütsel temalı çeşitli türküler bulunduğu tespit edilmiştir. Ayrıca yöreye ait türkülerin sosyo-kültürel anlamda çok çeşitli toplumsal mesajlar içerdiği de araştırmada elde edilen önemli sonuçlardan bazılarıdır.
Anahtar Kelimeler: Erzincan, Kültür, Müzik, Tema, Türkü.

Cumhuriyet Dönemi Musiki Devrimi konusundaki çalışmaların çoğunluğunda Ziya Gökalp'in Milli Musiki ve medeniyetimizin musikisi şeklinde ortaya koyduğu musiki fikirleri ve Milli musikimize armoni eklenmesi ile oluşacak yeni musikinin denklemi temel olarak ele alınmış ve değerlendirilmiştir. Bu makale bu yaklaşıma mesafeli olunacak bir altyapının varlığına ve çeşitli yaklaşımlar ile uygulamalara dikkat çekmektedir.

Sadece bir müzik türü değil milyonlarca insanın hayatını,
davranışlarını, sosyal ilişkilerini de şekillendiren metal
müzik, toplumun egemen kültürüne karşı bir duruş
sergileyen, genel geçer normlarından ayrılan bir karşıt
kültür olarak işçi sınıfının yoğunlukta olduğu İngiltere’nin
Birmingham şehrinde doğdu.

Bilim adamları diyor ki, dinlediğimiz müzik beynimizdeki sinapsların şekillenmesinde rol oynuyor. Bu nasıl gerçekleşiyor peki? Her şey bizi şekillendiriyor, anne karnından ölüme kadar. Duyularımızla beynimize ulaşan her veri, beyinde yeni ışıltılar oluşturmakta. Bu ışıltılara sinaps diyoruz ki bu birkaç voltluk enerji dalgaları kimyasal veriye dönüştürülerek nöronlar arasında iletişim sağlıyor. Bir çocukta 10 trilyon sinaps varken yetişkin bir insanda 5 trilyona düşüyor. Sıfır bir beyinde veriler çeşitli bağlantılar kurulmasını sağlıyor. Kullanılmayan bağlantılar kopuyor bir anlamda. Müzik, aslında genel anlamıyla sanat, bizleri duyguları daha derin yaşamaya yöneltir. Dünyanın her yerinde bilmediğimiz dillerde söylenen şarkılar bizi etkileme gücüne sahiptir. Ama pek çok müzik türü var. Ritm, melodi, hız, çok seslilik, vokal, bas, perküsyon… Günümüz müziğinde bu unsurlar var. Bu farklılıkları tanımlamaya çalışsak? ETKİ UNSURLARI Coğrafi konumun müziğin ritmine, melodisine ve hızına etki ettiğini biliyoruz. Karadeniz müziğine bakın, ritm 7-8'lik ve hız yüksek iken Anadolu halk türkülerine 5-8'lik ritm egemendir ve yavaş karakterlidir. Yörelerin yerel enstrümanları da buna uygundur. Bağlamanın kara düzen olarak anılan ses düzeni Avrupa'da kullanılan başta gitar olmak üzere telli çalgılardan farklı bir yapıya sahiptir. Acaba çalgıya göre mi müzik yapılmıştır, yoksa müzik mi çalgının karakterini belirlemiştir? Benim düşüncem önce müziğin ortaya çıktığı, çalgıların bu müziğe uygun olarak üretildiği yönünde. Çok seslilik ise biraz daha farklı bir konu. Afrika müziği, Hint müziği, Türk (Anadolu) müziği tek sesli mesela. Ama Avrupa müziği, bilindiği gibi kiliselerde piyanonun (orgun) gelişimi ile başlayan süreçte klasik müzikle birlikte çok sesli bir hale gelmiş. Vokal zaten hep var. Müziğin insanlık tarihi kadar eski olduğunu varsayarsak, ki mağara resimlerinden bilinen odur ki, ilk müzik ezgilerinin kayıtları duvarlara çizgisel şekillerde yapılmıştır, insan sesinin ilk müzik aletlerinden olduğu aşikardır. Vurmalı tabir edilen çalgılarınsa ilk müzikal altyapı olduğunu kestirmek zor değil. Böylece konuyu sinapslara bağlanabiliriz artık. Vurmalı çalgılar yani tam tam veya benzeri çalgılar eski insanı etkilemiş olmalı. Beyinde yeni sinaps yolları oluşturmuş ve böylece farklı düşüncelere kapı açmasını da sağlamış olmalı. Daha çok etkilenen insanlar daha farklı düşünce sistemleri geliştirmiş olmalı. Farklı düşünceler yenilikçi başka gelişmelere de kapı açmış olmalı. FARKLI TÜRLER FARKLI RENKLER Bugünün müziği de benzer şekilde bizi şekillendiriyor ve düşünme biçimimize etki ediyor, tıpkı binlerce yıldan bu yana olduğu gibi. Bir düşünelim ne kadar farklı müzik stili var. Tüm bunların birer tür olarak nitelenmesi farklı gamlar kullanılmasından kaynaklanıyor. Caz müzikte kullanılan nota dizilimi ile kelt müziğinde kullanılan birbirinden oldukça farklı misal. Bir virtüöz değilim bu nedenle ahkam kesmeyi haddim olarak görmüyorum ancak şunu söylemek gerek, tek bir müzik türü dinlemek, hayat boyunca tek bir renge bakmaya benzer.

Müzikleri seslendirmek için üretilen çalgılar, toplumların kültürel yapılarıyla ilintilidir. Çünkü müzik esasen bir ifade kültürüdür. Dolayısıyla bu kültürel ifadeleri seslendirebilmek için hemen her toplum, zamansal ve çevresel adaptasyona da bağlı olarak kendi kültürel değerleri, tercihleri/beğenileri ekseninde, farklı malzemelerden, farklı biçimlerde ve farklı tınılar üretebilen çalgılar meydana getirmiştir. Bu bağlamda üretilen çalgılar her kültürde değişkenlik göstermiş, kültür içinde farklı bir biçimde konumlandırılmış ve anlamlandırılmıştır. Bu yazıda, kültürel ifade bileşenleri olarak çalgıların geleneksel Türk müzik kültürü içerisinde nasıl konumlandırıldığı ve anlamlandırıldığı irdelenecektir.

Türk insanının, günlük yaşamdaki ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik olarak çeşitli alanlardaki yaratıcılığı yanında, müzik alanındaki yaratıcılığı da hiç azımsanmayacak bir düzeydedir. İşte bu yaratıcılık alanlarından biri olan Türk halk müziği, bu müzik tarzını yaratma ve icra etmede kullanılan pek çok çalgıya sahiptir. Türk halk müziğinin yaratımı ve icrasında kullanılan çok çeşitli çalgılardan biri de kabak kemanedir.
Belli bir alanda oluşturulan gelenek, sadece eskiden yaratılmış ve benimsenmiş olan bilgi ve becerinin sürekli olarak aynen uygulanmasından ibaret değildir. Gelenek; atalarımızdan bize miras kalan mevcut bilgi ve beceriyi, bireysel yaratıcılıklarımızla bazen yaratım ve kullanım yöntemi, bazen şekil ve yapı, bazen içerik ve bazen de işlev bakımından geliştirmektir ve mevcut geleneklerimiz ancak bu güncellemeleri yapabilirsek, bu gelişmeleri oluşturacak ustalara sahip olursak ve onlara sahip çıkarsak ayakta kalacaktır. Ancak, böyle bir düşünce ile dünya üzerinde kimlikli bir millet olarak yer almamız mümkün olacaktır.
Biz de bu bildiride, geleneği güncelleyen, yaratıcılığı ile Türk halk müziğinin temel unsurlarından biri olan çalgıyı, daha özel anlamda ise, kabak kemaneyi kendi çağının gereklerine göre yapıp, yaptığı kabak kemanelerle geleneği yaşatma gücünü ve gücümüzü ortaya koyan bir kabak kemane ustasını ve onun sanatçılığını tanıtmak ve tartışmak istiyoruz. Bildirimizde ilk olarak kabak kemane ustası Halil Çelik’in hayatı hakkında bilgi verilecek, daha sonra kabak kemanenin Türk halk müziği içindeki yeri tartışılacak ve Halil Çelik’in kabak kemane yapım tekniği tanıtılıp, onun kabak kemane yapımında ortaya koyduğu yenilikler tartışılarak bir sonuca bağlanacaktır.

Yıllar önce klarnet çalmaya başladığım günlerde bu çalgının özelliklerini araştırmaya başladım. Nasıl bir çalgıdır, kim ve ne zaman icat etmiştir, hangi aşamalardan geçmiştir gibi pek çok soru vardı aklımda. Ufak tefek toparlamaya başladım. Bir de baktım ki epeyce olmuş. Bu derlemenin amacı, klarnet hakkında merak ettiklerimi sizinle paylaşmaktır. Yararlı olmasını dilerim.

The Black Sea kemençe, which represents one of the most important aspects of the cultural richness in the Eastern Black Sea region of Turkey, will be discussed with regard to differences of performance in this paper. Explaining the factors underlying various techniques practiced on the kemençe in the Eastern Black Sea region, a comparison
between the performing styles in the neighboring areas in Anatolia and trying to interrelate them, is fundamentally important and plays a significant part in specifying the kemençe’s place among the other instruments. The aim of this paper is to call attention to forming “(net)tachments” (instead of attachments), so to speak, observed in the Eastern Black Sea region, to other musical styles, the impact of this inclination on the performance of the Görele musicians and the surrounding traditions of çiftetelli and taksim from the actors, networks, attachments and (net)tachments to reveal the formation of a network. Scanning all areas where the Black Sea kemençe is played, the relationships and interactions with each other and similar instruments used in the nearby places may thus be assessed as well. The (net)tachment transformations may be described through the attachment process of such changes. The theoretical basis for this research encompasses Gabriel De Tarde’s “individual thought”, Bruno Latour’s “actor-network”, Gilles Deleuze and Félix Guuattari’s “rhizome”, Deleuze’s “repetition” and “imitation” theories together with Ebru Yetişkin’s idea of (net)tachments. A specific research method which includes also literary work and field study have been carried out supported by personal experiences, and then all have been evaluated, according to on-site observations, interviews, oral history studies and analysis of the continuing performances compiled from data obtained by actors, networks and attachments, the type of representation of space capabilities and finally together with the time period-based factors. Rhythmic patterns and scales used in the performance of çiftetelli and taksim on the kemençe with various playing techniques in various areas in the Black Sea region, especially by focusing on the Görele territory of the region among a series of predestinated areas, will also be considered. This process will be presented through a comparative analysis accompanied by usage of visual and audio material.

Ardahan; folkloru, tarihsel birikimi ve stratejik önemi ile ülkemizin
Kafkaslara açılan kapısı niteliğindedir. Bu kapı, Türk dünyasından
Anadolu’ya önemli duraklardan biri olarak kültürel tarihimizde de ayrıcalıklı
bir konuma sahiptir. İskitlerden bu yana Türk kavimlerinin geçiş ve durak
noktalarından olan Ardahan, pek çok medeniyete ev sahipliği yapmış
olmanın yanında, Türk kimliğini her dönem ve her şartta muhafaza etmiş ve bugünlere taşımıştır. İçinde bulunduğumuz yıllar milletimiz açısından pek çok önemli hadisenin 100. yıllarının anıldığı ve kutlandığı yıllardır. 20. yüzyıl Türk milletinin bir varoluş mücadelesi vererek, esaretin zincirlerini kırdığı ve emperyal güçlere karşı göstermiş olduğu ulusal direniş ile mazlum milletlere örnek olduğu yüzyıldır. Kırk yıldan uzun bir süre Rus esaretinde kalan ve sonrasında işgale uğrayan Ardahan, bölge halkının vermiş olduğu mücadele ve Kazım Karabekir Paşa idaresindeki askerlerin sayesinde 1921 yılında esaretten kurtulmuş ve Anavatan topraklarına tekrar kavuşmuştur.

Aim: The objective of the paper is to study the relationship between musicology and organology from a sociological standpoint, drawing from existing studies and instruments in Turkey and around the globe. Method: The discipline intersects with many areas of study including the use and classification of instruments in various cultures. Aside from the evaluation of acoustic and physical qualities of instruments , organology collaborates with anthropology, archaeology , ethnography, ethnomusicology, folklore, musicology, sociology and history. In brief, it becomes clear that main topics in different fields of research and theoretical approaches interact with each other with increasing freedom. Results: Considering the role sound plays in history, one may assume that it inspires creations of auditory splendor out of human larynx and the hollow of an instrument. Since their emergence in history, humans used objects around them to derive sounds and turned these objects into instruments. Conclusion: When compared with those in the 21st century, instruments from earlier ages vary in terms of their appearance, technical functions , meaning, play techniques or sounds. For long periods of time, humans' sensory perceptions changed along with such changes in the structure of instruments as a whole. Hence, at a certain point, instruments turned into tools to perceive cultural codes in a given society. Beyond their material existence, they have an intellectual content and play a part in historical testimonies. Organology refers to the history of instruments, which are technically reproducible, shaped by the conditions and demands of their time as well as by their use in music.

Yaşantımızda bizi kuşatan maddî ve manevî “var olan” şeylerin bilgisine ulaşma uğraşı bizi ontoloji’ye götürmektedir. Ontoloji ,“Var olan”ın temel yapısı, onun nedensellik ilkeleri, türleri (ideal, real varlık), öğeleri ve tarzlarını (olanak, gerçeklik, zorunluluk, rastlantısallık, olanaksızlık, gerçek olmama) araştırır. “Var olan”ın bilimidir ve “var olan”da temel olanı araştırır. Var olanın üç var olma alanı vardır: dış dünya – düşünme – dil. Düşünme ve dilde var olan, doğrudan insan dünyasına ilişkindir, yapı olarak dayanağı, doğrudan „insan‟dır. Dış dünyada var olan ya da kendi başına var olan düşünen varlıktan bağımsız, nesne olarak değil, bir varlık olarak vardır. Nesne ya da konu olabilmesi bir düşünme edimiyle karşılaşması gerekmektedir. Bir müzik eserinde “varolanı var olan yapan şey” yani “nelik” ve bir şeyi “işte o” yapan şey ya da şeyler nedir? Bu „nelik‟i anlamanın dayanağı varolan-düşünme-dil arasındaki ilişkilerin çözümlenmesi midir? Besteci, müzik eseri, dinleyici, yorumcu/icracı, toplum varolma alanlarının neresinde yer almaktadır? Bunlar arasındaki ilişki ağı nasıl örülmektedir? “Kendi başına var olan”da anlamı gerçekleştiren ve fiziksel dünyaya taşıyan nedir? Bu çalışmada ele alacağımız bu soruların yanıtı bize, bir müzik eserinin var olma koşularını anlamamızda yardımcı olacaktır. Anahtar Sözcükler: Müzik, Ontoloji, nelik.