Filistin

Üç semavi dinin kutsal mekânı, Müslümanların ilk kıblesi Kudüs hakkında ne biliyoruz?
Uğrunda mücadeleler verilen ve asırlarca farklı hâkimiyetler altında kalan Kudüs tarih boyunca hep “Halilullah” şehri olarak saygı görmüştür. Mukaddes belde Kudüs, İslam Tarihi boyunca ama özellikle Osmanlı asırlarında bütün dinlerin bir arada yaşayabildiği bir barış adası olmuştur.
Bugün Filistin meselesi sürekli dünya gündeminde yüz yıldır çözüme kavuşturulamıyor. Bu kavganın sebebi bütün dinler nazarında mukaddes sayılan Kudüs’ün ve Mescid-i Aksâ’nın bu topraklar üzerinde yer almasıdır.
Elinizdeki kitap, dünyanın göz bebeği olan Kudüs’ün tarihine ve önemine ışık tutmak amacıyla kaleme alındı. Kudüs’ün tarih sahnesine çıktığı zamanlardan günümüze kadar olan serüveni ve semavi dinler için taşıdığı önemi bütüncül bir bakış açısıyla 100 soruda (başlıkta) anlatıldı. Tarihi süreklilik gözetilerek seçilen sorular cevaplanırken olay örgülerinin arka planı ve sonrasında ortaya çıkan durumlar akıcı bir dille aktarıldı. Eserde verilen soruların cevapları titiz bir çalışmanın ürünü olarak ortaya konuldu. Kitap, güvenilir kaynaklara ve arşiv belgelerine ve onlara dayalı yapılan akademik çalışmalara müracaat edilerek yazıldı.
Elinizdeki kitap, Kudüs okumaları yapacaklar için ilk başvuru kitabı; Kudüs'e seyahat edecekler için de bir tarihi rehber olarak hazırlandı.

İsrail-Filistin çatışması modern dünyada 20nci ve 21nci yüzyıllara uzanan I. Dünya Savaşı, II. Dünya Savaşı, Soğuk Savaş ve Terörizm Karşı Savaş (the War on Terrorism) dönemlerini içine almaktadır. İki etnik grup arasındaki sorun, ulusalcı ideolojiler ile dinsel ve etnik kimliklerin gücünü göstermektedir. II. Dünya Savaşı sonrasında dünyada Ortadoğu bölgesinin özellikle İsrail-Filistin/Arap çatışmasının haberlerde olmadığı pek az gün sayılabilir. Çatışmanın sonuçları çatışan taraflar, Ortadoğu bölgesi ve dünya için yıkıcı ve istikrarsızlık olmuştur. Soğuk Savaş yıllarında Amerika ve Sovyetler Birliği’nin karşı karşıya gelerek vekalet savaşlarına, dünya politik ekonomi tarihinde iki kez 1973 ve 1979 Petrol Krizlerinin olmasına ve bireysel düzeyde barış için çabalayan politikacıların suikasta kurban gitmesi İsrail-Filistin çatışmasının sonuçlarından bazıları olarak sıralanmıştır.
Çatışma haritalaması, çatışmalara barışçıl çözüm yolları bulunması ve üçüncü taraf müdahalesinin başarılı olması için gerekli bir analitik araçtır. İlk önce yapılması gereken çatışmanın başlangıç nedenleri ile çatışma süreçleri boyunca çatışma durumu, çatışma davranışları ve çatışma tutumlarında yaşanan değişimlerin iyi anlaşılması gereklidir. Çatışma haritalaması ile çatışmadaki dinamik olguların zaman içinde belirlenmesi ve derinlemesine yapılacak çatışma analizi sonucu yeterli ve etkili çatışma müdahale stratejisinin belirlenmesine katkı sağlanır. Burada çalışmada çatışma haritalaması yöntemi olarak “Çatışma Akış Şeması (ÇAŞ)” kullanılacaktır: (1) Çatışma Tarihi ve Çatışma Anlatısı (Narrative); (2) Çatışma Konuları; (3) Çatışma Tarafları; (4) Çatışma Nedenleri ve Koşulları; (5) Çatışma Dinamiği ve Çatışma Stilleri;(6) Çatışma Bağlamı (Context) ve Çatışma Psikolojisi;(7) Çatışma Sonucu ve Müdahale Yöntemleri.
İsrail-Arap/Filistin çatışmanın basite indirgemeci yaklaşımla analizi sadece kamuoyunda değil bilim insanları, politikacılar, medya mensupları ve düşünce kuruluşlarında da yaygındır. Bilimsel analizden çok duyguların yoğun olduğu Ortadoğu deninde dünyada ilk akla gelen sorun, İsrail-Filistin çatışmasıdır. Aslında bu çatışma, temelleri tarih öncesi dönemlere dayanan, karmaşık ve kaotik yapıya sahip ve çok-katmanlı, çok-analiz düzeyli ve çok-aktörlü çatışmalar yumağıdır. Bu çalışmada İsrail-Filistin çatışmasını, barış ve çatışma bilimleri çerçevesinde yukarıda belirtilen Çatışma Akış Şeması (ÇAŞ) çerçevesinde analiz edilecektir. Ayrıca bu çatışmada Türkiye’nin rolü de ele alınacaktır.
Anahtar Kelimeler: İsrail, Filistin, Çatışma Analizi, Barış Bilimi

Geçmişten günümüze asırlardır devam eden savaşların, katı rejimlerin, bitmek bilmeyen terör olaylarının devam etmesi hasebiyle Orta Doğu topraklarında yaşamak, oldukça zor bir eylemdir. Dünyanın diğer ülkelerinde yaşama hakkının dışında üçüncü sınıf sosyal haklardan bahsedilebilirken Ortadoğu halkalarının çoğu için ise "yaşama hakkı" olan birinci kuşak haklardan bile bahsedilmediğini görmekteyiz. Bu toprakların acı çeken kısımlarında insan olmak, insan gibi yaşayabilmek ve o günü ölmeden kurtarabilmek ne kadar meşakkatli ise bu ülkelerde kadın olmak, çoğu zaman savaşın gerekliliğine inat zaten ölü gibi yaşamaktır. Çok çocuk doğurmak, erkeğin emrettiği doğrultuda yaşamak ve yaşanılan dinin emirlerinin bazı erkekler tarafından kadın aleyhine yorumlanması sonucu birçok siyasal haktan mahrum edilmektir.
Ortadoğu'da birçok ülkede var olan diktatörlük rejimlerine karşı, kadınların yaşamaya çalışırken aynı zamanda toplumda eşit haklardan yoksun oldukları hatta eşitlikten ziyade birçok alanda yaşadıkları ülkede ‘’yurttaş’’ muamelesi bile göremedikleri yönünde var olan haklarını kendi ülkelerinde savunmak zorunda kaldıklarını görmekteyiz. Bu sebeple Orta Doğu’da bulunan çeşitli devletler üzerinden kadın kavramına bir değerlendirme yapılması bu makalede amaçlanmıştır.

Mimaride “malzeme/materyal” sadece bir strüktürü oluşturmada pragmatik bir araç ya da dekoratif bir etkiden ziyade, siyasi bağlamda direnme jestini tasiyan, konusan bir nesne olabilir mi? Filistin işgal topraklarında, Batı Şeria'da mimarlik pratigini surduren Anasta Mimarlik Ofisi, yerel malzeme ve ustalarla guncel tasarımlar üretiyorlar. İsrail'in mekan ve planlamaya dayanan somurge stratejilerine karsı; Batı Şeria'da geleneksel malzemeyi tasarımla yeniden anlamlandırarak ve kaybolmakta olan zanaatkarların üretim agıni, guncel tasarim teknolojisi ile devamliligini amaclayan Anastas kardeşler, guncel Filistin mimarisini yeniden tanımlıyorlar. Beytüllahim’de, 1970’lerde kurulmus olan Anastas mimarlik ofisi, Anastas ailesinden Yusuef ve Elias Anastas tarafindan yurutuluyor.

بيت المقدس أرض كانت ولا زالت وستبقى تجتذب الأمم المختلفة نحوها، حباً أو طمعاً، رغم أنها ليست أخصب بلاد الأرض ولا أغناها بالثروات على الأقل من الناحية الظاهرية، فلماذا يقتتل عليها البشر؟ وما هو السر الذي جعل هذه الأرض تشغل هذا الحيز من تفكير أبناء آدم، وتشعل فيهم هذه الجذوة؟
هذا الكتاب محاولة لإجابة هذا السؤال.. وهو محاولة لفهم ماذا خسرنا، بل ماذا خسر العالم كله، بضياع بيت المقدس من أيدي أبناء هذه الأمة المسلمة، وهو دعوة لاستشعار خطورة العمل في فكرة استعادتها وتثبيت السيادة عليها، ودور ذلك في الانطلاق العالمي الذي يعمل له كل مسلم غيور على هذا الدين.. ولعل الله تعالى يجعل هذا الكتاب خطوةً مهمةً على طريق تحويل ردّ الفعل إلى فعلٍ مدروس في كل ما يتعلق بهذه الأرض المقدسة، ولبنةً أساسيةً في بناء حضارة أمتنا الثاني وبعثها من جديد.

Filmler, yalnızca görsellikten veyahut kurgulardan ibaret değildir. Filmler içerisinde toplumsal
gerçekliği, sosyolojik unsurları barındırır. Platon’un Devlet kitabında yer alan Mağara Alegorisine
benzetebileceğimiz filmlerin gerçekliğin birer yansıması olduğunu söyleyebiliriz. Filmlerin ardında var olan
gerçekliğe ise sosyolojik bir analiz neticesinde ulaşabiliriz.
Sınır, kısaca “komşu devletlerin topraklarını birbirinden ayıran varsayımsal çizgi” manasına
gelmektedir. Ancak tanımını aşan bir gerçeklik olarak “sınır” içerisinde birçok hayat, hikâye, kültür ve
sosyoloji barındırmaktadır. Devlet sınırlarını sosyolojik açıdan inceleyen sosyoloji biliminin bir alt dalı olarak
“Sınır Sosyolojisi” henüz yeni bir alandır. Sınır Sosyolojisi, sınırın ardında yatan sosyolojik gerçekliğin
peşindedir. Toprak üzerine çizilen sınırların günümüz de insan zihninde yaratmış olduğu etki ve toplumsal
ilişkilere verdiği biçim sosyolojik olarak ele alınması gereken önemli bir husustur. Bu çalışmada
yönetmenliğini Eran Riklis’in üstlendiği, olayların İsrail ile Filistin sınırında geçtiği 2008 yapımı “Limon Ağacı”
filmi sınır olgusu perspektifinden ele alınmıştır. Çalışmamızda sırasıyla Sınır sosyolojisi, İsrail-Filistin Sorunu
ele alınmış ve Limon Ağacı filmi sosyolojik açıdan incelemeye tabi tutulmuştur.

Anahtar Kelimeler: Sınır, Sınır Sosyolojisi, Sınır Algısı, Filistin Sorunu, Limon Ağacı.

Bu çalışmada Filistin topraklarındaki Yahudi yerleşimlerin oluşmasına eşlik eden strateji ve bu stratejinin gündelik yaşam, hukuki düzen gibi düzlemlerde yarattığı izdüşüm incelecenektir. Bu tarihsel süreçteki güç dengelerinin sürekli olarak Yahudi yerleşimlerinin sayısının artmasına nasıl imkan sağladığı araştırılacaktır.
Batı Şeria ve Doğu Kudüs’teki Yahudi yerleşimleri hiçbir zaman uluslararası toplum nedzinde kabul görmemiştir. Sadece 1. İntifada sonrası değil öncesinde de İsrail’in “güvenlik” gerekçesiyle Filistin topraklarına yerleşim girişimleri olmuştu. Ancak bu süreç boyunca Yahudi yerleşimlerinin sayısının artması farklı farklı motivasyonlar sayesinde mümkün oldu. Bu çalışmada bu motivasyonların izi sürülecektir.
Diğer yandan güvenlik gerekçesiyle Yahudi yerleşimlerinin hem kendi yerleştikleri toprakları hem de çevrelerinde yaşayan Filistinlilerin topraklarını, hukuki olarak nasıl dönüştürdüğü de incelenecektir. Biyo-iktidar ve yönetimsellik strateji eşliğinde örülen Filistinlilerin gündelik yaşamı sadece bir kapatma rejimi olarak algılanamaz. Bu hem kapatma hem de sürgün etme rejiminin bir kombinasyonudur. Hayatın sürekli disiplin ve gözetim altına alınmasıyla Filistinlilerin yalın yaşamlarını sürdürme imkanlarının dahi ellerinden alınması ancak mobilizasyonlarının sıkı biçiminde denetlenmesi zorunlu olarak askıda kalmış bir hukuk rejiminin vasıtasıyla hayata geçebilmiştir.
Diğer taraftan Filistinlilerin topraklarıyla kurdukları mülkiyet ilişkisi de sürekli askıdadır. Bu muğlaklık da, güç ilişkilerindeki asimetriyle beraber sürekli olarak Filistinliler aleyhine işler. Topraklar Yahudi yerleşimleriyle dolmaya devam eder.
Bu çalışma bu süreçte İsrail devletinin işe koştuğu stratejileri anlamaya çalışacaktır. Aynı zamanda Foucault, Agamben ve Schmitt’ten birçok kuramsal araç alet çantasından çıkarılmış, bu anlama çabası için bileylenmiştir.

Bu çalışmada Filistin Sorununun uluslararası ortamdaki önemi ve gelişimi ön plana çıkarılmaya çalışılarak, kamuoyunun konu hakkında bilinçlendirilmesi amaçlanmaktadır. Birinci bölümde Filistin Sorununun tarihi süreci İsrail’in kuruluşuna kadar incelenecek, ikinci bölümde Filistin’deki bağımsızlık hareketlerine önderlik eden FKÖ ve HAMAS örgütleri incelenecek ve üçüncü bölümde Oslo Süreci incelenerek çalışma bir sonuca bağlanacaktır.

Editörden…

El Kuddüs olan Rabbimize hamd
Fahr-ı alem efendimize salat ile..

Deneme sayımıza gösterdiğiniz yoğun teveccühten aldığımız güç ve cesaret ile birinci sayımızı arz ediyoruz.

Uzun ara ile çıkıyor olmanın en talihsiz tarafı, bir sayı çıktığı anda sizin için çok önemli bir olayın vuku bulması.

Nuri Pakdil üstadın dar-ı bekaya irtihali tam dergimizin çıktığı günlere denk geldi ve biz “en delikanlı Kudüs muhafızına “ yazılarımızda yeteri kadar yer veremedik. İnşaallah bu açığı kapatırız.

“Kudüs’ü kol saati gibi taşımak”

Ancak bir ustadan çıkacak ufuk tarifi, talimat
Uyandığınızda ilk ona bakarsanız,
Belki abdest alırken ayrılırsınız birkaç dakika
En önemli işlerde size yol veren ya da dur gitme diyen talimatlar saate bakarak, ondan ilham ile alınır.

İşiniz yoksa da arada bir bakarsınız saatinize ya babanızdan yadigâr, ya da bir sevdiğinizin hediyesidir.

Eskiyince bıkılan, değiştirilen eşyalara inat saat eskidikçe daha fazla benliğinize yer eder.

Maddiyatçı zihniyet bile eskisine daha çok paha biçer...

Bu bildiride Sultan II. Abdülhamid devrinde Rothschild Ailesi’nin Filistin’de satın aldığı ilk araziler üzerinde durulacaktır. Sultan II. Abdülhamid döneminde Osmanlı Devleti’nin Filistin’le ve Rothschildlerle olan ilişkisi Parisli Baron Edmond Rothschild etrafında gelişmiştir. Rothschildler, Filistin’in stratejik önemi haiz bölgelerinden, 1882 yılından itibaren 80 bin dönüme yakın bir arazi satın almışlardır. Yani bir başka deyişle Baron Edmond’un Filistin’de arazi satın alması, İmparatorluğun malî iflasının en büyük dönüm noktalarından biri olan Düyun-ı Umumiye İdaresi’nin kurulmasından hemen bir yıl sonradır. Arazi alınan yerler, Akkâ Sancağı’na bağlı Hayfa Kaymakamlığı dahilindeki Zemarin başta olmak üzere bazı köylerdir. Akkâ Sancağı ve Hayfa Kazası, Filistin bölgesinin Akdeniz’e açılan başlıca liman şehridir. Buralar, Michel Erlanger, Samuel Hirsch, Elie Scheid ve Nissim Behar adlarına alınmıştır. Özellikle Hayfa’dan Yafa’ya uzanan düzlük boyunca arazi satın almış olan Baron Edmond James de Rothschild’in kolonilerine yönetici, ziraatçı, hekim, öğretmen ve mühendis göndermesinin de kolonilerin gelişiminde büyük rolü olmuştur. Edmond, Filistin’de kurduğu 40 yerleşim yeri için Yishuv’un Babası namını almaya hak kazanmıştır.

20. yüzyılın başından günümüze ulaşan ve çözümlenemeyen dünyanın en önemli meselesi Filistin’in taksimi meselesidir. Her ne kadar 1947 taksim planı ve 1948 yılında İsrail’in kurulması ile görece bir paylaşım sağlanmış olsa da sorun devam etmektedir. Meselenin
siyasi askeri, dini, sosyolojik yönlerinin yanı sıra tarihi bir boyutu da vardır. Nitekim bugüne kadar bölge üzerinde yapılan hemen bütün çalışmalarda Filistin coğrafyasının tarihi aidiyeti tartışılmıştır. Bölge üzerinde uzun araştırmalar yapılmış, hak iddia eden tarafların tamamı kendilerine tarihten deliller bulmaya çalışmışlardır.
Bu konuda en az gayreti, bölgede en uzun ve sürekli egemenlik kurmuş olan (1516-1917) Osmanlı Devleti’nin
varisleri göstermişlerdir. Filistin coğrafyası üzerinde pek çok monografiler yayınlanmış olmasına rağmen bu
çalışmalar hâlâ bütünlükten uzaktadır. Bu genel manzara Türkiye için de geçerlidir. Dört asır boyunca Osmanlı
egemenliğinde kalmış olan bu coğrafya hakkında yapılan araştırmalar özgün olmakla birlikte; çoğunun neyi ve nereyi tanımladıkları anlaşılmamaktadır. Özellikle genel tarih araştırmalarında genellikle ihmal edilen
coğrafi bilgi, Filistin araştırmalarında da kendini göstermektedir. Nitekim bu eksiklik elinizdeki bu çalışmanın meydana gelmesine vesile olmuştur.
Filistin Platformu, bir asırdır dünyayı meşgul eden Filistin meselesinin özünün Araplar ile Yahudiler arasında
mülkiyet paylaşımı olduğunu düşünmektedir. Nitekim bu gerekçesi ile bölgenin Osmanlı dönemi mülkiyet
verilerini incelemeyi amaçlayan bir proje başlatmıştır. Projenin amacı özellikle 19. yüzyılda Osmanlı modernleşmesi yaşanırken, bunun bölge
mülkiyetine nasıl yansıdığını ortaya koymak ve gasp edilen mülki hakların tespitini yapmaktır.
Bu projeye başlandığında araştırmaya konu olan coğrafyanın neresi olduğu sorunuyla karşılaşıldı. Bu yüzden öncelikle Osmanlı dönemi Filistin coğrafyasındaki yer isimleri kılavuzuna ihtiyaç duyuldu. Çalışmanın tabii seyri olarak Osmanlı dönemine ait haritaların da derlenmesi gündeme geldi. Nitekim bu “Kılavuz ve Atlas” bu şekilde iki yönlü çalışmanın ürünü olarak ortaya kondu. Eserin nihaî amacı ise Filistin üzerinde araştırma yapmak isteyenlere rehberlik etmesidir.
Faydalı olması dileğiyle.
Zekeriya KURŞUN
Abdülkadir STEIH
Ali İhsan AYDIN

Özet
Osmanlı Devleti’nde 19. yüzyılın sonlarından itibaren kurulmaya başlayan spor kulüpleri, 1909 yılında Cemiyetler Kanunu ile birlikte resmiyet kazandı. Daha çok gayrimüslimler tarafından kurulan kulüpler, etnik milliyetçilik ekseninde şekillendiler. Kurulan bu kulüplerden biri de Maccabi Jimnastik Cemiyeti idi. Cemiyet, Avrupa’da gelişen antisemitizm düşüncesine karşı Filistin’de ulusal bir Yahudi Devleti kurma fikrini benimseyen Siyonizm’in önemli destekçilerinden oldu. “Diaspora Yahudisi”nden hem fiziksel görünüş hem de değer yargıları bakımından farklı “yeni bir Yahudi” oluşturmayı hedefleyen Cemiyet, bu düşüncesini gerçekleştirmek için spor faaliyetlerini seçti. Milliyetçilik fikrinin gelişmesine paralel olarak ortak bir dil, tarih ve kültür oluşturmak isteyen Cemiyet, ilk faaliyetlerine İstanbul’da başladı. Kısa sürede dünyanın pek çok yerinde şubeler açan Cemiyet, Osmanlı coğrafyasındaki genişlemesine de devam etti. Bu çalışmanın amacı, ulus-kimlik oluşumunda önemli bir yere sahip olan sporun, Siyonist düşüncelerle örtüşen çizgideki faaliyetleri bağlamında kurulan Maccabi Jimnastik Cemiyetinin İstanbul’daki faaliyetleri hakkında bilgi vermektir.

Anahtar Kelimeler
Osmanlı Devleti, Siyonizm, Maccabi Jimnastik Cemiyeti, spor, milliyetçilik.

Abstract
Sports clubs, which started to be established in the Ottoman Empire since the end of the 19th century, became official in 1909 with the Association Law. The clubs, mostly founded by non-Muslims, were shaped on the axis of ethnic nationalism. One of these clubs was Maccabi Gymnastics Society. The association was a key supporter of Zionism, which adopted the idea of establishing a national Jewish state in Palestine against the idea of developing anti-Semitism in Europe. The Society, which aims to create a different and ‘new Jew’ from both the physical appearance and the value judgments of ‘the Diaspora Jew’, chose the sports activities to realize this thought. In line with the development of the idea of nationalism, the Society, which wanted to create a common language, history and culture, started its first activities in Istanbul. In a short period of time, the Association opened branches in many parts of the world and continued its expansion in the Ottoman geography. The aim of this study is to give information about the activities of Sports, which has an important place in the formation of nation-identity, in the context of the activities in line with the Zionist ideas in Istanbul.

Keywords
Ottoman Empire, Zionism, Maccabi Gymnastics Society, sport, nationalism.

Kanal/Sina ve Filistin/Suriye Cephesi’nde dört yıl boyunca vuku bulan çeşitli muharebeler, Birinci Dünya Harbi’nin başlangıcı, cereyanı ve sonuçlarından bugüne kadar yansıyan sorunları dahi beraberinde getirecek kadar önemli olaylara sahne olmuştur.  Bu bağlamda mezkûr cephede vuku bulan savaşlar, Birinci Dünya Harbi’nin Osmanlı Devleti açısından kaderini tayin edecek sonuçlara haiz olduğu gibi günümüz coğrafyasında ortaya çıkartılan sorunların da temelini teşkil etmiştir.
1915 yılında Osmanlı Devleti’nin çeşitli gayelerle icra etmeye karar verdiği 1. Kanal Harekâtı, tam bir planlama ile icra edilemediği için başarısız olmuştur. 1916 yılında gerçekleştirilen 2. Kanal Harekâtı’nda Katya Muharebesi’nde zafer kazanılsa dahi, Romani Muharebesi’nde alınan yenilgi ile Osmanlı birlikleri üç yıl devam edecek savunma savaşlarına hazırlanmak zorunda kalmıştır.
Cephe’nin Kanal üzerinden açılmasıyla başlayan savaşlar, 1916 yılının ikinci yarısı itibarıyla Sina bölgesi üzerinde yoğunlaşmış; 1917 yılında Filistin bölgesine, 1918 yılı son çeyreğinde ise Suriye’ye ulaşmıştır.
Osmanlı Ordusu, İngilizlerin Gazze ve çevresindeki kritik yerleri alma girişimlerini 1. ve 2. Gazze Muharebeleri’nde kazandığı büyük zaferlerle engellemiştir. Bununla birlikte büyük bir hazırlığa girişen İngilizler, Kasım 1917’de başlattığı 3. Gazze Muharebeleri olarak anılan harekâtta, Birüssebi ve Gazze ile çevresini ele geçirmiştir.
Bu süreçte Haçlı/Siyonist aklın bir ürünü olarak ilan edilen Balfour Deklarasyonu şüphesiz bu cephede yaşanan gelişmelerden ayrı düşünülemeyecek kadar arka planı olan bir gelişme idi. Bu ilanla birlikte İngiliz Ordusu’nun aynı anda Kudüs üzerine hücuma geçmesi de bir rastlantı değildi. Nitekim 9 Aralık 1917’de Kudüs’ün düşmesi, Osmanlı Devleti ve İslam Dünyası için önemli bir kayıpken Haçlı/Siyonistler için kurdukları planların gerçekleşmesi yönünde büyük bir adım olmuştur.
Osmanlı Ordusu, Kudüs’ün kaybından sonra Nablus’un güneyinde tahkimat oluşturmuş ve 1918 Eylül ayına kadar İngilizlerin gerçekleştirdiği dört önemli harekâtı başarısız kılmayı bilmiştir. Bununla birlikte Filistin/Suriye’nin geleceğini tam anlamıyla tayin edecek olan gelişme, 19-21 Eylül 1918 tarihinde vuku bulan Nablus/Meggido Harbinde olmuştur. Bu savaşta başta 8. Ordu olmak üzere 4. ve 7. Osmanlı Orduları, ağır bir yenilgi alarak geri çekilmiştir.
Neticesi çok ağır olan bu savaş sonrası Filistin’in tamamı ile bugünkü Ürdün, Lübnan toprakları ve Suriye Vilayeti Osmanlı Ordusu’nun denetiminden çıkmıştır. Osmanlı Ordusu Mondros Mütarekesinden kısa bir süre önce Halep’in güneyinde savunma tertibatı alabilmişse de, mütarekeye 4 gün kala Halep’te kaybedilmiş ve İngiliz birlikleri ancak Halep’in kuzeyinde durdurulabilmiştir.
1915-1918 yılları arasında Kanal/Sina ve Filistin/Suriye Cephesi’nde vuku bulan irili ufaklı birçok harp, sonuç itibariyle Osmanlı Devleti açısından fevkalade olumsuz sonuçlanmıştır. Bu savaşlarda birçok Anadolu evladı, binlerce kilometre uzaktaki köylerinden, şehirlerinden Filistin’e, Ürdün’e, Sina’ya gelerek vatan uğrunda savaşmış ve kahramanca çarpışarak feda-yı can eylemiştir.
Sonuç itibariyle bu kitap, Kanal/Sina ve Filistin/Suriye Cephesi’ndeki olayları ve savaşları stratejik bakış açısı ve tarihi perspektifte ortaya koyarken “Son Büyük Savunma Çanakkale’de İslam Coğrafyasından Şehitler” isimli kitabın da bir devamı niteliğinde hazırlanmıştır.
“İslam Coğrafyasından Şehitler” kitabında, o dönem Osmanlı vatanının bir parçası olup şuan sınırlarımız dışında kalan bölgelerden Çanakkale’ye gelerek şehit olan askerler konu edinilmişti. Bu kitapta ise günümüzde Türkiye Cumhuriyeti sınırlarında yer alan şehirlerden bölgeye giden Türk askerlerinin, Osmanlı vatanının diğer toprakları için nasıl canlarını siper ettikleri ortaya konulmaya çalışılmış ve şehit Türk askerlerinin künyeleri tek tek hazırlanmıştır. Bu kapsamda 2018 yılı itibariyle Milli Savunma Bakanlığı Arşivi kayıtlarından tespit edilen 3.886 şehidin künye bilgilerine yer verilmiştir.

11 Eylül 2001’den itibaren ABD’nin küresel ve bölgesel politikasında meydana gelen farklılaşmalar ve buna bağlı olarak önce Afganistan’ın, arkasından Irak’ın işgali ile 2011’de başlayan Arap Baharı adı verilen süreçle beraber bölgesel ve küresel politikada meydana gelen yeni tehdit unsurları ve istikrarsızlaştırıcı faktörler, ayrıca ABD ve bölge ülkelerinin tutarsız ve etkisiz politikaları, çalışmanın hazırlanmasında belirleyici motivasyon unsurları olmuştur. Maalesef Soğuk Savaş sonrası Orta Doğu ve küresel politikada yaşanan hızlı değişim, uluslararası ilişkiler ve dünya politikasını çok daha karmaşık hale getirmiştir. Çalışma okuyucuya geçmişi ve günümüzü anlamak ve geleceği yorumlamak
konusunda derinlik kazandırmayı amaçlamaktadır. Çalışmada Orta Doğu’nun gerçeği ve Amerikan dış politikasının temel parametreleri ortaya konmuştur. Bu bağlamda özellikle Irak işgali, İran’a yönelik Amerikan politikasında değişim ve süreklilik, İran’ın nükleer programı ve Batıyla ilişkileri, bölgeye yönelik politikaları, Obama ve Trump’ın İran politikaları ve olası gelişmeler tartışılmıştır.

A modernist utopia near Jericho in 1949 where agro-agri practices have created an alternative pedagogy for orphan refugees of Palestine.
A field and archival research article/chapter (2018 - 2020).

Experiments in architectural education in the post–World War II era that challenged and transformed architectural discourse and practice.

https://mitpress.mit.edu/books/radical-pedagogies

ISBN: 9780262543385
416 pp. | 6.8125 in x 9.625 in
474 figures
May 2022

Bu bölümde SİYONİZM'in oluştuğu ortama , "Yahudi Sorunu"nun çözümüne dair Yahudilerce geliştirilmiş bu siyasi düşünceye değinilecektir. Siyonizm, Yahudiler için bir kurtuluş reçetesi olarak görülmüş ve katliama uğrayan tüm Musevi halkı bu yazgısından kurtarmayı amaçlamıştır. İşte bu verilerle Siyonizm'in nasıl dünya siyasetine girdiğini ve Dr. Herzl sayesinde nasıl bir siyasi kimlik (uluslararası ilişkilerde devlet görünümü) kazandığı ele alınmıştır.

İnsanlık tarihinin başında Hz.Adem'in oğulları Habil ve Kabil'den bu yana insanoğlu kendi içerisinde bir mücadele halindedir. Bu mücadelenin her zaman kazananı ve kaybedeni olmuştur. Gücü elinde bulunduranlar güçsüzlere zulmetmişlerdir. Tarih boyunca güç savaşları her zaman farklılık arz etmiştir, kimi zaman insan gücüne dayalı kılıç ve kalkan iken kimi zaman da tanka ve tüfeğe dayalı bir güç ortaya konulmuştur. Teknolojik gelişmelere paralel olarak bu mücadeleler de farklılaşarak yeni boyutlar kazanmıştır. İnsanlar yerleşim yerinin yer altı ve yer üstü zenginliği nispetinde mekân mücadelesi vermişlerdir. Şehirleşme ile başlayan bu mücadele günümüze kadar süregelmektedir. Kimi zaman zengin yer altı ve yer üstü kaynakları kimi zaman da siyasi ve mezhepsel etkenler birtakım karışıklıkları beraberinde getirmektedir. İşte bu ve benzeri iç ve dış müdahalelerle birlikte insanlar yerlerini ve yurtlarını terk edip kendilerine yeni yaşamlar aramaktadır.

Osmanlı hakimiyetinin bölge varlığı 1516 Merc-i Dabık zaferiyle başlar. Osmanlı idaresini bölgede farklı idare tarzlarını benimsemiştir. Her şeyden önce temel siyasetine aykırı olmadıkça, kendisinden önceki devletlerin idarî ve iktisadî düzenlerini kabul etmiştir. Ayrıca bütün bölgeye aynı idarî sistemi uygulamamış, Anadolu'ya yakın bölgelerde Mîrî, uzak bölgelerde Salyaneli idare tarzını benimsemiştir. Mısır'ın ise özel bir statüsü vardı. Filistin'e verilen idare ise, belki de tarihte Filistin'in gördüğü en son ve en uzun süreli barışın yaşanmasını sağlamıştır. Osmanlı hakimiyeti ile Arap ülkeleri, 15. yüzyılın sonlarından başlayarak hızla gelişen sömürgecilik faaliyetleri karşısında korunmuşlardır. Çünkü özellikle önceleri İspanyol ve Portekizliler, daha sonraki yüzyıllarda da İngiliz ve Fransızlar bütün dünya denizlerine yayıldılar. Arap ülkelerini bu hızlı sömürgeleştirmeden Osmanlı hakimiyeti dışında hiçbir güç kurtaramazdı. Öte yandan Osmanlı yönetim tarzında Anavatan ve Koloniler ayırımı hiçbir zaman olmadığı için bütün ülke toprakları aynı değerdeydi, Kırım ile Kahire'nin, Bosna ile Basra'nın, Trabzon ile Trablusgarp'ın, Yemen ile Yanya'nın hiçbir farkı, birbirlerine üstünlükleri yoktu. Keza Osmanlı sınırlarında yaşayan her ırk, din ve mezhepten insanlar da Osmanlı Devleti'nin yüksek hakimiyeti altında, Allah'ın Sultan'a emanetiydiler. Devlet bu hususta çok samimiydi. Çünkü 1876 Meşrutiyet Meclisi'ne ülkenin her tarafından her dil ve dinden Mebuslar seçilmiştir. Osmanlı Devleti için bütün halkı aynı değerdeydi. Ama aynı dönemlerde İngiltere veya Fransız Parlamentolarına bir Cezayirle, Senegalli veya Avusturalyalı, Güney Afrikalı bir kişinin girmesi hayal dahi edilemezdi. Çünkü Avrupalı nezdinde oraları birer sömürgedir. * 10-15 Eylül 2007 tarihlerinde Ankara'da toplanan Uluslar arası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi (ICANAS 38) toplantısına tebliğ olarak sunulan ve halâ yayınlanmayan bu makale, gözden geçirilmiş ve ilaveler yapılarak hazırlanmıştır. ** Prof. Dr., Fırat Üniversitesi İnsani ve Sosyal Bilimler Fakültesi Tarih Bölümü -Elazığ History Studies Ortadoğu Özel Sayısı / Middle East Special Issue 2010 Bu anlayıştan dolayı, dönem ve şartlara göre, imkânlar ölçüsünde, ülkenin her tarafına dönemin ihtiyaçları olan, eğitim, bayındırlık, sağlık ve diğer çeşitli alanlarda büyük yatırımlar yapmıştır. Bölgenin şehir ve kasabalarına kara ve demiryolları, limanlar, her düzeyde eğitim kurumları, posta, telgraf, tramvay, elektrik ve belediyecilik hizmetleri götürülmüştür. Ancak bu medenî gelişmeler, sömürgeci Batılı devletlerin özellikle İngiltere, Fransa ve Rusya'nın müdahaleleri ile sona erdi ve Osmanlı Devleti'nin tasfiye edilmesiyle, bugüne kadar süren çatışmalar başlamış oldu.

Editörden…

İç ve dış düşmanların insana kendini unutturduğu bu asırda Kudüs’ü gündemde tutmak ya da
büyük bir kitle için Kudüs’ü gündemlerine dâhil edebilmek, bu davaya gönül verenlerin iş listesinde hep üst sıralarda yer alır. Zorla bir kapı aralarsınız, Kudüs cenahından bir ışık huzme-
si sızar insanın kalbine, dimağına o anda suni bir ışık bütün soğukluğu ile gözüne saplanır muhatabınızın.

Kızılderililere ait “Eğer bir nehirde iki balık kavga ediyorsa, bilin ki oradan az önce uzun bacaklı
bir İngiliz geçmiştir.”
Sözünden Filistinli bir kardeşimiz şunu anlar; “Siyonizm aleyhtarı bir mil-
lete, içeriden ve dışarıdan birçok düşman gürültülü bir şekilde saldırıyorsa anlayın ki işgal yönetimi yeni bir tezgâh peşindedir.”

Memleketimizin güneydoğusundaki olağanüstü hal, kozlarını İslam coğrafyasında paylaşan emperyalist devletler ve piyonlarının saldırıları. Neredeyse Filistin’i dünya gündeminde tutan tek resmi unsur olan Türkiye’yi de - doğal olarak- kendi içine hapsetti.

Yüzyılın anlaşması tiyatrosunun galası yapıldı. Kudüs üzerinde yeni tezgâhlar açıklandı ama
dünyadan kayda değer tek ses çıkmadı. Bugüne kadar reaksiyoner davranıyor, kendi oyun kurmaktan çok uzak diye eleştirilen İslam
dünyası bu saldırılarla bile aksiyoner hale geçemedi çünkü herkes kendi derdinde.

“Uzun
bacaklı “ İslam coğrafyasının her bölgesinde bir kavga çıkardı ve Kudüs kırmızı değil sarı hatta beyaz çizgimiz haline geldi beyaz kâğıdın üzerinde.

Gündeminizde Kudüs, ufkunuzda cennet olması niyazı ile…

Silahlı Kuvvetler Dergisi,  Sayı:435,  Yıl:138, Temmuz 2019, ss.56-63'de yayımlanan makale.

Makale: Osmanlı Ordusunun Filistin/Suriye Cephesindeki muharebeleri başta olmak üzere özellikle 19-21 Eylül 1918'de vuku bulan Nablus Muharebesini kaybetmesini, bunun sonucunda Osmanlı Ordusunun Filistin, Şam, Suriye, Ürdün ve Lübnan'dan Geri Çekilişini, 7. Ordu Kumandanı Mustafa Kemal Paşa'nın Halep kuzeyinde, İngilizlere karşı yaptığı son savunmayı ve Mondros Mütarekesi/Ateşkesi imzalandığında Osmanlı Ordusunun bulunduğu konuşlandığı son savunma hattını, harp tarihi belgeleri üzerinden anlatmaktadır.

Amy Singer, kitabında Hürrem Sultan tarafından 1558 yılında Kudüs’te kurulan imaret özelinde Osmanlı toplumu içerisindeki hayırseverlik faaliyetini konu ediyor. Hayırseverlik, kitabın odak noktasıdır. Zira ona göre hayırseverlikle ilgili faaliyetleri yakından incelemek, bireylerin, toplumların ve devletlerin karakterlerine şaşırtıcı ölçüde yakından bakma olasılığı sağlamaktadır. Bu nedenle, Osmanlılardaki vakıflar eliyle yürütülen hayırseverlik faaliyetini incelerken temel sorunsalı şudur; “Osmanlılarda gönüllü hayırseverliği toplumsal yapının ana bileşenlerinden biri yapan şey nedir?”

Editörden…

(A)Normalleşme

Mevlana Celaleddin-i Rumi’nin “Kurdun kuzuyu yemeye niyetlenmesinde şaşılacak bir şey yoktur.

Şaşılacak olan odur ki bu kuzu, kurda gönül bağlamış, âşık olmuştur.” sözü coğrafyamızdaki anormalleşmeye meraklı, anlaşılmaz, sonunu görmez hatta düşünmez durumu çok güzel özetliyor aslında.

Normalleşme başlıklı anlaşmalar ya da baskıyla anlaştırmaların muhtevasında ne var?

İşgal devletine karşı imana kadar çıkmayın, insani olarak gösterilebilecek en basit tepkilerin, uygulamaların kendi çapında protestoların resmen kaldırılması ve bu kaldırma kararlarının ivedilikle uygulamaya geçirilmesi.

Niye gerek görülmüştü bu kararlara?
Daha önce usul usul başlayıp bir asır önce zirveye doğru yaklaşan sivil işgal eylemi vardı emperyalist güçlerin himayelerinde. Sonra gün geldi, vaktin uygun zamanında birde devlet konduruldu dağdan gelenlerin üzerine. Ortak sınırlardan dolayı vazife üzerlerine düşen bazı
devletlerin bölük pörçük saldırıları ve gün akşama ermeden gelen hezimet.

Hak etmese de başarılı olan dağdan gelen, başarısız kabul edilen bağdakileri yerinden yurdundan sürdü. Acıların her biri diğerinden kötüydü. Belki en önemlisi yerlerde sürünen prestij…

Zevahiri kurtarmak için en ciddisinden kararlar alındı. Süper güçlerin piyonu olarak Müslüman toprağının bağrına saplanan hançere karşı

- Seni tanımıyorum..
- Soracağınız, isteyeceğin her şeye cevabım “seni tanımıyorum “
- Arkan sağlamdı, seni yenemedim ama hala gururum var seni tanımıyorum!!!

Devletlerin tarihinde kısa sayılır 70-80 yıl;
Ancak o kadar geçti.
Şimdi tanımak, vermek, almak için normalleşmek için sıraya girdi bazı bağımsız! devletler…

Adama sorarlar;
Sen bu kadar efeliği niye yapmıştın?
Hangi değer uğruna bu kadar tepki göstermiştin?
Şimdi vaz mı geçtin o bahsettiklerinden..

Rabbimiz normal bir dünyada, normal bir Müslümanın yapması gerekeni yaparak yaşamayı nasip eylesin...

“Harp Raporlarına Osmanlı Ordusu Filistin ve Suriye’den Nasıl Çekildi” isimli eserimizde, Birinci Dünya Savaşı’nın vuku bulduğu önemli cephelerden biri olan Filistin/Suriye Cephesi, Kanal/Sina Cephesinden başlamak suretiyle ele alınmıştır. Bilhassa Filistin Cephesi ve cephenin kaderini çizecek Nablus Harbi ve sonrasında Suriye hattında Mondros Mütarekesi’ne kadar olan geri çekilme ile Halep kuzeyinde verilen son savunma bir kısmı ilk kez incelenen harp raporları ışığında ortaya konulmuştur. Daha önce ortaya çıkmış belgeler ise bu yeni bilgilerle harmanlanarak güncel bir bakış açısıyla incelenmiştir. 

Özellikle bugüne kadar karşılıklı iddialarla zıtlaşmaya ulaşan bir mesele olan Filistin ve Suriye’den çekilme ve bunla bağlantılı olarak Mustafa Kemal Paşa’nın bu konudaki rolü, tartışmaların esas merkezini oluşturmaktadır. Haddizatında itham ve iddialarla ilgili bilimsel çerçevede, bilhassa arşiv kaynakları ve harp raporlarına göre ciddi ve kapsamlı bir çalışma yapılmamıştır. Bu kapsamda birçoğu ilk kez yayımlanan belgeler ve öncesinde yapılan bazı genel çalışmalar analiz ve tahlil edilmiş; meselenin iç yüzü objektif bir şekilde ilk defa bu eserle ortaya konulmak istenmiştir. 

Kitapta 4 bölüm olacak şekilde kaleme alınmıştır. Bu meyanda eserin 1’inci Bölümü, “Birinci Dünya Savaşı’nda Kanal/Sina Cephesi” başlığı ekseninde şekillendirilmiştir. Bu bölümün alt başlıklarında Osmanlı Devleti’nin savaşa girmesi, Kanal Cephesi’nin açılma nedenleri ve savaşın bu cephede başlaması ile ortaya çıkan askeri ve diğer gelişmeler değerlendirilmiştir. Yine Hicaz bölgesinde başlayan Şerif Hüseyin isyanına dair malumatlar da burada ifade edilmiştir.

2’nci Bölümde; “Birinci Dünya Savaşı’nda Filistin/Suriye Cephesi” konusu yer almaktadır. Bu bölümde Filistin’de Gazze Savaşlarından itibaren vuku bulan gelişmeler, Kudüs’ün düşmesi sonrasında Şeria Muharebeleri ve en son olarak da Nablus Harbi’nden geniş ölçüde bahsedilmiştir. Yine bu bölümün ikinci kısmında Nablus Harbi’nden sonra Hicaz, Ürdün ve Lübnan’ın elden çıkışı ile Suriye Cephesi’ndeki geri çekilme ve olayların gelişimi hakkında bilgi verilmiştir.

3’üncü Bölümde; Birinci Dünya Savaşı’nın konumuz olan cephe açısından hülasa bir değerlendirmesi yapıldıktan sonra Osmanlı vatanının bir parçası olan bu bölgenin işgaliyle hayata geçirilen projeler ile bölgenin İngiltere, Siyonist akıl ve Fransa gibi güçler tarafından dizayn edilmesine yönelik arka plan ve ilgili antlaşmalar açıklanmıştır.

Eserin 4’üncü ve son bölümünde ise Nablus’tan Mondros Ateşkesine kadar olan Osmanlı Ordusu’nun savaşları, geri çekilmesi ve İngilizlere karşı savunması hatları ile diğer gelişmeleri ortaya koyan arşiv belgelerinin çeviri yazıları ve bu belgelerin orijinal görüntüleri yer almıştır. Osmanlı Ordusunun vaziyeti harp prensipleri çerçevesinde ele alınmıştır.

ÖZ
Makalenin konusu son iki asırda Filistin ve Kudüs’ün genel olarak sosyal ve siyâsî durumudur. Özellikle yirminci yüzyılda Orta Doğu’nun petrol ve Filistin olmak üzere iki önemli sancılı meselesi vardır.Son zamanlarda Kudüs Türkiye gündeminden hemen hemen hiç düşmemektedir. Bu bağlamda makalenin amacı Filistin ve Kudüs dosyasını bir daha hatırlatmaktır. İlk defa Filistin’de İbrahim Paşa zamanında katolik ve protestan misyoner okulların açılmasıyla Avrupa tarzı kültür hareketleri başgösterdi. Yahûdilerin Filistin için örgütlü olarak çalışmalarını 1861 tarihine kadar götürebiliriz. Bu tarihte İngiltere ve Fransa’da kurdukları cemiyetlerle, Yahûdîleri koruma ve Filistin’i Yahudi ülkesi yapabilme faaliyetlerine başlamışlar ve fikirde kalan bu hareketlerini 1882 tarihlerinden itibaren iki yolla eyleme dönüştürmüşlerdir. Birincisi Filistin’e göçler ve yerleşme çabalarıdır. İkinci sebep ise 1877-18778 Osmanlı Rus Savaşı (93 Harbi)’ndan sonra, siyonistlerin Filistin’i yurt yapma düşüncesi ile uluslararası düzeyde girişimlerde bulunmalarıdır. Yahudilerin bu girişimlerine tepki olarak, Osmanlı devlet erkanı Filistin’e yapılacak Yahûdî göçünün var olan düzeni bozacağını düşünmüş ve Padişah İkinci Abdülhamid ve diğer devlet ricali Filistin topraklarında Yahûdî yerleşimine karşı engel olma siyasetini uygulamışlardır. Filistin meselesinde İttihad Terakkî Fırkası ilk zamanlar ılımlı tavır sergilemiş fakat daha sonraları onlar da Sultan Abdülhamid’in Filistin siyasetini benimsemiş ve Yahûdî göçünü engellemeye çalışmışlardır. Birinci Dünya Savaşı ve İkinci Dünya Savaşı sonrası gelişen siyasi olaylar, Osmanlı hükümetlerinin haklılığını ortaya koymuştur. Günümüzde bölgede insanlık dramı yaşanmakta ve bunun tek sorumlusu büyük güçler ve İsrail’dir.
Anahtar Kelimeler: Filistin, kudüs, osmanlı devleti, sultan abdülhamid, israil
An Overview Of The Palestinian Question
(From the Middle of the XIX. to the XX. Century)
ABSTRACT
The subject of the article is the social and political situation of Palestine and Jerusalem in the last two centuries. Especially in the twentieth century, the Middle East has two major painful issues, oil and Palestine. Lately, Jerusalem is almost never fall from the agenda of Turkey. In this context, the aim of the article is to remind the Palestinian and Jerusalem files. In Palestine, for the first time, during the time of Ibrahim Pasha, European-style cultural movements began with the opening of Catholic and Protestant missionary schools. We can take the work of the Jews for Palestine until 1861. On this date, with the societies they founded in England and France, they have started to protect the Jews and make Palestine a Jewish country, and From 1882 onwards, they transformed them into action in two ways. The first is migration to Palestine and settlement efforts. The second reason is that after the 1877-18778 Ottoman Russian War (93 War), with the idea of Zionists to make Palestine, they are undertaking international initiatives. In response to the Jews' attempts, The Ottoman government thought that the Jewish immigration to Palestine would disrupt the existing order and Sultan Abdulhamid II and other state officials implemented the policy of preventing the Jewish settlement in Palestine. İttihad Terakkî Party in the Palestinian issue had a moderate attitude but, later,
Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AEÜSBED), 2018, Cilt 4, Sayı 2, Sayfa 150-165
151
they adopted the policy of Palestine Sultan Abdulhamid and they attempted to hinder the Jewish immigration.
First World War and political events after World War II, revealed the right of the Ottoman governments.
Todays, the philistine is experiencing human tragedy and the only one responsible for it is the United States
and Israel.
Keywords: palestine, jerusalem, ottoman empire, sultan abdulhamid ıı, ısrael

Adnan Oktar (Harun Yahya)

Bugün dünyanın bazı bölgelerinde Müslümanlar zor durumda yaşamaktadır. Örneğin Çin'in en batı noktasında yer alan Doğu Türkistan'da Müslüman kardeşlerimiz yaklaşık 60 yıldır türlü işkencelere maruz kalıyorlar ve akıl almaz baskı altındalar. 1965'ten sonraki katliamlarla birlikte, öldürülen Doğu Türkistanlı sayısı 35 milyon gibi inanılmaz bir rakam.

Filistin'de Müslümanlar yarım asrı aşkın süredir katlediliyorlar. Kendi topraklarında sürgün hayatı yaşıyorlar. Irak'tan hemen her gün ölüm haberi geliyor.

Kerküklü kardeşlerimiz ölüm korkusuyla yaşıyor. Kırım'da Müslümanlar zorluklar altında varlıklarını devam ettirmeye çalışıyorlar. Afganistan'da neredeyse hergün Müslüman kanı dökülüyor, Pakistan'da binlerce Müslüman kendi ülkesinde mülteci konumuna düştü. Yakın geçmişte Bosnalı Müslümanlar tüm dünyanın gözü önünde, Avrupa'nın ortasında, acımasızca soykırıma tabi tutuldular. Pek çok ülkede hapishaneler, düşüncelerinden ve inançlarından dolu tutuklanmış olan Müslümanlarla dolu. Bu acıların, bu katliamların, bu sıkıntıların, bu çilelerin hiçbiri yeni değil. Müslümanlar, neredeyse yüzyıldır baskı altında acımasızca eziliyor. Bu fitnenin son bulması, akan kanın durması ise ancak Türk-İslam Birliği'nin kurulmasıyla mümkündür. Filistin'i, Irak'ı, Afganistan'ı, Doğu Türkistan'ı, Kırım'ı, Kerkük'ü, Moro'yu kurtaracak açık, net ve tek çözüm Türk-İslam Birliği'dir.

Sabah Altıda Ekmel Zadil, Kessler’in Dersinde  -Kurukahveci İhsan Efendi’nin Damadı  -“Her Bayram Telefon Açardı”  -Mason Olmadığından Ekmel Zadil…
“Süpermen” Diyor Ekmel Zadil, Kessler İçin  -Çağrılmıyor Ekmel Zadil, Bakanın Yemeğine  -Son İki Ayında Türkiye’de, Orhan Tuna’nın                                                              Evinde Kalıyor, Kesler  -“İsrail’de Sendikacılık Hareketleri Ve Histadrut Tekilatı” Ekmel Zadil, 1962 Ekim Ayındaki İsrail Gezisini Anlatıyor -“Histadrut: Dünyada Eşi Olmayan Bir Organizasyon” -ABD’den Gelen Bazı Yardımlar, 1962 İtibariyle -Mecelle’nin Etkisi İsrail’de 1962’de -Türkçe Konuşan Genel Müdürü, Solel Bonel’in (1962’de) -Para Kullanılmıyor Kibbutz’larda -Ekmel Zadil’in İsrail Gezisinde Gör(e)medikleri -280 Bin İşçinin de Patronu (idi), Histadrut -Yüzbinlerce Kişi Katılıyor, Sosyal Adalet                                                              Protestolarına (2011 Temmuzu) -Birkaç Ayda Dönüştürülüyor Yeni Hedefine ! Histadrut, Ben-Gurion Tarafından -“Sadece Yahudilerin Yetiştirdiği Karpuzu Yiyin” -65 Yaşında Müslüman Oldu, Yahudi Uri Davis, 2008’de -En Kötü Yılı Histadrut’un: 1995 -Parayı CIA Veriyordu -Tek İşçi Sendikasıydı Dünyada, Irkçı Güney Afrika İle İşbirliği Yapan, Histadrut -“Gazyağı Dökmeliydim, Arap Domateslerinin Üzerine” -Arap İşçiler Giremesin İşe Diye Uğraşanlara
Maaş Verilmesi: Histadrut’un Görevi  -Sövüyor Ben-Gurion, “Arap ve Yahudi İşçiler Birlikte Çalışsın” Denildiğinde  -“Mutlaka Daha Fazla Olmalı Yahudi İşçinin Ücreti Arap İşçiden”  -Postacılar, Taş Ocağı İşçileri, Fırıncılar Derken, PAWS Büyüyor  -Arapça Gazete Çıkarıyor Histadrut, Filistinli İşçileri                                                Kandırmak İçin  -“İşe, Bilgiye, Huzura Doğru Adım Adım: PAWS” -Kiraya Vermiş Lût Gölünü İngiltere, Bir Yahudiye: Ortak Menfaati İçin-Arap İşçilerinin Genel Grevine Karşı, İngiliz-Yahudi İşbirliği -(Pek de) Yüce Olmayan İdealistler -Acelesi Yok ! Altı Yıl Sonra da Oluyor Genel Kurul,
Dokuz Yıl Sonra da  -Yasak, Lût Gölü Kenarındaki Otelde Arapça Konuşması, Filistinli Çalışanların

Kudüs’ün İngilizler tarafından 9 Aralık 1917’de işgalinden yaklaşık bir ay önce 2 Kasım 1917 tarihinde İngiliz Dışişleri Bakanı Arthur James Balfour tarafından, güçlü banker ailesinin İngiltere temsilcisi Lionel Walter Rothshild’e yönelik Filistin’de Yahudilere “ulusal yurt” vadeden bir mektup gönderildi.
Balfour Deklarasyonu olarak bilinen ve İsrail’in kurucu metniymiş gibi kabul gören bu metnin ortaya çıkış hikâyesi nedir? Bu deklarasyon fikri aniden ortaya çıkmış ve İngiliz hükümeti Siyonistlere böyle bir vaatte mi bulunmuştur? Yoksa bu, böyle bir bildirinin yayınlanmasını siyaseten mümkün kılacak, Filistin’de belirli Siyonist altyapıların oluşturulduğu uzun bir sürecin sonunda ortaya çıkmış bir durum mudur?
Yahudilere Filistin’i vadeden İngilizler aynı şekilde 1915 tarihinde Şerif Hüseyin’e bağımsız bir Arap devleti kurma sözü vererek Osmanlı’ya karşı isyan ettirmişti. Sykes-Picot anlaşması olarak bilinen 1916 yılında İngiltere ile Fransa arasında imzalanan antlaşma ile de Filistin için iki devletin kontrolünde uluslararası bir yönetim öngörülmekteydi. Sonuçta Filistin 1917 yılında İngilizler tarafından işgal edildi. Ancak Araplara bağımsız bir devlet verilmediği gibi, Yahudiler de tam olarak arzularına kavuşamadılar. Çünkü Balfour deklarasyonu’nda “ulusal bir yurt” sözü veriliyordu ama “devlet” ifadesi özenle bu metinde kullanılmamıştı.

Bu makalede, modern Arap şiirinin önemli şairlerinden Mahmud Derviş’in hayatı ele
alınmıştır. Derviş, modern Arap şiirinde sembolizmin temsilcisi sayılan şairlerden
birisidir. Onu önemli kılan husus ise Arap edebiyatına ve dünya edebiyatına yaptığı
katkılardır. Çünkü Derviş, şiirlerinde sadece Filistin ve Arap kültürüne değil, insanlığın
ortak kültürel mirasına ait unsurlara da değinir. Aynı zamanda Derviş, şiirleri ile vatanını
işgal edenlerle mücadele eden ve onlara karşı direnen bir şairdir. Bu nedenle Derviş,
işgalcilerce hapishane ve sürgünle cezalandırılır. Sürgüne dair izleri onun şiirlerinde
görmek mümkündür. Derviş’in hayatı ile şiirleri hep iç içedir. Bu nedenle bu makalede
Derviş’in hayatı, yalın bir biçimde değil, yaşadığı çevre ile bağlantılı ve şiirleriyle
örneklendirilerek ele alınmaya çalışıldı.

Hem Dışişleri Bakanımızın açıklamasında hem de Cumhurbaşkanımızın değişik vesilelerle yaptığı açıklamalarda bu konuda hiçbir soru işareti yok, Türkiye Filistinlilere rağmen İsrail'le normalleşmeyecek, normalleşecekse eğer –iki ülkenin de çıkarları olacaktır
elbette- Filistin sorununun da en adil şekilde çözümlenmesi için İsrail'in de ikna edilmesi ve bu sürece katılması sağlanacaktır

1880’li yıllarda Theodor Herlz’ in, Siyonistler tarafından kurulması planlanan İsrail Devleti’nin bayrağında yer almasını istediği 6 köşeli yıldız ambleminin mazisi aslında çokta yeni değildir. Tarih boyunca Müslüman Toplumlar başta olmak üzere farklı Milletler ve kültürler tarafından kullanılan 6 köşeli yıldız figürü zamanla, özellikle 1948’den sonra İsrail Devleti’nin bayrağında kullanılmasıyla birlikte sadece İsrail oğullarıyla bağdaştırılıp unutulmaya yüz tutmuştur. Biz de bu yazımızda günümüzde İsrail’in hem Ulusal hem dini bir sembol olarak kullanmaya devam ettiği 6 köşeli yıldızın aslında sadece İsrail ile özdeşleştirilemeyeceğine İslam, Türk ve Osmanlı kültüründe de ehemmiyetli bir unsur olduğuna dikkatleri çekeceğiz.

The women’s movement in the political history were mostly included in literature with
their forms in Western geography since 19th century. However, women’s movements are
effective in different cultural, political and social backgrounds, all of which occur - sometimes in
parallel and sometimes on different grounds- outside the West. The subject of this study is a
century adventure of the women’s movement in Palestine, from 1897 that was organized for the
first time with Jewish immigration to Palestine took place, to 1997 that was accepted as the end
of the Oslo Peace Process. In this historical study, the Palestinian women’s movement is divided
into five basic categories chronologically and examined under the headings of political
developments in each period. These categories are; Period of national identity formation (1897-
1948), Beginning of organized women’s movements in Palestine (1948-1967), Radicalization of
Palestinian women’s movement (1967-1987), Intifada period (1987-1993) and Division period of
Palestinian women’s period (1993-1997). The compilation of historical data from the Palestinian
national sources and the periodic categorization of the Palestinian women’s movement are the
unique aspect of this study. This research aims to make a significant contribution to Turkish
literature within the scope of Palestinian studies and to present a historical perspective to
upcoming other studies. As a result of the study, it has come to the fore that the women’s
movements when conducting with administrative policies of the government have made
significant contributions to the political course of the Palestinian issue, but women’s movement
opposed to the government are oppressed.