Harput İç Kale Kazısı Cam Fırınlarına Ait İlk Gözlemler

2020

Pamphylia Bolgesi’nde bulunan Sillyon’da 2018 yilindan itibaren yuzey arastirmalari gerceklestirilmektedir. Kentin guney yamaci ve Hellenistik kulenin cevresinde olmak uzere toplamda bes adet amphora muhuru bulunmustur. Bu muhurlerin dort adeti Rhodos kokenlidir. Diger ornegin ise kokeni belirlenememistir. Rhodos amphora muhurlerinde yonetici ve uretici isimleri tespit edilmistir. Sillyon’daki Rhodos amphora muhurleri genel olarak, MO II. yuzyilin ikinci ceyregi ile ayni yuzyilin sonlari arasina tarihlenmektedir. Bu muhurler, Sillyon ile Rhodos arasindaki ticari baglantilarini gostermesi ve kentin Hellenistik Donemi hakkinda bilgiler aktarmasi acisindan onemlidir.

Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 2020

Bu çalışmada 2007 yılından bugüne devam eden Divriği Kalesi kazılarında ele geçen sırlı seramik buluntular tanıtılmıştır. Alanda stratigrafik bir çalışma yapmak mümkün olmadığından, Kalenin tarihçesi seramik buluntular açısından önem taşımaktadır. Divriği ile ilgili tarihi bilgiler, bölgedeki Sasani-Bizans mücadelesi ile başlar. III. Mikhael'in, 9. yüzyıl ortalarında gerçekleştirdiği Anadolu seferi sonucunda Divriği, Bizans İmparatorluğu'nun eline geçmiştir. Bizans hâkimiyetindeki Divriği Pavlikanlar'ın merkezidir. Divriği'de Türk hâkimiyetinin ne zaman başladığı ise kesin bilinmemektedir. 1142'de, Mengücek Devletinin parçalanmasından sonra, Mengücek Süleyman Şah'ın payına düşen Divriği, Mengücekoğulları'nın Divriği kolunun başkenti olmuştur. 13. yüzyılın ikinci çeyreğinde Anadolu Selçuklu Devletinin hâkimiyet alanında yer alır. 14. yüzyıl başlarından sonlarına kadar Divriği'nin tarihine dair fazla bilgi bulunmamaktadır. Bu yüzyılda Sivas, İlhanlılar'a sonra da Eretnaoğulları'na tabi olmasına rağmen, Divriği Memlûklular'ın elindedir, Mercidabık zaferi (1516) sonrası kesin olarak Osmanlı hâkimiyetine geçer. Kazı çalışmalarında bulunan sırlı seramikler, genelinde kazıma tekniği ile bezenmiş, tek veya çok renkli sırlı örneklerdir. Çoğunlukla 12.-14. yüzyıllar arasına ait olan seramiklerde, ithal örneklerin yanı sıra, yerel olduğunu düşündüğümüz, ortak bir bezeme, renk ve teknik dünyasına ait gruplar önemli bir yer tutar. Bu çalışmada, yayınlardan bilinen Bizans ve Türk dönemi seramiklerinden farklı motif ve üsluptaki örneklerin Divriği'ye hâkim gruplardan hangisinin yerel üretimi olduğunun sorgulanması amaçlanmıştır.

Gedikkaya Mağarası, Bilecik İli İnhisar İlçesi'nin yaklaşık 1km. güneydoğusunda, Gedikkaya Mevkii'nde yer alan Gedikkaya Nekropolü içerisinde bulunur. İn Mağarası olarak tescillenmiş olan mağara İnkaya olarak adlandırılan kayalık tepenin kuzeye bakan yamacında, tamamen Sakarya Vadisi'ne hâkim bir konumda yer alır (Resim: 1). Mağara güney yönünde dağın içine girer. Mağaraya giriş kuzeydendir. Mağara ağzı 6 m. genişliğinde ve 3.5 m. yüksekliğindedir. Mağaranın ağzının deniz seviyesinden yüksekliği 354 m. kuzeyinden akan Sakarya Nehri'nden yüksekliği ise 180 m. ve yol seviyesinden yüksekliği ise 125 m.dir.

Journal of Turkish Studies, 2017

Bu makale Harput İç Kalesi'nde 2014 yılında gerçekleştirdiğimiz arkeolojik kazılarda elde edilen mimari ve taşınabilir kültür varlıklarının bir bölümünün bilim dünyasına tanıtılmasını amaçlamaktadır.

NWSA Academic Journals, 2017

kazı sezonlarında ele geçirilen Bizans sikkelerinin özellikleri değerlendirilmiş, sikkeler ışığında Harput'a hükmeden ilk ve son Bizans hükümdarı belirlenmeye çalışılmıştır. Toplamda 9 adet sikke üzerine inceleme yapılmıştır. Buna göre; 5 numaralı sikke 6. yüzyıla, diğer sikkeler ise 11. yüzyıla tarihlendirilmiştir. İncelemeler neticesinde, sikkelerin ağırlıklarının 2.19gr-16.2gr arasında, çaplarının ise 20mm-30mm ebadında değiştiği tespit edilmiştir. Ayrıca, değerlendirme bölümünde yüzleri net olmayan sikkelerin açıklaması yapılmıştır. Kazısı gerçekleştirilen alanlarda dolgu toprağın yoğunluğu, belli bir kültür yapı katına ulaşılmasına engel olmuştur. Örneğin bir Bizans malzemesinin çıktığı kod ile daha geç bir döneme ait malzemenin kodu aynı ya da daha yüksek/düşük olabilmektedir. Bu çeşitliliğin anlaşılabilmesi için bir tablo oluşturulmuştur (Tablo 3). Katalogdaki sikkeler de bu bağlamda kod durumuna göre değil, açma sırasına göre yerleştirilmiş ve yapılan kısaltmalar dipnot verilerek açıklanmıştır. Tamamı bakır olan sikkeler üzerinde, Bizans sikkelerinde sık görülen Hz. İsa tasvirleri, Haçlar, Grekçe harfler ve yazılar, para birimleri yer almaktadır. Kazılarda sikkelerin bulunması kazı alanlarının tarihlendirilmesi bakımından en önemli belgeler arasındadır.

CUMHURIYETIN BIRINCI YÜZYILINDA ANADOLU’DA TÜRK DÖNEMI ARKEOLOJI ÇALISMALARI, 2023

Bu eserin tüm yayın hakları, Türkiye Bilimler Akademisi'ne aittir. Yayıncının yazılı izni olmadan kısmen veya tamamen basılamaz ve çoğaltılamaz. Eserden kaynak gösterilerek alıntı yapılabilir. Kitabın dil, bilim, etik ve hukuk açısından bilimsel sorumluluğu yazara aittir. Türkiye Bilimler Akademisi'nin sorumluluğu bulunmamaktadır.

ORTAÇAĞ’DAN CUMHURİYET’E SANAT TARİHİ ÇALIŞMALARI, 2023

Kazısı" isimli kurtarma kazısının bilimsel sorumluluğu görevini yürütmektedir. Editör evli ve bir çocuk sahibidir.

Selçuk Üniversitesi edebiyat fakültesi dergisi, 2023

While skeletons of 47 adult individuals have been detected in 34 graves in rescue excavations by the Manisa Museum Directorate in the necropolis area detected during the road works, in the road route and impact area of the Gürdük Dam located on 103 blocks, 1-2 parcels in Manisa province Akhisar district Musaca neighborhood, no infant/child graves have been discovered in the area. The absence of

Seleucia (ad Calycadnum), 2019

Th e glass bowls which are among typical glass productions of the Hellenistic Period had a large distribution. Th e current typology on these bowls is based on the finds from Tel Anafa in Palestine where thousands of fragments were discovered. Although evidence is lacking for production these bowls in Tel Anafa, it is generally accepted that they were mainly produced in the Syro-Palestnian region. Th e production of the bowls started in the Hellenistic Period, perhaps as early as the third century BC, and fl ourished from the second century BC onwards, ending in the first century AD Early Roman Imperial Period. Th e objective of our study is to demonstrate and evaluate the finds of Hellenistic glass bowls from the acropolis trenches at Olba, both on the basis of archaeological context and current classifications. Th ree basic types of Hellenistic glass bowls-"grooved", "ribbed" and "linear-cut"-were recorded in Olba as well as an example with an outsplaying rim which does not occur in the basic groups. According to their findspots, it can be suggested that the glass bowls in Olba were not only regular drinking-vessels in daily life, but also used as in funerary rituals such as banquets or libations. Th e achaeological data reveals that the glass bowls were in use at Olba as early as the second century BC and continued to be current until the first century AD. Th ese glass finds are important for the settlement history of Olba revealing that the occupants embraced the widespread Hellenistic culture, demanding and using its typical and uniform products.