Bir Siyaset Kurumu Eleştirisi Örneği: “Politikada Bir Sarıçizmeli”

Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi dergisi, 2022

Siyasal rejim, çağdaş literatürde yeknesaklığa ulaşamamış bir kavramlaşma olarak dikkat çekmektedir. Kapsamı ve içeriğine dönük üzerinde bir uzlaşma bulunmayan siyasal rejim kavramı, çoğu zaman da siyasal sistem, hükûmet sistemi, devlet biçimi kavramları ile iç içe geçerek kullanılmaktadır. Öyle ki, bu kullanım tarzı kavrama dair ciddi bir karmaşa yaratmaktadır. Bu makale haddizatında siyasal rejim kavramlaşmasının söz konusu karmaşadan yalıtılarak özünün yakalanmasına odaklanmaktadır. Bu itibarla makale, siyasal rejim kavramının esasını belirginleştirmeyi ve çağdaş literatürde neden bir kavram karmaşası doğduğuna ışık tutmayı amaçlamaktadır.

V. Uluslararası Yeni Medya Konferansı: Dijital Eşitsizlik, 2021

Spor gazeteciliği spor faaliyetleriyle ilgili gelişmeleri yazılı, görsel ve işitsel olarak yurttaşlara aktaran bir ihtisas alanıdır. Günümüz basınında büyük bir öneme sahip olan spor haberlerinde kamuoyunun spor etkinlikleri hakkında bilgi sahibi olması amaçlanmaktadır. Bununla beraber insanların spora ve spor faaliyetlerine yönelmesini de hedefleyen spor haberleri geniş kitleler tarafından takip edilmektedir. Ancak spor haberleri incelendiğinde söz konusu alanda çeşitli sorunların olduğu görülmektedir. Özellikle sahiplik yapısında yaşanan dönüşümle birlikte tiraj ve reklam odaklı bir yayıncılığın ön plana çıkması, sansasyonel ve magazinsel spor haberlerinin ağırlık kazanması, gerçeğe dayanmayan bilgilerin haber olarak okurlara sunulması ve bazı spor dallarının ve kulüplerinin, kişilerin ayrıcalıklı şekilde daha fazla haber yapılması temel sorunlar olarak dikkat çekmektedir. Spor basınındaki söz konusu problemlere ilaveten son yıllarda spor haberlerinde siyasi partilerin ve liderlerin yoğun bir şekilde yer alması da ciddi bir sorun olarak görülebilir. Siyasi otoritelerin öne çıkarıldığı yayınlarda politik söylemlerin ağırlık kazanmaya başlamasıyla birlikte spor haberlerinin içeriği politikleşmiş ve bu yaklaşım spor gazeteciliğinin özünden uzaklaşmasına neden olmuştur. Bu probleme istinaden araştırmada Türkiye’deki spor gazeteleri haberlerdeki politikleşme sorunu üzerinden ele alınmıştır. Bu doğrultuda Fotomaç, Fanatik ve Fotospor internet gazeteleri örneklem olarak belirlenmiş ve çalışma 1 Temmuz-10 Ağustos 2021 tarihleri arasındaki haberlerin incelenmesiyle sınırlandırılmıştır. Çalışmada spor haberlerindeki politik söylemlerin nasıl şekillendiğini ve hangi aktörlerin ön plana çıkarıldığını ortaya koymak hedeflenmiştir. Spor haberlerindeki politikleşme sorununu yansıtan çalışma bu yönüyle öneme sahiptir. Eleştirel söylem analizi yönteminin kullanıldığı araştırmanın sonunda Fotomaç gazetesinde Adalet ve Kalkınma Partisi ve Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’la ilgili 27 haberin yapıldığı ve bu içeriklerde Erdoğan’ın ve hükümetin söylemlerinin ön plana çıkarıldığı görülmüştür. Fanatik gazetesinde bu bağlamda 11 haber yapılmış ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın söylemlerine ağırlık verildiği tespit edilmiştir. Her iki gazetedeki haberlerde de spor etkinlikleriyle siyasi otoritelerin ilişkilendirilerek yayınlandığı saptanmıştır. Ayrıca söz konusu gazetelerdeki politik yaklaşımda egemen olan siyasi iklimin ve gazetelerin ideolojik yapılarının etkili olduğunu söylemek mümkündür. Son olarak Fotospor gazetesinde ise politik bir söylemin olmadığı ve haberlerin spor odaklı bir çerçevede kurgulandığı görülmüştür.

Toplumsal Tarih, 2012

Öz Son çeyrek yüzyılda politika transferi, kamu yönetimi ve kamu politikası literatüründe revaçta olan kavramların başında gelmektedir. Politika transferi, genel ifadeyle, diğer ülkelerin tecrübesinin yol gösterici ve bilgi kaynağı olarak kullanıldığı bir karar alma biçimidir. Bugün politika transferi, Avrupa Birliği'ne(AB) üyelik sürecinde Türk kamu yönetimde meydana gelen değişim ve dönüşümlerin açıklanmasında anahtar bir role sahiptir. Bu bağlamda bu çalışma bir taraftan Türk kamu yönetimi ve kamu politikası alanında sınırlı olarak çalışılan politika transferi kavramına odaklanmakta, diğer taraftansa AB üyelik sürecinde, Türk kamu yönetiminde yolsuzlukla mücadele kapsamında etik konusunda getirilen mekanizma ve yasal düzenlemelerin politika transferi çerçevesinde analizini gerçekleştirmeyi amaçlamaktadır. Anahtar Sözcükler: Politika Transferi, Etik, Kamu Yönetiminde Etik, Avrupa Birliği Ethics Structure in Turkey as a Policy Transfer Case Abstract Policy transfer has been one of the concepts fashionable in the public administration and public policy literature in last quarter century. Policy transfers, generally, take a decision form that is to be guiding the experience of other countries and is used as a source of information. Today policy transfer has a key role in explaining the changes and transformations in Turkish public administration in the process of European Union (EU) membership. In this context, on the one hand this study focuses on the concept of policy transfer, which gets limited area the Turkish public administration, on the other hand it aims to analyse the policy transfer framework of a set of ethics regulatory and ethics mechanisms in the fight against corruption in EU membership process in the Turkish public administration. Giriş Genelde karşılaştırmalı kamu yönetiminin özelde ise kamu politikası alanının önemli çalışma konularından biri olarak karşımıza çıkan politika transferi; kamu politikasının bir uluslararası örgüt ya da yabancı bir ülke merkezinden başka bir ülkeye aktarılarak uygulamaya alınması süreci ya da, bir siyasi sistemdeki stratejilerin diğer bir siyasi sistemde kullanılmak üzere alınması olarak tanımlanmaktadır(Wolman, 1992, s.27). Ancak politika transferinin kamu yönetimi literatüründe yeterince incelendiği ve tartışıldığı söylenemez. Bazı yazarlara göre politika transferi, ülkelerarası işbirliği ve kamu politikasının başka ülkeler tarafından öğrenilmesi veya başka ülke deneyimlerinden * 27-29 Nisan 2017 14. Uluslararası Kamu Yönetimi Forumu'nda yayınlanmış bildirinin tam metnidir.

İnsan ve Toplum, 2023

Siyasette epistemik kriz, politik epistemoloji açısından değerlendirildiğinde bizi iki seçenek arasında bırakır: (i) Kamusal alanı, politik öznelerin her konuyu müzakere edebilecekleri ve uzlaşabilecekleri epistemik bir düzlem olarak tasarlamanın imkânsızlığından hareketle iyiye dair konuşmayı sınırlamak. Ya da (ii) kamusal alanda taraflar arasında epistemik güvenin imkânsızlığından hareketle minimuma razı olmak. İlk seçenek, öznelerin iyi ve iyi yaşama dair düşüncelerini müzakere konusu yapmanın çatışmalara yol açacağını iddia eder ve güvenlik açısından iyi hakkında sessiz kalınmasını önerir. İkinci seçenek, bireyler arasında karşılıklı epistemik güven sorunu giderilmediği sürece az ile yetinmenin daha makul bir tercih olacağına işaret eder. Ancak bu iki seçenekten hangisi seçilirse seçilsin siyaset alanının krizlerini derinleştiren epistemik kibir, epistemik adaletsizlik ve mitsel düşünce gibi epistemik kusurlardan uzaklaşmak mümkün değildir. Çünkü iyi düşüncesine dair bilgisizlik arttıkça epistemik kusurlar derinleşir. Epistemik kusurlar sadece bireyin bilişsel sürecini değil tüm siyaset alanını bozar. Bu çalışma politik aktörlerin epistemik tevazuyu entelektüel bir erdem olarak benimsemelerinin siyasette epistemik kusurları hafifleteceğini iddia etmektedir. Tevazu, politik aktörlerin epistemik kusurlarını fark etmelerini, bilgisiz bırakıldıkları konularda doğruyu aramaya devam etmelerini ve müzakere süreçlerinde karşılıklı güven sorununu aşarak iyi hakkında bilgi alışverişinde bulunmalarını kolaylaştıracaktır.

Selcuk Universitesi Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi

İnsanlar topluluk halinde yaşamalarından ötürü her daim lidere ihtiyaç duymuşlar, lider olarak seçtikleri kişilere de meşru ölçülerde toplumsal düzenin sağlanması noktasında bir otorite ve bu otoriteyi kullanma yetkisi vermişlerdir. Kullanılan farklı otorite türleri liderleri birbirlerinden farklılaştırmış, farklı lider çeşitlerini ortaya çıkarmıştır. Bu doğrultuda çalışmada, bu otorite ve lider çeşitlerinden biri olan karizma konusu siyasal liderlik bağlamında Recep Tayyip Erdoğan örneğinde ele alınmıştır. Liderlik, siyasal liderlik, otorite ve karizma kavramlarına kısaca değinildikten sonra, Erdoğan'ın nasıl bir siyasal lider olduğunu ortaya koymak ve onun sahip olduğuna inanılan özelliklerinin deneklerin sosyo-demografik özellikleri doğrultusunda nasıl bir değişim gösterdiğini saptamak amacıyla bir alan araştırması gerçekleştirilmiştir. Sonuç olarak Konya seçmeninin Erdoğan'ı daha çok karizmatik bir lider olarak gördüğü, Erdoğan'ın liderlik özelliklerine ilişkin değerlendirmelerde ise sosyo-demografik özelliklerin etkili olduğu ortaya çıkmıştır.

Gannuşi’nin “Siyasetsiz” Siyaset Felsefesinin Kritiği, 2018

Öz: Bu çalışma, Raşid Gannuşi'nin siyasetin doğasına dair temel varsayımlarını sorgulamayı amaçlamaktadır. Gannuşi'nin siyaset tasavvurunun birinci varsayımı, siyaset ile devleti özdeş kabul etmesi, sosyal/sivil alanı siyasetten berî bir " hizmet " alanı olarak görmesidir. İkinci olarak Gannuşi, devleti nötr, ideolojik mücadele ve çatışmalardan berî bir alan olarak görmektedir. Üçüncü olarak ise Gannuşi farklı siyasal kimliklerin ve taleplerin nihayetinde uzlaşabileceğini, dolayısıyla aralarındaki farklılıkların arızi ve geçici olduğunu iddia etmektedir. Gannuşi'nin siyasete dair verili kabul ettiği bu üç temel yaklaşım siyasal kavramından hareketle tartışılmaktadır. Gannuşi bu çalışmada, Nahda ve Tunus İslami hareketinin önemli bir aktörü ve lideri özelinde tartışılmamakta, genel olarak İslamcılığın tarihsel süreçteki gelişimi ve deneyimleri üzerine düşünen ve de İslamcılık ve İslami hareketler bağlamında etkili ve fikrine başvurulan bir kanaat önderi olarak ele alınmaktadır. Abstract: This article aims to examine Rachid al-Ghannoushi's fundamental assumptions on the nature of politics. The first assumption of Ghannoushi's political imagination is that he reduces politics to the state and a spesicif institutional ensemble and sees social/civil field as merely social service by exempting it from politics. Secondly, Ghannoushi envisions the state to be a neutral mechanism far from ideological struggles and conflicts. Thirdly, Ghannoushi claims that different politicial identities and demands comes to a consensual point of view at the end of the day, the differences among them are transitory and insignificant. Ghannoushi's three given assumptions on the nature of politics are analysed through the notion of political. In this study, Ghannoushi is not discussed in the context of Nahda and the Islamic Movement in Tunusia where he is a pioneering figure and leader, but he is examined as a thinker on the development and experiences of Islamism and as an effective opinion leader being referred to on Islamism and Islamic Movements.

ii © 2016 Ekin Yayınevi Tüm hakları mahfuzdur. Bu kitabın tamamı ya da bir kısmı 5846 Sayılı Yasa'nın hükümlerine göre, kitabı yayınlayan yayınevinin izni olmaksızın elektronik, mekanik, fotokopi ya da herhangi bir kayıt sistemi ile çoğaltılamaz, özetlenemez, yayınlanamaz, depolanamaz.

2003

This article seeks to examine the emergence and development of political history as an academic discipline in Turkey and Turkish historiography. It first gives an outline of the development of history in general and political history in particular in the west. It then examines the conditions in which history as modern academic discipline emerged in the late Ottoman and modern Turkey. It also gives a brief outline of the early development and rise of political history vis-a-vis economic and social history. It argues that in the 1930s socio-economic history became dominant paradigm in Turkish academic historiography and that political history at this early stage of its development lost its prestige and attraction. It therefore could not have completed its proper development process, and remained as a secondary and outmoded branch of history. The article finally discusses the current problems of political historiography in Turkey and proposes some steps to be taken in order to solve th...