Sezaryen Operasyonu Sonrası Adezyon İnsidansı ve Klinik Önemi

Turkiye Aile Hekimligi Dergisi, 2013

Arsiv Kaynak Tarama Dergisi, 2022

Intraabdominal adhesions are an important health problem that is seen in the postoperative period and negatively affects the quality of life. Chemical and thermal factors that occur in the peritoneal cavity and serosal surfaces, causing abdominal trauma, or infection and foreign body reactions may cause adhesion formation. Although the classification of intraabdominal adhesions is generally based on adhesion density and severity of prognosis, there is not yet a worldwide accepted standard classification system. Intraabdominal adhesions show clinical reflections with negative consequences such as pain, infertility, prolonged hospital stay after surgery and economic burden. In conclusion, adhesions encountered in the postoperative period are a serious problem and further studies should be adapted from laboratory environment to clinical research models in order to prevent adhesion formation. This review was prepared to review the literature on intraabdominal adhesion formation, histopathology, grading, prevention and clinical significance.

Adıyaman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi

Acil alınan vakalarda daha sık görülse de sezaryen doğumlarda (SD) intraabdominal apse nadir komplikasyonlardandır. Postoperatif karın ağrısı, ateş, halsizlik, kabızlık/ishal, insizyon hattında kızarıklık, pürülan akıntı ve insizyon hattında açılma gibi belirtileri olabilir. Günümüzde pulmoner tüberküloz sıklığı artmaktadır. Bununla birlikte tüberküloz peritonit (TP) gibi ekstrapulmoner tüberküloz nadir görülmektedir. Tam olarak hangi mekanizma ile geliştiği bilinmeyen TP'in, nonspesifik semptomlar nedeniyle tanısı zordur. Tanıda öncelikle hastalığın düşünülmesi önemlidir. Vaka: Beş gün önce Sezaryen Doğum (SD) yapan, sonrasında karın ağrısı, halsizlik şikayetiyle başvuran hastaya postoperatif intraabdominal apse tanısıyla relaparatomi yapıldı. Cerrahi tedaviyi sonrasında uygun antibiyotik tedavisi ile semptomları gerileyen ve kontrol görüntüleme yöntemlerinde intraabdominal patoloji saptanmayan hastada tam klinik iyileşme sağlanamadı. Takibinde pulmoner semptomlarının artması üzerine bronkoskopi yapılan hastaya alınan bronş yıkama sıvısında aside dirençli basillerin görülmesiyle pulmuoner tüberküloz tanısı konuldu. Anti tüberküloz tedavi ile tam klinik iyileşme sağlanan hasta TP olarak kabul edildi. Sonuç: Sıklığı artan TP semptomlarının birçok hastalığı taklit etmesi nedeniyle tanısında zorluklar ve gecikmeler olmaktadır. Özellikle risk faktörü olan bireylerde TP akılda tutulmalı ve nadir de olsa postoperatif dönemde akut batına yol açabileceği düşünülmelidir. Erken teşhis morbidite ve mortaliteyi azaltırken gereksiz cerrahi müdahaleyi engeller.

DergiPark (Istanbul University), 2010

Amaç: Araştırma, hastaların cerrahi girişim sonrası abdominal distansiyona yönelik deneyimlerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Gereç Yöntem: Araştırma Zonguldak ilinde bulunan bir hastanenin genel cerrahi, ortopedi, üroloji, beyin cerrahi, kulak burun boğaz, göz, kadın hastalıkları ve doğum kliniklerinde yatan ve genel anestezi altında ameliyat olmuş 384 hasta üzerinde yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen anket formu kullanılmıştır. Veriler hastalar ile yüz yüze görüşülerek toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik sayılar ki-kare, Fisher kesin ki-kare önemlilik testleri kullanılmıştır. Bulgular: Hastaların % 42.7'si abdominal distansiyonu, %41,5'i ameliyat sonrası bulantıkusması olduğunu ifade etmiştir. Abdominal distansiyon oluşumunda; ameliyat öncesi dönemde bağırsak boşaltımı, ameliyat tipi, ameliyat sonrası dönemde gastrointestinal sistem üzerine etkili ilaç kullanma durumu, ilk ağız yoluyla beslenmeye başlama zamanı, ilk ayağa kalkma ve gaz çıkarma süresi arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: Genel anestezi altında ameliyat olan hastalarda; abdominal cerrahi, ameliyat sonrası dönemde ilk ayağa kalkma ve ilk beslenmeye başlama zamanı distansiyon oluşumunda etkilidir.

Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi

ÖZ Kanıta dayalı uygulamalar klinikte hastalar için en doğru kararı vermede etkili olan uygulamaları içermektedir. Sezaryen öncesi hazırlık sürecinde açlık süresine ilişkin kılavuzlarda çeşitli öneriler ve kanıt düzeyleri mevcuttur. Bu süreçte eski bir uygulama olan nil per os (NPO) yani oral alımın gece yarısından itibaren kısıtlanması yaygın olarak uygulanır. Bu kısıtlamanın amacı aspirasyon ve regurjitasyon gibi anesteziye bağlı komplikasyonları en aza indirmektir. Cerrahi işlemin gecikmesi veya ertelenmesi açlık süresinin daha fazla uzamasına neden olur. Açlık süresinin uzaması ise dehidratasyon, insulin direnci, kaygı ve baş ağrısı gibi olumsuz sonuçlara yol açabilir. Bu olumsuz sonuçları en az düzeye indirmek için cerrahi öncesi açlıkla ilgili güncel kılavuzlar takip edilmelidir. Güncel kılavuzlarda sezaryen öncesi son iki saate kadar sıvı gıda alımına, son 6-8 saate kadar da katı gıda alımına izin verilmektedir. Ebeler başta olmak üzere sezaryen öncesi süreçte gebelere bakım veren sağlık profesyonelleri verilen bakımın kalitesini artırmak için güncel kılavuzları takip etmeli ve önerilere uygun girişimleri benimsemelidir. Bu derlemede sağlık profesyonellerinin konu ile ilgili bilgi düzeylerini arttırmak amacıyla sezaryen öncesi açlık süresinin etkileri, günümüzdeki uygulamalar ve öneriler ele alındı. Anahtar kelimeler: açlık, ameliyat öncesi bakım, kanıta dayalı uygulama, sezaryen ABSTRACT Evidence-based practices includes the best interventions for the patients. There are some evidences and suggestions about preoperative fasting time before cesarean section. Restricting oral intake of liquids or solids from midnight is an old practice called nil per os (NPO) is widely practiced in clinics. This is used to minimize the complications of anesthesia such as aspiration and regurgitation. When the surgical procedure delayed, fasting period is prolonged. Prolonged fasting times can cause harm effects like dehydration, insulin resistance, anxiety and headache. Current preoperative fasting guidelines and evidence-based practices should be followed to reduce these undesirable effects. Fasting from the intake of clear liquids for two hours; solids for six or eight hours before surgery is suggested in the current guidelines. Health professionals especially midwives who give care for women before cesarean section, should follow the current guidelines to increase the quality of healthcare. In this review, the effects of the pre-cesarean fasting period, current practices and recommendations were discussed in order to increase the knowledge level of health professionals.

Turkiye Klinikleri Journal of Gynecology and Obstetrics, 1998

Bu çalışmada benigıı nedenlerle öpere edilen olgular da uıalignite iıısidansını saplamak ve optimal tanı yön temlerini gözden geçirmek amaçlandı.

Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi, 2021

Intraoperative laryngeal edema is a rare complication. Edema; It may be at the level of the uvula, supraglottic, retroarytenoid or cord vocals. Among the factors contributing to the intraoperative laryngeal edema; trauma caused by a large tube, laryngoscopy and / or intubation, or recent upper respiratory tract infection with excessive neck manipulation during intubation and surgery. When such a situation is encountered intraoperatively, the edema in the laryngeal mucosa should be resolved and the patient's airway clearance should be established as soon as possible. Regional anesthesia can be defined as the elimination of nerve transmission and pain sensation in certain parts of the body without causing unconsciousness. Spinal anesthesia, which is one of the regional anesthesia types; It is frequently applied in cesarean operation due to the advantages it provides to the patient and the baby. Tracheostomy; It is the opening of the trachea surgically or for other reasons. Discussions about tracheostomy, which is one of the uncommon procedures in surgical practice, and its application and time in critically ill patients still continue. In this case report, we present a case where laryngeal edema developed in a patient who underwent cesarean section under spinal anesthesia, and ultimately underwent tracheostomy in order to provide the airway.

Turkiye Klinikleri Journal of Gynecology and Obstetrics, 2014

Turkiye Klinikleri Journal of Anesthesiology Reanimation, 2012

Çalışmamızda sezaryen sonrası postoperatif ağrı tedavisinde kullandığımız epidural devamlı infüzyon tekniğinin etkinliğini, aralıklı bolus doz uygulamasıyla karşılaştırmayı amaçladık. G Ge er re eç ç v ve e Y Yö ön nt te em ml le er r: : Kombine spinal epidural (KSE) anestezi tekniği ile elektif sezaryen operasyonu planlanan, 18-45 yaş, ASA I-II, 120 olgu çalışmaya dâhil edildi. KSE anestezi için subaraknoid 12 mg hiperbarik bupivakain ve 15 µg fentanil uygulanıp epidural kateter yerleştirildi. Operasyon sonunda olgular zarf yöntemi ile rastgele iki gruba ayrıldı. Grup B: Epidural kateterden hasta kontrollü analjezi (HKA) cihazı ile %0,0625 bupivakain+ 2 µg.mL -1 fentanil bazal infüzyon: yok, bolus doz: 10 mL, kilitli kalma süresi: 60 dk olacak şekilde uygulandı. Grup İ: Epidural kateterden HKA cihazı ile %0,0625 bupivakain+ 2 µg.mL -1 fentanil bazal infüzyon: 10 mL/s, bolus doz: yok olacak şekilde uygulandı. Olguların ağrı skorları, Bromage skorlaması, sedasyon ve hasta memnuniyet skorları, ek analjezik gereksinimleri, hemodinamik verileri kaydedildi. B Bu ul lg gu ul la ar r: : Vizüel analog skala (VAS) değerleri; 2. 4. 6. ve 8. saatlerde grup B'de grup İ'ye göre anlamlı düşüktü (p=0,002). Bromage değerleri; 2. 6. ve 8. saatlerde grup B'de grup İ'ye göre anlamlı düşüktü (p<0,001). Hasta memnuniyet skorları; derlenme odası, 2. 4. ve 6. saatlerde Grup B'de Grup İ'ye göre daha yüksek bulundu (p=0,002). Postoperatif 2. 4. 6. ve 16. saatlerde grup İ'de grup B'ye göre ek analjezi kullanımı anlamlı yüksekti (p<0,001). S So on nu uç ç: : Sezaryen sonrası postoperatif ağrı tedavisinde kullandığımız epidural aralıklı bolus tekniğin devamlı infüzyona göre daha iyi analjezi sağladığı, motor blok süresini kısalttığı ve hasta memnuniyetini artırdığı kanısındayız. A An na ah ht ta ar r K Ke el li im me el le er r: : Sezaryen; ağrı, postoperatif; analjezi, epidural A AB BS ST TR RA AC CT T O Ob bj je ec ct ti iv ve e: : The aim of the study was to compare effectiveness of programmed intermittent epidural bolus injection tecnique with continuous epidural infusion for post-caesarean analgesia. M Ma at te er ri ia al l a an nd d M Me et th ho od ds s: : One hundred and twenty aged term parturients between 18-45 years (ASA I-II) undergoing elective caeserean delivery with combined spinal-epidural anesthesia tecnique, were enrolled in the study. Following epidural catheter insertion, spinal anesthesia was administered 12 mg of 0.5% hyperbaric bupivacaine and 15 µg fentanly intrathecally. After the operation the patients were randomly assigned, into two groups (n=60). Postoperatively, patients received PCEA with 0.0625% of bupivacaine with fentanyl 2 µg/mL in Group B (no continuous infusion, bolus 10 mL, lockout time 60 min), or in Group I (continuous infusion 10 mL/h, no bolus dose). Motor ability (Bromage 0-3), and pain scores (VAS 0-10), haemodynamic parameters, patient satisfaction scores, side effects and additional analgesic requirements were documented every 2 h for 24 h. R Re es su ul lt ts s: : Visual Analog Scala (VAS) Pain scores at 2.4.6.8. and 10 th hours were statictically lower in Group B than Group I (p≤0.001). Bromage scores at 2, 6 and 8 th hours were significantly lower in Group B than Group I (p<0.001). The patients satisfication scores at PACU time and 2,4, 6 th hours were higher in Group B than Group I (p<0.001). Additional analgesic requirements were higher in Group I than in Group B at time of 2,4,6, and 16 th hours (p<0.05). C Co on nc cl lu us si io on n: : We concluded that intermittent bolus dose with PCA device may provide better postoperative analgesia, higher patient satisfaction score, lower moor blockade resolution time and lower side effect incidence.

Turkish Journal of Dermatology / Türk Dermatoloji Dergisi, 2013

Lymphangiomas are vascular malformations, known as benign tumors of lymphatic vessels. They are most commonly located in head and neck region whereas oral cavity lesions are rare. The clinical appearance is either clear fluid and blood filled thin walled blisters or smooth flesh-colored papules or nodules varying in size. The condition does not regress itself. Dilated lymphatic vessels lined with endothelium of varying wall thickness is seen on histopathology. Surgical excision, electrocautery, cryosurgery, radiotherapy, injection of sclerosing agent, CO2 and argon laser are used in treatment and recurrence is common. As a developmental defect lymphangiomas are frequently seen at birth or early childhood period, whereas acquired lymphangioma or lymphangiectasias are structurally and histologically not different from lymphangioma. This condition develops in a previously normal lymphatic vessels and is described following chronic infections as tuberculosis, radiotherapy, cheloid, tumors and recurrent trauma. Thirty six year old female patient with vesicular papules of 9 months history underwent to cryosurgery after the biopsy is compatible with lymphangioma. The lesions are thought to be related to chronic trauma due to deficiency of lower central incisor and dental treatment is offered to patient.

Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 1987

DergiPark (Istanbul University), 1998

Journal of Experimental & Clinical Medicine, 1996

Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi

Amaç: Elektif sezaryenlerde spinal ve genel anesteziyi anne memnuniyeti açısından kıyaslamayı amaçladık. Ek olarak hastaların kaygı düzeylerinin anestezi yöntemi seçimine etkisini araştırdık. Gereç ve yöntemler: Elektif sezaryen ile opere olan 101 gönüllü hasta prospektif olarak araştırıldı. Hastalar anestezi yöntemlerini kendileri tercih etti. Spinal anesteziyi tercih eden 51, genel anesteziyi tercih eden 50 hasta araştırıldı. Hastaların operasyon öncesi anestezi ile ilgili endişeleri soruldu. Operasyon öncesi kaygı düzeyleri Durumluluk-Süreklilik Kaygı Ölçeği (STAI= State-Trait Anxiety Inventory) ile tespit edildi. Operasyondan 24 saat sonra komplikasyonlar sorgulandı ve memnuniyet düzeyi ölçümü için ameliyat sonrası iyileşme kalitesini ölçen Memnuniyet-Derlenme Kalitesi Ölçeği (QoR-40= Quality of Recovery-40) anketi hastalara uygulandı. Bulgular: Genel anesteziyi tercih eden hastaların kaygı düzeyi daha yüksek bulundu (p:0,000). Hastaların anesteziden en büyük edişeleri ameliyat ...

Medical Journal of Western Black Sea, 2020

Bu çalışmada subperiostal mikrodiskektomi tekniğinde daha küçük insizyon ve daha küçük ekartör kullanımının paraspinal adele iyileşmesi ve yaşam kalitesi üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroşirürji Anabilim Dalı'nda lomber disk hernisi tanısı ile ameliyat edilen 100 hasta üzerinde retroprospektif olarak yapılmıştır. Çalışmada iki ayrı grup oluşturulmuş ve her iki grubun postoperatif lomber Manyetik rezonans (MR) görüntüleri karşılaştırılarak sonuca varılmıştır. Bulgular: Cerrahide kullanılan ekartörün ve insizyonun büyüklüğünün paraspinal adele atrofisi üzerinde istatistiksel olarak anlamlı şekilde etkisinin olduğu gözlenmiştir (p < 0.001). Sistemik hastalığı olan hastalarda ekartör ve insizyonun büyüklüğünün paraspinal kas atrofisi üzerinde istatistiksel olarak anlamlı şekilde etkisinin olmadığı gözlemiştir (p = 0.052). Sonuç: Bu çalışmada mikrodiskektominin küçük retraktör ve küçük insizyon kullanılarak yapılmasının paraspinal kas atrofisi gelişmesinin en aza indirilebilmiş olması, kas dokusu üzerinde koruyucu etkileri olduğunu işaret etmektedir.