Mury Ceuty i Melilli. Od wykluczenia do autoseparacji

Contemporary Economics, 2013

Według najbardziej ogólnej i najpowszechniej podzielanej przez badaczy i polityków definicji wykluczenie społeczne oznacza, że dana jednostka lub jakaś grupa społeczna będąc członkami wspólnoty (najczęściej chodzi o wspólnotę obywateli państwa) nie mogą uczestniczyć w pełni w ważnych dziedzinach życia tejże wspólnoty. Często przy tym dodaje się, że ograniczenie to nie wynika z przekonań tych, którzy są wykluczeni, ale z deficytów całkowicie lub w dużej mierze niezależnych od wykluczonych. Wykluczenie dotyczyć może pracy, konsumpcji, uczestnictwa w kulturze, życiu społeczności lokalnych i w polityce. Ojczyzną nowoczesnego pojęcia wykluczenia społecznego jest Francja (Helene Riffault i Jacques-Rene Rabierpierwszy program badawczy The perception of poverty in Europe w 1976; Riffault, Rabier, 1977), ale największą karierę zrobiło ono w Wielkiej Brytanii (CASE-Centre for Analysis of Social Exclusion w London School of Economics, założone w 1997 r.); niektórzy wskazują na jego podobieństwo z marksowskim pojęciem alienacji. Jako odpowiedniki "europejskiego" wykluczenia społecznego wskazuje się także underclass (USA) i marginalizację (Ameryka Południowa). Niekiedy wykluczenie społeczne utożsamia się z ubóstwem, lub traktuje ubóstwo jako główny powód wykluczenia. Obecnie jednak dominujące podejście jest bardziej wielowymiarowe i wielokierunkowe. Na przykład samo ubóstwo może być nie tyle przyczyną co skutkiem wykluczenia z powodu dyskryminacji na rynku pracy, niepełnosprawności, wykształcenia czy miejsca zamieszkania (por.

Teksty Drugie, 2023

grzegorz niziołek -prof. dr hab., kieruje Katedrą Teatru i Dramatu na Wydziale Polonistyki UJ, prowadzi seminarium dramaturgiczne w krakowskiej AST im. S. Wyspiańskiego. Zajmuje się problematyką pamięci kulturowej i sfery publicznej. Za książkę Polski teatr Zagłady (2013) otrzymał nagrodę im. Jana Długosza, jej przekład na język angielski ukazał się w wydawnictwie Bloomsbury w 2019 roku. Kontakt:

2008

Milewska-Waźbińska Barbara, Exulowie wszystkich czasów, czyli Owidiusz i inni (The Exuls of All the Times or Ovid and the Others). The aim of this paper is to examine how 20th century draws inspiration from Ovid's exile and his works. The paper examines how Jacek Kaczmarski offers a poet "a response" to Ovidian exile.

Sztuka Edycji, 2017

The author analyzes, among others, the origins of the young-age text by Zygmunt Krasiński entitled Mściwy karzeł i Masław, książę mazowiecki. Following other scholars, he associates the composition's writing with the press note Zamek Węgierski Kseith in "Dziennik Warszawski" in 1826. It is that year which is believed to be the hypothetical date of the creation of Krasiński's little work. According to him, the evidence for that is not only the time of printing the note, but also the ineptitude of form in Krasiński's story, as well as the dependencies (described in the article) on The Black Dwarf by Walter Scott, translated into Polish also in 1826. Some data is also provided by the memoirs by Konstanty Gaszyński. In the further part of the article the author discusses the history of reception of Mściwy karzeł and analyzes the proper and stylistic interferences which Krasiński's composition was subject to in "Zbieracz Literacki" in 1838, reissuing it eight years after the first printing in 1830 in "Pamiętnik dla Płci Pięknej".

Bibliotekarz Podlaski. Ogólnopolskie Naukowe Pismo Bibliotekoznawcze i Bibliologiczne

Artykuł jest recenzją książki G. Minois Historia samotników i samotności. W tym tekście autor pokazuje na jednym przykładzie, jak G. Minois opacznie przedstawia źródła, a przez to nadaje im nowy sens, niezgodny z oryginałem. W rezultacie na podstawie lektury jego dzieła można odnieść mylne wrażenie, co do sytuacji opisanych w źródłach.

2011

The published source material is composed of censor’s reviews deriving from a set of documents of The Main Office for the Control of the Press, Publications, and Public Performances stored in the Archive of New Acts (AAN) in Warsaw. They concern the following books: Aecjusz – ostatni Rzymianin, I u moznych dziwny, Inne zycie Kleopatry, Kola na piasku, Koniec „Zgody Narodow”, Muza dalekich podrozy, Nowa baśn (vol. I and II), Opowiadania i szkice, Slowo i cialo, Śmierc Aecjusza, Srebrne orly, Tozsamośc, Twarz ksiezyca, Tylko Beatrycze, Zabij Kleopatre. A document closing the materials in question is a letter of the editor-in-chief of PIW Publishing House concerning the second part of Nowa baśn, the only translation of this type of a „diplomatic”, and „negotiative” correspondence related to Parnicki’s novel to be found in the AAN.

Vox Patrum

The persecution of Christians was stopped after capture of Valerian in June 260. During the forty-three years from 260 to 303 the Christian Church had a relatively comfortable conditions to growth. According to Eusebius of Ceasarea and Lactantius the emperor Aurelian (270-275) wanted to renew the persecution in the last few months of his reign. The emperor was assassinated by a conspiracy of his higher officers and he didn’t realize this plans. We have several accounts of martyrdoms which took place under Aurelian in Italy, Asia Minor, Palestine, Dalmatia and Gaul. The reliability of many of this martyrdoms is doubled. Some of this martyrs were genuine, but they hadn’t been punished during the rule of Aurelian. For example Felix was executed either rule of Valerian or Aurelian. Sometimes authors of acts of martyr confused Aurelian with Marcus Aurelius. The following names of martyrs are fictious. The dates of the martyrdoms don’t fit to chronology for thè end of Aurelian’s rule.

Dydaktyka Polonistyczna, 2019

Prace Komisji Kultury Słowian, 2022

Temat powojennego wysiedlenia Niemców, przez lata, zwłaszcza w oficjalnej retoryce propagandy komunistycznej, traktowanego w kategoriach "sprawiedliwości dziejowej", w dzisiejszych dyskursach literackich staje się przedmiotem wielopłaszczyznowych redefinicji i przewartościowań. Pisarze średniego i młodszego pokolenia (Radka Denemarková, Jaroslav Rudiš, Kateřina Tučková, Jakuba Katalpa), ożywiając debatę nad losem niemieckich mieszkańców terenów czechosłowackich, dążą do przywrócenia "trudnej pamięci" i do obnażenia procesów wyparcia i zapominania o winach własnych, towarzyszących wypędzaniu dotychczasowych sąsiadów, pozornie jedynie uzasadnionemu słusznością przypisywania odpowiedzialności zbiorowej domniemanym zwolennikom zbrodni hitlerowskich.

.), Nil nisi veritas. Księga dedykowana Profesorowi Jackowi Matuszewskiemu, 2016