Bitlis Merkez Meydan Camii

Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2017

Calismada ele alinan Tokat Camlibel bucaginda yol kenarinda bulunan Camlibel Mescidi, plani ve mimari ozellikleriyle tanitilmaya calisilmistir. Hakkinda fazlaca bilgi bulunmayan mescit, 13. yuzyil ilk ceyreginden itibaren ozellikle Konya ve Aksehir gibi Selcuklu baskenti ve cevresinde gorulmeye baslayan kare planli tek kubbeli mescitlerin onunde Beylikler ve Osmanli Donemi’nde asil seklini alacak “son cemaat yeri” uygulamasinin goruldugu ornekler arasinda bulunmasi acisindan onemlidir. Yapinin, benzer ornekleriyle karsilastirilarak donem icindeki yeri ve tarihi ortaya konulmaya ve oldukca harap durumda oldugu icin kurtarilmasi gereken bir kultur varligi olarak tanitilmaya calisilmistir.

Turkish studies, 2017

Çalışmamızda ele alınan yapı, I. Alaeddin Keykubad Dönemi'nde olduğu gibi Selçuklu ümarasının bani olarak özellikle mescit ve medrese yapılarında karşımıza çıktığı ve 8,5 yıl gibi kısa bir sürenin içinde yoğun inşaat döneminin yaşandığı II. Gıyaseddin Keyhüsrev Dönemi içinde inşa edilmiştir. Eser, kitabesine göre M. 1242-43 tarihinde II. Gıyaseddin Keyhüsrev Dönemi'nde İmâdüddîn Hazer Dinarı tarafından yaptırılmıştır. Selçuklu ümerasından olduğu düşünülen Dinarı ile ilgili herhangi bir kayda rastlanmamıştır. Ancak şehir halkı tarafından Kütahya fatihi olarak tanınmaktadır. Kendisinin bu mescit dışında Germiyanoğulları ve Osmanlı Dönemi'nde onarım görerek asli halini yansıtmayan Balıklı Camisi ile günümüze ulaşamayan iki mescidin ve bir sakahanenin daha banisi olduğu bilinmektedir. Yapı, Kütahya'nın güneyinde Hıdırlık Tepesi olarak bilinen yerde yüksek bir kaya üzerine yapılmıştır. "L" şeklinde bir merdiven ile ulaşılan yapı öndeki 3,68x6,07 m ölçüsünde sivri kemerli eyvan şeklinde açıklıktan oluşan giriş bölümü ile 4,20x4,35 m ölçüsünde kare planlı mescit bölümünden oluşmaktadır. İçte beyaz badanalı duvarlı mescit üst örtüde tuğla örgülü, prizmatik üçgen kuşak geçişli kubbeye sahiptir.

History Studies International Journal of History, 2017

Öz: Çalışmamız, Antalya merkezde yer alan Şarampol/Osmaniye Camii üzerine, bir tanıtım ve belgeleme niteliğindedir. Şarampol/Osmaniye Camii, mevcut kaynaklar ve kitabesine göre; XX. yüzyıl başlarında inşa edilen son dönem Osmanlı camiidir. Yapının ilk inşa dönemine ait bilgilerin yetersiz olması nedeniyle tam olarak çözümlemesi yapılamamaktadır. 1940'lı yıllardan günümüze kadar birçok onarım gören yapının ilk inşa dönemine ait olabilecek tek mimari unsuru minare ve cephelerde yer alan alt kat pencereleridir. Günümüzdeki mevcut yapı; kuzey-güney doğrultusunda, tek mekânlı, dikdörtgen bir mekân kurgusuna sahiptir. Son cemaat yeri, avlusu, minaresi ve sosyal mekânları bulunan caminin; örtü sistemi, dört yöne eğimli kırma çatıdır. Osmanlı dini mimarisinin son dönem örneklerinden sayılan Şarampol/Osmaniye Camii aynı zamanda da bu dönemin taşradaki son temsilcisi sayılabilir.

Adı geçen bu manastırlardan başka Pağeş Episkoposluğunda ondan fazla terkedilmiş ve yarı harabe manastır isimleri de geçmekte. Bunlar arasında en ünlüsü Tukh köyü yakınında bulunan S. Jeztibuzt Manastırı idi.

Ahilik Ansiklopedisi - Cilt 2, 2016

https://ozandgonulal.blogspot.com/2020/05/bursa-demirtas-pasa-cami-dr.html, 2020

Bursa Gazcılar caddesi yakınında,. Gemlik Caddesi'nin doğusunda, Demirtaş Mahallesi'nde bulunan yapının,Yıldırım Bayezid'in komutanı Kara Timurtaş Paşa (öl.1403) veya Timurtaş Paşa'nınoğlu Ali Bey tarafından yaptırıldığı sanılmaktadır. Yapı XIV. yüzyılın sonlarınatarihlenmektedir. Zaviye 10 Rebiülevvel 981/10 Temmuz 1573'de camiye çevrilmiştir. 1802 yılındaki tamirde yapı oldukça değişmiştir. Mihraptakiler dışında yapıda, özgün süsleme kalmamıştır. E.H. Ayverdi, külliyenin yapılarından biri olan imaretin, zaviyenin batıköşesinde olduğunu, 11 m. boyunda ve 6 m. genişliğinde ve üstünün tonoz ile örtülüolduğunu belirtmekte ve rölövesinde imareti de göstermektedir. Araştırmacı, ayrıca imaretten bugün herhangi bir iz kalmadığını da eklemektedir. Bazı kaynaklarda camiyi Timurtaş Paşanın oğlu Ali Bey 792 H. (1389-1390) yılında yaptırdığı, bazılarında ise Yıldırım Bayezıd'ın Emiri Kara Timurtaş Paşa tarafından yaptırıldığı yazılıdır.

Sanat Tarihi Dergisi, 2021

Afyonkarahisar’da ilk Mevlevihane’nin Arif Çelebi zamanında 14. yüzyılın ilk çeyreğinde inşa edildiği düşünülmektedir. Ahşap malzemeden yapıldığını düşündüğümüz ilk Mevlevihane’nin yerine, Abâ Pûş-i Bâlî tarafından yenisi inşa edilmiştir. Mevlevihane yapı kompleksi 20. yüzyıl başına kadar çok sayıda yangın ve onarım geçirmiştir. 1925 yılında tekke ve zaviyelerin kapatılmasına kadar Mevlevihane olarak işlev gören yapının türbe, semahane, mescit, şerbethane ve son cemaat yeri mekânlarının tümünü kapsayan alan, günümüzde Mevlevi Türbe Camii olarak adlandırılmaktadır. 2008 yılında orijinale uygun olarak onarılan yapı günümüzde hala faaliyet göstermektedir. Caminin merkezi kubbe altında toplanan harim bölümü, semahane ve türbe kısmından oluşmaktadır. Merkezi kubbenin taşıyıcısı büyük kemer, duvara bitişik dörtgen formda mermer malzemeden profilli sütun başlıkları üzerine oturmaktadır. Mihrap önü mekânı ve şerbethane (kadınlar mahfili) olarak adlandırılan bölüm 5 küçük kubbe ile örtülüdür...

Vakıflar dergisi, 2015

Abdülmecid I, ascended the throne in 1839 after the death of his father, Mahmud II and ruled the Empire until his death in 1861. Despite his European point of view and life style, he maintained the traditional understanding of Waqf of the Ottomans and had many charity works constructed in different places of the Empire, particularly in Istanbul, as well as in the Holy such as Land Mecca, Medina and Taif. One of these works is Mecidiye Mosque in Çırağan. Eight personnel, including one preacher, two imams, three muezzins, one doorkeeper, one gatekeeper for the Sultan's Lodge (Mahfil-i Hümayun) and the heating room were employed in Mecidiye Mosque. Besides, there were many participants in the Ceremony of Holy Prophet Muhammad's beard (known commonly as the "Sakal-i Serif"), organized every year. The cost of the personnel was covered from the incomes of the real estate property of the Waqfs within the Empire. After Mecidiye Mosque was built, Friday Salutation Ceremony was also held in there and the Sultan gave gratuities to certain people during this ceremony.

Kent Akademisi Dergisi, 2025

Tarihsel süreçte birçok uygarlığa ev sahipliği yapan Bitlis kentinin 12. yüzyılda sahne olduğu Selçuklu dönemindeki imar faaliyetleri hakkında yeterince bilgi bulunmamaktadır. Bitlis Ulu Cami’nin bu döneme ait olduğu üzerindeki kitabesinden kesin olarak söylenebilmekte; Hazo Hanı’nın da plan özellikleri itibarıyla bu döneme tarihlenebileceği kabul edilmektedir. Yaklaşık yüz yıl süren Dilmaçoğlu Devri’nde bu çalışma dâhilinde ele alınan Hatibiye Medresesi ile karşısındaki Memi Dede Mescidi olarak bilinen yapı ve bunun bitişiğindeki çokgen kümbetin bir külliye şeklinde inşa edildiği üzerinde durulmaktadır. Medresenin planlaması dikkate alınarak oluşturulan tamamlama çalışmalarıyla yapının asli özellikleri tespit edilmeye çalışılmış ve kapalı avlulu ve eyvanlı bir Selçuklu medresesi tipini tekrarladığı anlaşılmıştır. Medresenin karşısındaki mescidin 16. yüzyılda ilave edilen kesimiyle mescidi birbirine bağlayan açıklığın mescidin orijinal giriş kapısı olduğu hem kapının hem de mescidin doğu penceresinin form ve süsleme özellikleri bakımından medreseyle benzerlikler taşıması sebebiyle de yapıların çağdaş olduğu anlaşılmıştır. Yine çokgen kümbetin de bu özelliklere haiz olmasının yanında Hatibiye isminin kaynağına ulaşmayı sağlayan tarihsel kaynaklar bunun El Hatib adlı Bitlis Kadısı’na atfedilen bir yapı olduğunu göstermektedir. Bitlis’te bir asır devam eden Dilmaçoğlu Beyliği’ne ait olduğu anlaşılan Hatibiye Külliyesi’nin hem konumlaması hem de içerdiği yapı türleri bakımından kentleşme pratikleri çerçevesinde de önemli yenilikler barındırdığı ve kentin sonraki yüzyıllarda oluşturacağı dokuyu önemli derecede etkilediği görülmüştür.