Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
2003
…
234 pages
1 file
Zarządzanie sytuacyjne bezpieczeństwem infrastruktury krytycznej państwa W monografii wykorzystano treść doktoratu, który został obroniony z wyróżnieniem w 2018 r. na Wydziale Zarządzania Politechniki Warszawskiej. Promotor: prof. dr hab. inż. Tadeusz kruPa, Politechnika Warszawska recenzenci: prof. dr hab. inż. Jacek sZołTysek, uniwersytet ekonomiczny w katowicach, prof. dr hab. Jerzy Wolanin, szkoła Główna służby Pożarniczej
2013
Synopsis: Celem pracy jest wstępne rozpoznanie systemu nauk o zarządzaniu. Punktem uwagi są wybrane zagadnienia takie jak odmienność nauk przyrodniczych i NoZ, systemowość NoZ, struktura i rezultaty NoZ. Wstęp Nauki o zarządzaniu lub nauka o zarządzaniu (dalej: NoZ) wywołuje współcześnie, podobnie jak nauka o ekonomii czy nauki ekonomiczne (dalej: NoE), liczne i znaczące kontrowersje. Celem pracy jest wstępne rozpoznanie nauk o zarządzaniu jako systemu. W tej pracy jest to możliwe zaledwie w formie zarysu problematyki, i to wybiórczego, skrótowego i syntetycznego. Zakres przedmiotowy rozważań obejmuje wzajemnie powiązane: a) składniki dążnościowe i rdzeń postępowania naukowego; b) doktrynę i ograniczenia postępowania naukowego; c) stosunek postępowania naukowego do jego niezależnych zmiennych wewnętrznych i zewnętrznych. Zakres rzeczowy jest zogniskowany na systemach działających. Systemy dzielę na systemy przyrody i systemy działające. Zakładam, że systemy przyrody powstają samorzutnie zaś systemy działające są artefaktami tworzonymi przez człowieka, funkcjonują i zachowują się celowo z jego udziałem. Systemy działające nie mogą istnieć bez powiązania z systemami przyrody, tworząc razem systemy cywilizacyjne (cywilizacja starorzymska, cywilizacja śródziemnomorska, cywilizacja postmodernistyczna itp.). Stosuję podejście systemowe, poruszając się na gruncie NoZ i prakseologii. W takim ujęciu zasięg twierdzeń pracy nie jest ograniczony, a główną metodą wnioskowania są dedukcja i kreowanie. Poruszam się na najwyższym z możliwych poziomie rozważań i metajęzyka. Przeprowadzenie wywodu na niższym poziomie zasadniczo zwiększyłoby objętość tekstu.
2017
Rada serii "Festiwal Filozofii" prof. Jacek Migasiński (UW)-przewodniczący prof. Lech Witkowski (UJ)-zastępca przewodniczącego prof. Bogdan Banasiak (UŁ), prof. Agata Bielik-Robson (PAN) prof. Adam Chmielewski (UWr), prof. Jan Hartman (UJ), prof. Jerzy Kochan (US) prof. Jerzy Kopania (WSAP w Białymstoku, UwB), prof. Małgorzata Kowalska (UwB) prof. Krzysztof Matuszewski (UŁ), prof. Jadwiga Mizińska (UMCS) prof. Ryszard Różanowski (UWr), prof. Andrzej Szahaj (UMK), prof. Andrzej L. Zachariasz (URz) dr Piotr Wasyluk-sekretarz
Na rynkach finansowych odbywa się wymiana różnych aktywów finansowych. Istotnymi funkcjami rynków finansowych są: umożliwianie transferu zasobów od podmiotów mających nadwyżki finansowe do tych, którzy poszukują kapitału, zwiększanie efektywności wykorzystania zasobów w gospodarce, a także redukcja ryzyka. Na świecie dominują dwa rodzaje systemów finansowych. 1 System kontynentalny – jego podstawę stanowi system bankowy powiązany kapitałowo z firmami (bank-based system). 2 System anglo-amerykański – w redystrybucji środków finansowych w gospodarce znaczącą rolę (konkurencyjną w odniesieniu do banków) odgrywają rynki finansowe – giełda, banki inwestycyjne (market-based system). Banki są istotną częścią każdego z tych systemów. Dlatego też większość kursów akademickich dotyczących bankowości jest w rzeczywistości poświęcona całym systemem finansowym. Rozwinięty sektor bankowy w Polsce stanowi przykład systemu pierwszego rodzaju. Większość banków to banki uniwersalne łączące działalnoś...
2008
Renate Mayntz (ur. 1929) jest emerytowanym dyrektorem Max-Planck-Institut fur Gesellschaftsforschung w Kolonii. Studiowała chemię, zanim się zwróciła w kierunku socjologii, uzyskując w tej dyscyplinie w 1953 r. doktorat na Freie Universitat Berlin. Była profesorem tego Uniwersytetu oraz Uniwersytetów w Speyer i Kolonii. W 1985 r. została mianowana na stanowisko Dyrektora Założyciela prestiżowego i wpływowego Max-Planck-Institut fur Gesellschaftsforschung. Wspólnie z Fritzem Scharpfem, współdyrektorem Instytutu od 1986 r" ukierunkowała ten ośrodek na badania dotyczące rozpoznania kluczowych zagadnień teoretycznych i empirycznych w wielu obszarach i w odniesieniu do wielu krajów, przy czym zazwyczaj o dużym znaczeniu dla polityki publicznej. Mimo że od 1997 r. jest formalnie na emeryturze, nadal pozostaje bardzo aktywnym badaczem, o czym świadczy jej internetowa strona (http://www,mpfg.de/people/rn/index.html). Renate Mayntz uzyskała uznanie jako socjolog organizacji i badacz ich wpływu na kształtowanie stosunków przemysłowych. Na podstawie własnych badań oraz wszechstronnego wykorzystania literatury opublikowała na ten temat dwie ważne książki (Mayntz 1963, 1978).Jej prace badawcze odnosiły się też szczególnie wyraźnie do zagadnienia administracji publicznej, którą lokowała na styku oddziaływań ekonomicznych, politycznych i społecznych. Pod koniec lat 60. dzięki swojemu projektowi badawczemu dotyczącemu podejmowania decyzji w ministerstwach wniosła istotny wkład w reformowanie administracji federalnej w Niemczech. Potem systematycznie poszerzała swoje zainteresowania, ale w takich sposób, aby prowadzone badania były socjologicznie zakorzenione, a zarazem miały wielodyscyplinarną perspektywę, która bierze się .aktorcentrycznego" podejścia, umożliwiającego dostrzeżenie odniesień i implikacji poziomu mikro, mezzo i makro. Zasadniczym tematem jej systemowych poszukiwań stało się zagadnienie zdolności współczesnych społeczeństw do organizowania i kształto wania się, poprzez odpowiednie formy samoorganizacji i współzarządzania (rozwijane w cieniu hierachii), w toku zło żonej interaktywnej gry o niekotrolowanej, a nawet niemożliwej do kontrolowania dynamice społecznej. W rezultacie jej prace przełamywały podział na strukturę i agendę, a tym samym skutecznie budowały pomost między socjologią i politologią. Renate Mayntz w swych badaniach zajmuje się instytucjami politycznymi, formowaniem i wdrażaniem polityk publicznych, rozwojem nauki, technologii (szczególnie wielkich systemów technicznych), polityką ekologiczną, związka mi nauki i polityki, sieciami koordynacji i powiązaniami między procesami politycznymi i społecznymi oraz między politycznymi i społecznymi grupami, organizacjami i aktorami, współzarządzaniem i zarządzaniem wielopoziomowym, a ostatnio, ponadnarodowymi strukturami (w tym zorganizowaną przestępczością i terroryzmem) oraz kwestią zarządzania globalnego.Jej wykształcenie w zakresie nauk ścisłych przenosi się na przywiązanie do rygoryzmu badań empirycznych i precyzyjności w zakresie ich metodologii, jak też na zainteresowanie takimi zagadnieniami jak organizacja uniwersytetów, badania podstawowe czy systemy techniczne. Cechą wyróżniającą jej badań nad problemem współzarządzania jest ich zorientowanie na kwestię zdolności podmiotów sterujących do włączenia się w strategiczne kalkulacje i działania, co odzwierciedla ich interesy, organizacyjne i systemowe współzależności oraz specyficzne cechy obiektów, którymi sterują. Temu właśnie poświęcony jest poniż szy artykuł. Pierwotnie był to wykład, który stanowił spojrzenie wstecz i podsumowywał wiele lat studiów nad problemem współzarządzania. Ze względu na swój retrospektywny charakter artykuł jest także refleksją nad pracami "szkoły kolońskiej " , która swoją nazwę zawdzięcza lokalizacji Max-Planck-Institut fur Gesellschaftsforschung. Szkoła ta rozwinęła własne, odrębne podejście do współzarządzania, uformowane wokół zagadnienia zarządzania funkcjonalnie zróżnicowanymi społeczeństwami, w których każdy system fu nkcjonalny (techniczny, ekonomiczny, prawny, polityczny, edukacyjny, opieki zdrowotnej, badawczy itd.) ma włas ną logikę, i dlatego bardzo utrudnione staje zarządzanie
Journal of Technology and Information, 2009
The work concerns the optimization tasks of technic bases are outlined, selected computer programs software implemented by authors for didactics of scalar optimiz presented.
2018
Streszczenie: W tekście, który jest tylko zasygnalizowaniem problemu, zostaje podjęta refleksja nad wzajemnym uprawomocnianiem się stereotypów kobiecości, męskości i emocjonalności. Mimo że nauka tłumaczy różnice w emocjonalności czynnikami indywidualnymi i kontekstem społeczno-kulturowym, a poprawność polityczna zakazuje wszelkich form dyskryminacji, to jednak emocjonalność nadal jest jednym z głównych wyznaczników utrzymywania (wprawdzie podlegającego negocjacji) nadal niższego statusu społecznego i zawodowego kobiet. Postawiona i dyskutowana jest teza, iż w przestrzeni publicznej panuje retoryka równości, a codzienność jest praktyką dyskryminacyjną. Dotyczy to zarówno sfery domu, jak i nieformalnych aspektów pracy zawodowej. Sytuacja ta generuje obszary napięć wymagających wzmożonej pracy emocjonalnej.
Biblioteka Instytutu Geodezji i Kartografii w Warszawie, 2004
2009
określania wartości parametrów stabilizatora systemowego dla generatora synchronicznego ze statycznym układem wzbudzenia. Uzyskany w proponowany sposób stabilizator systemowy, w szerokim zakresie częstotliwości kołysań elektromechanicznych, wytwarza praktycznie tylko moment elektromagnetyczny tłumiący. Wyprowadzenie zależności pozwalających obliczać parametry stabilizatora oparto na modelu Heffrona-Philipsa ze statycznym układem wzbudzenia i regulacji napięcia oraz ze stabilizatorem systemowym z prędkością wirnika turbozespołu jako wielkością wejściową. Proponowana metoda pozwala w bardzo prosty sposób obliczać stałe czasowe stabilizatora. Efektywność proponowanego układu zweryfikowano na modelu nieliniowym jednoi wielomaszynowym. Streszczenie ANALITYCZNE OKREŚLANIE PARAMETRÓW STABILIZATORA SYSTEMOWEGO
Studia Krytyczne / Critical Studies, 2022
Edukacja jako dehumanizacja. Możliwość kreatywnego dialogu pomiędzy filozofiami społecznymi Paulo Freire'a i Zygmunta Baumana Citation Tuleikytė, Julija, and Michael Hviid Jacobsen. 2022. "Education as (de)humanization. A possibility for a creative dialogue between the social philosophies of Paulo Freire and Zygmunt Bauman". Critical Studies 11: 11-39.
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.
O Ty, z jakiejkolwiek przychodzisz krainy, przeczytaj opowiedzianą pieśń… Księga jubileuszowa profesor Jolanty Sierakowskiej-Dyndo, 2022
Studia z zakresu Prawa Pracy i Polityki Społecznej
Folia Cardiologica, 2013
Przegląd Organizacji, 2009
Teksty Drugie
Przegląd Geograficzny, 2021
Pomiary Automatyka Robotyka, 2015
Rocznik Filozoficzny Ignatianum, 2021
Seminare. Poszukiwania naukowe, 1996