Onchestos 2016 – Ergon

2021

Πρακτικά Συνεδρίων

Στην τρέχουσα δεκαετία της έκρηξης των ψηφιακών ανθρωπιστικών και κοινωνικών σπουδών συντελούνται σημαντικά βήματα για την εδραίωση του συγκεκριμένου το-ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ Α Θ Α Ν Α Σ Ι ΟΣ Κ Α ΡΑ Σ ΙΜ ΟΣ κ .ά. ΑΠΟ ΤΟ DARIAH-GR/ΔΥΑΣ ΣΤΟ PARTHENOS-EU 1. Η τελευταία επίσκεψη σε όλους τους ψηφιακούς πόρους του παρόντος κειμένου πραγματοποιήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2023.

Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, 2020

Η λογοκλοπή στις μέρες μας έχει αποκτήσει ανησυχητικές διαστάσεις. Ιδιαίτερα έχει θορυβήσει την ακαδημαϊκή κοινότητα καθώς παρατηρείται έξαρσή της κατά τη συγγραφή των γραπτών εργασιών ακόμα και στην εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση. Ωστόσο διαπιστώνεται πως δεν υπάρχουν εμπειρικές έρευνες στην ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα που να μελετούν εις βάθος την εκδήλωση αυτού του κοινωνικού φαινομένου ώστε να το καταπολεμήσουν αποτελεσματικά. Με αφόρμηση τον παραπάνω προβληματισμό, με την παρούσα έρευνα επιχειρείται ποιοτική διερεύνηση της λογοκλοπής ως μια μορφή ακαδημαϊκής εξαπάτησης καθώς και διερεύνηση των παραγόντων που αλληλεπιδρούν για την εκδήλωσή της κατά την εκπόνηση των γραπτών εργασιών στο ΕΑΠ. Η παραγωγή ποιοτικών δεδομένων γίνεται μέσα από 6 ημιδομημένες συνεντεύξεις εν ενεργεία εκπαιδευτικών που φοίτησαν σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών του Ε.Α.Π. Από τα αποτελέσματα της έρευνας προέκυψε πως όλοι οι φοιτητές/τριες αντιλαμβάνονται τη λογοκλοπή ως μια ανήθικη πράξη ...

Πανελλήνια και Διεθνή Γεωγραφικά Συνέδρια, Συλλογή Πρακτικών, 2010

Πηελ παξνχζα εξγαζία κειεηάηαη ε θαηάζηαζε stress ηεο Θεθαιιεληαθήο ειάηεο (Abies cephalonica), ζηηο 20 κφληκεο δνθηκαζηηθέο επηθάλεηεο ηνπ Δζληθνχ Γξπκνχ Ξάξλεζαο, ηνπ Λ. Αηηηθήο. Ζ γεληθή εηθφλα ηνπ ειαηνδάζνπο δελ είλαη θαιή, είλαη γεγνλφο φκσο φηη ε Θεθαιιεληαθή ειάηε παξά ηελ έληνλε θαθνκεηαρείξηζή ηεο θαηά ην παξειζφλ, θαηφξζσζε λα δηαηεξεζεί επί αηψλεο ζηελ Ξάξλεζα θαη λα αλαγελλάηε θπζηθά. Ιακβάλνληαο ππφςε φηη ην θιηκαηηθφ θαη εδαθηθφ πεξηβάιινλ ηεο Ξάξλεζαο δελ είλαη πνιχ θαηάιιειν γηα ηελ αλάπηπμή ηεο (ρακειφ πςφκεηξν, κεγάιε μεξαζία θαη πςειέο ζεξκνθξαζίεο ην θαινθαίξη, θησρά θαη αβαζή εδάθε), απνηειεί πιένλ είδνο κνλαδηθφ, αλαγθαίν θαη αλαληηθαηάζηαην γηα ηελ πεξηνρή, πνπ πξέπεη λα δηαηεξεζεί. Πθνπφο ηεο κειέηεο είλαη ε πηινηηθή δηεξεχλεζε ηεο θαηάζηαζεο stress ησλ ειάησλ ηνπ δξπκνχ αλά βαζκίδα πξνζβνιήο βάζεη ηεο νδεγίαο ηεο ΔΝΘ (Δ.Ν.Θ / 1984-Γηάγλσζε θαη θαηάζηαζε δεκηψλ ζηα δάζε‖: έληνλν stress: Η, ιηγφηεξν έληνλν stress: ΗΗ, αζζελέο stress: ΗΗΗ) ρξεζηκνπνηψληαο δχν πεξηβαιινληηθνχο δείθηεο, ηνλ θαλνληθνπνηεκέλν δείθηε βιάζηεζεο (NDVI) κέζσ ηεο αληηθεηκελνζηξαθνχο αλάιπζεο ηεο εηθφλαο, ε νπνία απνηειεί πξνρσξεκέλε κέζνδν ηειεπηζθφπεζεο ζε ζπλδπαζκφ κε ηελ in situ παξαηήξεζε θαη ηελ κέηξεζε ηνπ δείθηε θζνξηζκνχ (fluorescence) κέζσ ηνπ θαζκαηηθνχ νξγάλνπ PEA (Plant Efficiency Analyser). Ν ζπλδπαζκφο ηεο ηειεπηζθφπεζεο θαη ηεο in situ παξαηήξεζεο έδσζαλ αξθεηά ηθαλνπνηεηηθά απνηειέζκαηα ψζηε λα επεθηαζεί πέξαλ ηνπ πηινηηθνχ ζηαδίνπ ησλ ειάησλ πνπ παξνπζηάδνπλ stress (έληνλν stress: Η, ιηγφηεξν έληνλν stress: ΗΗ, αζζελέο stress: ΗΗΗ) ζ' φιε ηελ έθηαζε ηνπ ειαηνδάζνπο ή ζε παξφκνην δαζνπεξηβάιινλ, ρξεζηκνπνηψληαο ακθφηεξνπο ηνπο πεξηβαιινληηθνχο δείθηεο, γηα ηελ θαιχηεξε δηαρείξηζε θαη πξνζηαζία ηνπ Δζληθνχ Γξπκνχ Ξάξλεζαο.

2008

2008

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ Η αντιμετώπιση της αριστοφανικής αισχρολογίας όχι απλώς ως ενός παραδοσιακού στοιχείου της Αρχαίας Κωμωδίας που συνδέεται με την καταγωγή της, αλλά ως δραματουργικού στοιχείου που σχετίζεται με την πλοκή και λειτουργεί αποκαλυπτικά για τον χαρακτήρα των δραματικών προσώπων, εδραιώθηκε κυρίως με το βιβλίο της T. M. De Wit-Τak «Lysistrata»:Vrede, Vrouw en Obsceniteit bij Aristophanes το 1967 1 και την επόμενη χρονιά με το άρθρο της «The function of obscenity in Aristophanes' Thesmophoriazusae and Ecclesiazusae» 2. Ενδεικτικό της απήχησης των απόψεων αυτών είναι ότι το 1973 ο V. Marston, στην διατριβή του Aristophanes' Use of Obscenity, τις εφαρμόζει και τις επιβεβαιώνει στους Αχ., τους Ιππ., τους Όρν., τους Βατρ. και τον Πλ. (98-101). Το 1975 εκδόθηκε η μελέτη του J. Henderson Maculate Muse 3 , η οποία, έπειτα και από την επανέκδοσή της το 1991, παραμένει το βασικό εγχειρίδιο για την αισχρολογία στον Αρ. και την Αρχαία Κωμωδία γενικότερα. Ο Henderson ανιχνεύει την προέλευση της αισχρολογίας στον ιωνικό Ίαμβο και στις τελετές που ήταν αφιερωμένες στον Διόνυσο και την Δήμητρα (13-20). Διαχωρίζει την αισχρολογία από την πορνογραφία και πιστεύει πως η ευχαρίστηση για τους θεατές πήγαζε από την έκθεση στο όνειδος δραματικών ή εξωδραματικών προσώπων, συνεπώς εμπεριέχει ένα είδος επιθετικότητας, την οποία άλλωστε εκφράζει, αλλά δίχως φυσική βία (7-12). Είναι ο πρώτος που συντάσσει τυπολογία της αισχρολογίας (30-55). Υιοθετώντας τις αρχές της Wit-Τak 1 Bλ. αγγλική περίληψη του βιβλίου, §III.3 2 Παλαιότερα οι μελετητές είχαν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στην διερεύνηση της αισχρολογίας ως στοιχείου που θα αποκάλυπτε την σχέση της Αρχαίας Κωμωδίας με θρησκευτικές τελετουργίες και με την Δωρική Φάρσα ή την Μεγαρική Κωμωδία. Βλ. F. M.

Concierto para violín y orquesta de Ángel Sauce, 2017

Concierto para violín y orquesta de Ángel Sauce. Orquestación de Juan Francisco Sans, 2017. Para 2 fl., 2 ob., 2 cl. Bb, 2 fg., 2 cor., Percusión, Timpani, Arpa, Viol, V l. 1, Vl. 2., Vla., Violoncellos, Contrabajo. Ángel Sauce (1911-1995) compuso en 1942 una sonata para violín y piano, publicada en 1944 por Radio Caracas. La obra fue estrenada por el ilustre violinista Pedro Antonio Ríos Reyna el 24 de julio de ese mismo año, acompañado al piano por Adda Elena de Sauce, esposa del compositor, en el auditorio de la Escuela Nacional de Música en Caracas. Si bien la obra fue compuesta durante el periodo de formación de Sauce como compositor, podría considerarse una composición madura por derecho propio en cuanto a su concepción formal, al uso de motivos y temas musicales, armonía cuartana, paralelismo de cuartas y quintas, y un uso absolutamente idiomático de la técnica pianística y la violinística. Sin embargo, el violín excede con creces lo que podría considerarse una parte al uso dentro de la larga tradición de sonatas para violín y piano, en este caso, llena de pasajes extremadamente virtuosos, incluso de cadenzas que sugieren claramente un concierto de violín acompañado de orquesta. Por su parte, la escritura del piano es muy polifónica, cosa que se haría manifiesta al orquestarse y darle a cada voz un timbre diferente. Sauce fue—además de un insigne compositor y director de orquesta—violinista de fuste, y es muy probable que quisiese escribir un concierto para violín y orquesta (de ese mismo periodo data un borrador de un movimiento para un concierto de violín y orquesta, del cual esta sonata para violín y piano sería una suerte ensayo general). En la presente edición incluimos las partituras de la orquestación, las partes de cada instrumento, y anexamos al final la partitura de 1944 (lamentablemente con algunas notas mutiladas) a fines de que el violinista tenga cómo pasar con un pianista su parte, e incluso, tocar en un recital la versión original de la obra. En un país donde los compositores se dieron muy poco a escribir conciertos solistas acompañados de orquesta, este “nuevo” concierto deja una idea de obras que pertenecen a la musicología prospectiva, contrafáctica, de música que tuvo alta probabilidad de ser orquestada pero que no lo fue.

Υπόβαθρο και στόχοι: Η ετήσια επίπτωση και η θνητότητα του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου (ΑΕΕ) φαίνεται να ελαττώνεται τις τελευταίες δεκαετίες στις χώρες υψηλού εισοδήματος. Οι επιδημιολογικές μελέτες αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο για την αξιολόγηση των συστημάτων υγείας και την οργάνωση στρατηγικών πρόληψης και θεραπείας. Σκοπός της παρούσας πληθυσμιακής μελέτης ήταν να προσδιορίσει την πλέον πρόσφατη ετήσια επίπτωση σε συγκεκριμένο πληθυσμό, καθώς και τις χρονικές τάσεις της επίπτωσης και του ρυθμού θνητότητας του οξέος αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου στον πληθυσμό του νομού Αρκαδίας. Μέθοδοι: Tρεις πληθυσμιακές καταγραφές διενεργήθηκαν στο νομό της Αρκαδίας: η πρώτη από τον Νοέμβριο του 1993 έως τον Οκτώβριο του 1995, η δεύτερη το 2004 και η τελευταία μεταξύ του 2015 και του 2016. Και στις τρεις καταγραφές χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια κριτήρια διασφάλισης της ποιότητας των δεδομένων, ενώ όλα τα πρώτα οξέα ΑΕΕ ανιχνεύθηκαν και διασταυρώθηκαν μέσω πολλαπλών αλληλοεπικαλυπτόμενων πηγώ...

2019

Η παρούσα διπλωματική εργασία ερευνά μια νέα πιθανή μέθοδο μέτρησης της μαγνητικής επιδεκτικότητας των υλικών. Βασίζεται σε ένα πείραμα το οποίο, χρησιμοποιώντας κατάλληλη διάταξη, στοχεύει στη μέτρηση της μαγνητικής επιδεκτικότητας σφαιρικών δειγμάτων, που περιέχουν σκόνη μαγνητίτη, σε ρευστό περιβάλλον. Πέρα από αυτή τη βασική λειτουργία, γνωρίζοντας τη μαγνητική επιδεκτικότητα των δειγμάτων, υπάρχει δυνατότητα υπολογισμού του ιξώδους ενός άγνωστου ρευστού μετά την εφαρμογή του στο πείραμα. Επιπλέον, γνωρίζοντας τη μαγνητική επιδεκτικότητα του δείγματος, το ιξώδες του ρευστού και την ακτίνα των κόκκων του μαγνητίτη, υπάρχει δυνατότητα υπολογισμού του πλήθους των κόκκων του εντός του δείγματος. Η διάταξη που προτείνεται είναι απλούστερη, λιγότερο κοστοβόρα από τα καθιερωμένα όργανα μέτρησης μαγνητικής επιδεκτικότητας που είναι διαθέσιμα στα εργαστήρια και έχει τη δυνατότητα μέτρησης τριών διαφορετικών μεγεθών. Ο υπολογισμός της μαγνητικής επιδεκτικότητας διαμέσω του πειράματος πραγματοποιείται λαμβάνοντας μετρήσεις τη στιγμή της εξίσωσης δύο δυνάμεων που ασκούνται στο δείγμα: της δύναμης Stokes που ασκείται από τη ροή του ρευστού και της μαγνητικής δύναμης FMag που ασκείται από το μαγνητικό πεδίο ενός πηνίου. Προσομοιώσεις του μαγνητικού πεδίου πραγματοποιούνται με την υπολογιστική εφαρμογή ANSYS. Η μέτρηση της μαγνητικής επιδεκτικότητας των σφαιρικών δειγμάτων πραγματοποιείται και μέσω VSM. Οι πειραματικές μετρήσεις αναλύονται ώστε να κατασκευαστούν τα κατάλληλα διαγράμματα. Οι εξαγόμενες από το πείραμα τιμές μαγνητικής επιδεκτικότητας συγκρίνονται με τις αντίστοιχες που μετρήθηκαν μέσω VSM. Ακόμα, μετρήσεις ιξώδους διαφόρων ρευστών συγκρίνονται με τις αντίστοιχες βιβλιογραφικές τιμές τους. Οι συγκρίσεις δείχνουν πως η διάταξη υπολογίζει με σχετική ακρίβεια τις ζητούμενες ποσότητες. Λέξεις κλειδιά: μαγνητική επιδεκτικότητα, σκόνη μαγνητίτη (Fe3O4), ιξώδες, εξίσωση δυνάμεων, δύναμη Stokes, μαγνητική δύναμη, VSM.

2010