Carme Riera (ed.): Carlos Barral: Poesía completa

Časopis za povijest Zapadne Hrvatske, 2010

2019

Clanak se bavi nekim univerzalnim odrednicama opisa Mehmed-pase Sokolovica u divanskoj poeziji, a na primjeru kaside Mahmuda Arsija Novopazarca. Veliki broj pjesnika Bosnjaka u Sokolovicevo vrijeme ukazuje na vec razvijenu tradiciju pisanja divanske poezije Bosnjaka u XVI stoljecu. Divanska poezija slijedi matricu opce ideje univerzalnosti osmanskog drustva i principa na kojem ono pociva. Regionalni identiteti ne dolaze toliko do izražaja u XVI stoljecu u kasidama u kojima se opisuju istaknuti osmanski velikodostojnici. Kao i ostale kaside posvecene Mehmed-pasi Sokolovicu, i kasida Arsija Novopazarca ukazuje na poetsku univerzalnost identiteta Mehmed-pase Sokolovica. Drukcija usmjerenost u pojedinim kasidama u kasnijem periodu samo potvrđuje vec navedeno opce pravilo. Kasida Arsija Novopazaca odraz je vremena i konteksta u kojem je nastala unutar drustvenih i divanskih poetskih krugova u XVI stoljecu. ------------------------------------------------- Universal poetic identity of Meh...

2008

U izloaebenom prostoru Muzeja grada ©ibenika od 13. oaeujka do 29. travnja 2006. prezentirana je zbirka grafika nastala na prijelazu iz 18. u 19. st. u Velikoj Britaniji koje ilustriraju djela Williama Shakespearea. Boydellov Shakespeare pod inventarnim brojem 3918 ima izuzetno vaaeno mjesto u GrafiËkoj zbirci Muzeja grada ©ibenika. U posjedu je Muzeja od 2003. g., a dar je prof. Borisa BaranoviÊa Baila, koji je svojim brojnim dosadaπnjim donacijama izuzetno obogatio muzejske funduse. A Collection of prints, from pictures painted for the purpose of illustrating the dramatic works of Shakspeare, by the artists of Great-Britain mapa je bakroreza u izdanju Johna i Josaiha Boydella iz 1805. g. Alderman John Boydell, bogati engleski izdavaË i mecena umjetnosti, zamislio je osnovati Englesku πkolu povijesnog slikarstva prema djelima velikoga nacionalnog idola Williama Shakespearea. Stotinu grafiËkih listova predstavljenih na izloaebi zavrπetak su velikog projekta nazvanog Boydellov Shakespeare, zapoËetoga otvorenjem Shakspeare Gallery 1789. g. Bila je to galerija slika koje su ilustrirale Shakespeareove dramske tekstove za koje je Boydell angaaeirao 37 najboljih engleskih umjetnika. Cijeli je projekt procijenjen na viπe od 100 000 funti, πto je za to vrijeme bilo pravo bogatstvo. Za Galeriju je naruËeno i izvedeno 167 slika koje Êe kasnije biti prenesene u grafiËki medij. U slikama Shakespeareove galerije uoËavamo razliËite utjecaje koji nam predoËuju konfuznost umjetnosti na prijelazu iz 18. u 19. st., izmeu neoklasicizma i romantizma, s elementima fantastike i mistike koji su najizraaeeniji u djelima Henryja Fuselija. 1 148 sl. 3. H. Fuseli, I. P. Simon: TEMPEST. ACT I. SCENE II.

Narodna umjetnost : hrvatski časopis za etnologiju i folkloristiku, 1980

Sveti Hilarion u kontekstu svoga vremena / Sant'Ilarione nel contesto del suo tempo, ur. I. Bodrožić, V. Kraft Soić, Zagreb, 2023

Le agiografie di Girolamo risalgono agli stessi inizi del monachesimo cristiano e nel Medioevo facevano parte costitutiva delle raccolte agiografiche popolari di Vitae Patrum. La Leggenda breviare di Ilarione, così come le leggende glagolitiche di san Paolo di Tebe, confermano che le Vitae monastiche geronimiane erano ben presenti nella composizione glagolitica della letteratura medievale croata. I personaggi eremitici di Paolo di Tebe e l’abate Ilarione servono da ispirazione anche ai successivi scrittori ecclesiali croati e agiografi, quali Marko Marulić, Franjo Glavinić, Hilarion Gašparoti. Queste vite di monaci di Girolamo, le “perle” dell’agiografia cristiana, volentieri lette, spesso trascritte ed elaborate, hanno influenzato lo sviluppo della letteratura agiografica croata e fin dal Medioevo costituiscono una parte molto importante della cultura letteraria e spirituale croata. Nei diciassette breviari glagolitici dal secolo XIV al 1561, contenenti il Proprium sanctorum per il mese di ottobre nella festa di sant’Ilarione, si trova l’ufficio con le lezioni dalle leggende di Ilarione di Girolamo (Bibliotheca Hagiographica Latina, 3879). La figura eremitica di Ilarione e la sua dedizione monastica, è citata da Marko Marulić in vari punti nella sua famosa opera De institutione bene vivendi per exempla sanctorum (1508) e le citazioni dalla biografia di Ilarione sono state usate nelle voci del Repertorio morale-didattico Le elaborazioni speciali della biografia di Ilarione nelle opere dei grandi agiografi croati: Franjo Glavinić ha inserito la biografia di Ilarione in Cvit svetih (1a edizione, Venezia, 1628), e il paolino Hilarion Gašparoti nel libro 4o dell’agiografia Cvet sveteh ili Živlenje i čini svecev (Graz, 1761).

2020

2006

2017

The paper attempts to explain authorial poetics in feature films of director David Lynch. The term authorial poetics implies characteristics and scope of Lynch's work which include filmic and historical context, artistic intertext, technical and thematic aspect of his authorial style. In this paper Lynch is considered the principal author of his films. His creative freedom is evidenced by the production conditions of his films. The contextualisaton of Lynch's work highlights possible ties with New Hollywood and sketches the development of his career from the study of fine arts to his affirmation as a film author. The intertextuality of Lynch's films is explored in relation to surrealism, film genres (melodrama, crime film, horror), his painting

2018

DARUVAR U DJELU JÁNA ČAPLOVIČA "SLAVONIJA I DIO HRVATSKE" Sažetak: U radu se uz uvod u biografiju slovačkog etnografa i publiciste Jána Čaploviča donosi u prijevodu na hrvatski jezik jedno poglavlja iz njegovog kapitalnog djela "Slavonija i dio Hrvatske", I-II., Pešta, 1819. koje govori o daruvarskom kraju.

Croatica et Slavica Iadertina

Rad se bavi odnosom Nikole Tommasea i hrvatskoga jezika te slavenske književne tradicije općenito s posebnim osvrtom na prijevode slavenske narodne poezije na talijanski jezik koji su pridonijeli njezinoj afirmaciji na zapadnoj obali Jadrana. Zajednički nazivnik svih analiziranih književnih priloga objavljenih u zadarskom listu Rivista Illustrata 1894., 1895. i 1897. godine sveslavenski je junak Kraljević Marko, mitološka spona slavenskoga jedinstva. Tommaseovi prijevodi i zanimanje za slavensku narodnu poeziju kao jedinu istinsku manifestaciju duha i najveći plod slavenskoga kreativnog genija posebno su važni u kontekstu njezine afirmacije izvan granica slavenskoga svijeta gdje je zbog nedostatka prijevoda ostala neotkrivena. U drugome su dijelu članka na nekoliko primjera ilustrirane prevoditeljske tehnike korištene prilikom prijevoda narodne poezije iz čega se može izvesti zaključak da su slavenske i romanske književne i kulturne tradicije duboko prožete i ukorijenjene u otočente...

2015

Mediteransko mišljenje Alberta Camusa i filozofija povijesti Sažetak Filozofija povijesti u svojoj osnovi sadrži tezu da ljudska povijest ima svoj smisao, početak i kraj, da postoje pokretačke snage povijesti, da povijesno gibanje, tijekom vlastita linearnog, progresivnog kretanja, smjera ispunjenju vlastite svrhe i cilja, čije ozbiljenje dovodi do eshatološkog kraja povijesti. Filozofijskopovijesni pristup svjetskoj povijesti kao smislenoj cjelini s početkom i krajem ne susreće se u temeljima zapadnoeuropske tradicije. U antičkoj grčkoj filozofiji, na čijoj se tradiciji temelji mediteransko mišljenje Alberta Camusa, historijska zbivanja uglavnom se vide kao kružno kretanje analogno prirodi. Odbijajući povijesni apsolutizam koji za račun eshatološke budućnosti žrtvuje čovjekovu sadašnjost, Camus se vraća nepobjedivom zahtjevu ljudske naravi čiju tajnu čuva Mediteran. Svojom mediteranskom filozofijom Camus suprotstavlja mjeru-savršenstvu, prirodu-povijesti, pobunu-revoluciji, carpe diem sadašnjosti-eshatonu budućnosti, sunčanu misao Mediterana-mraku europskog sjevera.

2013

Play The Return by Zlata Kolarić Kišur was rewarded by the Croatian Theatrical Volunteers Matrix on an anonymous competition for folk acting on March 30th 1940. The narrative text in the play has intrigued Branko Gavella who soon after staged it. The play was performed in Croatian National Theatre on the day of the 80th Anniversary of the use of Croatian Language in Theatre, November 24th 1940. And although it was predicted to be a huge success, the play was taken off the repertoire after the 10th performance. Subject of research will be the corpus of newspaper articles which were published after the premiere in periodicals in 1940 (Jutarnji list, Hrvatski list, Hrvatski dnevnik, Omladinski list, Zagrebački list, Novosti, Večer, Hrvatska straža and Obzor). A review of critical reviews on the genius directing by Branko Gavella, and acting and setting will be given. Due to this show, the people then had a chance to see The Return by Zlata Kolarić Kišur in theatre, unlike the reading a...

Hispanística XX, 1983

Narodna umjetnost: hrvatski časopis za etnologiju i folkloristiku, 1980

Годишњак Филозофског факултета у Новом Саду, 1970

Uporedna analiza Kišovog romana Peščanik i Albaharijevog romana Cink započinje hipotezom da se ova dva romana, uprkos tematskoj sličnosti, poetički razlikuju. Analiza Kišovog romana započinje tumačenjem modifikacija u autentičnom očevom pismu kojim se završava Peščanik. U stavu junaka da se sve osipa susrećemo se i sa univerzalnim iskazom, ali i sa autopoetički postavljenim pitanjem: kako književno uobličiti vreme u kome se sve osipa. Kiš to čini putem poverenja u Književnost, tačnije u njenu moć da preobrazi prepoznavanje u viđenje predmeta, te u moć da bude garant kontinuiteta. Nasuprot Kišovom poverenju u Književnost, kod Albaharija se pojavljuje radikalna sumnja u književnost, sumnja u moć njene forme i moć kontinuiteta. Izraz takve radikalne sumnje u književnost jeste žanr metafikcije, koji je istovremeno i karakterističan žanr postmoderne poetike.