The power of place: spatializing critical mathematics education

Tarih boyunca insanı kayda değer yapan şey anlaması olmuştur. Anlamayı tarihten ötelersek, tarihin sayfalarında yazacak hiçbir şey olmaz. Anlamayı ise salt bir şekilde sadece sosyal bilim dallarıyla ilişkilendirirsek, bu tarihi silmekle eşdeğerdir. Tarihi, fenni ve sosyal bilimlerin tek bir noktada buluştuğu alan olan ‘’hakikate ulaşma’’ isteğine sahip insanlar oluşturur. Hakikate ulaşma isteği, erdemli insanların içinde doğar; eğitim ise o cevheri bulur, işler ve bu yolda onu özgür bırakır. Eğitimsiz bir anlama süreci düşünülemez. Eğitimde tıpkı tarih gibi bu yolda hiçbir bilimi ayrı kategoride değerlendirmez. Fakat insan eğitimi pek farklı şekillerde değişmiştir, bu makale vasıtasıyla eğitimin nasıl ve niçin tarih boyunca değiştiğini ve matematiğin bundan nasıl etkilendiğini inceleyeceğiz. Bilimler, tarihinden ve yapısından uzak tutularak sadece ülkelerin sınav sistemlerine entegre edilmişti. Örneğin Türk Eğitim sistemi, köy enstitülerinin kapatılmasından sonra yeni eğitim modeline geçmiştir; bu zorlama entegre en çok o dönemlerde olumsuz etkilerini göstermiştir. Bilimler bu dönemde kendi öz benliğini kaybetmiş, farklı bir form almıştı. Özellikle Turgut Özal iktidarında, orta sınıfa yönelik politikalar dersleri gerçek hayattan ziyade işlemlere, ezber yöntemlere sıkıştırmıştı. 2000 yılından sonraki dönemde görev almış kabineler ve bakanlar, bu fikri bir kenara çekerek İngiltere, Amerika ve Hollanda gibi Garp Devletlerinin yenilenmiş eğitim sistemlerinden feyz alarak yeni bir eğitim modeli ortaya koymuştu[2]. Örnek alınan bu matematik sistemi artık dünyanın dört bir köşesine yayılmış haldedir ve neredeyse bütün uluslar bizim ‘’yeni nesil matematik’’ olarak adlandırdığımız sistemi kullanmaktadır. O halde matematik bu konuma neden ve nasıl geldi? Bu konumda devam edecek mi ve bu halini ilerleyen yüzyıllarda koruyacak mı? Matematik eğitiminin devamlı gelişen ve değişen bir yapıda olduğu açıktır. Bu makale, esasen bütün bu sorulara yanıt aramak amacıyla oluşturulmuştur.

Ankara Universitesi Egitim Bilimleri Fakultesi Dergisi, 2009

Solving locus problems requires abstract thinking. It is difficult to remove this difficulty in traditional learning environments in which locus problems are solved with paper, pencil and ruler. The lack of visualization in traditional environment to solve locus problems demands alternative learning environments. Dynamic geometry software (DGS) with various functions is opening new windows to students and teachers for exploring geometry. In this study it is aimed to investigate the effect of DGS-Cabri on the students" achievement of locus problems. Quasi experimental design was used by determining Karadeniz Technical University Faculty of Education primary mathematics teachers as control and second education (evening) primary mathematics students as experimental group. Locus problems were solved in computer based environment with experimental group and traditional learning environment with control group. At the end of the practice an open-ended test consists of 8 items was administered to the both groups. The findings of the test indicated that DGS can increase students" abilities to conjecture and mathematical explanation in locus problems. In the light of findings it is determined that DGS-Cabri have a positive effect on students achievement on locus problems in general meaning.

International Journal of Education Technology and Scientific Researches, 2021

One of the basic elements in the relationship between historical expression and reality, as the knowledge of the past, is geographical location. The relationship between reality and the past constitutes the main argument for strengthening the historical expression and/or accepting it as real, based on the experience of the geographical space by the subjects in today's reality. In addition, geographical space, as an area where the past is experienced, is one of the main factors of historical narratives in establishing a causal relationship between historical events and explaining historical events. The aim of this research is to reveal the usage characteristics of geographical space in MEB 1 history textbooks. The case study, which is among the qualitative research designs, was used in the research. MEB 9 th grade, 10 th grade and 11 th grade history textbooks were selected as samples. By doing document analysis, the data regarding the geographical location in the relevant textbooks were obtained and the data were analyzed by descriptive and content analysis methods. According to the results of the study, when the history textbooks are examined, it is seen that the geographical space is used in the categories of space, absolute space, relative space, space as image, memory space, sacred space, geopolitical space and historical space. It can be said that the authors of the history textbook use the geographical space to construct the causality relationship within the historical narrative and to support the political history narrative as historical evidence while transferring the objective included in the history curriculum.

İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2018

Sanat, topluma dair diğer bilgi ve bilimler, fen bilimleri, matematik ve diğer birçok konu ve dersin öğretilmesi için başlangıç noktası olarak yerel ortamı ve toplumu kullanma süreci olarak tanımlanan YTE; gerçek dünya konularını keşfeden, anlamlı ve ilişkili projeler kullanarak öğrencileri gerçek yaşama bağlayan uygulamalı ve deneyimsel bir pedagojidir. Bilgi, beceri, tutum ve değerlerin yerel deneyimlerle kazanılmasını amaçlayan YTE yaklaşımının öğrenme sürecinde birincil kaynağını içinde yaşanılan yer ve toplum oluşturmaktadır. Bu yaklaşımının en önemli gücü, yerin özelliklerine uyum sağlayarak okul ile öğrencinin günlük yaşamı arasındaki kopukluğu gidermesidir. Bu araştırmanın amacı, YTE uygulamalarının 4, 5, 6 ve 7. sınıf sosyal bilgiler öğretim programlarına ne derecede yansıdığını ortaya koymaktır. Nitel araştırma yaklaşımına göre tasarlanan çalışmada sosyal bilgiler öğretim programları doküman analizine tabi tutularak programların ilgili kısımları (genel amaçlar, programın g...

Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED) , 2019

The aim of this research was to investigate seventh grade students' spatial ability and attitudes towards geometry according to various variables and to decide whether the spatial ability and the attitudes towards geometry were related. The study had the exploratory correlation research model. The study's sample consisted of 170 seventh grade students who were from four secondary schools in a province in the south of the Marmara Region. The sample was determined through the convenience sampling method. The study's data were collected, by using the Spatial Ability Test and Attitudes towards Geometry Scale. The collected data was decoded by the use of the statistical package program and descriptive statistics were calculated. The t test for independent samples was conducted to decide whether the students' scores of spatial ability test and attitudes towards geometry scale differed according to their gender and their likes to draw, and the one way analysis of variance on independent groups was used to decide whether the scores differed according to students' mathematics achievement. The correlation coefficient was calculated to decide the degree of relationship between the scores of spatial ability test and the attitudes towards geometry scale. It was found that the students' scores of spatial ability test were not too high and their scores of attitudes towards geometry scale were high; that students' spatial ability was significantly and positively related to their attitudes towards geometry at a low level. Besides, it was found that the students' scores of spatial ability test and attitudes towards geometry scale did not differ according to their gender and their likes to draw; differed according to their mathematics achievement.

Journal of Higher Education and Science

Eğitim kurumlarında öğrenmeyi destekleyecek etkenlerden bir tanesi öğrenme mekânının tasarımı konusudur. Bu çalışmada tasarım kavramı eğitim programlarının etkili bir şekilde uygulanabilmesi için çevre/ortam şartlarının düzenlenmesi eylemi anlamında kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı yükseköğretimde disiplin bazlı olarak öğrencilerin ve akademisyenlerin daha etkili öğrenme/ öğretme deneyimleri edinmelerini destekleyecek mekânsal özelliklerin belirlenmesi ve bu çerçevede bir öğrenme mekânı değerlendirme modeli geliştirilmesidir. Çalışmada, eğitim mekânının tasarımı konusunun eğitimin her düzeyinde öğrenmeyi destekleyecek alanlardan biri olduğu vurgulanırken, üniversite kampüslerinde öğrenme/öğretme deneyimleri ile bu deneyimlerin gerçekleştiği mekânlar arasındaki doğrudan ilişki ele alınmaktadır. İlgili literatürde öğrenme mekânı konusu 2000'li yılların başından itibaren eğitim araştırmaları ve mimarlık alanında çok sayıda bilimsel çalışmanın konusu olmuştur. Bu çalışmalar, mekânın yenilikçi öğrenme tanımları ve öğrenme stratejileriyle ilişkilendirilerek yeniden kurgulanması üzerine yoğunlaşmaktadır. Öğrenme mekânı salt fiziksel değil, pedagojik unsurlar da gözetilerek irdelenmektedir. Öğreten ve öğrenen profillerinin değişmekte olduğu günümüzde, mekân-pedagoji ilişkisi, üniversite kampüslerinde değişen öğrenme/öğretme ihtiyaçlarına cevap verecek yeni mekânların tasarlanması konuları daha da önem kazanmaktadır. Esnek, değişen ihtiyaçlara göre adapte edilebilir, teknoloji-destekli, öğrenen-odaklı, bireysel öğrenme kadar diyaloğa dayalı, birlikte ve yaparak öğrenmeyi destekleyecek mekânsal özellikler araştırılmaktadır. Makale kapsamında, üniversite kampüslerinde öğrenme mekânı konusu pedagojik ve mimari perspektifleri bir araya getiren bir yaklaşımla ele alınmaktadır. Öncelikle 21. yüzyılda değişen öğrenme ve öğretme kavramları irdelenmekte ve bununla paralel olarak öğrenen ve öğreten profillerinin de değiştiği vurgulanmaktadır. Makalede öğrenme sürecindeki akademisyen, öğrenci ve öğrenme eyleminin gerçekleştiği mekân üzerinde durulmaktadır. Akademisyen ve öğrencinin öğretme/öğrenme deneyimlerinin neler olduğu ve bu deneyimlerin mekândan nasıl etkilendiği pedagojik bir perspektifle irdelenmektedir. Makalede bu Gülce KIRDAR

İlköğretim Online, 2015

There are several studies related to learning on the field of education, but in the recent times, they have focused on examining how students think and how their thinking becomes more complicated in time. The conception of learning trajectories consisting of mathematical purpose, progressive improvements specific to the domain of child, appropriate activities for the different levels of these improvements has emerged in this review process. Various definitions of learning trajectories have been put forward by different researchers, and it has been observed that the trajectories are utilized in the processes of learning and teaching mathematics, and evaluating the subject learned. Therefore, the aim of this compilation study is primarily to introduce the conception of learning trajectories to national literature, to discuss this subject by using definitions of learning trajectories by various researchers, and to address the fields utilizing mathematics education briefly. It is suggested to conduct different studies at all levels about learning orbits.

Gazi Eğitim Fakültesi dergisi, 2022

Bu çalışmanın amacı sanal müzede gerçekleştirilen yaratıcı drama eğitiminin matematik öğretmen adaylarının matematik tutumlarına ve matematik öğretimine yönelik yeterlik algılarına etkisini incelemek ve eğer bir etki varsa bunun sebeplerini belirlemektir. Bu çalışmada karma araştırma yöntemlerinden açımlayıcı sıralı desen kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcıları bir devlet üniversitesinin ikinci sınıfında öğrenim gören 53 matematik öğretmen adayından oluşmaktadır. Uygulama toplam 10 oturumda gerçekleştirilmiştir. Nicel veriler, Matematik Tutum Ölçeği ve Matematik Öğretimine Yönelik Yeterlik Algısı Ölçeği ile nitel veriler ise atölye değerlendirme formları ve odak grup görüşme formu ile toplanmıştır. Nicel verilerin analizleri ilgili alt araştırma problemleri kapsamında bağımlı ve bağımsız gruplar t testi ile gerçekleştirilmiştir. Nitel verilerde ise betimsel ve içerik analizine gidilmiştir. Uygulamanın matematiğe yönelik tutumlar üzerinde olumlu etkisi olduğu belirlenmiş olup cinsiyete göre bir farklılık gözlenmemiştir. Ayrıca öğretmen adaylarının matematik öğretimine yönelik yeterlik algılarının ön testten son teste, anlamlı bir şekilde artış gösterdiği gözlenmiştir. Nitel veriler için elde edilen bulgular ise detaylı olarak ilgili kısımda sunulmuştur.

Evaluation of the concepts of “Space, Place and Loss of place” through examples, 2023

Space is defined as the knowledge and production area of the discipline of architecture and transforms into a place as a result of its interaction with people. While space is described through the physical dimension, the place also includes mental and actual practices. The term of "place" depicts an approach that is rich in terms of meanings, identity and culture, suitable for context. However, the places that are desired to be the focal point for the purpose of entering the global market today are faced with the loss of place and turn into areas that are desired to be placed in a speculative context or that emulate history. The aim of the study is to examine the concepts of space and place from a semantic and contextual point of view, to discuss the transformation of space into place, and to emphasize how the loss of place occurs in areas where place cannot be established, and what causes these losses. In the study, literature research was conducted using the descriptive analysis method, which is one of the qualitative research methods. As a result of the research, the differences between the concepts of space and place were revealed, and it was determined that a balance between theory and practice should be established to create a place in the discipline of architecture. Some suggestions have been made for the solution of this problematic relationship with the place.