Holocausto

• Acenso del nazismo alemán.

Alpha (osorno), 2012

2021

Análisis de la conferencia sobre el holocausto gitano impartida por la catedrática por la Universidad de Sevilla María Sierra, el 16 de abril de 2021. En dicha conferencia se comentó la persecución y los diversos castigos a los que fueron sometidos los miembros de la comunidad romaní bajo el gobierno nacionalsocialista y sus efectos posteriores.

Contextualización de la 2ª Guerra Mundial y el Holocausto en relación con la pintura de Otto Dix Context about the Second World War and The Holocaust related to the painting of Otto Dix

Achegarlle ao público galego un tema coma o da literatura do Holocausto e, máis concretamente, o de teatro do Holocausto resulta complicado e ata exótico a primeira vista, pois non conta con referentes concretos no seu sistema cultural e dentro deste é pouco rendible como asunto xerador de expresións artísticas, chegando mesmo a sentilo como algo totalmente alleo a el. Sendo isto certo, tamén é verdade que se ten un coñecemento do fenómeno, aínda que sexa moi xeral, transmitido polos medios de comunicación, sobre todo cine e televisión, que provocan, en moitas ocasións, lecturas controvertidas e que están indisociablemente unidas a conflictos políticos vividos no pasado e de plena vixencia na actualidade. Non nos deteremos neste nivel, senón que nos centraremos nos productos culturais que xenerou e xenera un evento de raíz histórica e carácter universal a través da recensión de dous magníficos ensaios: o primeiro é de Claude Schumacher (ed.),1998, Staging the Holocaust : The Shoah in drama and performance (Cambridge : Cambridge University Press) e o segundo é de Vivian Patraka, (1999), Theatre, Fascism, and the Holocaust (Bloomington : Indiana University Press). A modo de introducción, queremos comezar cunhas notas acerca da propia denominación do feito histórico porque crea controversias de seu: co termo «Holocausto» coñécese un acontecemento histórico que fai referencia á política antisemita levada a cabo polo réxime nazi contra o pobo xudeo en Europa e que culmina co seu exterminio case total durante o período 1941-1945. A persecución planificada antisemita comeza en Alemaña coa toma de poder de Hitler en 1933, e a aplicación do seu ideario nazi, provoca, nun primeiro momento, a degradación social do xudeu para o cal o réxime represor elabora unha serie de leis e decretos (Leis de Nüremberg, 1935) co propósito de que os xudeos perdesen todos os dereitos de cidadáns, logo embarga os seus bens, segue co confinamento en ghettos (1939) para rematar co traslado a campos de concentración e exterminio, na chamada " Solución final " do problema xudeo (decidida pola cúpula nazi na Conferencia de Wannsee en 1942). A aparición da denominación «Holocausto» coincide co momento en que se comezan a ter noticias da aniquilación dos xudeos europeos. O termo coñecerá unha grande expansión despois do remate da segunda guerra mundial, ao mesmo tempo que comeza un cuestionamento do mesmo por parte de intelectuais e estudiosos hebreos : «Holocausto», de acordo coa súa orixe grega, significa " ofrecer e queimar en sacrifio a Deus " , contra a propiedade desta denominación, argúmentase que o termo posúe unha carga relixiosa e determinista que non corresponde coa realidade dos feitos porque o exterminio foi obra planificada e practicada por homes que, desde logo, non tiñan vontade de compracer a ningún Deus. Cara finais dos anos corenta e despois da creación do estado de Israel, sae á luz o termo «Shoah», de orixe hebrea, significa «catástrofe, aniquilación, destrucción» e para algúns comentaristas tamén «catástrofe sen igual», posúe unhas resonancias bíblicas que contribúe a outorgarlle ao acontecemento histórico un carácter sagrado e unha dimensión mítica sen quitarlle nada da súa pesada realidade. Os autores xudeos tamén empregaron moito o termo «Hurban» (destrucción) que designa a destrucción dos dous templos nos textos litúrxicos hebreos, e por isto mesmo, foi rexeitado polos ortodoxos e non se estendeu. O termo «xenocidio» creado por Raphael Lemkin en 1944, aparece oficialmente nos xuízos de Nuremberg, e na definición da ONU como «a vontade por exterminar en parte ou na súa totalidade un grupo humano determinado, racial, relixioso ou ético», dado o seu carácter laico, parece o máis axeitado e por iso é o máis empregado nos medios franceses e italianos, pero ¿Cómo citar? / How to quote? Garrido Vilariño, X. M. (2001) «A representación do Holocausto» en Anuario de estudios teatrais. Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega. pp. 242-246. En línea: [http://www.consellodacultura.org/mediateca/ pubs.pdf/anuario_teatro_2001.pdf]. ISSN 15793753.

E. Moradiellos, S. López Rodríguez y C. Rina Simón, El Holocausto y la España de Franco, Turner (Madrid), 2022., 2022

Cualquier forma de reproducción, distribución, comunicación pública o transformación de esta obra solo puede ser realizada con la autorización de sus titulares, salvo excepción prevista por la ley. Diríjase a CEDRO (Centro Español de Derechos Reprográficos) si necesita fotocopiar o escanear algún fragmento de esta obra (www.conlicencia.com; 91 702 19 70 / 93 272 04 45).

Apuntes sobre la Shoa y la historia del Holocausto, 2017

El trabajo centra la mirada sobre la forma en que la enseñanza del Holocausto nazi sobre el pueblo judío, así como los distintos genocidios de la historia deben ser presentados en el aula, en la escuela y, por ende, en la curricular académica.