Moment Dergi Erkeklikler 2- Moment Journal Masculinities 2

Suavi  Aydin; Emek Çaylı

Moment Dergi Erkeklikler 2- Moment Journal Masculinities 2

Suavi Aydin

Emek Çaylı

Moment Dergi Erkeklikler 2

Abstract

In the "Masculinities 2" issue, which is the continuation of the "Masculinities 1" themed issue published in June 2021, includes articles contributing to the field of critical studies on men and masculinities, an interview with the Initiative for Critical Studies of Masculinity, and a section called “essays” consisting of a film criticism and two autobiographical stories of masculinity. The issues “Masculinities 1” and “Masculinities 2” have shown us the growing interest in the field of critical studies on men and masculinities in our country, and how fruitful a wide range of researches could be for new discussions. We hope that the readers read the articles and essays on this issue with similar interest and excitement, and many original studies would further contribute to the field.

Uzun yıllardır, akademisyen ve entelektüellerden oluşan, düşünce dünyası diyebileceğimiz bir dünyanın içinde yaşıyorum. Düşünce dünyasından kastım, bu dünyada düşüncenin kendi içinde bir değer ve hatta amaç olması. Bu dünyaya giren kişiden düşünce hayatı yaşaması, yani hayatının merkezine düşünme faaliyetini koyması, düşüncenin açıklayıcı ve dönüştürücü gücüne inanması beklenir. Bu, düşüncesini sürekli genişletmesi ve derinleştirmesi, düşüncenin önündeki çeşitli engelleri aşmaya çalışması ve eğer gerekirse düşüncesi uğruna – düşünceyi ciddiye aldığı için– belli riskleri göze alabilmesi anlamına geliyor. Bunlara itiraz olarak, böyle bir dünyanın gerçek Dünya'da olmadığı, kimsenin böyle saf bir düşünce hayatı yaşamadığı, düşünme faaliyetinin diğer faaliyetlerin ve kaygıların hep arkasından geldiği ve düşüncelerini geliştirmek uğruna risk alanların her yerde ve zamanda çok küçük bir azınlık olduğu söylenebilir. Ayrıca düşünme faaliyetinin kendisinin çoğu zaman görünmez olan içsel duvarların arasında gerçekleştiği, yani düşünen kişinin düşüncesinin duygusal, sınıfsal, dinsel, cinsel, etnik sınırlar tarafından farkında olmaksızın sınırlandırıldığı da düşünülebilir. Fakat bir ideal olarak düşünce dünyası bu türden itirazları da ciddiye alır, irdeler ve düşünce hayatı süren öznenin diğer dünyalarla birlikte kendi dünyasını ve hatta kendisini de nesneleştirmesini bekler. Bu ideal, en azından Sokrates'ten beri ve özellikle de düşünce dünyasının topluma ve devlete karşı belli bir özerklik kazandığı son iki yüzyıldır güçlü ve saygın bir şekilde hayatını sürdürüyor. Bahsi geçen saygınlığın ve itibarın kendine has gücünü, tam tersinden bakarak, örneğin bu ideale karşı saldıran kişilerin ve siyasal hareketlerin bayağı olarak görünmesinden ve tarihe adını öyle yazdırmasından da anlayabiliyoruz. Ben kişisel olarak bu özel dünyaya, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi'nde (SBF) asistan olduğum 1999 yılının sonlarında girdim. O yılların SBF'si, Tuğrul Eryılmaz'ın bu seride çıkan yazısında2 bahsettiği 1960 ve 1970'lerin SBF'sinden epey farklıydı. Kadın öğrenci ve öğretim üyesi sayısı çok artmış, oran olarak yüzde ellilere ulaşmıştı. Fakat sayısal artıştaki değişimden daha önemlisi, kadın akademisyenlerin önemli bir bölümünün feminist olmasıydı. Feminizmle ilk gerçek karşılaşmam böyle bir ortamda, hatırladığım kadarıyla asistan olmamdan birkaç ay sonra gerçekleşti. Öğlen yemeğinden sonra kahve-sigara içip sohbet ederken bir şeyler söylüyordum ama kullandığım bir sözcük dışında ne konuştuğumu hatırlamıyorum. O sözcüğü hatırlıyorum, çünkü benim gibi asistan olan feminist bir arkadaşım beni sert bir biçimde, " bayan demeyeceksin, kadın diyeceksin! " diye terslemişti. O andan aklımda kalan ve unutması mümkün olmayan başka bir şey yaşadığım utanç. Kulaklarıma kadar kıpkırmızı kesilmiştim. Fakat bu sertlik, o günlerin utancı dışarıda tutulursa, kişisel olarak bana iyi geldi. Hızlandırılmış bir ders gibi düşündüğüm bu azar sayesinde, kelime seçiminin basit bir seçim olmadığını, arkasında devasa bir tarih ve güç hiyerarşisinin olduğunu, dolayısıyla o kelimenin yerine başka bir kelime kullanmayı seçerek, o tarihin bir parçası olmayı bırakma ve yeni bir dünyanın parçası olma kararı alındığını anlamaya başladım.

Benim Tatlı Meleğim oyununun şarkı sözlerini Meltem Taşkıran, yazarlığını Metin Arslan yapmıştır. Birinci perdesi beş sahneden ikinci perdesi altı sahneden oluşmaktadır. Metin, on iki yaşındaki bir erkek çocuğunun çevresiyle yaşadığı sorunları ele almaktadır. Selim, annesini kaybetmiştir. Babasıyla yaşamaktadır. Babası eşini kaybettikten sonra kendini çalışma hayatına vermiştir ve oğluna ilgi göstermemektedir. Selim, kırılgan ve duygusal bir çocuktur. Sınıfındaki erkekler tarafından sürekli psikolojik ve fiziksel şiddet görmesine rağmen onlara tepki gösterememektedir. Dağınık bir giyimi vardır ve derslerinde başarılıdır. Sosyal çevresi yoktur. Karşılaştığı sorunları çözmeye çalışmak yerine hayal dünyasına sığınmayı tercih etmektedir. Onu olduğu gibi kabul eden Dilara en yakın arkadaşıdır. Dilara erkeklerin saldırılarına karşı onu korumakta ve Selim'in bu tepkisiz halinden vazgeçmesi için sürekli onu harekete geçirmeye çalışmaktadır. Burkan, Akın ve Yiğit eril dilin temsilcileri olarak Selim'in kadınsı özelliklerini belirginleştiren karakterlerdir. Arzu ve Ebru, yine eril dilin devamını sağlayan, eril dilin kurguladığı dünyaya uygun davranan kadın tiplerini temsil etmektedirler. Selim'in gerçek dünyadan kaçarak huzur bulduğu hayali dünyasının kişisi olarak Melek, hem onun oyun arkadaşı hem akıl hocası hem de kaybettiği annesidir. Zor zamanlarında Selim Melek'i hayal ederek onunla hayali yolculuklara çıkmaktadır. Bu hayali yolculuklarda zayıf, kırılgan, güçsüz kişiliğinin yerine güçlü, yakışıklı, özgüvenli bir erkek olduğunu kurgulayan Selim, çeşitli hayali karakterle "maceralar" yaşamaktadır. Yazar, Selim karakteri aracılığıyla içselleştirilmiş ötekiliği işlemekte ve bu ötekiliğin üstesinden gelme önerisini Selim'in farklılığını ötekileştirerek yapmaktadır. Başkalarının onu olduğu gibi değil, kabul gören normlara uyumlanması sonrasında görmeye ve kabul etmeye başlaması, Selim'e karşı ötekileştirici pratiklerin onaylaması sonucunu doğurmaktadır. Birinci perdede Selim'in babasıyla iletişimsizliği, babasının onu görmezden gelmesi, okuldaki erkek arkadaşlarının onu aşağılaması ve Selim'in hayal dünyasına kaçışı işlenmektedir. İkinci perde de ise Selim'in yavaş yavaş değişmeye, hayal dünyasından uzaklaşmaya ve "normalleşmeye" başlaması ele alınmaktadır.

Atıf: Cimen, L. (2021). Feminist Söylem çözümlemesi açısından Marriage Story filminin incelenmesi. İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Dergisi-Istanbul University Journal of Women's Studies, 21, 55-69. https://doi.org/10.26650/iukad.2021.707830 Öz Dil ve sinema dış gerçekliği yorumlamak ve yansıtma amacıyla kendine özgü araçlardan yararlanır. Bunlar dil için gösteren ve gösterilenden oluşan dil göstergeleriyken sinemada kurgu, ses, görüntü ve en önemlisi senaryoda geçen söylemlerdir. Söylemler, sözcelerin ötesinde büyük bir dilimi kapsayan, dilin toplumsal ve üretim koşullarını içeren, iletişim değeri olan birimdir. Söylemlerin incelenmesi, gramer, tümce yapıları, çatı unsurları gibi dilbilimsel açıdan olduğu gibi dilbilimsel olmayan perspektiften de yapılabilir. Eleştirel söylem çözümlemeleri inceleme konusu ve nesnesine geniş bir çerçeveden yaklaşır. Irkçılık, cinsiyetçilik, sömürgecilik ve diğer sosyal eşitsizlik formlarını içeren metin ve konuşmaları eleştirel tutumla incelemeyi amaçlar. Feminist eleştirel söylem çözümlemesi ise çeşitli gerekçelerde eleştirel söylem analizi altında ve ondan ayrı olarak söylemdeki toplumsal cinsiyet düzenlemelerini destekleyen gizlenmiş güç ve ideolojinin karmaşık yapılarını konu edinir. Bu çalışmada Noah Baumbach'ın yazıp yönettiği Marriage Story filminde feminist eleştirel söylem analizi yapılmıştır. Sonuç olarak filmde süreç içinde eril kamusal alanda var olmaya çalışan Nicole'ün kendi arzusu ve ihtiyaçları doğrultusunda bir dizi karar alabilen, kendini ifade edebilen özgür bir birey haline gelmesini kurgulayarak Baumbach, yarattığı senaryonun içerisinde egemen ideolojiye yönelik eleştiriler getirmektedir. Abstract Language and cinema make use of distinctive tools to interpret and reflect external reality. While signs in language consist of signifiers and signified(s), in cinema they are fiction, sound, image, and most importantly, discourses within the screenplay. A discourse is a unit of communication value that, for the most part, includes the social and production conditions of language beyond utterances. Examinations of discourse can be done from a linguistic perspective that engages grammar, sentence structures, and voice, or from a non-linguistic perspective. Critical discourse analysis approaches its object of study from a broad perspective. It aims to critically examine texts and speeches on subjects such as racism, sexism, colonialism, and other forms of social inequality. Critical feminist discourse analysis focuses on the complex structures of hidden power relations and the ideologies that support gender regulations in discourse, though it is separate from critical discourse analysis in various ways. In this study, the film Marriage Story, written and directed by Noah Baumbach, undergoes critical feminist discourse analysis. By constructing the character Nicole, the female protagonist who attempts to exist in a masculine public sphere and, in the process, becomes a liberated individual who makes a series of decisions in line with her desires and needs and self-expression, Baumbach criticizes the dominant ideology of his own cinematic making.

Log In

Moment Dergi Erkeklikler 2- Moment Journal Masculinities 2

Sign up for access to the world's latest research

Abstract

Related papers

Related topics