Müzede Yeni̇ Gerçekli̇k

2017

Bu calisma yeni neslin, teknoloji odakli isteklerinin, muze calismalarini zorunlu olarak degistirecegi gorusuyle, bu degisimin onemine dikkat cekmeyi amaclamaktadir. Muzeler egitim gorevlerini surdurebilmek icin surekli degisen dunyanin getirdigi yeniliklere acik olmak zorundadir. Muzeler inovatif/yenilesen, degisen kosullara ayak uydurabilmek icin toplumsal, kulturel ve yonetsel ortamlarda, yeni egitim yontemleri kullanmak zorundadir. Muzelerde yeni nesil, klasik, duragan sistemler yerine dinamik yaratici sergi ve sunumlari tercih etmektedir. Muzeler, yeni deneyimlere dayali ogrenme metotlari ile bilgi caginda toplumu egitme gorevini ustlenmislerdir. Yeni nesil hedef kitlenin istek ve ihtiyaclarinin degismesi muze deneyiminin de degisimini saglamistir. Ziyaretcilere interaktif, yaratici, uretken ve surduru- lebilir egitim becerileri kazandirmada muzelere yeni gorevler dusmektedir.Cocugun algi dunyasini sekillendirme konusunda muzeler kusaklar arasi farki iyi tanimlayip, bu degisiml...

Türk Arkeoloji ve Etnografya Dergisi, 2022

Ülkemizde müzecilik Osmanlı İmparatorluğu’ndan günümüze uzanan köklü bir birikime sahiptir. İlk müzecilik faaliyetleri zengin tarihî ve kültürel mirasımızı “korumayı” hedefleyen, 19. yüzyılın Batılılaşma çabalarının bir göstergesi olarak ortaya çıkmıştır. Müzeciliğimiz, 1846 yılında Tophâne-i Âmire Müşiri Ahmed Fethi Paşa’nın gayretleri ile Aya İrini Kilisesi’nde açılan “Müze-i Askeri”den itibaren sürekli bir değişim ve gelişim içinde olmuştur. Çağdaş anlamda, 1881 yılında Osman Hamdi Bey’in göreve gelmesi ile başlayan müzecilik serüvenimiz, Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren atılan akılcı adımlarla günümüze kadar gelişerek gelmiştir. 1980’den sonra açılmaya başlayan özel müzeler ile yeni bir ivme kazanan müzeciliğimiz, son yıllarda yerel yönetimler tarafından açılan Kent Müzeleri ile sayısal olarak da artış göstermiştir. Anadolu’nun binlerce yıllık tarihsel ve kültürel mirasını barındıran Türkiye müzelerini, dünyadaki olumlu gelişmeler ile eş düzeye getirmek amacıyla, Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından son yıllarda önemli atılımlar gerçekleştirilmiştir. Ülkemizde müze sayısını artırmak, çeşitlendirmek ve müzelerimizi çağdaş müzecilik anlayışı doğrultusunda yenilemek amacı ile yürütülen çalışmalar çerçevesinde birçok yeni müze inşa edilmiş ve varolan müzelerin bakımı, onarımı yapılıp teşhir tanzimi yenilenmiştir. Birçoğunun ise yenilenmesine devam edilmektedir. Yaşanan bu değişim ve dönüşüm ile birlikte, ülkemiz bugün itibarıyla çağdaş müzeler konusunda dünyaya örnek teşkil edecek müzelere ev sahipliği yapmakta ve her geçen gün bu müzelere bir yenisi eklenmektedir. Yeni müzecilik anlayışı çerçevesinde, gelişen teknolojik olanakları da kullanarak oluşturulan sergileme teknikleri sayesinde, müzelerimiz bugün farklı bir görünüm kazanmıştır. Müzelerimizin eriştiği bu çizgiyi korumak, dünyadaki değişime bağlı olarak her geçen gün geliştirmek, Kültür ve Turizm Bakanlığının ana hedefleri arasında yer almaktadır.

Türklük Bilimi Araştırmaları

İlk anlatılardan bugüne eserlerde gerçeklik izlenimini desteklediği düşünülen teferruat artmaya devam eder. Nazan Bekiroğlu Mücella’da Trabzon’u bir şehir, kendine has kültürel malzemeyi nesilden nesle yaşatan bir muhit olarak tescil etme gibi bir misyonu üstlenir. Eserde kadın penceresinden eşya ve hayata dair ayrıntılar, romana bir tür “müze roman” havası verir. Nitel araştırma kapsamında, betimsel veri analizi yöntemi kullanılan bu çalışmada; Trabzon’da kadın kültürüne yansıyan gündelik pratikler ve somut olmayan kültürel mirasa dair ayrıntıların Mücella romanına nasıl yansıtıldığı tespit edilecek ve bu ayrıntıların tercih sebeplerine kafa yorulmaktadır. Eserde eşyaya kullanım değeri dışında anlam atfedilir. Mücella’da dikkat edilmesi gereken ayrıntı, eşya ile birlikte ritüellerin de öncelenmesidir. Fetişizm bireysel bir tercihken Mücella’da bu kültürel bir pratik, alışkanlık, geçmişten geleni yaşatma arzusu olarak yansıtılır. Müze işlevi burada düşünülmesi gerekir. Ritüellerin b...

Anadolu BİL Meslek Yüksekokulu Dergisi, 2010

Teknoloji günümüzde hemen her alanda çok fazla bir yoğunlukta kullanılmaya başlandı. Günümüz artık bilgi ve teknoloji çağı olarak adlandırılmaktadır. Birçok farklı sektörde insan gücünün yerini artık teknoloji ürünleri almıştır. Bu makalede teknolojinin geç ulaştığı ender sektörlerden biri olan müzelerde teknoloji kullanımına ve sanal müzenin anlamına değinildi. Avrupada ki birçok müze şu an teknolojiyi çok etkin bir şekilde kullanmasına karşın, maalesef ülkemizde ki müzelerde teknoloji çok fazla etkin değildir.

DergiPark (Istanbul University), 2023

New Perception In Museums: Smelling Museums, which have aimed to show their assets to their guests since the earliest periods, have started to host tactile and auditory interactions over time. Tactile tours, especially those that started in the 17th century, formed the basis for the multimodal interactions of museums. Sensory communication, which is followed by sight, hearing and touch, has also included smell with modern applications. Sniffing, which also has a significant effect on memory, is used in various ways in museums as a method that increases visitor experiences but is also difficult to implement. The prepared article aimed to exemplify the scent applications used in museums. In this context, the effect of the sense of smell on memory and the place of smell in sensory museology were emphasized, then the areas of use were classified and examples were given.

Rumi Sanat Tarihi Dergisi, 2024

Ege Mimarlık, 2010

Harbiye Askeri Müzesi ve Kültür Sitesi üzerine kısa bir değerlendirme. Günümüz yeni müzelerinin misyonları ve faaliyetleri göz önünde bulundurarak, Harbiye Askeri Müzesinde mevcut durumun çağdaş anlayışın neresinde olduğuna dair eleştiriler içerir.

Art-e Sanat Dergisi, 2018

Makale, sanatın kurumsallaşması ile özerkleşmesi arasındaki karşılıklı-çelişik ilişkiyi müze ekseninde incelemeyi amaçlamaktadır. Modernlik ile birlikte, müze ve sanat birbirini tanımlar hale gelmiş, bu durum kaçınılmaz bir bağımlılık yaratmıştır. Müze-sanatı, müze üzerinden tanımlanan sanat yapıtı ya da tersi, her alanın özerkliğine dair sorgulamaları artırmıştır. Bu bağlamda, makalede, sanatın bir mücadele alanı olarak müzede özerkliğini kazanma çabası üzerinde durulacaktır. Bundan hareketle, avangardların formalist anlayış ile sanatın biricikliğine direnerek oluşturduğu karşı-kültürün oluşumunda müzenin etkisi incelenecektir. 1970 sonrasında, Neo-Avangardların bu karşı-kültürü müze üzerinden kurumsallaştırması süreci değerlendirilecek, buna göre sanatın özerkliğinin kuruma direnme gücü tartışılacaktır. Neticede, sanatın kurum ve özerklik ikileminden özgürleşmesinin, özerklik anlayışını özümsemiş bir kurumsal yapı ile gerçekleşeceği düşünülmektedir.