Samsat Höyük Kalkolitik ve Eski Tunç Çağı Mühürleri

Olba, 2020

Bu makalenin amaci Seyitomer Hoyuk’de ele gecen muhurlu amphora kulplarinin bilim dunyasina tanitilmasidir. Calismamiz kapsaminda degerlendirilmeye calisilan amphora parcalari hoyugun Hellenistik Donemi’ne ait II. Tabakasi ile iliskili olarak bulunmuslardir. Mevcut amphora parcalari icerisinde Thasos, Rhodos ve Khios amphoralari ile iliskilendirilen ornekler yer almaktadir. Bunlardan Thasos amphoralari digerlerine gore daha fazla sayidadir. Bu calismada muhurlu amphora kulp parcalarinin uretim yerleri tespit edilerek siniflandirilmis, katalogu yapilmis ve ait olduklari kontekstler ve diger merkezlerden ele gecen benzer ornekleri goz onunde bulundurularak tarihlendirilmeye calisilmistir. Mevcut ticari amphora parcalari Seyitomer Hoyugun Hellenistik Donemde Ege dunyasi ile cok yogun olmasa da ticari iliskilerinin oldugunu gostermektedir.

Anadolu Medeniyetleri Müzesi 100 Yaşında, 2022

Many weaving tools in the excavations were found in the settlements dated to the Early Bronze Age, as in other parts of Anatolia, also around Ankara. This study examines spindle whorls in terms of types, manifacturing techniques and decorations, came from excavations such as Ahlatlıbel, Etiyokuşu, Karaoğlan,

Anadolu Araştırmaları / Anatolian Research

Doğu Anadolu Bölgesi, dağlık bir bölge oluşu ya da iklimsel elverişsizliğine rağmen önemli bir güzergâh veya önemli bir mesken konumunda olmuştur. Tarih öncesi çağlardan beri sürekli yerleşim görmüş, çoğu büyük kültürün, krallığın ve devletin odak noktası olmayı başarmıştır. Özellikle Kalkolitik Çağ sonlarında başladığı düşünülen büyük göçler ve bunun devamında gelen kültürler bölgeyi anayurtları gibi kullanmaya devam etmiştir. Aynı şekilde Muş Bölgesi içinde geçerli olan bu göç dalgaları sadece yüzey araştırmaları ile belirlenirken, Tepeköy Höyük kazıları ile bu veriler belgelenmiştir. Tepeköy, Muş Bölgesinde yapılan tabakalı ilk höyük kazısı olması açısından önemlidir. Höyükte yapılan kazılar sonucu; Orta Çağ, Demir Çağ ve Tunç Çağı tabakalarına ulaşılmıştır. Özellikle Erken Tunç Çağı (ETÇ) ve Orta Tunç Çağı (OTÇ) kültürlerinin çok iyi izlenebildiği yerleşimde hem mimari hem de buluntular açısından zengin özellikler görülebilmektedir. Demir Çağlarının Erken ve Orta Demir (Urartu) Dönemleri'ne ait veriler sunması açısından da oldukça önemli bir höyüktür. Erken Transkafkasya Kültürü ile başlayan ve günümüze kadar sürekli kullanılan höyük hem Muş Bölgesi hem de Doğu Anadolu Bölgesi tarihi için çok önemli veriler sağlamaktadır. Tabakalanması, mimari öğeleri ve diğer buluntu grupları ile birlikte birçok soruya cevap vermektedir.

Sahibi: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi adına Dekan Prof. Dr. Ersin Doğer Sorumlu Müdürü: E.Ü. Edebiyat Fakültesi Arkeoloji Bölümü adına Prof. Dr. Ersin Doğer ARKEOLOJİ DERGİSİ hakemlidir ve yılda iki kez basılmaktadır. TÜBİTAK/ULAKBİM kriterlerine uygun olarak yayınlanmaktadır. Published twice a year. EGE ÜNİVERSİTESİ EDEBİYAT FAKÜLTESİ'nin izni olmadan ARKEOLOJİ DERGİSİ'nin hiçbir bölümü kopya edilemez. Alıntı yapılması durumunda referans gösterilmelidir.

Arkeoloji Dergisi, 2022

In 2019 salvage excavations were conducted at the archaeological site of Murat Höyük, which lies on the bank of the Murat River in Solhan district of modern Bingöl province in Eastern Anatolia. Stone moulds for casting metal objects are among significant finds discovered at the site, where the earliest habitation phase dates to Early Bronze Age III (2500 – 2000 BC). Stone moulds examined in this study are not commonly attested finds in the archaeological record of the region and their in situ discovery in the earliest habitation phase of the site is particularly significant for providing tangible evidence for on-site metalworking at the EBA III settlement. Formal examination of the moulds shows that they were used for casting shaft-hole axes. One of the shaft-hole axe moulds is particularly notable for bearing groove decorations on the outer surface of the socket for the cylindrical shaft. It is striking that, while this mould is found in a secure archaeological context that is radiocarbon-dated to the EBA III, otherwise, the earliest known examples of moulds with groove decorated sockets in the broader ancient Near East date to the early 2nd millennium BC. Therefore, this in situ EBA III mould at Murat Höyük demonstrates that precursors of such moulds were in use since the mid-3rd millennium BC. Finely worked stone moulds found in the 2nd millennium BC metal workshops of Kültepe “Karum” in Central Anatolia provide close parallels to Murat Höyük stone moulds. In light of comparative stylistic analyses and by utilising the negative model inferred from the outline of the mould, we have been able to hypothesise on the typological characteristics of the axes manufactured at Murat Höyük. Murat Höyük moulds examined in this study are a significant addition to the corpus of evidence on metalworking in the Early Bronze Age in Eastern Anatolia.

Bu e-dergide yayınlanan makalelerin yayın hakkı saklıdır. MASROP E-Dergi'de yer alan makaleler tekil ve toplu şekilde dijital veya matbu olarak çoğaltılamaz. Yazılar ve görseller hiçbir şekilde ticari olarak kullanılamaz. Bilimsel yayınlarda kaynak gösterilerek alıntı halinde kısmi kullanımı mümkündür. Makalelerin görsellerinin bilimsel amaçlı kullanımı yazarının iznine bağlıdır. Makale görselleri kaynak gösterilmediği sürece yazarına aittir. Makalelerdeki yazın ve görsel içeriğin yasal sorumlusu yazarıdır.

Doğanın parçası olmanın ötesinde ondan yararlanarak yaşamını şekillendiren insan, çağlar boyunca arkasında birçok ürün bırakmış, nesilden nesile aktarılan üretimler arkeolojik veri olarak insanın geçirmiş olduğu yaşam sürecinin izleri olmuştur. Bu üretimler arasında hammaddesi taş ve kemik olanlar dışında metal eserler az sayıda ele geçmesine rağmen, yeni bir teknoloji olarak uygarlaşma yolunda önem teşkil etmiştir. Metale olan talebin artması, kültürlerarası etkileşimi yeni bir boyuta taşımıştır. Anadolu, uygun iklim koşulları, doğal su kaynakları ve verimli tarım arazilerinin yanı sıra zengin maden kaynaklarıyla da yerleşim için tercih edilen bölgelerin başında gelmiştir. Söz konusu yerleşimlerin M.Ö. 5. binyıl ve sonrasındaki dönemlerinden itibaren bilinçli metalürjik üretimleri gösteren buluntulara rastlanılmakta, Erken Tunç Çağı ile geniş alanlara yayılan bir üretim aktivitesi ortaya çıkmaktadır. Bugün tipolojik bir sınıflandırma dâhilinde takı, alet, silah gibi çeşitli formlarını

978-605-396-645-6, 2024

The characterization of archaeological finds is very important in elucidating the technological knowledge of societies that lived in the past period. In this study, the characterization of 10 samples taken from layer VI/A dated to the Early Bronze Age II, which were recovered during the 2019-2021 excavations at Seyitömer Höyük, was carried out. Decking plaster is among the places where the surfaces of ovens and partitions knitted with stone are used on the inner and outer surfaces of the walls of the space, as well as to create a hearth. In the mound, it has been determined that in some phases the entire settlement and in some phases some of the places experienced fire. The fires must have caused the reconstruction of settlements in the same area. Parameters for some processes of plaster samples obtained from different places belonging to the Early Bronze Age II period during the excavation, for example, raw materials used in the construction of plasters, fire permeability rates of plasters taken from different places, differences between places that have undergone fire and those that are less exposed to fire were tried to be determined. Color values, chemical analysis results, mineralogical and surface analyses of the samples were performed by X-ray diffractometer (XRD), microstructural and microchemical studies were performed by scanning electron microscope (SEM) and energy scattering X-ray spectroscopy (EDX)