Δυτική στρατηγική, βρετανικές βάσεις και Κύπρος, 1960-69

Πρακτικά ΣΤ΄ Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Νεοελληνικών Σπουδών της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών: Ο ελληνικός κόσμος σε περιόδους κρίσης και ανάκαμψης, 1204-2018, τ. Β΄, Ε.Ε.Ν.Σ., Αθήνα 2020, σ. 357-380, 2020

Peri Istorias

Byzantina Symmeikta, 2010

«Η Κλειώ πάει σχολείο II. Η διδασκαλία της ιστορίας και η δημόσια παιδαγωγική» του Ομίλου για την Ιστορική Εκπαίδευση στην Ελλάδα (ΟΙΕΕ) / Association for History Education in Greece (AHEG). , 2020

Σκοπός αυτού του κειμένου είναι να δώσει μια συνοπτική εικόνα των εξελίξεων που σημειώθηκαν στο πεδίο της διδακτικής της ιστορίας από το τέλος περίπου της δεκαετίας του 1960 και εξής. Για να το πράξει επιλέγει την κεντρική, για τη σκοποθεσία του μαθήματος της ιστορίας, έννοια της ιστορικής σκέψης που αντικαθιστά στα χρόνια αυτά τόσο στον ακαδημαϊκό διάλογο όσο και σε πολλά προγράμματα ιστορίας στο δυτικό κόσμο αυτήν της εθνικής συνείδησης και εθνικής ταυτότητας που αποτελούσε το σκοπό της σχολικής ιστορίας έως τη δεκαετία του 1960. Τί σημαίνει όμως για τους μαθητές και τις μαθήτριες Σκέπτομαι ιστορικά; Εμπεριέχει παντού όπου υιοθετείται τα ίδια σημαινόμενα; Και πώς αξιολογείται η διαμόρφωση της ιστορικής σκέψης; Πώς διαπιστώνει κανείς την πρόοδό της; Αυτά είναι τα ερωτήματα που οργανώνουν το παρόν κείμενο. Προσεγγίζονται και γίνεται προσπάθεια να απαντηθούν μέσα από τις επεξεργασίες που συντελούνται στα διαφορετικά κέντρα της διδακτικής της ιστορίας που συγκροτούνται στο συγχρονικό μας κόσμο

Michaelis Pselli Chronographia, 2014

HAL (Le Centre pour la Communication Scientifique Directe), 1999

2020

The framework of a critical reconstruction of the Hobbesian work is developed on the basis of three distinct, yet intertwined, theses: 1. The unity of the parts of Hobbesian thought is the unity of a system with articulation of causal cross references of its assumptions. 2. Hobbes’ philosophical edifice is founded on the basis of the continuum of the intensity absolute vs relative equipped with both the polemical and theoretical dimensions. 3. Through Hobbes’s work a new theoretical prejudice is being inaugurated in modern thought in regards to the Human, the Political and Justice: the founding idea of Power runs across all three fields, intermediated by Hobbes’ specific and proportionally constitutive structure of causality. This constitutes Hobbes' special contribution to the reading/understanding of the Human, Political, and Justice. From the starting point of this specific "vision" an insight of the critical and at the same time contradictory character of Hobbes’ w...

Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, 2017

2021

The present dissertation approaches the law of civil costs, the litigation funding mechanisms, and the litigation fines in the Greek and international procedural order from a teleological and comparative point of view. The starting point of the teleological interpretation is the recording of the procedural principles, deriving from the inextricable link between the civil costs law and the concept of efficiency in the provision of legal protection (Αrt. 20 § 1 of the Greek Constitution and 6 § 1 ECHR). The comparative legal interpretation focuses on the systematic presentation and evaluation of the provisions of civil costs allocation in 40 jurisdictions in total, with particular emphasis placed on English, American, and German procedural law, aiming at valuable knowledge extraction and its transfer to the domestic civil procedural order. In the field of Greek civil costs law, the initial and final allocation of civil costs, the funding mechanisms of the civil trial, and the litigation fines are examined in detail, while simultaneously the problems faced by the Greek case law are highlighted and solutions are sought based on teleological weights and comparative legal approaches. Finally, the dissertation opens the scientific dialogue on the crucial issue of civil costs in cross-border disputes within the European Union, emphasizing the lack of systematic consolidation of the provisions for the award of civil costs in the European civil procedural law context.

2015

Η συγγραφή της παρούσας έκθεσης εντάσσεται στα πλαίσια της συνεργασίας της Accept-ΛΟΑΤ Κύπρου 1 με το Ινστιτούτο Ερευνών ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ (ΙΝΕΠ) 2 για την υλοποίηση σχεδίου με θέμα την Αντιμετώπιση της Ρητορικής, Συμπεριφορών και Εγκλημάτων Μίσους στην Κύπρο (Confronting Hate Speech, Behaviour and Crimes in Cyprus). Το σχέδιο αποτελεί πρωτοβουλία του ΙΝΕΠ και συγχρηματοδοτείται από τον Χρηματοδοτικό Μηχανισμό EEA GRANTS και την Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ). Ως η μεγαλύτερη και μόνη εγγεγραμμένη Ελληνοκυπριακή οργάνωση που δραστηριοποιείται με στόχο την ισότητα και ισοτιμία των μη-ετεροφυλόφιλων ατόμων, καθώς και των ατόμων εκείνων των οποίων ο αυτοπροσδιορισμός ταυτότητας φύλου αμφισβητεί τη φυσικοποίηση του άκαμπτου δίπολου «αρσενικόθηλυκό», 3 η Accept-ΛΟΑΤ Κύπρου έχει αναλάβει τη διεκπεραίωση του τμήματος του προαναφερθέντος έργου που επικεντρώνεται στην κυπριακή κοινότητα λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφισεξουαλικών και τρανς (ΛΟΑΤ) ατόμων, 4 αφού αυτή διαχρονικά αποτελεί στόχο ρητορικής, συμπεριφορών και εγκλημάτων μίσους. • ΔΟΜΗ & ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ Η παρούσα έκθεση αποτελείται από τρία κύρια μέρη. Στο πρώτο μέρος, βάσει της υφιστάμενης σχετικής βιβλιογραφίας, παρατίθεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή του φαινομένου της ομοφοβίας και τρανσφοβίας στην Κύπρο. Αντλώντας από διεθνείς και τοπικές σχετικές μελέτες, το δεύτερο μέρος επικεντρώνεται στη σύγχρονη Κυπριακή πραγματικότητα. Καταγράφει το πρόβλημα της ομοφοβίας και τρανσφοβίας όπως αυτό εκδηλώνεται στην Κύπρο του σήμερα. Περαιτέρω, αναζητά τα αίτια της συνεχιζόμενης εκδήλωσης του φαινομένου μέσω της εξέτασης του ρόλου που διαδραματίζουν: α) οι κυρίαρχες κοινωνικές στάσεις και αντιλήψεις, β) οι εγχώριοι πολιτικοί και άλλοι θεσμικοί ιθύνοντες και γ) τα ίδια τα ΛΟΑΤ άτομα σε σχέση με το υπό εξέταση φαινόμενο. Το τρίτο μέρος αποτελεί μια σύντομη ανασκόπηση της Κυπριακής ΛΟΑΤ πολιτικής και ακτιβισμού. Περιγράφει και αξιολογεί την αποτελεσματικότητα της άσκησης πίεσης (lobbying) και των δράσεων των δύο φάσεων του Κυριακού κινήματος ΛΟΑΤ-1979 μέχρι 2007 και 2007 μέχρι σήμερα-σε σχέση με την αντιμετώπιση της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας. Ακόμα, μέσω της σύγκρισης του υφιστάμενου ευρωπαϊκού και εγχώριου νομοθετικού πλαισίου, περιγράφει και αξιολογεί τη στάση και τη δράση (ή αδράνεια) της ΚΔ σε σχέση με την αντιμετώπιση του φαινομένου. Η έκθεση καταλήγει με την παράθεση των συμπερασμάτων που προκύπτουν. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΟΜΟΦΟΒΙΑΣ & ΤΡΑΣΦΟΒΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Ο όρος «ομοφοβία» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1970 από τον ψυχολόγο George Weinberg, σε άρθρα του στο Νεοϋορκέζικο περιοδικό GAY, ενώ έγινε ευρύτερα γνωστός με την έκδοση του συγγράμματος του Weinberg με τίτλο Society and the Healthy Homosexual το 1972 (Wickberg 2000). Σύμφωνα με τον Weinberg (1972), ο όρος αναφέρεται στο φόβο ή τρόμο του να βρίσκεται κάποιος σε στενή επαφή με έναν ομοφυλόφιλο. Εντούτοις, σταδιακά, ο όρος διευρύνθηκε. Για παράδειγμα, οι Morin και Garfinkle (1978) ορίζουν ως ομοφοβία κάθε αντίδραση που δεν αποδίδει στον μη-ετεροφυλοφιλικό τρόπο ζωής την ίδια αξία με τον ετεροφυλοφιλικό τρόπο ζωής. Όπως εξηγούν οι McCaskell και Russell (2000:32), «η ομοφοβία … συχνά χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα στερεότυπα, την προκατάληψη και τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν τα ομοφυλόφιλα άτομα». Όμοια με τον όρο «ομοφοβία», ο ακόμη πιο πρόσφατος όρος «τρανσφοβία» δεν υποδηλώνει κατ' ανάγκη το φόβο προς τα τρανς άτομα, αλλά κάθε αρνητική στάση (μίσος,

Πανελλήνια και Διεθνή Γεωγραφικά Συνέδρια, Συλλογή Πρακτικών, 2002

2005

2021

Η ανά χείρας διδακτορική διατριβή, συνιστά μια απόπειρα διερεύνησης της σχέσης μεταξύ δύο θεμελιακών εννοιών, της εκκοσμίκευσης και της εβραϊκής ταυτότητας στην Ελλάδα. Πιο αναλυτικά, η δ.δ. μέσα από την εκπόνηση μιας επιτόπιας εμπειρικής έρευνας επιδιώκει να μελετήσει, αφενός τον τρόπο με τον οποίο τα υποκείμενα της έρευνας αυτο-προσδιορίζονται όσον αφορά τη θρησκευτική τους ταυτότητα, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, και αφετέρου, επιχειρεί να διαφωτίσει τις ταυτοτικές διακλαδώσεις της μοντέρνας εβραϊκής ταυτότητας, σε σχέση με την ευρύτερη ελληνική κοινωνία.Στην παρούσα διατριβή, οι σύγχρονες κοσμικές όψεις της ελληνο-εβραϊκής ταυτότητας διερευνώνται στο συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο και πιο ειδικά, στο πλαίσιο της εκκοσμικευμένης, τοπικής ελληνικής κοινωνίας. Η έρευνα εστιάζει συγκριτικά στις πόλεις: Των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας και του Βόλου, εφόσον, η αντίληψη μιας ενιαίας εθνο-ιουδαϊκής ταυτότητας και εν προκειμένω της σεφαραδίτικης, δηλαδή της ισπανο-εβραϊκής είναι...

Acta Orthopaedica Traumatologica Hellenica, 2013

Σε όλες τις πλάγιες ακτινογραφίες της σπονδυλικής στήλης (ΣΣ) σε ασθενείς με ιδιοπαθή σκολίωση φαίνεται το σημείο του διπλού περιγράμματος των πλευρών (ΣΔΠΠ), που είναι η ακτινολογική εικόνα του πλευρικού ύβου. Το περίγραμμα των πλευρών του κυρτού ημιθωρακίου επικαλύπτει το περίγραμμα των πλευρών του κοίλου ημιθωρακίου. Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι να παρουσιάσουμε το ΣΔΠΠ σε παιδιά με ή χωρίς εφηβική ιδιοπαθή σκολίωση γωνίας Cobb 10°-20° και να εξετάσουμε αν στην σκολίωση προηγείται η παραμόρφωση του θώρακα ή αυτή της ΣΣ. Υλικό και Μέθοδος: Μελετήθηκαν οι ακτινογραφίες 133 παιδιών, που επανεξετάσθηκαν μετά από μαζικό προληπτικό έλεγχο για σκολίωση σε σχολεία. Αυτά ήταν 47 αγόρια (♂) και 86 κορίτσια (♀) με μέση ηλικία (ΜΗ) 13,28 και 13,39 έτη αντίστοιχα. Μετρήθηκε η γωνία Cobb, ενώ το τμηματικό πλάγιο περίγραμμα της ΣΣ (οβελιαίο περίγραμμα - sagittal profile), εκτιμήθηκε τμηματικά (δηλαδή σε κάθε ένα σπονδυλικό επίπεδο) από τις πλάγιες ακτινογραφίες αυτής σε όρθια θέση, μετρώντας με ένα γωνιόμετρο την γωνία που σχηματίζεται από την γραμμή της οπίσθιας επιφάνειας του κάθε σπονδυλικού σώματος (1ου θωρακικού - 5ου οσφυϊκού) και του κάθετου άξονα. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε 5 ομάδες: 1) με ευθεία ΣΣ, 2) με σπονδυλική σκολίωση γωνίας Cobb<10°, 3) με θωρακική, 4) με θωρακοοσφυϊκή και 5) με οσφυϊκή σκολίωση γωνίας Cobb 10°-20°. Για να εκτιμηθεί το ΣΔΠΠ χρησιμοποιήθηκε ο πλευρικός δείκτης (ΠΔ). Ο ΠΔ ορίζεται ως ο λόγος δύο αποστάσεων (d1/d2). Η πρώτη (d1) είναι η απόσταση μεταξύ του οπισθίου ορίου του σπονδυλικού σώματος του σπονδύλου που αντιστοιχεί στο πιο μακρινό σημείο του περιγράμματος της περισσότερο προεξέχουσας πλευράς του προέχοντος ημιθωρακίου και αυτού του ιδίου σημείου. Η δεύτερη (d2) είναι η απόσταση μεταξύ του οπισθίου ορίου του ίδιου σπονδυλικού σώματος και του πιο μακρινού σημείου του περιγράμματος του λιγότερο προέχοντος ημιθωρακίου. Σε έναν συμμετρικό και μη παραμορφωμένο θώρακα οι δύο αποστάσεις είναι ίσες και ο ΠΔ ισούται με 1. Αποτελέσματα: Τα αριθμητικά δεδομένα του d1 και d2 σε αγόρια και κορίτσια παρουσιάζονται μαζί, επειδή δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ τους. Δεν υπήρχαν διαφορές του ΠΔ σε σχέση με το φύλο, που είναι 1.45, 1.51, 1.56, 1.59 και 1.47 για τις ανωτέρω περιγραφείσες 5 ομάδες. Επίσης δεν υπήρχε καμία συσχέτιση της γωνίας Cobb με τον ΠΔ των παιδιών της 3ης 4ης και 5ης ομάδας, δηλαδή των σκολιωτικών παιδιών. Το ΣΔΠΠ ήταν παρών σε όλα τα παιδιά που κλήθηκαν να επανεξετασθούν και στους σκολιωτικούς ασθενείς. Τα δεδομένα έδειξαν συσχέτιση του ΠΔ με το πλάγιο περίγραμμα του Θ2-Θ7 σπονδύλου σε κορίτσια με οσφυϊκά κυρτώματα. Συζήτηση: Το Σ ΔΠΠ εμφανίζεται αρχικά εξαιτίας της παραμόρφωσης των πλευρών και δευτερευόντως εξαιτίας της στροφής του σπονδύλου, αφού αυτό ήταν παρών σε ευθείες ΣΣ χωρίς στροφή των σπονδύλων. Σε όλα τα παιδιά που κλήθηκαν για επανεξέταση και είχαν στροφή του κορμού (ΑΤΙ) ≥7°, η θωρακική παραμόρφωση είχε ήδη αναπτυχθεί ώστε να είναι εμφανές το ΣΔΠΠ. Το 70% αυτών των παιδιών ήταν σκολιωτικά. Τα άλλα παιδιά είχαν καμπύλη με γωνία Cobb<9° (10%), ή υπήρχαν παιδιά με ευθεία ΣΣ (20%), που επανεξετάστηκαν εξαιτίας του πλευρικού τους ύβου. Τα παιδιά, που δεν ήταν σκολιωτικά ήταν 1,5-2 έτη νεότερα από αυτά, που είχαν ήδη αναπτύξει σκολίωση, αλλά και οι δύο ομάδες είχαν τιμή ΠΔ περίπου 1,5. Το ΣΔΠΠ ήταν παρών σε όλα τα παιδιά που κλήθηκαν για επανεξέταση. Αντίθετα δεν υπήρχε καμία σκολιωτική ΣΣ χωρίς αυτό. Αυτή η παρατήρηση υποστηρίζει την υπόθεσή μας ότι στην ιδιοπαθή σκολίωση η παραμόρφωση του θώρακα αναπτύσσεται πρώτα και μετά ακολουθεί η παραμόρφωση της ΣΣ.

Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, 2011