Referendum w sprawie rozwiązania parlamentu na Łotwie z 2011 roku

Roczniki Filozoficzne

Artykuł jest próbą podsumowania dyskusji wokół republikanizmu „Solidarności” i wschodnioeuropejskiego ruchu dysydenckiego lat 70. i 80. XX wieku, która towarzyszyła transformacji ustrojowej po upadku komunizmu w 1989 r. Autorka przedstawia źródła i najważniejsze wątki tej dyskusji, umieszczając je w kontekście współczesnej filozofii politycznej. Dotyczą one historycznych analogii ruchu dysydenckiego, ideowego pokrewieństwa ruchu i tradycji republikańskiej oraz dziedzictwa ruchu w dyskursie publicznym i rozwiązaniach ustrojowych. Pozwala to, z jednej strony, przybliżyć się do odpowiedzi na pytanie o typ republikanizmu najbliższego polskim doświadczeniom, a z drugiej — co ważniejsze — podjąć próbę ewaluacji intelektualnej dyskusji wokół republikanizmu w Polsce po 1989 r.

Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego eBooks, 2019

Politeja, 2016

This article aims to analyze the factors and significance of particular subjects and instruments of the Latvian ethnic policy. It will be examined in the context of relationships occurring between Latvia's policy on ethnic minorities, the attitude of the Russian-speaking minority and the Russian Federation's foreign policy on its fellow-countrymen abroad. We will also attempt to answer the question of how the Latvian ethnic policy influences horizontal interrelations between the state's individual ethnic groups -whether it alleviates social tensions or intensifies them.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego, 2010

z 2 kwietnia 1997 r. oraz Ordynacji wyborczej do Sejmu RP i Senatu RP z 12 kwietnia 2001 r. Analiza postanowień kolejnych polskich Konstytucji i ustaw wyborczych pozwala stwierdzić, iż na gruncie polskiego prawa zastosowanie znalazło kilka spośród współcześnie występujących modeli kontroli ważności wyborów: parlamentarny, jurysdykcyjny oraz mieszany, dzielący kompetencje weryfikacyjne pomiędzy legislatywę i organ sądowy. W odniesieniu do każdego z nich sformułować można zarówno uwagi aprobujące poszczególne rozwiązania, jak i pewne wnioski krytyczne. Celem niniejszego artykułu jest prezentacja konstytucyjnych reguł ustalania ważności postępowania wyborczego do Sejmu i Senatu, znajdujących rozwinięcie w postanowieniach ordy-ących rozwinięcie w postanowieniach ordy-cych rozwinięcie w postanowieniach ordynacji parlamentarnej z dnia 12 kwietnia 2001 r., ze wskazaniem problemów, jakie niesie ze sobą próba praktycznego wykorzystania niektórych przepisów, składających się na przyjęty system weryfikacji wyborów. Przed przystąpieniem do omówienia konstytucyjnych zasad stwierdzania ważności wyborów parlamentarnych, przyjętych przez obecnie obowiązującą Ustawę Zasadniczą, celowe wydaje się chociażby zwięzłe omówienie propozycji podniesionych w trakcie prac legislacyjnych nad ostatecznym kształtem Konstytucji, odnoszących się do zasad weryfikacji postępowania wyborczego do Sejmu i Senatu. Jest to zabieg tym bardziej uzasadniony, je-1

Przegląd Politologiczny

The issue of intensifying female participation in public life, and particularly in political life, has recently been the subject of lively discussions, in particular in the social sciences. The number of female candidates on the election ballots for representative organs is clearly insufficient in comparison to the size of the female electorate, as well as the abilities, skills and intellectual potential women occupy. This problem has also been widely discussed in Poland. As a result of these quite heated disputes and discussions, accompanied by an interesting exchange of views on the doctrine of electoral law, an instrument to increase female representation on election ballots (a quota system) was introduced into the Polish electoral system. The subject of this paper, however, is not the issue of the grounds or justification for the legal instruments applied, or an assessment of the activities of the state authorities or the institutions of public life in this respect. Rather, the ...

Studia Wyborcze, 2018

Dekret o ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego z 28 listopada 1918 roku (dalej: Ordynacja z 1918 r.) wydany przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego na wniosek Rady Ministrów był punktem zwrotnym w historii praw obywatelskich 1. Przyznawał bowiem kobietom prawa wyborcze czynne i bierne. Zgodnie z art. 1 Ordynacji z 1918 r., "Wyborcą do Sejmu jest każdy obywatel państwa bez różnicy płci, który do dnia ogłoszenia wyborów ukończył 21 lat" (czynne prawo wyborcze). Z kolei art. 7 Ordynacji z 1918 r. stanowił: "Wybieralni do Sejmu są wszyscy obywatele(lki) państwa posiadający czynne prawo wyborcze, niezależnie od miejsca zamieszkania, jak również wojskowi" (bierne prawo wyborcze). Symptomatyczne jest użycie podwójnej końcówki w drugim z przytaczanych przepisów, gdyż nie pozostawia wątpliwości, że zamiarem prawodawcy było przyznanie kobietom pełnej zdolności do kandydowania. To także wyraz szacunku wobec nich jako równoprawnych obywateli, podkreślający ich status w odradzającej się Polsce. W ten sposób uhonorowano postawę Polek, które w czasie zaborów angażowały się sprawy narodowe na równi z mężczyznami. Warto przypomnieć, że już w tamtym okresie artykułowały one potrzebę przyznania im praw publicznych [Sala 2014: 216-217] 2. Znamienne są słowa Leona Petrażyckiego:

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

Marta Wr z e ś n i e w s ka-P i e t r z a k, Małgorzata K o ł o d z i e j c z a k (Poznań, UAM) Jak rozwalić systempopulistyczny dyskurs polityczny na przykładzie wypowiedzi Pawła Kukiza * Analiza wypowiedzi Pawła Kukiza pozwala stwierdzić, że przypisywany politykowi populizm widoczny jest zarówno w treściowej warstwie wypowiedzi, jak i jej językowym kształcie. Wystąpienia sejmowe i posty zamieszczane na portalu społecznościowym Facebook zawierają wszystkie cechy konstytutywne dla populizmu, czyli centralnie usytuowany lud w kreowanej przez polityka wizji świata, który przedstawiany jest zawsze w opozycji do elit lub obcych, a także symplifikację językowego obrazu świata (w tym wartości), ponadto obecność lidera występującego z woli ludu. Językowy kształt wypowiedzi polityka odwołuje się do języka potocznego, bliskiego przeciętnemu użytkownikowi języka, dzięki czemu wypowiedzi lidera Kukiz'15 są emocjonalne, wyraziście wartościują opisywaną rzeczywistość, także przez stereotypy i metafory. Tak ukształtowany sposób komunikowania się z odbiorcami tworzy spójną wizję z przyjmowanymi przez polityka rolami, w które wchodzi, przywołując archetypy wojownika, chłopaka z sąsiedztwa, nie wyzbywając się nigdy pozycji dominującej.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

Słowa kluczowe: samorząd terytorialny Ukrainy, reforma administracji, kompetencje samorządu terytorialnego.

2017

Suwerenność definiowana jest jako supremacja państwa ujmowanego abstrakcyjnie, ludu lub innego piastuna tej władzy (np. monarchy) nad wszelkimi normami prawa wewnętrznego oraz pełna swoboda prowadzenia przez państwo polityki zagranicznej; faktyczna, a postulatywnie także prawna możność podejmowania przez podmiot sprawujący suwerenność decyzji politycznej, od której nie ma prawnej możliwości odwołania się do wyższej instancji 1. Współczesne pojęcie "suwerenność" kształtowało się w okresie kilku stuleci 2. Pierwotnie przymiot suwerenności przypisywano monarsze zgodnie z rzymską paremią "rex imperator in regno suo". Określenie to było "polemiczne w stosunku do cesarstwa i syntetyczne, bo przenoszące na władcę wszystkie jego kompetencje, które prawo rzymskie i przejmująca je teoria średniowiecznego cesarstwa przyznawały cesarzowi" 3. Genezy takie poglądu upatruje się w tezie o boskim pochodzeniu władzy, skoro władza pochodzi od Boga i ludu, dlatego władza suwerenna monarchy jest władzą zupełną" 4 , a uniezależniając się w swoim czasie od władzy kościelnej wzięła na siebie obowiązek i przywilej wyłącznego stanowienia prawa 5. Stąd też w doktrynie pod

Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej, 2011