Cicero nun Cilicia Valiliği

The renowned Roman jurist, statesman and orator, Marcus Tullius Cicero (106-43 BC) after reaching the highest post in the Roman Republic, the consulate (63 BC) experienced serious problems in his political career. After his return from exile in 58 BC Cicero focused mostly upon his philosophical and literary works. Although it was customary for the appointment of an ex-consul to the provincial governorship, Cicero was quite surprised when his governorship came into question and he was very reluctant to take up this post while many others were eager to obtain such an office. Nevertheless, Cicero was appointed to the post of governorship of Cilicia with the rank of proconsul, holding office from July 51 to July of 50 BC. Cicero held the Cilician governorship in the late Republican period when corruption and misgovernment in the Roman provincial administration increased considerably, but during his tenure in office, he set an example of how a Roman governor should act. In addition to the political and military measures he took against both political unrest in his province and against the potential Parthian threat from outside the province, he also made some economic arrangements such as tax regulations. In this paper while discussing the Cilician governorship of Cicero as one of the leading political and intellectual figure of the late Roman Republican period, light is also cast upon the political and economic conditions in the province during his governorship.

MSGSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2019

Regarding political and religious developments, 5th century is chaotic for the Roman Empire. After the death of Theodosius II. in 450 AD, Marcianus (450-457) took over the control and the first religious event of his time is the council of Chalcedon Chalchedon Consular gathering. With the prevail of the Dual Nature Doctrin (diophysist) in the counsil, struggle between the church and the state turned into a different phase. In this turbulent period, after the Marcianus, Leo (457-474) succeded to the throne. In Leo’s time, the influence of Isaurians who were known as a rebellious community in Constantinople started to appear. When Zeno of Isaurian (474-491) married the daughter of Leo and ascended the throne, the Isaurian influence became more apperent.In this paper it is argued that the architectural aspect and economic condition improved in Isauria through the construction activities in the reign of Zeno. The aim of the study is to examine the construction projects and financial support of Zeno in the region. In this context, it is evaluated that Olba Monastery at which excavations started in 2011 is one of the Project in Zeno building programme. Similarity between the churches and monastery buildings -which are thought to be constructed in Zeno’s time in Cilicia and Isauria regions- and Olba Monastery, in terms of plan, architectural plastic and ornaments is concrete proof of this idea.

Bu metin 12.9.2018 tarihinde İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi’nde düzenlenen “Birinci Dünya Savaşının 100. Yılında Savaş ve Toplum -Eve Dönen Asker-” başlıklı Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi (CONGIST' 18) kapsamında dinleyicilere sunulmuştur. Marcus Tullius Cicero (İÖ 106-43) sadece cumhuriyet döneminin değil, tüm Roma tarihinin en büyük düşünürüdür. Latin edebiyatının bir dönemine adını vermiş, aktif hukuk yaşamı boyunca savunma ve suçlama metinleri kaleme almış, bunların yanında Yunan felsefesinin Latin diline aktarılmasında öncü bir rol üstlenmiş, felsefe ve hitabet konulu birçok metin kaleme almıştır. Cicero sadece bir avukat, düşünür ve yazar değildir, aynı zamanda Roma tarihinin en çalkantılı dönemlerinden birinde, büyük ölçüde aktif politikanın içinde olmuş, politika kariyerinde Consul’lüğe kadar ulaşmış, her daim aristokratik geleneği gözeterek devletin ve karma politik rejimin savunucusu olmuştur. 60 yılında Caesar, Pompeius ve Crassus arasında kurulan Birinci Triumviri (59-53) ve onun ardından başlayan Caesar ile Pompeius arasındaki iç savaş (49-46) boyunca, geçmişten alışkın olduğu önderlik rolünü üstlenemeyerek aktif politikanın dışında kalmıştır. Cicero’nun bu süre içinde kaleme aldığı bazı mektuplar, onun uygun politik ortamın olmadığı, hatta şiddetli bir iç savaşın yaşandığı bir durumda, her daim toplumun ve devletin esenliğini düşünmüş bir eylem adamı olarak felsefe çalışmasına nasıl bir anlam yüklediğini göstermektedir. Bu bildiride Cicero’nun bu dönemdeki tarihsel deneyimi, mektuplarındaki felsefe anlayışıyla birlikte ele alınmaktadır.

Aktüel Arkeoloji, 2021

Tios (Zonguldak-Filyos) kentteki arkeolojik kazılar 2007 senesinden beri Karadeniz Ereğli Müzesi adına, sırasıyla Prof. Dr. Sümer Atasoy ve Doç. Dr. Şahin Yıldırım’ın bilimsel danışmanlıklarıyla akropolis, antik liman, tiyatro ve nekropolis alanlarında yürütülmüş ve bölge tarihinin güncellenmesine olanak veren önemli buluşlara sahne olmuştur. Arkeolojik çalışmalara paralel olarak yürütülen epigrafik araştırmalar da kentten günümüze ulaşmış Hellenistik ve Roma dönemlerine ait mezar taşlarını, onurlandırma heykel kaidelerini, adakları, miltaşlarını, ticari ağırlıklarını ve diğer türlerdeki yazıtlı buluntuları gün yüzüne çıkarmıştır. Bu buluntular arasından beyaz mermerden silindir bir onurlandırma heykel kaidesinin üzerindeki yazıtının ise sadece bu kentin değil aynı zamanda Anadolu’nun Roma tarihi açısından önem arz ettiği anlaşılmıştır. Zira antik literatürde sadece ünlü yazar Nikaialı Cassius Dio’nun (MS yak. 150-235) Roma tarihini kaleme aldığı eserinde (Rhomaika, 79.39.5) adı geçen Roma İmparatorluğu’nun Pontus-Bithynia Eyaleti Valisi Caecilius Aristo, bu unvanıyla ilk defa bu yazıtta belgelenmiş oldu. Yazıtın çevirisi şöyledir: Tiosluların pek görkemli/gösterişli kenti, legatus Augusti propraetore (imparatorun praetor mertebesindeki elçisi) Caecilius Aristo’nun yönetim döneminde... (şu kişi/kişileri onurlandırdı) Bilinen tarihe göre, Roma İmparatorluğu’nun iç savaşlarla çalkalandığı bir dönemde Roma İmparatoru Caracalla’yı, kendisinin tertiplediği bir suikastla (MS 08.04.217) öldürtmeyi başaran Macrinus imparator olmayı başarmıştı. Ancak bu kez kendisi Iulia Maesa’nın himayesinde olan torunu Varius Avitus’a yani namı diğer Elagabalus’a karşı Antiokheia’daki savaşı kaybetmiştir. Bir seneden biraz fazla tahtta kalabilmiş devrik imparator Macrinus bunun üzerine gizli bir şekilde Roma’ya gitmeye ve Senato ile halkı ikna ederek iktidarını yeniden elde etmeyi amaçlamıştır. Böylece kılık değiştirerek Kilikia, Kappadokia, Galatia ve Bithynia bölgeleri üzerinden Eribolon’daki (İhsaniye) limana ulaşmış buradan Kalkhedon’a varmıştır. İşte Cassius Dio tam da bu noktada Macrinus’un, Vali Caecilius Aristo’nun korkusundan (Eyalet Başkenti) Nikomedeia’ya girmeye çekindiğini belirtmiştir. Dolayısıyla, Dio’nun MS 08.06.218’den kısa bir süre sonrasını kayda geçen bu cümlesi, bugüne kadar Aristo’nun o dönemde bölge valisi olduğunun dolaylı yoldan belgesiydi. Ancak şimdi Tios’ta ortaya çıkan bu yazıtla, önceki kariyerinin ufak bir kısmı Roma’daki birkaç belgeden tanınan Caecilius Aristo’nun hem adı hem de eyalet valiliği doğrulanmış oldu.

Phaselis, 2018

Quintus Tullius Cicero had an elder brother who could inspire and contribute in terms of literature to his development, being Cicero. In addition, Quintus Tullius obtained a very good education becoming a master of Greek literature and philosophy, and he spent most of his life in Rome together with him, with the exception of 7 years when he served in administrative positions outside of Rome. For that reason his writing was naturally expected to be excellent and that he would become a very productive writer. Indeed, it is known from Cicero and from other ancient writers that he was a poet of noteworthy ability. Although his poems were mostly written out of Rome, probably due to the fact he wasn’t concerned that they would be lost, he wrote all his works only as single copies to his brother and he couldn’t rewrite them again when they were lost so as to carry the same intensity of feeling as in the first copy. Further, through developments as well the many time consuming tasks undertaken he didn’t realise his full potential literary output. Although this situation prevents the full understanding of the level of authenticity he reached, the titles they carry indicate these works were adaptations made from Greek to Latin, or were translations. The rare examples of his work, of which some part, or, all of a work, remain to the present day, have often been attributed to other writers, especially to his older brother, in consequence of his area of study, producing works of adaptation or translation. In this study, from the surviving remains of his works and from indications of his lost works, together with the information provided by his brother and by other ancient authors, the literary identity of Quintus Tullius Cicero is examined. To better understand the relationship between his life and his works an account of his life is also included, which provides reasons why his literary output was not greater than it was.

Anadolu arşivleri, 2021

Öz Pro Ligario (Ligarius Savunması), Caesar ile Pompeius arasındaki İç Savaş sonrasında Cicero'nun forumda yaptığı ilk dava konuşmasıdır ve aynı zamanda Cicero'nun söylevleri arasında bildiğimiz tek deprecatio (eylemin kasıt ile işlendiğinin itiraf edilmesi ve bağışlanma talep edilmesi) örneğidir. Çalışmada öncelikle Ligarius'u yargıya götüren süreç ve dava hakkında genel bilgi verilecektir. Daha sonra Cicero'nun davada Ligarius'u savunmak için başvurduğu deprecatio, antik kaynaklar ışığında tanımlanacaktır. Ardından savunma metni, kuramsal yapısı çerçevesinde deprecatio açısından incelenecektir. Nihayet Cicero'nun hangi ölçüde deprecatio'ya başvurduğu ve metnin tamamının bir deprecatio örneği olarak nitelenmesinin uygun olup olmadığı sorularına yanıt verilmeye çalışılacaktır.

Bu makalede 1734 yılında Sicilya Krallığı'nın bağımsızlığını kazanmasından sonra Osmanlı-Sicilya diplomatik ilişkilerinin kurulması ve karşılıklı elçi değişimi ele alınmıştır. 1740 yılında imzalanan anlaşma Osmanlı Devleti'nin Avrupa'daki diplomatik etkinliğini artırmış, Sicilya zindanlarında bulunan Türk ve Müslüman esirlerin de kurtarılmasını sağlamıştır. Ayrıca ikili anlaşma ile tanınan iktisadi, içtimai ve siyasi haklar, Osmanlı ve Sicilya sularında ticaret ve muharebe gemilerinin serbest dolaşımına izin vermiştir.