Osiemnastowieczna dyskusja na temat tożsamości osobowej

Vox Patrum

The article presents the meaning of the term persona in the Latin literature. The author shows that Boetius’ understanding of this term as individuum or ra­tionalis naturae individua substantia is not sufficient. The author proposes to ex­plore Tertullian’s teaching about the human person. This ancient theologian used the term persona in a Christian sense. Thus he contributed to the development of the Christian vocabulary. We notice that in the Patristic sources there are keys for the theological reflection about the human person in a soteriological aspect; we can better understand the true nature of the human being (or person) in the light of the work of salvation accomplished by Jesus Christ.

Psychologia Rozwojowa, 2023

At the beginning of his scientific career Szuman (1930a) indicted the individual personality development to be the object of his psychological investigations. He put a stress on historical character of the personality development and the role of significant deeds in it. He placed psychology of human development among humanistic disciplines of investigation in his book on human personality and character (Szuman 2014). Psychology of child and adolescent development also belong to them and are irreducible to the development of human biological organism. Child's own actions and upbringing as well as education branch the development of individual human beings out of biology without detaching it from biology nonetheless. Szuman's historical psychology of the individual personal development did not completely abandon a stance represented in the theory of cognition called the British empiricism, although he clearly put aside positivistic philosophy of science. It is necessary to emancipate historical psychology from the obstacles of the British empiricism's theory of cognition in order to continue its progress. Niemczyński (2017) seems to go in this direction.

Wieki Stare i Nowe

Idea Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych, 2018

Teksty Drugie, 2003

Dorota KOZICKA Dwudziestowieczne "podróże intelektualne". (Między esejem a autobiografią) Próby usytuow ania w spółczesnych relacji z podróży wobec tradycji g a tunku i na tleX X -w iecznej literatury napotkać m uszą szereg trudności zw iązanych m ię dzy innym i z tym, że objęte tą nazwą teksty nie posiadają odrębnej, w yraźnie roz poznaw alnej form y gatunkow ej. Podróż definiuje się jako dziedzinę piśm ie n nictwa obejm ującą spraw ozdania z wszelkiego rodzaju w ypraw i wyznacza jej sze rokie granice od d o k u m en tarn y ch relacji faktograficznych po opow iadania o p o dróżach zm yślonych (również fantastycznych). P om iędzy tym i biegunam i mieszczą się różne odm iany gatunkow e: podróże-opisy, podróże przygodowe, użytkowe, intelektualne. S ło w n ik term inów literackich zawiera w zm iankę o żywot ności tego ostatniego n u rtu obejm ującego obok utworów powieściow ych również takie, "w których relacja z podróży -traktow anej jako zajęcie edukacyjne, badaw cze lub literackie -przechodzi sw obodnie w form ę eseju, trak tatu , szkicu publicy stycznego lub poetyckiej im presji" 1, często przybiera też form ę d ziennika po dróży. P rzedm iotem m oich rozważań są utwory określane przez Janusza Sław iń skiego m ianem podróży intelektualnych, a dokładniej -te spośród nich, które m ają c h arak ter referencjalny. Jako p u n k t wyjścia przyjm uję bowiem -

2015

The article deals with a complex issue of identity, and situates it in the context of network society. The author analyses modern identity dilemmas, focuses on its multidimensional character, dissemination, and dynamic transformations identity undergoes. By making references to modern concepts of identity, the author points to a set of determinants of creating the “I”, whereas the activity within the Internet space has been treated as one of the key factors of the identity of modern man. The text unveils the specificity of identities created in the virtual world. Moreover, it discusses the possibilities that the Internet offers in this matter. Anonymity, which the Internet provides, favors experimenting with identity, or the “identity tourism”, whose aim is providing a best possible definition of “I”. The relations between identities online and offline have also been analyzed

Teksty Drugie, 1999

2015

Postępowanie sporne przed pierwszą instancją w pracach Komisji Kodyfikacyjnej nad projektem kodeksu postępowania cywilnego i w pracach ministerialnych do uchwalenia kodeksu 6.1. Wstępne założenia kodyfikacji procesu cywilnego 6.2. Prace Zespołu Prawa Cywilnego Procesowego do ukończenia pierwszego czytania projektu 6.3. Polityczne założenia drugiej redakcji projektu 6.4. Uchwalenie projektu kodeksu postępowania cywilnego Spis treści część druga Elementy prywatne i publiczne w systemie środków odwoławczych Roz d z ia ł 1 Uwagi wprowadzające 1.1. Środki odwoławcze w nowożytnym procesie cywilnym. Zagadnienia ogólne 1.2. Środki odwoławcze w kontekście interesów pańtwa i jednostki Roz d z ia ł 2 Środki odwoławcze w kodeksach procedury cywilnej obowiązujących w Polsce po 1918 roku 2.1. Niemiecki, austriacki i węgierski model rewizyjny 2.1.1. Uwagi wstępne 2.1.2. Odwołanie (apelacja) 2.1.3. Rewizja 2.2. Apelacja i kasacja w rosyjskiej ustawie postępowania cywilnego Roz d z ia ł 3 Wstępne założenia i koncepcje dotyczące środków odwoławczych przed powołaniem Komisji Kodyfikacyjnej Drugiej Rzeczypospolitej 3.1. Kasacja, rewizja czy system pośredni? 3.2. Prokurator w postępowaniu przed Sądem Najwyższym 3.3. Kasacja na ziemiach polskich przed odzyskaniem niepodległości w 1918 roku 3.4. Kasacja francuska Roz d z ia ł 4 Środki odwoławcze w pracach Komisji Kodyfikacyjnej Drugiej Rzeczypospolitej 4.1. Problem terminologii. Trzy posiedzenia sekcji postępowania cywilnego-narada ogólna 4.2. Projekty o środkach odwoławczych i ich późniejsze zmiany do noweli z 1932 roku 4.

2007

Kwartalnik Filmowy

W późnych filmach Alana Clarke’a – m.in. Made in Britain (1983), Christine (1987), Słoń (Elephant, 1989) – ujawnia się skrystalizowana, dojrzała strategia twórcza reżysera. Określają ją: skrajna redukcja i repetycyjność narracji, podkreślenie kompulsywności działań postaci, skupienie na aspektach behawioralnych przy radykalnym odrzuceniu psychologii. Strategia ta realizuje się przede wszystkim w długich, „chodzonych” ujęciach, a jej efektem jest doświadczenie cielesne, niemal transowe i specyficzna relacja widza z postaciami, a także – w konsekwencji – z samym ciałem filmu. Clarke zmusza oglądającego do nieustannego kontaktu z figurą człowieka obecną na ekranie, a jednocześnie metodycznie pozbawia go możliwości identyfikacji z nią. Autorka tematyzuje tę zakłóconą identyfikację, analizując kolejne filmy reżysera, a także lokując je w kontekście swoiście antycypujących styl Clarke’a Notatek o kinematografie Roberta Bressona oraz koncepcji teoretycznych Jennifer M. Barker dotyczących c...