Το κυνήγι του «Κόκκινου Οκτώβρη» στο πέρασμα GIUK και η Αρκτική.

Peri Istorias

ΠΑΝ-ΘΗΡΑΣ, 2004

2015

Άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά 4.0.

Πρακτικά Συνεδρίων

Στην τρέχουσα δεκαετία της έκρηξης των ψηφιακών ανθρωπιστικών και κοινωνικών σπουδών συντελούνται σημαντικά βήματα για την εδραίωση του συγκεκριμένου το-ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ Α Θ Α Ν Α Σ Ι ΟΣ Κ Α ΡΑ Σ ΙΜ ΟΣ κ .ά. ΑΠΟ ΤΟ DARIAH-GR/ΔΥΑΣ ΣΤΟ PARTHENOS-EU 1. Η τελευταία επίσκεψη σε όλους τους ψηφιακούς πόρους του παρόντος κειμένου πραγματοποιήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2023.

2017

Στόχος της διατριβής είναι η ανάδειξη της έννοιας του ανοίκειου ως επίκεντρου της κινηματογραφικής ποιητικής του Andrei Tarkovsky. Μέσα από τη λεπτομερή ανάλυση παραδειγματικών σκηνών από το έργο του σκηνοθέτη διερευνώνται οι τρόποι με τους οποίους η χρήση συγκεκριμένων κινηματογραφικών μηχανισμών δίνει τη δυνατότητα σε ορισμένα τυπικά χαρακτηριστικά του ανοίκειου να λάβουν χωρική έκφραση. Εξετάζοντας τη φροϋδική έννοια του ανοίκειου μέσα από το πρίσμα της ανοικείωσης των Ρώσων φορμαλιστών και της μεταγενέστερης νεοφορμαλιστικής κινηματογραφικής θεωρίας, η μέθοδος που ακολουθεί η προκειμένη έρευνα για την ανάλυση των ταινιών του Tarkovsky εστιάζει στη συστηματική εξέταση των ενδοκινηματογραφικών/μορφολογικών στοιχείων που τις συγκροτούν. Μέσω της ανάλυσης συγκεκριμένων κινηματογραφικών τεχνικών που αφορούν στην αφήγηση και στο στιλ των προς ανάλυση ταινιών, εντοπίζονται οι μηχανισμοί εκείνοι που λειτουργούν ως φορείς ανοικείωσης. Σύμφωνα με τους μηχανισμούς αυτούς περιγράφονται οκτώ διαφορετικές χωρικότητες που παράγουν την αίσθηση του ανοίκειου και βάσει αυτών εξετάζονται οι πέντε τελευταίες ταινίες του Andrei Tarkovsky: Solaris (1972), Καθρέπτης (1975) , Stalker (1979), Νοσταλγία (1983) και Θυσία (1986). Συνδυάζοντας στοιχεία από τη ρεαλιστική κινηματογραφική θεωρία με θέσεις από τον πρώιμο ρώσικο φορμαλισμό και τους σοβιετικούς θεωρητικούς του μοντάζ (κυρίως το έργο του Sergei Eisenstein), υποστηρίζεται ότι ο Tarkovsky υιοθετεί μια ανοίκεια φιλμική γραφή, η οποία από τη μια μεριά φέρει σημαντικές δομικές ομοιότητες με τους φροϋδικούς μηχανισμούς του ονείρου και από την άλλη μεριά στοχεύει στην ακριβή κινηματογραφική απόδοση της πραγματικότητας. Μιας κινηματογραφικής απόδοσης που δεν θεωρεί όμως την πραγματικότητα ως κάτι δεδομένο, αλλά ως κάτι που είναι οικείο και ταυτόχρονα ξένο. Το έργο του Tarkovsky διανοίγει νέες πιθανότητες για τον κινηματογραφικό ρεαλισμό και κατ' επέκταση προτείνει καινούργιους τρόπους αναπαράστασης της πραγματικότητας. Έτσι, μέσα από την ανοικείωση των παγιωμένων τρόπων αντίληψης της υλικής πραγματικότητας, αναδιαμορφώνεται τελικά και η σχέση του θεατή με το πραγματικό.

2008

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ Η αντιμετώπιση της αριστοφανικής αισχρολογίας όχι απλώς ως ενός παραδοσιακού στοιχείου της Αρχαίας Κωμωδίας που συνδέεται με την καταγωγή της, αλλά ως δραματουργικού στοιχείου που σχετίζεται με την πλοκή και λειτουργεί αποκαλυπτικά για τον χαρακτήρα των δραματικών προσώπων, εδραιώθηκε κυρίως με το βιβλίο της T. M. De Wit-Τak «Lysistrata»:Vrede, Vrouw en Obsceniteit bij Aristophanes το 1967 1 και την επόμενη χρονιά με το άρθρο της «The function of obscenity in Aristophanes' Thesmophoriazusae and Ecclesiazusae» 2. Ενδεικτικό της απήχησης των απόψεων αυτών είναι ότι το 1973 ο V. Marston, στην διατριβή του Aristophanes' Use of Obscenity, τις εφαρμόζει και τις επιβεβαιώνει στους Αχ., τους Ιππ., τους Όρν., τους Βατρ. και τον Πλ. (98-101). Το 1975 εκδόθηκε η μελέτη του J. Henderson Maculate Muse 3 , η οποία, έπειτα και από την επανέκδοσή της το 1991, παραμένει το βασικό εγχειρίδιο για την αισχρολογία στον Αρ. και την Αρχαία Κωμωδία γενικότερα. Ο Henderson ανιχνεύει την προέλευση της αισχρολογίας στον ιωνικό Ίαμβο και στις τελετές που ήταν αφιερωμένες στον Διόνυσο και την Δήμητρα (13-20). Διαχωρίζει την αισχρολογία από την πορνογραφία και πιστεύει πως η ευχαρίστηση για τους θεατές πήγαζε από την έκθεση στο όνειδος δραματικών ή εξωδραματικών προσώπων, συνεπώς εμπεριέχει ένα είδος επιθετικότητας, την οποία άλλωστε εκφράζει, αλλά δίχως φυσική βία (7-12). Είναι ο πρώτος που συντάσσει τυπολογία της αισχρολογίας (30-55). Υιοθετώντας τις αρχές της Wit-Τak 1 Bλ. αγγλική περίληψη του βιβλίου, §III.3 2 Παλαιότερα οι μελετητές είχαν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στην διερεύνηση της αισχρολογίας ως στοιχείου που θα αποκάλυπτε την σχέση της Αρχαίας Κωμωδίας με θρησκευτικές τελετουργίες και με την Δωρική Φάρσα ή την Μεγαρική Κωμωδία. Βλ. F. M.

2017

Οι ευρωπαϊκές εξερευνήσεις σηματοδοτούν μια νέα εποχή παγκόσμιων γεωπολιτικών και οικονομικών ανακατατάξεων και αλληλεπιδράσεων. Η ευρωπαϊκή επέκταση συνοδεύτηκε από ένα μεγάλο όγκο ταξιδιωτικών αφηγήσεων που λειτούργησαν σαν πηγές πληροφόρησης, τροφοδοτώντας τη λόγια γραμματεία ή/και τη ρητορική της εποχής. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στα πρώιμα στάδια της αγγλικής επέκτασης και τον τρόπο που ένας πρωτοπόρος, ο Captain John Smith, την αποτυπώνει στις ταξιδιωτικές του αφηγήσεις. Βασικός στόχος είναι μέσα από τα κείμενα αυτά να διερευνηθεί το πώς λειτούργησε το παράδειγμα της Ισπανίας για την αγγλική επέκταση και ο πολλαπλός ρόλος της ταξιδιωτικής αφήγησης.

Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, 2017

2009

Σε μία εποχή όπου η πολιτική αρετή θεωρείται δεδομένη, χωρίς όμως να είναι, ενώ η ηθική αρετή έχει αποδεσμευτεί από κάθε πολιτική χροιά, είναι επιτακτική η ανάγκη να ιδωθεί ο πολίτης υπό το πρίσμα μιας ηθικής και πολιτικής αρετολογίας. Σε συνέχεια του παραπάνω προβληματισμού, η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία «Ηθική και πολιτική αρετολογία στη Σοφόκλεια Αντιγόνη» επιχειρεί να ερμηνεύσει γνωρίσματα ηθικής και πολιτικής αρετολογίας μέσα από την τόσο γνωστή αρχαία ελληνική τραγωδία. Λαμβάνοντας υπόψη την Αριστοτέλεια φιλοσοφία, η εργασία διερευνά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συγκρούονται ηθική και πολιτική μέσα στην «Αντιγόνη». Επιπλέον, η εργασία αποτελεί απόπειρα προσέγγισης του βαθμού στον οποίο το ένα (ηθική) θα μπορούσε να συμπληρώνει το άλλο (πολιτική), προκειμένου να καταστήσουν «σπουδαίο» άρχοντα έναν «αγαθό» άνθρωπο-πολίτη.

2016

2010

Πηελ παξνχζα εξγαζία, αλαπηχρζεθε κεζνδνινγία γηα ηελ εμαγσγή θαη ραξηνγξάθεζε αθηνγξακκψλ απφ παγρξσκαηηθέο δνξπθνξηθέο απεηθνλίζεηο. Ζ κεζνδνινγία πεξηγξάθεηαη ζε ηξία ζηάδηα: i) πξψηα ιακβάλνπλ ρψξα νη πξνεπεμεξγαζίεο γηα ηελ ελίζρπζε θαη νκαινπνίεζε ησλ εηθφλσλ, ii) έπεηηα αθνινπζεί ε αλίρλεπζε αθκψλ είηε κε ηνλ ηειεζηή Canny είηε κε ην κνξθνινγηθφ θνξκαιηζκφ ηεο δεχηεξεο παξαγψγνπ θαη ηέινο, iii) πξαγκαηνπνηείηαη ν δηαρσξηζκφο ησλ εμαγφκελσλ αθηνγξακκψλ απφ ηηο ππφινηπεο αληρλεπκέλεο αθκέο. Ρν ηειεπηαίν βήκα πξαγκαηνπνηείηαη κηαο θαη καδί κε ηηο αληρλεπκέλεο αθηνγξακκέο, ην απνηέιεζκα ησλ δχν πξψησλ ζηαδίσλ, επεξεάζηεθε αξλεηηθά απφ αθκέο πνπ πεξηέγξαθαλ ηα φξηα θαη άιισλ κε επηζπκεηψλ πεξηνρψλ ζην έδαθνο (πνηάκηα, φξηα θαιιηεξγεηψλ, θ.α.). Έηζη, γηα ηελ εμαγσγή ησλ αθηνγξακκψλ ρξεζηκνπνηήζεθε ε ελαιιαγή πνπ παξαηεξείηαη ζηελ πθή κεηαμχ ησλ ζαιάζζησλ πεξηνρψλ (καιαθή πθή, απφ ζθνπξφρξσκνπο ζρεκαηηζκνχο) θαη ηνπ εδάθνπο (ηξαρχο κε πην ζχλζεηνπο κέζνπ ηφλνπ ζρεκαηηζκνχο). Γηα ηελ αλάιπζε ηεο πθήο εθαξκφζηεθαλ θίιηξα Gabor. Ρα απνηειέζκαηα θξίλνληαη ηθαλνπνηεηηθά θαη ειπηδνθφξα.

2021

Την <strong>27η Σεπτεμβρίου 2021</strong> και ώρα Ελλάδας <strong>09:17</strong> σημειώθηκε στην περιοχή της <strong>Κεντρικής Κρήτης</strong> σφοδρή σεισμική δόνηση <strong>μεγέθους Μ6.0 </strong>(USGS, GFZ). Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Εθνικού Σεισμογραφικού Δικτύου (HUSN) επρόκειτο για <strong>επιφανειακό (h~10 km) σεισμό</strong> με το επίκεντρο του να εντοπίζεται στο Κεντρικό τμήμα της Κρήτης στη περιοχή του Αρκαλοχωρίου. Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του επικέντρου όπως δίνονται από το HUSN, είναι <strong>35.1242°Β 25.2621°A</strong>

2021

The gradual establishment of 5th generation networks upgrades the role and use of vehicle networks. An environment of high mobility, multiple requirements, and a variety of devices, is called to embrace the existing models of mobility management. Vehicles with high mobility are required to always be connected to the network that satisfies their services in the best way. However, this need is growing rapidly, burdening the network with the management of signaling and the continuous monitoring of vehicles during their transmission. Therefore, it is necessary to design a transmission mechanism for the 5th generation vehicle networks together with the use of clustering algorithms for their grouping. In the present work, a clustering and selection algorithm of the cluster head is proposed together with an efficient Group Vertical Handover (GVHO) scheme for its full implementation. The respective access point groups its coverage radius into clusters, where its head, fulfilling all the nec...

Byzantina Symmeikta, 2022

Efi Ragia ThE gEogRaphy of ThE pRovincial adminisTRaTion of ThE ByzanTinE EmpiRE (ca 600-1200): i.1. ThE apoThEkai of asia minoR (7Th-8Th c.

2016

Οι άφθονες πληροφορίες που παρέχει για το Ιερό της Δωδώνης (σχέδ. 1) η αρχαία ελληνική παράδοση μαρτυρούν για τη μεγάλη φήμη του κατά την αρχαιότητα1. Ή ταν λοιπόν επόμενο η θέση του να αποτελέσει αντι κείμενο αναζήτησης πολλών ξένων περιηγητών και Ελλήνων λογίων πο λύ πριν από την αποκάλυψή του με τις ανασκαφές2. Τη θέση του Ιερού της Δωδώνης βεβαίωσε πρώτος ανασκαφικά ο Κ. Καραπάνος το 18753, επί Τουρκοκρατίας. Οι έρευνες αυτές επεκτάθηκαν σε χώρο 2000 τ. μ. και επικεντρώθηκαν κυρίως σε μνημεία εμφανή. Α πο κάλυψαν το περίγραμμα της τοιχοποιίας των περισσότερων μνημείων του Ιερού επιφανειακά και δεν εξήντλησαν την ανασκαφή ως το φυσικό έδαφος. Οι ανασκαφές του Καραπάνου, αν και πλούσιες σε κινητά ευρή ματα, υπήρξαν φτωχές σε συμπεράσματα, όπως όλες οι παλιές ανασκα φές που είχαν παραβλέψει τη στρωματογραφία. Είναι όμως σημαντικό ότι τα αποκαλυφθέντα ερείπια, σε συνδυασμό με τα εν μέρει ορατά τότε αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, αποτέλεσαν τη βάση για την πρώτη τοπογρα φική αποτύπωση του Ιερού. Με την πάροδο του χρόνου, οι προσχώσεις του Τομάρου κάλυψαν τον ανεσκαμμένο χώρο, ώστε, κατά το τέλος του τελευταίου τέταρτου του αι ώνα, τα περιγράμματα των αρχαίων οικοδομημάτων να μην διακρίνονται πια4. Μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου το 1913, τις ανασκαφές ανέλαβε 1. Ενδεικτικά βλ. Ομήρου, Ιλλιάς, Π 231-235, Οδύσσεια, ξ 327-330, π 402 κεξ., τ 296-Η ανασκαφική έρευνα στο Ιερό της Δωδώνης