Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
2007, Πανεπιστήμιο Kύπρου, Γραφείο Eκδόσεων
…
1 file
Bλέπε το abstract στην ανάρτηση για την αναγόρευση του Kώστα Mόντη
Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, 2011
2009
Σε μία εποχή όπου η πολιτική αρετή θεωρείται δεδομένη, χωρίς όμως να είναι, ενώ η ηθική αρετή έχει αποδεσμευτεί από κάθε πολιτική χροιά, είναι επιτακτική η ανάγκη να ιδωθεί ο πολίτης υπό το πρίσμα μιας ηθικής και πολιτικής αρετολογίας. Σε συνέχεια του παραπάνω προβληματισμού, η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία «Ηθική και πολιτική αρετολογία στη Σοφόκλεια Αντιγόνη» επιχειρεί να ερμηνεύσει γνωρίσματα ηθικής και πολιτικής αρετολογίας μέσα από την τόσο γνωστή αρχαία ελληνική τραγωδία. Λαμβάνοντας υπόψη την Αριστοτέλεια φιλοσοφία, η εργασία διερευνά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συγκρούονται ηθική και πολιτική μέσα στην «Αντιγόνη». Επιπλέον, η εργασία αποτελεί απόπειρα προσέγγισης του βαθμού στον οποίο το ένα (ηθική) θα μπορούσε να συμπληρώνει το άλλο (πολιτική), προκειμένου να καταστήσουν «σπουδαίο» άρχοντα έναν «αγαθό» άνθρωπο-πολίτη.
2013
focuses on a new approach regarding Kavafis' poetry: reading it from the perspective of the fictional "character". Reading Kavafis' poetry we can easily realise that almost all individuals in his poems are not represented as traditional heroes but rather as contemporary characters, regardless of whether they are living in Alexandria, at the beginning of the 20th century or two thousand years ago, in any place around the Mediterranean. This choice makes them fresh, real, almost tangible and corresponds to the aesthetic expectations of the 20th and 21st century readers. Following this critical line, it became obvious to us that the main path to better understand Kavafis is the concept of the "subject": how it was represented and transformed in the context of the western literature in general and in the area of Modern Greek literature in particular, during the last two centuries or so; when, where and how the traditionally multi-potential subject was challenged and why. The Parisian poet Charles Baudelaire was an important key point to start with on one hand and Franz Kafka, from Prague, almost an ending point: in a space of less than a half of a century the fictional subject was totally dismantled. Kavafis is situated in the middle of this extraordinary transition, pointing in both directions in a less dramatic way but full of dramatisation, while Modern Greek poetry was experiencing its own transformations. From Andreas Kalvos to Kostas Karyotakis, Modern Greek poetry emerges as a beginning and an end. Both such radically different poets, yet paradoxically, not so far away from each other, just like two different "days" under Kavafian terms and conditions.
Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, 2011
2008
ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ Η αντιμετώπιση της αριστοφανικής αισχρολογίας όχι απλώς ως ενός παραδοσιακού στοιχείου της Αρχαίας Κωμωδίας που συνδέεται με την καταγωγή της, αλλά ως δραματουργικού στοιχείου που σχετίζεται με την πλοκή και λειτουργεί αποκαλυπτικά για τον χαρακτήρα των δραματικών προσώπων, εδραιώθηκε κυρίως με το βιβλίο της T. M. De Wit-Τak «Lysistrata»:Vrede, Vrouw en Obsceniteit bij Aristophanes το 1967 1 και την επόμενη χρονιά με το άρθρο της «The function of obscenity in Aristophanes' Thesmophoriazusae and Ecclesiazusae» 2. Ενδεικτικό της απήχησης των απόψεων αυτών είναι ότι το 1973 ο V. Marston, στην διατριβή του Aristophanes' Use of Obscenity, τις εφαρμόζει και τις επιβεβαιώνει στους Αχ., τους Ιππ., τους Όρν., τους Βατρ. και τον Πλ. (98-101). Το 1975 εκδόθηκε η μελέτη του J. Henderson Maculate Muse 3 , η οποία, έπειτα και από την επανέκδοσή της το 1991, παραμένει το βασικό εγχειρίδιο για την αισχρολογία στον Αρ. και την Αρχαία Κωμωδία γενικότερα. Ο Henderson ανιχνεύει την προέλευση της αισχρολογίας στον ιωνικό Ίαμβο και στις τελετές που ήταν αφιερωμένες στον Διόνυσο και την Δήμητρα (13-20). Διαχωρίζει την αισχρολογία από την πορνογραφία και πιστεύει πως η ευχαρίστηση για τους θεατές πήγαζε από την έκθεση στο όνειδος δραματικών ή εξωδραματικών προσώπων, συνεπώς εμπεριέχει ένα είδος επιθετικότητας, την οποία άλλωστε εκφράζει, αλλά δίχως φυσική βία (7-12). Είναι ο πρώτος που συντάσσει τυπολογία της αισχρολογίας (30-55). Υιοθετώντας τις αρχές της Wit-Τak 1 Bλ. αγγλική περίληψη του βιβλίου, §III.3 2 Παλαιότερα οι μελετητές είχαν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στην διερεύνηση της αισχρολογίας ως στοιχείου που θα αποκάλυπτε την σχέση της Αρχαίας Κωμωδίας με θρησκευτικές τελετουργίες και με την Δωρική Φάρσα ή την Μεγαρική Κωμωδία. Βλ. F. M.
Πανελλήνια και Διεθνή Γεωγραφικά Συνέδρια, Συλλογή Πρακτικών, 2002
Η Αριστερά στη Σύγχρονη Κυπριακή Ιστορία, 2021
Κριτική του βιβλίου "Η Αριστερά στη Σύγχρονη Κυπριακή Ιστορία" του Γιώργου Καμηλάρη, Λευκωσία 2021
2021
The international experience is rich regarding the operation of Independent Authorities both in
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.
Zenodo (CERN European Organization for Nuclear Research), 2022
Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, 2020
1997
Open Schools Journal for Open Science, 2020
2014
Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης, 2017
Ελληνικό Κτηματολόγιο Διόρθωση γεωμετρικών μεταβολών (νομικές & τεχνικές διαστάσεις), 2021
Epistēmēs Metron Logos, 2019
Athens and Attica in Prehistory: Proceedings of the International Conference, Athens, 27–31 May 2015, 2020
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΟΔΟΝΤΙΚΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ- ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ, 2015
ΠΑΝ-ΘΗΡΑΣ, 2004
Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση, 1988
Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών, 2007