21. YÜZYILDA TÜRKİYE’DE ENDÜSTRİ İLİŞKİLERİ: REFORM VE ZORLUKLAR

Bu çalıĢmanın hazırlanmasındaki amaç, araĢtırmacıların veri bulmada büyük zorluklar yaĢadığı Türk Cumhuriyetlerinden birisi olan Türkmenistan ile ilgili her konudaki verileri toplu bir Ģekilde okuyucuya sunmaktır. Türkiye ile olan sosyo-ekonomik iliĢkisi hakkında her konuda bilgi sahibi olmaktır.

Disiplinlerarası Sosyal Politika Çalışmaları - 3, 2021

Mevcut veriler ışığında yapılan gelecek tahminlerinde nüfusun hızlı bir şekilde yaşlandığı belirtilmektedir. İşgücü arzının temel belirleyicisi olan nüfusun yaşlanması çalışma hayatını yakından ilgilendirmektedir. Çalışmanın değişen doğası, istihdam biçimlerinin dijitalleşmesi, işgücü piyasasına giriş ve çıkış yaşı, emeklilik politikaları, sosyal güvenliğin finansmanı, ilerleyen teknolojiye işgücünün uyumu gibi çeşitli meseleler nüfus yaşlanması ile daha da önemli hale gelmeye başladı. Bunların yanında işverenlerin, yaşı ilerlemiş olan işgücüne yönelik tutum ve davranışları ve hükümetlerin emeklilik politikaları yaşlı işgücünü çalışma hayatında uzun süreler kalmayı zorlaştırmaktadır. Gelişen tıbbi uygulamalar ve teknolojik ilerlemeler neticesinde ölümlerin azalması ve bunun yanında doğum oranlarının da düşmesi nüfusun yaşlanmasına sebep olmaktadır. İşgücü piyasasında emeğini arz eden işgücünün de yaşlanıyor olması ülkelerin çalışma hayatını ilgilendiren düzenlemeleri yeniden gözden geçirmeye mecbur kılacaktır. Bu bölümde yaşlanan nüfus içerisinde yaşlı işgücünün durumu incelendikten sonra çalışmanın değişen doğasına karşılık işgücünün karşılaştığı ve karışılabileceği muhtemel sorunlar ifade edilmeye çalışılmıştır.

2016

‘Ulus’ ve ‘milliyet’ anlam yakınlığı taşıyan, ortak alanları olan kavramlardır. Tarihsel süreçte ve kelime kökeni bağlamında incelendiğinde ise birbirinden ayrılan, birbirini ötekileştiren bazı farklılıklar ortaya çıkıyor. Bu farklılıklardan en bariz olanı ise ulus kavramının ‘seküler’ , ‘milliyet’ kavramının ‘tinsel’ bir yönü olduğudur. Ortak alanları bulunan bu kavramların türevleri olan ‘ulus devlet’ ve ‘Türk milliyetçiliği’ araştırmamızın ana hatlarıdır. Ulus ve ulus devlet kavramları tarihsel süreçte anlam karmaşası yaşamamış kavramlar olarak yorumlanabilirken Türk milliyetçiliği kavramı anlam karmaşasından halen kurtulamamış, kimi zaman ulusçuluk ve türevleriyle de karıştırılarak kullanılmaktadır. Kavramsal olarak Osmanlı Devleti’nin son yıllarında kısmen ithal, kısmen de yerli olarak yerini alan ‘Türk milliyetçiliği’ yılların yıpranmışlığıyla günümüze kadar anlamsal karmaşıklıklardan kurtulamayarak gelmiştir. Tinsel yönü olan bu kavramın farkını otaya koymak bu çalışmanın amacıdır. Ulus devlet ise kavramsal olarak, Türkiye’de, cumhuriyeti kuran ulusçu ve seküler ruhun somut halidir. Tarihsel sürecin yıpratmadığı, belli bir anlam düzeyi olan bu kavram günümüzde de var olduğu alanı muhafaza etmektedir ancak Türkiye örnekleminde var olan ‘ulus devlet’ kavramının Türk milliyetçiliğiyle nasıl anlaştığı veya ne tür çatışmalarının olduğunu ortaya koymak da yine bu çalışmanın amacıdır. Ana hatlarıyla bu şekilde olacak çalışma, Türk milliyetçiliği kavramıyla ulus devlet kavramanı eleştirel bir gözle yeniden ele alarak anlamsal ve zamansal farklılıkları belirginleştirerek; inanç-değer sistemi üzerinden bir takım sonuçları ortaya çıkarmıştır. Türkiye’de ulus devlet ve Türk milliyetçiliği anlayışlarının geleceğinin nasıl olacağı da tartışılmıştır. Anahtar kelimeler: Ulus devlet, Türk milliyetçiliği, seküler, tin.

eskidergi.cumhuriyet.edu.tr

Starting with the motto; "the only thing remains unchanged is the change itself," it is possible to assert that organizations will have to keep up with the change which is unavoidable product of time. The problem is how an organization perceives the change. Organizations perceiving change as a threat and trying to prevent it will disappear or at least will face with huge losses. At this point, the main element affecting the perception of an organization about the change is the perception of its leader or its manager. 21 st century seems to be the one of the most challenging time with accelerated change. In this study, leadership understanding of 21 st century has been debated and its main characteristics have been tried to be presented.

Bu çalışmanın amacı, Türkçeyi yabancı dil olarak öğretenlerin 21. yüzyıl becerilerini kullanım düzeyini ve bu düzeyin cinsiyet, yaş, hizmet yılı, mezun olunan bölüm, çalışılan kurum değişkenlerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmektir. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama deseni ile gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunda Türkçeyi yabancı dil olarak öğreten 90 öğretici yer almış, veri toplama aracı olarak "21. yüzyıl Öğreten Becerileri Kullanım Ölçeği" ve "Kişisel Bilgi Formu" kullanılmıştır. Çalışma neticesinde, Türkçeyi yabancı dil olarak öğretenlerin 21. yüzyıl becerilerini kullanım düzeylerinin orta düzeyin (x̄= 3,98) üzerinde olduğu; cinsiyet ve çalışılan kurum değişkenlerine göre bu düzeyde anlamlı farklılık bulunduğu; yaş, mezun olunan bölüm ve hizmet yılı değişkenlerine göre ise anlamlı bir farklılık bulunmadığı tespit edilmiştir. Araştırmanın bulguları doğrultusunda çeşitli öneriler getirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi, 21. yüzyıl becerileri, öğretici yeterliği 21st CENTURY SKILLS COMPETENCES OF TEACHERS OF TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE ABSTRACT The purpose of this study is to determine the use of 21st century skills by the teachers of Turkish as a foreign language and to determine if this level varies according to the variables such as gender, age, service duration, field of graduation, institutions of employment. The study group of this study carried out with raster pattern out of quantitative study methods involved 90 instructors teaching Turkish language as a foreign language. "21st century teaching skills usage scale" and "personal data form" have been used as means of data collection. In consequence of the study, it has been determined that the level of the use of 21st century skills of teachers of Turkish as a foreign language is over intermediate level (x= 3,98); there is a meaningful discrepancy according to gender and institutions worked in; there is no meaningful discrepancy according to age, field of graduation and service duration. Various proposals have been brought forward in line with the findings of the study.

Kapitalizm ve Türkiye-I (Kapitalizm, Tarih ve Ekonomi), 2005

Değişimin yönü ve gerçekleşme biçimlerini anlamamız açısından "yasalar" özel bir öneme sahiptir. Süreci an­lamamız açısından sadece çıkartılan yasalar değil, yasala­rın çıkarılma sürecide gerçekliğe ilişkin bir çok ipucu sağlıyor. Yasaların çıkarılma süreci, belirli nesnel çıkarla­rı temsil eden aktörler yada sınıfların kendi aralarında çatışmalara yada bir dizi ittifakların varlığına neden ol­muştur. Tüm bu ittifak yada çatışmalar ise, sınıf yada sınıf içi konumları temsil eden birimlerin, siyasal karar alma süreçleri ile olan ilişkilerinin yoğunlaşıp artmasına yol açıyor. Diğer bir değimle uyum yada reform süreci, sınıf­ ların biçimlendirdiği "devlet"in de değişim göstermesine ve sürece uyum göstermesine neden oluyor. Yasalar bu anlamda sadece reform yada uyum sürecini anlamamızı kolaylaştırmıyor, çok daha önemlisi kapitalizmin genel dinamiklerine ilişkin teorik çıkarımlar yapmamızı kolay­ laştırıyor.

https://drive.google.com/file/d/1peNYTQoQLrz45qEgLm3E_H2mqjtw04x4/view, 2019

Özet Değişen ve gelişen Dünya’da sosyal bir varlık olarak insan nasıl ki başkalarıyla birlikte yaşamak zorunda ise, bu toplumsal yaşam içinde iletişim de kurmak zorundadır. Kurduğu iletişim mutlaka bir ötekini gerektirir. Bu öteki dediğimiz bazen bir insan, bazen bir nesne, bazen yaratıcı olabilmektedir. 21. Yüzyıl dünyasında insanlığın geldiği noktada insan kendini yeniden tanımakta, etrafındaki değişen her şeyi ve yeni olan her şeyi keşfetmek durumundadır. Her gün yeni oluşumlara gebe olan 21. Yüzyıl yani siber çağı, insanların karşısına mekanik bir ordu ile çıkarken, insani değerlerin, toplumsal değerlerin ve kültürel değerlerin yok olmasına da sebebiyet vermektedir. Buna ilaveten, artan nüfus, iklim değişimi, göçler, farklı kültürlerle bir arada yaşamak, teknoloji insanı bir kıskaca almış ve tehdit etmektedir. Teknolojinin sürekli geliştiğini, yenilikler sunduğunu ve hayatı kolaylaştırdığını düşünsek bile, diğer yandan insan yalnızlaşmaya, yobazlaşmaya, kendi dünyasına çekilmeye ve ailesinden başlayıp akrabalarına kadar bütün bağlarından koparmaya, sağlık açısından ve ruhsal problemlere sebebiyet vermeye başlamıştır. Bu durumda, bu teknolojik orduyu en iyi şekilde ve dozunda kullanmanın yollarını bulmak adına sosyal, ailesel ve kültürel değerlere sahip çıkarak, eğitimden sanata, spora kadar etkinlikler ve projeler yapılmalıdır. Evvela kendimizi tedavi edip, sonra da çocuklarımızdan başlayarak tekrar dünya düzeninde insana değer vermeyi ön plana almamız gerekmektedir. Her bir bireyin mutlaka bir ilgi alanını keşfedip, ortak paydalarda buluşarak farklı sosyal-kültürel alanlar yaratmak, muhabbet ve insani duyguları öne çıkarmak amacıyla yeni sosyal ve sorumluluk projeleri oluşturmayı hedeflemeliyiz. Yani aslında İnsana, insan olduğunu ve etrafındaki her şeyin kendisine hizmet için var olduğunu hatırlatmalıyız.