Kızıltepedeki Osmanlı Donemi Camileri

e-dergi.atauni.edu.tr

Bu makale kapsamında Ğurs 2 bölgesinin beldelerinde ve köylerinde bulunan, Ģimdiye kadar haklarında herhangi bir araĢtırma yapılmamıĢ olan camilerden yedi tanesini tanıtmaya çalıĢacağız. Bu eserler;

Sosyoloji Divanı, sy. 7, 2016

İstanbul Cumhuriyet öncesi Osmanlı cami stoğunun büyük ve önemli bir kısmına sahip olması bakımından kayda değer bir veri havuzudur. Cumhuriyet’le birlikte başkentin değişmiş olması, bu önemini kaybettirmemiş, aksine ekonomik ve toplumsal çeşitliliği ile devam eden merkeziliği bütün imar süreçlerinde önemli bir mekân olmasını sağladığı gibi, cami mimarisinde de geniş ve çeşitli sayıda örneklere sahip olmasını kolaylaştırmıştır. Nüfusunun niteliksel ve niceliksel değerleri sebebiyle her değişime farklı ve kapsamlı algılarla cevap vermesi, cami mimarîsinin değişimindeki bütün aktörlerin bu coğrafyada nüfuzunu etkin biçimde devam ettirmesi, dahası geçmişten bugüne kadar bir prestij mekânı olarak kabul görülmesi cami mimarisinin dikkatle izlendiği bir metropol olmasını sağlamaktadır. Dolayısıyla kent mekânı, zamanla sayıları artan ve çeşitlenen cami aktörlerinin hayata geçirmek istedikleri projeler için uygulanabilir ve tartışılabilir bir vitrin vazifesi görmektedir.

2008

Erken donem Osmanli selâtin cami mihraplari, Anadolu Selcuklu ve Beylikler donemi uygulamalariyla benzer ozellikler gostermenin yaninda, klâsik oncesi bazi yeniliklerin de izlendigi ozgun bir hazirlik surecini yansitmaktadir. Bu mihraplar, tasarim ve susleme ozellikleri bakimindan ortak bir uslup birligi tasimazlarken, erken Osmanli mimarliginin diger kultur cevreleriyle olan etkilesimlerini gostermeleri bakimindan onem arz ederler. Bu calismada; 14. yuzyildan 15. yuzyilin ortalarina kadar olan surecte insa edilen selâtin cami mihraplari, malzeme ve teknik, elemanlarin bicimlendirilis ve susleme ozelliklerine gore incelenerek, belirli tipolojik gruplar altinda degerlendirilmislerdir. Ayrica erken donem selâtin cami mihraplarinin, Selcuklu ve Beylikler devri mihraplari ile klâsik Osmanli donemi uygulamalari arasindaki iliskisi uzerinde durularak, erken Osmanli mimarliginda hakim olan mihrap tasarimlarinin cozumlenmesine katkida bulunulmaya calisilmistir

II. Uluslararası Nevşehir Tarih ve Kültür Sempozyumu Bildiri Kitabı, 2016

2021

Nuruosmaniye Camisi, Osmanlı mimari geleneğindeki klasik çizgilerden uzaklaşmanın başladığı ancak temelde yine klasik normlara bağlı kalınarak hareket edildiğini gösteren bir geçiş dönemi örneğidir. Caminin ibadet mekânını oluşturan harimin, dört büyük askı kemeriyle taşınan tek kubbeyle örtüldüğü benzer örnekler Osmanlı mimarisinde daha önce de görülmüştür. Bunun yanında harim-avlu birleşiminin 15. yüzyıldan itibaren Osmanlı camilerinde uygulanıyor olması yerleşim prensiplerinin korunduğunu göstermektedir. Bu yönüyle, mimari geleneğin devam ettirildiği caminin, yarım oval plânlı avlusu, 18. yüzyılın ilk çeyreğinden itibaren Osmanlı mimarisinde görülmeye başlayan Batı menşeli sanat akımlarının, cami plânına tesirini gösteren ilk somut örneğidir. Avlunun yarım oval formuyla Barok dönemin eliptik uygulamalarını hatırlatması, Avrupa'daki Barok üslupla ilişkilendirilmiştir. Geleneksel ve batılı uygulamaların bir arada kullanıldığı Camide benzer bir durum, taçkapılar için de söz konusudur. Plân olarak geleneksel şemayı yansıtan taçkapılarda, süslemede, tamamen Barok karakterli örnekler tercih edilmiştir. Taçkapılardaki bu değişim, yüzyılın ikinci yarısındaki örneklerin plânlarına da etki ederek, bezemeci anlayışın daha ağır bastığı yeni tasarımlara yerini bırakacaktır.

Ortaçağ'dan Günümüze Rumkale ve Halfeti, 2022

Denizli Merkezefendi Osmanlı Dönemi MezarTaşları , 2022

2019

Balıkesir sındırdı ilçesinde Osmanlı dönemi camileri

Öz: Bu çalışmada, Antalya'nın Akseki İlçesi'ne bağlı 41 köy ve 6 beldede yapılan arazi çalışması netice-sinde Belenalan, Çimi, Değirmenlik, Emiraşıklar, Güçlüköy ve Hüsamettin köylerinde tespit edilen altı adet düğmeli cami incelenmiştir. Çimi, Değirmenlik ve Emiraşıklar köyleri camileri yaklaşık kare planlı; Belenalan, Güçlüköy ve Hüsamettin köyleri camileri ise derinlemesine dikdörtgen planlıdır. Camilerin tamamı içten düz ahşap tavanla, dıştan kırma çatıyla örtülüdür. Belenalan, Çimi, Güçlüköy ve Hüsamettin köyleri camilerinin yöreye özgü minareleri ahşap direk üzerine yerleştirilen ahşap bir şerefeden oluş-maktadır. Sekizgen planlı ahşap şerefelerin üzerleri külah şeklinde sonlanmaktadır. Camilerin inşa tekniği boyuna ve dikine ahşap hatıllarla takviyeli moloz taş malzemeli kuru yığma duvardır. Hatılların uçları dışarıya doğru 15-20 cm taşıntı yaptığı için bu teknik yöre halkı tarafından düğmeli duvar olarak adlandırılmıştır. Abstract: In this study six buttoned mosques have been investigated at the villages of Belenalan, Çimi, Değirmenlik, Emiraşıklar, Güçlüköy and Hüsamettin, all of which were investigated in consequence of the field research conducted in 41 villages and 6 towns of Akseki in Antalya Province. While the mosques at the villages of Çimi, Değirmenlik ve Emiraşıklar exhibit a square-like plan, those at the villages of Belenalan, Güçlüköy and Hüsamettin have a longitudinal rectangular form. All of these mosques are covered by a plain wooden ceiling in the interior and externally by a hipped roof. The indigenous minarets of the mosques at the villages Belenalan, Çimi, Güçlüköy and Hüsamettin consist of a wooden balcony, that's şerefe, placed on a wooden pole. The tops of the octagonally-planned wooden balconies are crowned by a cone, in its shape. The construction technique of the mosques is a masonry wall of ruble stone reinforced with balks of timber arranged vertically and horizontally. Since the external ends of these timbers have been placed to project 15-20 cm from the walls, this technique is termed a buttoned wall by the local inhabitants. Giriş Bu çalışmada, Antalya'ya 155 km uzaklıktaki Akseki İlçesi'ne bağlı köylerde bulunan düğmeli duvar tekniği ile inşa edilmiş camiler incelenmiştir. Arazi çalışmasında tespit edilen camilerin mimari özelliklerine geçmeden önce " düğmeli duvar tekniği " hakkında bilgi vermek yerinde olacaktır. Mimaride malzeme tercihini belirleyen başlıca etkenler ekonomi, mimari gelenek ve çevresel koşullardır. Bir bölgede en rahat bulunan, sağlam ve ekonomik malzeme neyse mima-ride de o tercih edilir. Toros Dağları'na kurulu olan Akseki dağlık ve ormanlık bir coğrafyaya sahiptir. Bu sebeple bölgenin yapı malzemesini ahşap ve moloz taş oluşturmaktadır. Çevresel