Przyszłość, teologia, społeczeństwo (Future, Theology, Society)

Verbum Vitae, 2020

Streszczenie: Celem artykułu jest ukazanie czasu i temporalności człowieka jako istotnych faktorów we współczesnym dyskursie teologicznym i antropologicznym. Niemała w tym zasługa dynamicznego rozwoju eklezjologii doby Soboru Watykańskiego II, a zwłaszcza wypracowania wizji Kościoła jako wspólnoty zbawienia, który nie urzeczywistnia się gdzieś na obrzeżach historii świata i ludzkości czy poza nią. Studium ukazuje złożony proces uhistorycznienia teologii, przywołuje wielkich teologów, którzy mieli w nim znaczny udział, a także zwraca uwagę na historyczny sposób argumentowania we współczesnych debatach teologicznych.

2019

The current phenomena of heritigization defined as the excess of monuments and heritage sites resulting in their poor conservation and preservation (Harrison, DeSilvey, Holtorf) occurs in parallel to the raise of new forms of heritage believed to be the legacy of our times. Those alternative forms of heritage are first of all digitized versions of monuments and artifacts, secondly unruly forms of heritage like plastics, garbage, small and barely noticeable objects of daily-use discovered by the researchers dealing with the recent and contemporary past. This paper is an attempt to discuss the problematic materiality of contemporary heritage — digital heritage and unruly heritage. How those new forms or heritage will be managed and preserved for the future? Should they be discussed in reference to the traditional concepts popular in the heritage studies? How can we anticipate the future heritage with digitized monuments and unruly heritage, and thus, how do we envision the future cult...

2007

2008

Nawiązując do ostatniego akapitu poprzedniego odcinka nieoficjalnej "Kroniki usiowskiej pepikologii"2 pora opisać ostatnich 8 lat historii śląskiej bohemistyki, a właściwie dzień dzisiejszy3-doświadczenia z pierwszych lat XXI wieku, funkcjo nowania Uniwersytetu Śląskiego w systemie naukowo-edukacyjnym Unii Europej skiej. Pora też scharakteryzować (czy raczej przewidzieć) niezłe perspektywy na naj bliższe lata... Jak powszechnie wiadomo w środowisku slawistycznym, filologia czeska na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach działająca w ramach organizacyjnych Instytu tu Filologii Słowiańskiej Wydziału Filologicznego UŚ w Sosnowcu, jest jednym z 9 ośrodków bohemistycznych w Polsce, funkcjonujących na polskich uniwer sytetach w: Krakowie (UJ), Warszawie (UW), Wrocławiu (UWr), Poznaniu (UAM), Opolu (UO), Lublinie (UMCS) oraz PWSZ w Raciborzu oraz Nysie. Wśród studen tów filologii czeskiej na sosnowieckiej slawistyce dominuje młodzież pochodząca z południowej Polski, czyli z Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego. Jednak coraz częściej pojawiają się adepci z regionów sąsiednich, "naturalnych domen" innych placówek bohemistycznych, jak Małopolska, Opolszczyzna i Podbeskidzie oraz z centralnej Polski i incydentalnie Republiki Czeskiej. W tym gronie kandydatów (a potem studentów roku I) znajomość języka czeskiego jest niezwykle rzadka, naukę trzeba więc rozpocząć od podstaw. Dużo lepiej przedstawia się wiedza ogólna na te mat sąsiedniego kraju, wiciu studentów wybiera bohemistykę kierując się zaintere 1 Niniejszy artykuł nawiązuje swą treścią do wcześniejszej pracy: 28 lat śląskiej bohemi styki, [w:] "Bohemistyka" 2002, nr 3, s. 228-234, w której autor skupił swą uwagę na historii, tradycjach oraz zapleczu naukowo-kadrowym oraz bazie bohemistyki działającej w Instytucie Filologii Słowiańskiej w ramach Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach-Sosnowcu. 1 Tak humorystycznie można zatytułować prace autora dokumentujące dzieje śląsko-zagłębiowskiej bohemistyki na UŚ.

Papers in Literature

In his works, Stanisław Lem not simply conveys his visions of technological changes of future civilizations – his central focus is on the question of man in the near and distant future. In addition to his anthropological explorations of changes in humanity, Lem adopts both axiological and sociological approaches to exploring questions regarding evil in human nature, the means of eliminatingit, and the functioning of future societies. Alienation to first contact is another recurring theme inLem; it can be seen in the scenes depicting contact with other civilizations. In Lem, alien speciesconstitute a specific “anthropological mirror”, which is an interesting point of view in the observationof humanity.

2000

2006

Pod takim tytułem odbyło się 19 V 2005 r. w Katowicach sympozjum naukowe, poświęcone pamięci Jana Pawła II – Wielkiego Czciciela Eucharystii, zorganizowane przez Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego. Uroczystego otwarcia obrad dokonał ks. prof. dr hab. Wincenty Myszor, dziekan Wydziału Teologicznego w Katowicach. Witając zebranych, przypomniał, że Eucharystia jest życiem, ożywia nasze życie duchowe i to właśnie ona prowadzi do życia wiecznego. Prawda ta nabiera szczególnego wymiaru w kontekście przeżywanego obecnie Roku Eucharystii, a zwłaszcza ostatnich wydarzeń, związanych ze śmiercią ojca świętego Jana Pawła II (Fragment tekstu)

Roczniki Teologiczne, 2016

KS. JAROSŁAW CZERKAWSKI "NOWE NOWE MEDIA" A KATECHEZA KOŚCIOŁA "NEW NEW MEDIA" AND THE CATECHESIS OF THE CHURCH A b s t r a c t. Contemporary world uses mass media at an unprecedented scale. Every culture and every society is pervaded by a media reality. In many people the media form a picture of the world that is different from the real one. Loosening the communal ties between people is a serious threat posed by the media. A man rooted in the virtual world does not have a sense of community as well as of life for and in a community. Building the sense of community is one of the important tasks that the Church is facing. Talking about the media the Church does not point to their negative image, but it recommends that the people managing the media should use moral criteria referring to another man, for his good. Undoubtedly the Church's catechesis is facing a serious task, that is building a sense of community in a man who, using the media, makes his presence in the community less obvious. The media world, especially the world of the electronic media, constitutes a great space for evangelization and catechization that can be used by the Church.

2015

Przegląd Religioznawczy, 2021

The presence of religion in the modern world is confirmed by statistics on religious identifications. Religion is a permanent feature of our world and will undoubtedly remain so in the future. However, it is not without significance that the reality of religion is described and interpreted by representatives of the WEIRD elite, who overwhelmingly do not belong to the reality being described. In other words, we must recognize the fact that religion is a subject of research for people who, at best, are not interested in it. This may mean that secularization is largely a postulate or goal (often politically implemented plan) and not a conclusion resulting from an impartial observation. Therefore, it is difficult to find scholars willing to critically judge secularization, apart from the circles clearly identifying as a denomination. I would like to highlight two authors who stand out from this background: Leszek Kołakowski and Roger Scruton. I believe that Kołakowski and Scruton can point out the benefits of the presence of religion in the modern world, and at the same time, they see what the threats of secularization are. However, are such views able to successfully compete with the mainstream in the humanities and social sciences? I base my doubts about this, inter alia, on statistical data and the latest publications. Obecność religii we współczesnym świecie potwierdzają statystyki, zarówno globalne dane na temat identyfikacji religijnych. Religia jest stałym elementem naszego świata i z pewnością pozostanie nim w przyszłości. Nie bez znaczenia jest jednak to, że rzeczywistość religii opisują i interpretują przedstawiciele elit WEIRD, którzy w przytłaczającej większości sami do opisywanej rzeczywistości nie należą. Innymi słowy, musimy uwzględniać fakt, że religia jest przedmiotem badań dla ludzi, którzy – w najlepszym wypadku – nie są nią zainteresowani. Może to oznaczać, że sekularyzacja w znacznym stopniu jest postulatem albo celem (często politycznie realizowanych planów), a nie wnioskiem wynikającym z bezstronnej obserwacji. Dlatego, poza środowiskami jednoznacznie identyfikującymi się wyznaniowo, trudno znaleźć uczonych skłonnych do krytycznego osądu sekularyzacji. Chciałbym zwrócić uwagę na dwóch autorów, którzy wyróżniają się na tym tle: Leszka Kołakowskiego oraz Rogera Scrutona. Uważam, że Kołakowski i Scruton są w stanie wskazać korzyści płynące z obecności religii we współczesnym świecie, a jednocześnie widzą na czym polegają zagrożenia sekularyzacji. Czy jednak takie poglądy są w stanie skutecznie konkurować z głównym nurtem w naukach humanistycznych i społecznych? Wątpliwości co do tego opieram, między innymi, na danych statystycznych oraz najnowszych publikacjach.