Kavramsal Sanatta Belgesel Fotoğrafların Yeniden Yorumlanması

2. Uluslararası Multidisipliner Sosyal Bilimler Kongresi, 2020

2. Uluslararası Multidisipliner Sosyal Bilimler Kongresi

2016

Uzun yillar Kavramsal Sanat tartismalarina girememis olan Turk Sanatcilarin son yillarda ulkemizde ortaya koyduklari cesitli aktiviteler halkin ilgisini cekmekte ve toplumda genis bir merak duygusu uyandirmaktadir. Kavramsal Sanat ile ilgili etkinliklerin uyandirdigi ilgiye paralel olarak konuya deginmek ve genis halk kitlelerinin bilgilenmesine katki sunmak amaciyla Kavramsal Sanat'in yakin donemdeki uygulayicilarindan biri olan Kutlu Gurelli'nin yapitlarindan bir bolumu irdelenmis ve bu calismalar uzerinden Kavramsal Sanat'a iliskin degerlendirmeler yapilmistir. Kutlu Gurelli'nin, BEUN Guzel Sanatlar Fakultesi'nde Ogretim Uyesi olarak gorev yaptigi dort yillik surecte meydana getirdigi yapitlarindan olusan sergisinde hem kisisel yapitlarini hem de yetistirdigi ogrencilere ait calismalari ayni mekânda sergilemistir. Yil boyunca surdurulen Kavramsal Sanat konulu sergilerin sanatciya ve ogrencilerine buyuk deneyimler kazandirdigi gorulmustur. Bunun yani sira sanat...

Art-e Sanat Dergisi, 2017

Dünya genelinde büyük siyasi ve sosyal olayların yaşandığı 1960'lar, pek çok sanatçının sanatın doğasını, ticari ilişkiler ve geleneksel kurumlarla olan bağlantısını sorguladığı, genel geçer kurallar ve beklentilerden uzaklaşarak yeni formlar ve kavramlarla denemelere giriştiği bir dönemdir. Sanatta düşüncenin nesneye baskın çıktığı bir tavrın gelişmesiyle ortaya çıkan Kavramsal Sanat hareketi, Daniel Buren'in de dâhil olduğu bir eğilim olmuştur. Ancak Buren, kavramı bir eleştiri aracı olarak kullanmasıyla kendini farklı bir yere koymaktadır. Bu çalışma Buren'in, yalnızca resim ya da heykelin sınırları içinde kalmayan, mimariyle ve oluşturulduğu mekânla anlam kazanan kendine özgü yapıtlarının, kendisi tarafından eleştirilen ve farklı bir şekilde yorumlanan Kavramsal Sanat açısından değerlendirilmesini içermektedir.

2020

Fotograf sanatindaki askin dusunceyi irdeleyen bu calisma, soyut kavramlarin uretilmesinde gercekligin fenomenolojik gosterenlerinden faydalanan denemelerden ve bu denemeleri gostergebilimsel yaklasimla desifre eden bilimsel ugrasidan meydana gelmektedir. Fotograf sanatinin maddeye ickinliginin tartisildigi post-modern donemde, hakikatin nesnel ozelliklerini yitirdigi varsayimini konusan post-truth cag sanatcilari soyutun maddesel askinlik formu olarak izlenimlere hukmettigi onermesini irdelemekte isteklidir. Bu calisma, empresyonist sanatsal bakisin bicimlendirdigi soyutlama kavrayisini uzun sureli bir pratikte derleyen soyutlama denemeleriyle ilgili alanyazina katki sunmayi hedeflemektedir. Calismanin amaci, klasik naturalist tavirla kavramsal tavrin isbirliginde yukselen yeni bir fotografik gorme biciminin somut ciktilari uzerinden soyut dusunceyi anlatmak ve gostergelerin tasidiklari anlamlari soyutlayici bir mudahale ve yaratici eylemle kurmaktir. Bu baglamda, Imran Uzun fotogr...

Hayatta Kalan Kavramının Belgesel Sinemaya İzdüşümleri, 2019

Summary Survivor as a concept is used in place of 'victim' for the individuals who have been subjected to sexual violence at any time in their lives. The concept was born within feminist studies in search of new language(s) and concept(s) that would offer different perspectives. Through the articulation of queer studies into feminism, language has begun to be conceived as a means to shake the norms. In this sense, both feminism and queer theory have become important tools to challenge the myths about sexual violence, as well as to develop strategies to empower the survivor. This study aims to analyze the repercussions of the survivor (from sexual violence) as a concept in documentary cinema by making use of feminist and queer research and documentary cinema literature. In order to do so, the survivor concept will be discussed first, and then the following examples selected as samples will be analyzed within the context of arguments that the concept is referring to Dreamcatcher (Longinotto, 2015), Primas (Bari, 2017) and Paternal Rites (Rosskam, 2018). * Özet Hayatta kalan kavramı hayatının herhangi bir döneminde cinsel şiddete maruz kalmış bireyler için 'mağdur' veya 'kurban' yerine kullanılmaktadır. Bu kavram farklı bakış açıları sunan dil(ler) ve kavram(lar) arayışında olan feminist çalışmaların içinde doğmuştur. Queer çalışmaların feminizme eklemlenmesiyle “dil” normları sarsmak için kullanılmıştır. Bu anlamda, feminizm ve queer teori cinsel şiddet mitleriyle mücadele etmek ve hayatta kalanı güçlendiren stratejiler geliştirmek için önemli bir araç haline gelmiştir. Bu çalışma feminist ve queer araştırmalardan ve belgesel sinema literatüründen faydalanarak (cinsel şiddetten) hayatta kalan kavramının belgesel sinemaya yansımalarını incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışmada öncelikle hayatta kalan kavramının işaret ettiği olasılıklar tartışılacak ve sonrasında örneklem olarak belirlenen Dreamcatcher (Longinotto, 2015), Primas (Bari, 2017) ve Paternal Rites (Rosskam, 2018) adlı belgeseller hayatta kalan kavramının işaret ettiği olasılıklar bağlamında çözümlenecektir.

Sanat ve Tasarım Dergisi

Fotoğraf doğası gereği gerçeklik kavramıyla hep yakın ilişki içerisinde olmuş, özellikle belgesel fotoğraf gerçekliğin yansıması olarak görülmüştür. Ancak post-modern eleştirmenler belgesel fotoğrafın gerçeklikle kurduğu ilişkiye eleştiriler getirmişlerdir. Makale, bu eleştirilerin yanı sıra, gerçeklik kavramının çağdaş felsefedeki değişimlerine de odaklanmaktadır. Nesne Yönelimli Ontoloji ve Spekülatif Gerçekçilik olarak adlandırılan bu yeni felsefi düşünceler, insanı merkeze almayan “gerçekçi” bir tutumun mümkün olduğunu söylemektedir. Özellikle Graham Harman’ın Nesne Yönelimli Ontolojide sanat üzerinden yaptığı açıklamaların, belgesel fotoğraf alanındaki gerçeklik tartışmalarına da yeni açılımlar sağlayacağı düşünülmektedir. Max Pinckers’ın kurduğu, Spekülatif Belgesel Okulu, Harman’ın nesne yönelimli felsefesindeki gerçeklik tartışmalarına benzer bir vurgu yapar. Post belgesel içerisinde sınıflandırılan spekülatif belgesel fotoğrafın, belgesel ve kurgunun hibrit ilişkisini vurgu...

Biyografik araştırmalarda Nesnel Doğal Tarih ve Nesnel Yorum Bilim olmak üzere farklı sosyolojik geleneğe sahip iki yaklaşım biçimi bulunmaktadır. İki farklı değerlendirme biçimini temsil eden bu yaklaşımlar geçerlik, güvenirlik, doğruluk, yanlışlanabilirlik, önyargı, veri, denence ve genellenebilirlik gibi özelliklere farklı anlamlar yükler. Bu makalede ele alınan Alman sosyolog Ulrich Oevermann tarafından geliştirilen Nesnel Yorum Bilim yaklaşımı işlevselcilik, sembolik etkileşimcilik, etnometodoloji, ve olgubilimi gibi geniş kuram ve yöntemlerden etkilenmiştir. Bu yaklaşımın temel amacı, anlatı görüşmelerinin öznel anlamlarını toplamak ve kategorize etmek değil, öznelerin dünyasına ait bilgi ve deneyimlerin nesnel anlamlarını yeniden inşa etmektir. 1970’li yıllarda Nesnel Yorum Bilim yaklaşımının yöntemsel olarak gelişimi, Alman sosyolog Fritz Schütze tarafından gerçekleştirilmiştir Schütze anlatı görüşmesi metinlerini sosyolinguistik kuram ile tahlil ederek anlatı görüşmesi yöntemini geliştirmiştir. Gabriele Rosenthal, Schütze’nin anlatı görüşmesi yönteminden esinlendiği Nesnel Yorum Bilim yaklaşımı ile değerlendirdiği Biyografik Anlatı Görüşmeleri yöntemini geliştirmiştir. İki bölümden oluşan Biyografik Anlatı Görüşmelerinde, birinci bölümde katılımcılardan doğaçlama olarak, araştırmacının herhangi bir müdahalesi bulunmadan biyografisi anlatmasını istenir, ikinci bölümde ise araştırmanın konusu ile ilgili olan noktaların detaylandırılmasına yönelik anlatımı teşvik eden sorular sorulur.

Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi, 2020

Giderek artan teknolojik gelişmeler bir yandan yaşamımızın ayrılmaz bir parçası haline gelmiş diğer yandan makinelerle olan etkileşim ve iletişim kazaların belli oranda artmasına sebep olmuştur. Bir sistem ya da işlemdeki arızadan kaynaklanan hata ve kusurlar bir yandan bilim insanlarını meşgul ederken diğer yandan bu kazalar, sanat dünyasında kimi zaman önemli bir bağlam olarak değerlendirilmektedir. Herhangi bir sanatsal ortam içindeki aksaklık ya da rastlantısallık kasıtlı ya da kasıtsız olsun izleyicide bir izlenim oluşturabilir. Kaza, kusur ya da rastlantı sonucu ortaya çıkan ancak sonraları bilinçli kusur haline dönüştürülen sanat yapıtı ile izleyici arasında düşünsel bir bağ oluşturulmuştur. Teknik, optik ve kimyası gereği ortaya çıkan bu yeni arayışlar, fotoğraf estetiği ve kuramı bağlamında sanatçılara bir yandan görüntü tasviri sağlarken diğer yandan izleyiciyi bu yeni vizyonu algılama ve sorgulamaya zorlamaktadır. Bu çalışmada kaza sonucu oluşan kusurlu görüntülerin Andre Kertezs,

ifsakblog- http://www.ifsakblog.org/modern-belgesel-fotograf-sonrasi-yeni-yonelimler-tarzlar-ve-kavramlar/, 2020

Fotoğrafın teknik yapısı da fotoğrafın şu ana kadar bilinen anlam yapıları da değişime uğramaktadır. Bu değişim sadece tek başına gerçekleşen bir değişim değildir. Diğer bütün disiplinlerde yaşanan dönüşüm ve değişim fotoğrafı da etkilemiş, tarihsel, sosyolojik olayların yarattığı hayal kırıklıkları ile birlikte kavramlar yerle bir olmuştur. Günümüzde sürekli bir reddediş vardır. Bu reddedişler kimi zaman yaratıcı sonuçlara sebep olsa da gerçeklik gibi mevzularda toplumları, bireyleri, dünyanın iletişim biçimini sarsacak kadar dramatiktir. Belgesel gibi gerçeklikle birebir bağlantılı bir alanda yeni gelişmeleri hazmetmek zor görünüyor. Çünkü oldukça büyük ve kalabalık bir muhafazakâr destekçi var. Yeni oluşan bu tarz, trend ya da eğilimler belgeselde yeni bir dil yaratma çabası olarak kabul edilebilir. Kimileri de belgesele yapılan en büyük haksızlık olarak görebilir.