Recenzja książki Stanisława Lema "Świat na krawędzi"

Papers in Literature

In his works, Stanisław Lem not simply conveys his visions of technological changes of future civilizations – his central focus is on the question of man in the near and distant future. In addition to his anthropological explorations of changes in humanity, Lem adopts both axiological and sociological approaches to exploring questions regarding evil in human nature, the means of eliminatingit, and the functioning of future societies. Alienation to first contact is another recurring theme inLem; it can be seen in the scenes depicting contact with other civilizations. In Lem, alien speciesconstitute a specific “anthropological mirror”, which is an interesting point of view in the observationof humanity.

Humanistyka i Przyrodoznawstwo, 2022

2015

Praca zbiorowa Granice i pogranicza: państw, grup, dyskursów… Perspektywa antropologiczna i socjologiczna, przygotowana pod redakcją naukową Grażyny Kubicy i Haliny Rusek, zawiera teksty badaczek i badaczy związanych z Sekcją Antropologii Społecznej Polskiego Towarzystwa Socjologicznego. Jak piszą Redaktorki we Wprowadzeniu, intencją autorów była reinterpretacja teorii granic Frederika Bartha w kontekście granic państwowych, kulturowych, granic tworzonych między dyscyplinami, dyskursami, ale i klasami. Opracowanie składa się z trzech części i zawiera szesnaście artykułów, w których autorzy podejmują problematykę granic i pograniczy w szerokim kontekście kultury

Studia Podlaskie

Uwagi w związku z książką Ryszarda Kaczmarka zatytułowaną Powstania śląskie 1919–1920–1921. Nieznana wojna polsko-niemiecka (Kraków 2019).

Zagłada Żydów. Studia i Materiały, 2020

Czesław Miłosz swoją biografię intelektualną, będącą próbą wyjaśnienia sobie i innym, okres współpracy z komunistycznym rządem Polski Ludowej w latach 1946-1950, a zatytułowaną Zniewolony umysł opatrzył wielce mówiącym cytatem, którego autorstwo przypisał staremu Żydowi z Podkarpacia. Oto ten cytat: „Jeżeli dwóch kłóci się, a jeden ma rzetelnych 55 procent racji, to bardzo dobrze, i nie ma się co szarpać. A kto ma 60 procent racji? To ślicznie, to wielkie szczęście i niech Panu Bogu dziękuje! A co by powiedzieć o 75 procent racji? Mądrzy ludzie powiadają, że to bardzo podejrzane. No, a co o 100 procent? Taki, co mówi, że ma 100 procent racji, to paskudny gwałtownik, straszny rabuśnik, największy łajdak”

Rocznik Komparatystyczny

Lachmann jest dwujęzycznym poetą, eseistą, dramaturgiem, tłumaczem literatury polskiej na język niemiecki i literatury niemieckiej na język polski, a od ponad trzydziestu lat reżyserem eksperymentalnego Videoteatru Poza znajdującego się na warszawskim Mokotowie. Peter-Jörg Lachmann 1 urodził się 21 października 1935 roku w niemieckiej rodzinie w Gleiwitz na terenie południowowschodniej prowincji Trzeciej Rzeszy. Przez ponad dwa lata (od września 1942 roku) uczęszczał do niemieckiej szkoły, Volksschule, w której zajęcia zakończyły się jesienią 1944 roku. Po wkroczeniu Armii Czerwonej na Górny Śląsk rodzina Lachmannów pozostała w rodzinnym mieście. Dlatego jesienią 1945 roku Peter trafił do polskiej szkoły. Młodego Niemca, nieznającego polszczyzny, traktowano jak zgermanizowanego autochtona, który był zmuszony błyskawicznie opanować nowy język w mowie i piśmie. Po kilkunastu latach, na fali października 1956 roku, Lachmann-student Politechniki w Gliwicach-zadebiutował w lokalnej prasie jako polski poeta. Rok później razem z matką i młodszą siostrą wyjechał

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne, 2020

. 2 Klasyczne omówienie tej formy pomocy archiwalnej: K. Konarski, Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego. Zasady opracowania, "Archeion", 21 (1952) s 192-202. Autor, postępując częściowo zgodnie z tymi zasadami, nie powołuje się jednak na pracę Kazimierza Konarskiego.

Przestrzenie Teorii, 2015

Elpis, 2008

Zwyczajową praktyką jubileuszowych uroczystości jest przygoto wywanie i wydawanie "ksiąg jubileuszowych" Zazwyczaj są to nauko we opracowania mające mało wspólnego z życiem ich odbiorców, wier nych naszej Cerkwi. Nowy album Wydawnictwa Warszawskiej Metro polii Prawosławnej W s ł u ż b i e B o g u i l u d z i o m , którym pragniemy Państwa zainteresować, jest zaprzeczeniem tej prawdy i praktyki. Rocznica dziesięciolecia kierowania Polskim Autokefalicznym Kościołem Prawosławnym przez Jego Eminencję, Wielce Błogosła wionego Sawę, Metropolitę Warszawskiego i całej Polski to doskona ła okazja do refleksji i podsumowania jak zmienił się w tym okresie nasz dom, Kościół prawosławny w Polsce. Choć dziesięć lat w historii Kościoła to niewiele, zaledwie krótka chwila, czasami jest to okres decydujący o całych stuleciach Jego dalszego rozwoju bądź zastoju. Czas to pojęcie względne. Ostatnie dziesięć lat w historii PAKP to czas przemian, rozwoju i wielkiej aktywności. Spróbujmy przypomnieć sobie naszą Cerkiew z okresu drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Jak wyglą dały wówczas Grabarka, Saki, Hajnówka, Bielsk i inne miejscowości, które dzisiaj z dumą pokazujemy naszym krewnym i gościom z innych krajów i Kościołów. Wydaje się nam, że monastery w Sakach, Zalesza nach zawsze tam istniały, a Grabarka, Jabłeczna, Supraśl... od zawsze były takie jak dzisiaj. Spowszedniały nam piękne freski w nowych i odnowionych świątyniach, koncerty kolęd, śpiewu cerkiewnego, wystawy. Przyzwyczailiśmy się do zwierzchników lokalnych Kościo

Klio, 2020

Recenzja: Stephan Lehnstaedt, Czas zabijania. Belzec, Sobibor, Treblinka i akcja „Reinhardt”, tlum. Bartosz Nowacki, Proszynski i S-ka, Warszawa 2018