دنیای ناشناختۀ هخامنشیان، جلد نخست

گلستان هنر, 2020

«مداد الخطوط» یکی از رسالات مشهور در آموزش خوشنویسی است که به‌واسطهٔ انتساب آن به میرعلی هروی در میان محققان و خوشنویسان معاصر اعتبار یافته و مورد استفاده و استناد مکرر قرار گرفته است. مقالهٔ حاضر به بررسی اصالت محتوایی و مسئلهٔ انتساب این رساله می‌پردازد. طبق این بررسی، «مداد الخطوط» رساله‌ای جعلی به‌نام میرعلی هروی است که متن آن اقتباسی ناشیانه و آشفته از دیگر رسالات خوشنویسی است. عمدهٔ متن این رساله برگرفته از «سواد الخط» مجنون رفیقی هروی است که با مطالبی از دیگر رسالات خوشنویسی، از جمله «رسم الخط» مجنون رفیقی هروی، «اصول خط» عبدالله صیرفی، و «اصول و قواعد خطوط سته» از فتح‌الله سبزواری آمیخته شده است. باور به اصالتِ «مداد الخطوط» تحلیل‌هایی نادرست را به‌ویژه دربارهٔ احوال و آثار میرعلی هروی و سلطانعلی مشهدی از سوی محققان خوشنویسی رقم زده است. As a famous treatise in teaching calligraphy, “Midād al-Khutūṭ” has been frequently used and referred to by contemporary scholars and calligraphers as a result of being a work ascribed to Mīr-‘Alī Hirawī, the prominent Persian calligrapher. The present essay would test the authenticity of such a work and reassess this treatise’s status in the history of calligraphy. The results indicate that “Midād al-Khutūṭ” is not a genuine treatise and not a work by Mīr-‘Alī Hirawī, but a poor, disorderly adaptation of other treatises in calligraphy. The major part of this work has been taken from “Savād al-Khaṭ” by Majnūn Rafīḳī Hirawī, mingled with some notes and subject matters from other treatises, including “Rasm al-Khaṭ” by Majnun Rafiḳi Hirawī, “Usūl-i Khaṭ” by ‘Abd Allāh Ṣayrafī and “Usūl wa Ḳawā’id-i Khuṭūṭ-i Sitta” by Fath Allāh Sabziwāri. Belief in the authenticity of “Midād al-Khutūṭ” treatise has brought about some false evaluations and analyses, especially of Mīr ʿAlī Hirawī’s and Sulṭān ῾Ali Mashhadi life and career by scholars in the field of calligraphy.

میقات حج, 2012

2019

از آغاز قرن دهم هجری با توجه به تغییر مراکز ادبی و تأثیر حاکمیت سیاسی بر ادبیات فارسی، در کنار معما‌‌سازی و ماده‌‌تاریخ‌‌، جواب‌‌گویی و تقلید از منظومه‌‌های فاخر فارسی چون «مخزن‌‌الأسرار»، «حدیقه‌‌الحقیقه»، «بوستان» و «مثنوی معنوی» در کارنامة شاعران ایرانی-هندی فراوان به‌‌چشم‌‌می‌‌خورد. مثنوی «گل‌‌افشان» اثر «کاهی کابلی» از شاعران سرآمد دربار همایون و اکبرشاه گورکانی در قرن دهم، یکی از ارزشمندترین نمونه‌‌های فن «جواب‌‌گویی» در ادب پارسی است. نسخه‌‌خطی این اثر که توسط نگارندگان مقاله درحال تصحیح است، قافیه‌‌به‌‌قافیه در جواب بوستان سعدی شامل یک دیباچه و ده باب به‌‌نام‌‌های «عدل و انصاف و تدبیر جهانداری»، «احسان»، «عشق و طریقت اولیاء»، «تواضع»، «رضا»، «قناعت»، «تربیت»، «شکر»، «توبه»، «مناجات و ختم کتاب»، در (3683) بیت در قرن دهم به‌‌نام «اکبرشاه» سروده‌‌شده‌‌است. با توجه به اینکه اکثر نویسندگان کتب تذکره و تاریخ‌‌ادبیات و پژوهشگران معاصر، این کتاب را جزو آثارمعدوم‌‌شدة «کاهی» قلمداد ‌‌کرده‌‌اند؛ معرفی و تصحیح این اثر ارزشمند، ضروری به‌‌نظر می‌‌رسد. این مقاله درپی آن است که با معرفی ای...

علم زبان, 2020

2019

2017

Sanaei Ghaznavi is one of the great poets of the fifth and sixth century AD. He was at a time when Arabic culture and literature dominated all Muslim-dominated areas. It seems that two main factors were the causes of the influence of Arabic culture and poetry on the poetry of the fifth century: a) the increasing combination of Persian language with Arabic terms and combinations; b) the enthusiasm and tendency of the poets to the Arabic culture. In most of his stories, Sanai has used words, combinations, phrases, proverbs and symbols of Arabic culture. The present study seeks to analyze the influence of the Arabic culture of the Umayyad, Abbasid, and Andalusian periods on the Sanaei poetry through a descriptive-analytical method focusing on the French school of comparative literature. To reach this goal, firstly, the points of view on the influence of Sanaei on Arabic culture and poetry were stated in the introduction; then the reflection of Arabic culture and literature on the poet&...

The Institute of Middle Eastern Affairs, 2022

The historical and cultural records prove that Iran and the Korean Peninsula exchanged with each other for about 2,000 years by sea and land through Silk Road. In most cases, both countries traded with each other for a long time through Central Asia and China while they also traded with each other directly in rare cases. This exchange had remarkable effects on economy, arts, literature, and religion. The effects of exchanges between Iran and Korea are huge and deep enough to be able to handle each area mentioned earlier as a separate research theme. However, there have been only a few researches related to this so far. Among them, this study examines the thought of Iranian Mithraism spread to Korea. The appearance of Mahayana Buddhism influenced by Iranian ancient religion established a chance to spreading the thought of Mithraism to Korea. The thought of Mithraism that has influenced the religious culture of Korea is ‘Maitreya’ which is another name of Mithra. In the Silla Dynasty,...

حکمت اسلامی, 2018

journal of garmian university, 2019

آینه معرفت, 2015