KÜTAHYA SAKAHÂNESİ’NDEKİ MEYVE TASVİRLERİ

Mevlevi history, were buried. By the way, firstly we examined the Arabic inscriptions on the tombstones and determined decorative objects at the same stones. Especially the designs of vegetable and illustrations of Mevlevi tall felts had been drawn at stones. As a result, we tried to expose these burial materials that clarified the history of Mevlevi according to the methodology of Art History.

26. ORTA ÇAĞ VE TÜRK DÖNEMİ KAZILARI VE SANAT TARİHİ ARAŞTIRMALARI KİTABI, 2024

Tüm hakları yazarına aittir. Yazarın izni alınmadan kitabın tümünün veya bir kısmının elektronik, mekanik ya da fotokopi yoluyla basımı, çoğaltılması yapılamaz. Yalnızca kaynak gösterilerek

Kastamonu is a city where is very substantial not for only many Turkish architectural monuments, but also for Ottoman gravestones. The gravestones of Kastamonu appear in different graveyard of the city as well as in the hazires, burial area reserved for special people especially in mosques or sufi lodges, in the social complexes. The most important hazire among the hazires of the city center, both in the sense of quality and quantity, is doubtless the Hazire of Sheikhs Saban-ı Veli Social Complex. In it there are many gravestones, which were dated to 18. and 20. centuries. In this paper will be introduced not all of the gravestones in the hazire, but only a special group which have different specialties as form. The most important side of the ornament and form characteristics of Ottoman gravestones is the gravesides. The gravesides keep informed us about things as social-economic condition, job, family, tariqah (cult) etc. of the person in the grave. On the 15 gravestones in the Hazire of Sheikh Saban-ı Veli Social Complex there are tāj-ı sharīfs, which are the symbols of Halwatiyya Tariqah. These tāj-ı sharīfs are the four terks and forty branched ones of branched tājs, which symbolize perfect human being or total being. The gravestones in this paper, which end with tāj-ı Sabaniyya, will be examined according to Art History methods and the identity, writing and ornament characteristics will be introduced in details.

2018

Although folk tales have been created in oral culture atmosphere, they were converted into writing through the spread of literature and the development of printing techniques. The story of Kurbani is one of the folk tales that has kept through such a process. The story belongs to Âşık Kurbanî who lived in Azerbaijan in XVI century. The Kurbani story arised in Azerbaijan but this story is known in Turkey. The oral and written variants of this story is available in Turkey. The presence of theese texts, of course in Turkey and Azerbaijan makes it possible for us to accept the Kurbani as a joint minstrel.

Septem Artes 2, 2024

Kibyra Antik Kenti kazılarında ortaya çıkarılan bir blok üzerinde, dönemin taş ustalarının kullandığı aletlerden bir grubun betimlendiği kabartma figürler bulunmaktadır. Roma İmparatorluk Dönemi içinde gelenekleşen, meslek erbaplarının aletlerinin mezar kontekstleri içinde kabartmalarla belirtilmesinin Anadolu’daki nadir örneklerinden biri olan blok, kentte yaygın olarak bulunan ostothek tiplerinden birinin kaidesi olarak değerlendirilmektedir. Antik dönem mezar stelleri üzerinde mesleklere dair tasvirler Helenistik Dönem’de oldukça az yer bulmaktadır. Roma Dönemi’ndeyse, zanaatkarlar yaptıkları işle ve mezarlarında mesleklerine dair yazıtların yanı sıra kabartma tasvirlerle de anılır olmuşlardır. Anadolu’da zanaatkarlara ait mezar stelleri, Helenistik Dönem ile görülmeye başlar ve Roma İmparatorluk Dönemi ile birlikte sayıları artar. Literatürdeki benzerleriyle yapılan karşılaştırmalarda, kaide üzerindeki kabartmalarda betimlenen taşçı aletlerinin geniş bir coğrafyada, benzer tipolojiyle kullanılmış olduğu anlaşılmaktadır.

Kur'ân bir öğüttür, hatırlatmadır, bir uyarıdır; dileyen ondan öğüt alır. Şerefli ve sadık yazıcı meleklerin ellerinde, yüce, tertemiz ve çok kıymetli sahifelerdir. Kur'ân biz kullar için Rabb'imizden kesin bir delil ve dalaletten hidayete çıkaran apaçık bir nurdur. O Kur'ân, fevkalade bilgiler ihtiva eder, içinde lüzumsuz ve maksatsız hiçbir söz yoktur. Kim onu terk ederse kendine zulmetmiş olur. Rehberi Hz Peygamber olan, kurtuluşa giden yolun biricik haritasıdır; ondan başkasıyla hidayet arayan, zulümâtlar içinde kaybolur. O, dosdoğru yola irşâd eden, kendisiyle arzuların sapmadığı, çok okumakla bıkılmayan, âlimlerin okumaya doyamadığı, harikuladeliği hiç tükenmeyen, kıyamete kadar her devirdeki kula bi zâtihî hitap eden, tüm zamanların ilimlerini içinde barındıran, bir benzerinin getirilmesinde insanları ve cinleri aciz bırakan, müellifi Yüce Yaratan olan kitaptır. Yine O, cinlerin işitip te, "Gerçekten biz, doğru yola ileten harikulade bir Kur'ân dinledik" dedikleri kitaptır. O Kur'ân öyle bir zenginliktir ki, ondan sonra fakirlik olmaz; O'ndan başka zenginlik de yoktur. O Kur'ân, hükmü kıyamete kadar geçerli olan evrensel bir anayasa, bir âdâb-ı muâşeret, geçmişin ve geleceğin haberlerini bildiren muazzam bir tarih, kullara ebedî mutluluğun metotlarını bildiren bir nasihat ve kişisel gelişim kitabıdır. Devletler onun hükümlerine göre kurulur, insanlar onun ahkâmıyla yönetilir; muâmelât, ukûbât, ibâdât onun kanunlarına göre icra edilir, sosyal hayatın düzeni, ahlâk kriterleri onun âyetleri ile tanzim edilir. O Kur'ân, Mâlikü'l Mülk ve Rabbü'l Âlemin Olan Allah Teâlâ'nın her şeyi kapsayan, hükmü kıyamete kadar geçerli olan ilahi kanun kitabıdır ve kullarına evrensel hitabıdır. Biz de bu çalışmamızı, Kur'ân'ı gereği gibi anlama ve mucibince yaşama gayesiyle tarihi Hz. Peygamber'e dayanan tefsir faaliyetlerinden-Konya Bölge Yazma Eserler Kütüphanesi Özelinde-Osmanlı Dönemi Âyet Konulu Mahtût Tefsir Risâleleri üzerine yapmış bulunmaktayız. Çalışmamız esnasında değerli vakitlerini ayırarak yardımlarını esirgemeyen muhterem hocam, Prof. Dr. Ali Akpınar'a; merhum kıymetli hocam Prof. Dr. Yusuf Işıcık'a, kıymetli hocalarımız Prof. Dr. Harun Öğmüş, Doç. Dr.Mesut Kaya, Prof. Dr. Muhiddin Uysal, Dr. Taha Çelik beyefendilere; yine yardımları ve gösterdikleri kolaylık sebebiyle başta Konya Bölge Yazma Eserler Kütüphanesi müdürü Bekir Şahin hocamız olmak üzere, emeği geçen kütüphane çalışanlarına ve sevgili aileme kıymetli destek ve yardımlarından dolayı teşekkür ederim.

ÖZ 1925 yılında tekke ve dergahların kapatılmasına yönelik kabul edilen kanunla tüm tarikatlar gibi; Mevlevilik tarikatı da başta Konya' daki Mevlana Dergahı olmak üzere bütün Mevlevihaneler kapatılmış; çelebilik, şeyhlik, dervişlik ve dedelik gibi bütün Mevlevi unvanları ve faaliyetleri yasaklanmıştır. Ne yazık ki bu tarihten sonra kapatılan tarikat yapılarına gereken önem verilmemiş ve yok olmaya mahkûm bırakılmışlardır. Bu araştırmada bu yapıların mimari mekânsal özellikleri araştırılmış ve bu bağlamda diğer tarikat yapılarından farklı olan noktaları ortaya konmuştur. Özellikle, derviş adayının hem ruhen hem de bilgi ve görgü olarak olgunlaştırıldığı yer olmasından; hem de 1001 günlük çilenin çekildiği mekân olmasından dolayı Mevlevilikte önemli bir yere sahip olan Matbah-ı Şerifler üzerinde durulmuştur.

Özet İnsanın ihtiyârî fiillerinde ne derece özgür olduğu, bu fiillerin kendine ait olup olmadığı gibi noktalarda kelâm âlimleri ve felsefeciler tarafından tartışılan cebre sûfîler de bigâne kalmamış ve ilk dönem sûfîlerinden başlamak üzere birçok metinde (şiir, şerh, risale vd.) cebr konusu ele alınmıştır. Sünnî tasavvufun cebre bakış açısı genel anlamda Ehl-i Sünnet kelâmcılarıyla doğru orantılıdır. Yani sûfîler, Ehl-i Sünnet'in delillerini kullanarak Cebriyye'yi tenkit etmiştir. Ancak yine de geliştirdikleri teorileri sebebiyle aşırı cebr (cebr-i sırf) ile suçlanmaktan kurtulamamışlardır. Bu yazı sûfîlerin cebre bakış açılarını incelemek ve onlara yöneltilen tenkitleri genel hatlarla ele almayı hedeflemektedir. Bu bağlamda, sûfîlerin tevhid anlayışından hareket ederek cebr konusu " zühdî " ve " zâtî " diye iki noktada incelenmiştir. Ancak çalışmamızın asıl odaklanmaya çalıştığı husus, vahdet-i vücûdcu sûfîlerin metinlerinde cebrin ele alınış biçimidir. Abstract Ever since the Early Sufis, many Sufi people also discuss the issue of jebr (fatalism) in most of their texts (poem, commentary, risale etc.) except from Kalam scholars and philosophers who have been interested in jebr questions in order to find answer to the questions such as how person can be free when he/she actualizes his or her conscious behaviors. Sunni Sufism generally treats the jebr issue along with the Ahl al-Sunnah Kalamist's point of view. That is to say, Sufi people criticized the Jebriye (by making use of the arguments of Ahl al-Sunnah). However, they were also criticized for developing theories that give way to extreme Jebr (jebr al-sırf). This article's aim is to analyze/study the Sufi approach to the jebr and determine the outlines of the criticisms directed at Sufi people on this point. In this context, jebr issue was analyzed as zuhdi and zati according to Sufi people's sense of unity of creator (God). Nevertheless, the main focus of the article is to study the concept of jebr in the texts written by Sufi people who supports the idea of unity of existence (wahdat al-wujud).