Beslenme Antropolojisi

Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi

Tarihöncesi toplumların beslenme alışkanlıkları çeşitli arkeolojik kanıtlara dayanarak tanımlanabilmektedir. Günümüze belli koşullarda gelebilen besin maddelerine kıyasla bunların depolandıkları mimari öğeler daha iyi korunarak gelebilmektedir. Bu yazıda Orta Anadolu Bölgesi’nde kapsamlı çalışılan Güvercinkayası başta olmak üzere, Tepecik Çiftlik, Köşk Höyük, Batı Çatalhöyük ve Can Hasan I gibi M.Ö. 6. binyıl başından 5. binyıl ortalarına kadar tarihlenen yerleşmeler depolama unsurlarıyla birlikte ele alınmaktadır. Ekonomileri ağırlıklı olarak kuru tarımla biçimlenen bu yerleşmelerde tarımsal üretkenliğin mimari göstergelerinden ambar, kiler odası, silo, petek, kutu gibi depolama alanlarına sıklıkla rastlanır. Çalışmada bu mimari unsurların yapı malzemeleri, yapım teknikleri ve biçimsel özellikleri değerlendirilmiştir. Aralarında tipolojik ve teknik bakımdan birebir benzerlik bulunmasa da tek tek yerleşmelere bakıldığında depolama birimlerinin yerleşme düzenleriyle uyumlu görünümü d...

Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2020

Bu çalışmanın amacı Muş ilinin coğrafi işaretli ve önemli geleneksel yemeklerinin beslenme antropolojisi açısından değerlendirilmesidir. Muş Çorti Turşusu, Muş Çorti Aşı, Muş Köftesi, Kaburga Dolması, Yumurtalı Kenger, Hazüt Dolması, Kırçikli Kelem Dolma, Cavbelek, Herse ve Kırçik yemekleri besin gruplarına ayrılarak incelenmiştir. Bölge mutfağı hayvancılık nedeniyle et ve süt ürünlerine dayanmaktadır. Tarımsal olarak en fazla üretilen buğday yemeklerin büyük çoğunluğunda kullanılmaktadır. Bölgede yetişen lahana sebze yemeklerinin başında gelmektedir. Özellikle kurutma ve salamura işlemleri sebzelerin kışa hazırlanması için kullanılmaktadır. Yemeklerin yapılışı ve isimleri bölgedeki eski medeniyetlerden izler taşımaktadır.

2022

Uluslararasi Kibris Universitesi Fen-Edebiyat Fakultesi, 2019

Afganistan’da yaşanan sorunlardan dolayı 1982 yılında önce Pakistan’a oradan Türkiye’ye göç eden Özbek Türklerinin bir kısmı, Türkiye Cumhuriyeti devleti tarafından Hatay ilinde iskân edilmişlerdir. Hatay iline gelen Özbekler Antakya kent merkezine 20 kilometre mesafede bulunan Ovakent’te ikamet etmektedirler. Afganistan’da yaşadıkları sosyal ve kültürel ortamdan koparak farklı bir coğrafyada ikamet etmek zorunda kalan Özbek toplumunun göç ettikleri tarihten günümüze geçen 37 yıllık süre zarfında geleneklerini korumaya gayret ettikleri gözlenmektedir. Ovakent’te yaşayan Özbek toplumunun, düğün, ölüm, asker uğurlama gibi hemen hemen tüm önemli sosyal ve kültürel etkinliklerinde yer alan Özbek pilavı, Özbekler için kimliğin bir göstereni olarak görünmektedir. Saha araştırmasını ve katılımlı gözlemi kapsayan etnografik bu çalışmada, Özbek pilavı, Özbek kimliğinin korunması ve aynı zamanda inşasında bir maddi kültür unsuru olarak ele alınmaktadır. Pilavın pişirilmesinden tüketilmesine u...

Bu çalışmada küresel bir sağlık sorunu olan obezitenin evrensel tanımları, sınıflandırılması ve sınıflandırma ölçütlerine yönelik literatürün taranması ile obezitenin önlenmesi ve kontrol altına alınarak tedavi edilmesine yönelik çıkarımlar yapılması amaçlanmıştır. Çalışma uluslararası literatürün ve lisansüstü tez çalışmalarının değerlendirilmesi ve derlenmesi yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Obezite çok çeşitli hastalıklara yol açan ve tedavi edilebilir/önlenebilir bir sağlık sorunudur. Bu bağlamda, obezitenin değerlendirilmesine yönelik antropometrik değerlerin belirli aralıklarla ölçülerek e-nabız veri tabanına kaydedilmesi ve kişiye özel doğru diyetin teşvik edilmesi toplum sağlığı bakımından son derece önemli ve belirleyicidir.

GASTRONOMİDE YENİ EĞİLİMLER VE BESLENME KÜLTÜRÜ (İnanışlar, Coğrafya ve Sürdürülebilirliğin Gastronomik Yansımaları), 2024

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0) lisansı altındadır. Bu lisansın bir kopyasını görüntülemek için şu adresi ziyaret edin: Bu lisans, yazar atfının açıkça belirtilmesi koşuluyla, ticari kullanım için değil, kişisel kullanım için çalışmanın herhangi bir bölümünün kopyalanmasına izin verir.

Acibadem Universitesi Saglik Bilimleri Dergisi, 2019

Amaç: Bu çalışma, genç yetişkin olan üniversite öğrencilerinde diyet kalitesi ve yeme davranışı ile antropometrik ölçümler arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışma Planı: Çalışmaya 18-24 yaş arasında gönüllü üniversite öğrencileri dâhil edilmiştir. Katılımcılara beş bölümden oluşan anket uygulanmıştır. Anketin birinci bölümünde sosyo-demografik özellikler sorgulanmış, ikinci bölümünde Hollanda Yeme Davranış Anketi (HYDA) uygulanmıştır. Anketin üçüncü ve dördüncü bölümünde 24 saatlik besin tüketim ve fiziksel aktivite kayıtları alınmıştır. Katılımcıların diyet kalitelerini belirleyebilmek için, besin tüketim kaydı esas alınarak sağlıklı yeme indeksi (SYİ) puanları hesaplanmıştır. Anketin son bölümünde ise araştırmacılar tarafından katılımcıların çeşitli antropometrik ölçümleri alınmıştır. Bulgular: Çalışmaya toplam 198 öğrenci katılmıştır. Katılımcıların, %13,1'i hafif şişman veya obez grubunda yer aldığı ve SYİ puanına göre %68,2'sinin (n=135) diyet kalitesinin yetersiz olduğu belirlenmiştir. SYİ ile antropometrik ölçümler arasında ilişki bulunmazken, HYDA puanlarının antropometrik ölçümleri önemli düzeyde etkilediği gösterilmiştir. Oluşturulan çoklu doğrusal regresyon modellerinde, yaş, cinsiyet, günlük enerji alımı ve fiziksel aktivite düzeyi gibi potansiyel karıştırıcı etmenler için düzeltme yapıldığında, toplam HYDA puanı ve duygusal yeme, kısıtlayıcı yeme alt boyutu puanları ile antropometrik ölçümler arasında pozitif ilişki bulunmuştur (p<0,05). Bununla birlikte, dışsal yeme alt boyutu puanı ile antropometrik ölçümler arasında istatistiksel açıdan önemli bir ilişki bulunmamıştır (p>0,05). Sonuç: Bu araştırmadan elde edilen sonuçlar, obezite gelişimi açısından riskli grup olan üniversite öğrencilerinde, duygusal yeme ve kısıtlayıcı yeme davranışının obezite için bir risk faktörü olabileceğini göstermektedir.

İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, 2020

Öz Tüketim kültürünün dayattığı semboller, idealize ettiği kusursuz bedenler ve sınıflaştırdığı süper besinlerin karşısında tam bir teslimiyeti söz konusu olan bireyler, düşünme ve bilme özgürlüğü elinden alınarak savunmasız bırakılmaktadır. Güçlü bir toplumun hem zihinsel hem de fiziksel olarak sağlıklı bireylerden oluşması gerektiği gerçeğine dayanan bu çalışmada da sağlıklı beslenme takıntısı olan (ortorektik) bireylerin geliştirdikleri sağlıklı yaşam pratiklerinin hangi kanallardan ne şekilde etkilendiğini ve bu bireylerin sahip olduğu algının toplumsal sonuçlarını ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Sağlıklı yaşamı, sağlıklı beslenme ve spor yapma başlıkları altında takıntıya dönüştüren bu bireyler, tüketim kültürü rehberliğinde, toplum içinde beğenilme, kabul edilme ve onaylanma kaygılarıyla, kendilerine bedenleri üzerinden yeni kimlikler inşa etmektedir. Aynı zamanda topraktan ve gıda üretim süreçlerinden uzaklaşan bireyler kendi bedenlerine ve bedenlerine dönüşen gıdalara yabancılaşmakta, adeta sosyolojik bir hastalığa yakalanmaktadır.

2016

Her canli yasamini devam ettirebilmek icin yeterli ve dengeli beslenmek zorundadir. Universite egitimi ile birlikte ogrencilerin, vucut gereksinimlerine gore dengeli ve duzenli olarak beslenmeleri, gerek saglikli yasam acisindan gerekse egitim yasamindaki basarilari acisindan buyuk onem tasimaktadir. Arastirmamiz Erzincan Universitesinde ogrenim goren, 18-28 yas araliginda olan 424 ogrenci (215 erkek, 209 kadin) uzerinde gerceklestirilmistir. Bireylerden agirlik, boy, deri kivrim kalinligi olculeri alinmistir ve bireylerin Beden Kitle Endisi (BKE) degerleri hesaplanmistir. Ayrica ogrencilere beslenme aliskanliklarini saptamaya yonelik bir beslenme anketi de uygulanmistir. Bulgularimiza gore vucut agirligi ortalama degeri erkek ogrencilerde 71,66 kg, kadin ogrencilerde 57,20 kg’dir. Boy uzunlugu ortalamasi; erkek ogrencilerde 175,91 cm, kadin ogrencilerde 161,49 cm’dir. Bu veriler sonucunda ulastigimiz BKE ortalama degerleri erkek ogrencilerde 23,15 kg/m², kadin ogrencilerde 21,99 k...

Metro-Gastro Dergisi, 2015

BESLENME KÜLTÜRÜMÜZDEN İZLER "Çitimeli badem mi olsun, dut yaprağı mı, marullu mu?" Halkın doğal çevresiyle geleneksel kültürünün etkisinde kalarak oluşturduğu ya da seçkin ve öteki kültürden alarak benimsediği, çeşitli ihtiyaçları karşılamaya yönelik estetik unsurların da yer aldığı ürünlerin tümü halk sanatı olarak adlandırılmaktadır. Bilindiği gibi bu ürünler ait olduğu dönemin tarihi, fiziki, sosyo-kültürel yaşamı; güzel sanatları, beslenme kültürü ile ilgili bize pek çok bilgi ve doküman sunarlar. Halk sanatı, el sanatı, halk zenaatı, halk resmi olarak alt gruplara ayrılıp incelenebilir. Ayrı ayrı kişilerin emeği biçiminde başlayıp, zamanla toplu bir çalışma durumuna gelen el sanatları ve el işleri halk kültürünün görsel unsurlarından birisidir. Yetenek ve ince el işçiliği isterler. Geleneğe dayanan bir özyapı gösteren, halkın estetik duygularının yansıtıldığı, sanat zevki ve yaratıcılıkla şekillenen el sanatları/el işleri durağan değildirler. Bağlamlarını yitirseler bile eski ve geleneksel biçimlerinden kopmadan, yeni temalar üreterek varlıklarını sürdürürler. Genelde giyim-kuşam-süslenme/meslekler başlıkları altında incelenen bu eserler inanılmaz bir zenginlik sergilerler. 1