İlk Maden Mühendisi İbrahim Edhem Paşa

Uluslararası Sosyal Bilimler Akademi Dergisi, 2020

İntihal: Bu makale intihal.net yazılımınca taranmıştır. İntihal tespit edilmemiştir. Plagiarism: This article has been scanned by intihal.net. No plagiarism detected.

ERZURUM'UN İLK MADENCİLERİ, 2008

Erzurum merkezli Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi, Antik Yakındoğu’nun en büyük kültür bölgelerinden biri olan Güney Kafkasların komşusudur ve onunla paralel bir kültürel gelişim süreci izlemiştir. Aynı zamanda Güney Kafkaslar Antik Dönemin en büyük metalürjik eyaletlerinden biridir. Özellikle Orta Tunç Çağından itibaren Güney Kafkaslar antik dönem metalciliği açısından parlak bir tablo ortaya koyar. Fakat bu açıdan komşu Kuzeydoğu Anadolu ve Erzurum Bölgesi bu topraklar kadar gelişmiş bir görünüm sunamaz. Bunun öncelikli sebebi bölge genelindeki kazı ve araştırmaların azlığıdır. Bu konudaki arkeolojik ve yazılı kanıtların azlığı nedeniyle bölgenin madencilik ve metal işlemeciliği serüveninin ana hatlarını ortaya koyabilmek güçtür. Hatta bölge genelinde Erzurum Bölgesi dışındaki alanlarda araştırmaların olmaması bölge arkeolojisi hakkındaki bilgilerimizi dahi sınırlamaktadır. Bu makalede Erzurum Bölgesi’nin en erken maden ve metal işlemeciliğine dair bir dizi gözlem yapılması amaçlanmıştır. Bu konuda Erzurum Bölgesi’ndeki erken ve yeni dönem kazılarının sunduğu sınırlı metal obje ağırlıklı veriler dikkate alınmıştır. 1940 ve 1960’larda Karaz, Pulur ve Güzelova kazıları, 1990’larda Sos Höyük kazıları sınırlı sayıda da olsa metal ve metal üretimciliğine dair bazı veriler sunmuştur. Bu çalışmada bu veriler yola çıkarak bölgede madenciliğin ve metal işlemeciliğinin ne zaman başladığı ve nasıl bir gelişim izlediği tespit edilmeye çalışılmıştır. Eldeki sınırlı veriler ışığında bu sürecin Erken Tunç çağ sonlarında başladığı ve Urartu Dönemine değin devam ettiği anlaşılmaktadır.

2005

Mustafa Taki, milli mucadelenin ve Anadolu'nun manevi mimarlarindan Sivasli bir din bilginidir. Kendisi, medrese hayati, ittihat ve terakki cemiyetine uyeligi ve nihayet ilk acilan mecliste milletvekilligi hayati ile uzerinde durulmasi gereken bir sahsiyettir. Taki, Sivas'ta yetismis bir alim olmasina ragmen, memleketin ve dunyanin her kosesinde bulunan insanlarin dertlerini tespit ve bu sorunlarin cozum yollarini bulma anlaminda cabalar gosteren ve omrunu bu mucadeleye adayan bir vatanseverdir. Kendisi ile ilgili tarafimizdan yapilan lisans tezi haricinde akademik anlamda bir calisma yapilmamis olan Mustafa Taki2 , milli mucadeledeki, siyasi alandaki, ilmi ve manevi sal)adaki etkilerini gunumuzde hala devam ettiren nadir kimselerdendir. Bu tesirinde. suphesiz ki, iyi yetismis bir kimse olmasi cok etilidir. "Sivas li · Alimler Ozel Sayisi" olarak yayinlanan dergimizin bu sayisinda, Sivasli bir alim olarak . Mustafa Taki efendi cesitli yonleri ile tanitilmaya calisi...

Journal of Universal History Studies (JUHIS), 2024

Since the earliest times of human history, mining has been one of states' most important strategic resources. The Ottoman Empire also benefited from different natural mineral resources within the framework of the existing opportunities in the vast geography it ruled in the six centuries from its establishment to its collapse. However, due to technical developments, there were significant developments in the world's mining field in the 19th century. For modern mining activities in Europe to be carried out in Ottoman lands, it became necessary to make some basic arrangements. In this context, the institutionalization of the mining field in the state's bureaucratic structure and the establishment of a legal basis were first emphasized. In addition, the lack of a particular education system for this field in the Ottoman Empire brought about the need for engineers, and foreign mining engineers were employed. The activities of the German mining engineer Wilhelm Fischbach, one of the first foreign engineers to enter the service of the Ottoman Empire in the second half of the 19th century, constitute the subject of this study. The archival documents in the Presidency of the Republic of Türkiye, Directorate of State Archives, and the records in the Directorate of Mineral Research and Exploration archive constitute the central axis of the study. W. Fischbach, who worked in the Ottoman mines for nearly half a century, was not only an essential part of the production and inspection processes in many mining sites but also wrote his views on the Ottoman mining sector with his reports. He also experimented with his invention, a gold prospecting machine.

Journal Of History School, 2016

Bakır insanların eski çağlardan beri çeşitli amaçlarla kullandığı ve günümüzde de sanayinin temel girdileri arasında yer alan önemli metallerden biridir. Türkiye Dünyada maden yataklarının zenginliği açısından şanslı ülkeler arasında yer alır. Dünyada üretilen 50'yi aşkın maden çeşidi için yapılan değerlendirmede Türkiye, 29 çeşit ile Dünyada ilk 10 ülke arasında yer almaktadır. Yapılan arkeolojik çalışmalar, Anadolu'da madenciliğin M.Ö.7000 yıllarına kadar uzandığını ve burada kurulan uygarlıkların gelişmesinde önemli bir rol oynadığını ortaya koymuştur. Yeryüzünün ilk yerleşilen alanlarından biri olan Anadolu'da, madene dayalı yüksek uygarlıklar kurulmuştur. Anadolu'ya geldiklerinde maden konusunda derin bilgilere sahip olan Türkler, Anadolu madenciliğin gelişmesinde önemli katkı sağlamışlardır. Cumhuriyet'in ilanı ile birlikte ekonomik hayatın önemli bir kısmını oluşturan madencilik faaliyetlerini bir düzene sokmak amacıyla çok önemli sayılabilecek çalışmalara başlanılmıştır. Bu dönemde ülke madenciliğinin gelişmesini sağlayacak politikalara yer verilmiş, bu alanda hizmet sağlayacak kurum, kuruluş ve işletmeler tesis edilmiştir. Cumhuriyet'in ilk yıllarından itibaren Türk madenciliğinin gelişmesini sağlayacak tedbirlerin alınması gerektiğini ifade eden Mustafa Kemal, milli sanayinin kurulması ve gelişmesinin maden arama ve işletmeye sıkı sıkıya bağlı olduğunu belirtmiş ve madenciliğe özel bir önem vermiştir.

Osmanlı Bilimi Araştırmaları

Zonguldak'ta madencilik öğretimi 1924'de Zonguldak Maden Mühendis Mektebi'nin açılmasıyla başlamıştır. Bu okulun 1931'de kapatılmasının ardından 1949 yılına kadar geçen süre içinde Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü (MTA) tarafından orta derecede madencilik teknisyenleri yetiştirmek üzere okullar açılmıştır. Bunlardan biri de 1940'da açılan ve ortaokul mezunlarını alan Zonguldak Maden Teknisyen Mektebi'dir. Bu okul 1949'da Milli Eğitim Bakanlığı'na devredilmiş ve kapatılarak yerine maden mühendisi yetiştiren Zonguldak Maden Teknik Okulu açılmıştır. Bu makalede Zonguldak Maden Teknisyen Mektebi'nin kuruluşu, yapısı ve 1940-1949 dönemindeki çalışmaları ele alınmıştır.

Journal of History and Future, 2018

19. yüzyılda Adana'da salgın hastalıklar, elverişsiz iklim şartları ve asayişsizlik dolayısıyla işgücü açığı baş göstermişti. Mısır valisi Mehmet Ali Paşa'nın bölgeyi işgali sırasında (1832-1841) oğlu İbrahim Paşa işçilerin çalışma şartlarını düzenleyen önemli değişikliklere imza atmıştır. Onun çabaları işçilerin sorunlarını bir nebze olsun giderse de Çukurova'da işgücü açığını kökten çözememiştir. Toprağı bol, işgücü yetersiz olan Adana çeşitli bölgelerden gelen mevsimlik işçilerle sorunu aşmaya çalışmıştır. Doğu Anadolu bölgesi azımsanmayacak ölçüde, işgücü açığının çözümüne katkı sunmaktaydı. 1860'larda dış etkenlerin yönlendirmesiyle pamuk ziraatında yaşanan artış işçilerin geldiği bölgelerin de çeşitlenmesi sonucunu doğurmuştu. İşçiler genellikle şubat-mayıs döneminde yoğun şekilde Adana'ya akın etmekteydiler. 19. yüzyılın sonlarına gelindiğinde Adana'da hayat şartları işçiler açısından çok ağırdı. Özellikle amele pazarının olduğu Salı günü sokaklarda yatan insanlar çok büyük sorun teşkil etmekteydi. İşçileri perişan eden frengi ve kolera gibi salgın hastalıklar; kumar, yankesicilik ve falcılık gibi birçok işçiyi beş parasız bırakan illetler mevcuttu. İşçi ile işveren arasında sorunları çözülmesi için "Amele Komisyonu" kurulmuştu. 1909 yılında meydana gelen Adana Olayları işgücü sorunlarını büyük boyutlara taşımıştı. Diğer bir işçi gurubu olan Demiryolu çalışanlarının çalışma şartları da pek iyi sayılmazdı. Büyük demiryolu şirketleri tarafından sömürülmekte, dinlenme süreleri ve yemekleri onların sağlığını olumsuz etkilemekteydi. 1908 yılındaki grevlerden Adana da etkilenmişti. Sanayi işçileri fabrikaları basmıştı. Birinci Dünya Savaşı öncesinde 5.000 civarında işçi pamuğa dayalı sanayi kollarında faaliyet göstermekteydi. Birinci Dünya Savaşı işçi ücretlerini oldukça yükseltmişti. Bu çalışmada 19. yüzyıldan Mondros Mütarekesi'ne uzanan süreçte Adana'da işçilerin çalışma şartları ve yaşam koşulları üzerinde durulacaktır.

No SUNUŞ 5 TÜRKİYE'DE MADEN MÜHENDİSLİĞİ EĞİTİMİ TARİHÇESİ 7 ORTAÇAĞ AVRUPASI'NDA YERBİLİMLERİ 7 DÜNYA'DA MADEN MÜHENDİSLİĞİ EĞİTİMİ 7 ANADOLU'DA MADENCİLİK KONULARINA DEĞİNEN İLK YAYINLAR 9 TÜRKİYE'DE MADENCİLİK ve YERBİLİMLERİ ÖĞRETİMİNİN TARİHÇESİ 10 ÜLKEMİZDE İLK MADEN MÜHENDİSLERİ 19 İLK MADEN MÜHENDİSİ SADRAZAM İBRAHİM ETHEM PAŞA 19 TÜRKİYE'DE YÜKSEKÖĞRENİMİN TARİHÇESİ 22 TÜRKİYE'DE ÖĞRENİM GÖREN İLK MADEN MÜHENDİSLERİ 24 YÜKSEK MAADİN MÜHENDİSİ MEKTEBİ ALİSİ 1928 -1931 MEZUNLARI 28 ZONGULDAK MADEN TEKNİSYEN VE BAŞÇAVUŞ OKULU 28 MTA TARAFINDAN YURT DIŞINDA EĞİTİM VERİLEN MADEN MÜHENDİSLERİ 31 İTÜ MADEN FAKÜLTESİ 32