Academia.eduAcademia.edu

Postprodüksiyon

2019, Postprodüksiyon

https://doi.org/10.0419/postproduksiyon.

Abstract

Postprodüksiyon türkçeye üretim-sonrası diye de çevrilebilir. Gitgide artan sanat eserleri daha önce var olan işler üzerinden yaratılıyor. Bir çok sanatçı eskiden yapılan işleri değişik şekillerde yorumluyor veya yeniden üretiyor, ve sergiliyor. Günümüzde sanatçıların sıkça kullandığı araçların daha önce var olan işler olması çarpıcıdır. Bourriaud, yaratım, yani hiç bir şeyden bir şey yapmayı ve kültürel nesneleri seçip bunları yeni kavramlar içine sokmayı, ayrılmaz ikili olan dj ve programcıya benzetiyor.Tarihselleştirilmiş formlara yerleşmeye bir örnek olarak Cattelan'ın yaptığı Zorro'nun Z'sini, Lucio Fontana yırtık tuval stiliyle yeniden üretmiştir. İmgelerden yararlanılan bir örnek olarak Tarkovsky'nin filmi Solaris'in diyalogları yerine kendi diyaloglarını koyarak sergileyen Bulloch Andrei'yi veriyor Bourriaud. Daniel Pflumm şirketlerin logolarını çalıyor ve onlardan kendi estetik formlarını yaratıyor. Moda alanına bakarsak, Sylvie Fleury de çalışmalarında kullandığı renkleri Chanel'in yeni renklerinden seçtiğini söylemiştir. Tüm bu sanatsal üretimlerin hepsinin daha önce üretilmiş formları kullandıklarını görüyoruz. Artık ''Nasıl yeni şeyler ortaya çıkarabiliriz ?'' sorusundan ziyade ''Elimizdekilerle ne yapabiliriz?'' sorusunu sorduğumuz bir zamandayız. Sanatçılar, bugün form yaratmaktan çok halihazırda olan formlardan ve nesnelerden yararlanıyorlar. Toprak veya boş tuval gibi işlenmemiş materyalleri kullanmak yerine çoktan yapılmış olan nesneleri, satışa çıkmış ürünleri, manipüle edilecek, kullanılacak araçlar ve stoklar olarak görüyorlar. Müzisyen sample kullanırken o işin bir daha ele alınabilecek bir şey olduğunu bilerek yapar. Bourriaud, postprodüksiyon adı altında olan tüm sanatsal üretimleri bir araya getiren şeyin, üretimle tüketim arasındaki sınırın yok edilmesi olduğunu söylüyor. Sanat işi, kendinden önceki işleri geliştiren,yeniden yorumlayan, her biri diğerinin tekrarı olan bir şeydir. Artık sanat işi varılan bir noktadan ziyade sadece katkı zincirinin bir anıdır. Nesnelerin Kullanımı: Marks ''Bir giysi sadece giyildiğinde gerçek giysi olur, içinde yaşanılmayan ev gerçek bir ev değildir'' demiştir. Tıpkı burda Marks'ın bahsettiği gibi bir ürün ancak tüketim ile gerçek bir ürün olur. Tüketim yeni gereksinimlerin ve üretimlerin yolunu açar. Bir nesneyi kullanmak onu yorumlamaktır aynı zamanda. Kullanım, postprodüksiyonu ortaya çıkaran küçük bir düzeyde korsan bir yayımcılıktır. Postprodüksiyon sanatçıları, kültürel yeniden üretimin işçileridir. Yeniden üretim, bir nesneyi yoktan var etmek değil, var olanlar arasından seçip yeniden kullanmak yada üstlerinde değişiklikler yapmaktır. Duchamp'a göre bir nesneye yeni bi fikir getirmek zaten bir üretimdir. Buradada Duchamp'ın pisuar ile başlattığı ready made yani hazır nesne kavramı önümüze çıkıyor. Hazır nesneye birkaç örnek vermek gerekirse, Cesar, preslenmiş, kullanılmaz haldeki otomobillerini sergilemişti. Jeff Koons ise reklamları, ikonları ve kapların içinde yüzen basket toplarını sergilemişti. Nesnelerin kullanımında, çeşitli kaynaklardan ürünlerin bir arada olduğu bir yer olan bit pazarlarının da rolü çok büyüktü. Bit pazarlarında geçmişteki üretimler yeniden üretime girer ve kendine bir yer bulur. Daha öncesinden kullanım amacına uygun bir şekilde üretilen nesne, şimdi bit pazarlarında kendine yeni kullanım alanları bulur. Kusolwong'un 'Everything NT$20' işinde çok renkli ürünlerin masalarda izleyiciye sunulması ve o ürünlerin yavaş yavaş satılıp yerlerine madeni ve kağıt paralar bırakılması değiş-tokuşun en net imgesini verdi bize. Sanat işi özet olarak, insanlar arasında ilişkiler üretebilir, biçimsel düzenlemeler içerebilir, sosyal bir süreçten ortaya çıkabilir. İnsanlar arası üretim-tüketim ve değiş-tokuşu net bir şekilde gösterir. Ece Açık Kaynak: Postprodüksiyon-Nicolas Bourriaud