Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
2011
…
218 pages
1 file
Çukurova Araştırmaları Dergisi, 2022
After the widespread use of coffee in Europe in the 17th century, coffee houses became an important part of daily life. The names of the coffehouses, where once coffee was the only drink but later on alcholic beverages began to be served, changed into cafés. In many European cities, especially in London and Paris, cafés were the places where people came together. Particularly, in the second half of the 19th century, with the reconstruction of the city, Parisian cafés served as one of the essential places of modern life. Some of these cafés gave oppurtunity a number of artists, those living in poor neighbourhood of the city where working classess resided, to meet modern aspect of Paris. In the mid-1860s, many people, including artists, poets, writers, critics, photographers began to meet up in the Café Guerbois led by Edouard Manet. These meetings enabled those artists to meet other artists and then the intellectual discussions on art issues created an alternative to the dominant art institutions of that period. The seeds of Impressionism, which was established later, had been planted in these meetings. Eventually, this society moved away from Café Guerbois and began to reunite in Café de la Nouvelle-Athénes. In this research, French cafés in the second half of the 19th century, was examined in terms of creating opportunies for artists such as socializing, exchanging ideas, discussing and planning activities and their way of handling the café environment as an artistic subject in their works. As a result, it is seen that cafés made significant contributions to the artists to dialogue with each other and to paint modern life, especially in Paris.
ÖZET Meyvesi boya maddesi olarak kullanılan cehri bitkisi, 19. yüzyılda Anadolu’da yaygın olarak yetiştirilmekteydi. Bitkinin yetişmesi açısından doğal şartların çok uygun olduğu Kayseri yöresi ise o dönemde Anadolu’da cehrinin en iyi kalitede ve en çok üretildiği yöre idi. Üretilen cehrinin bir bölümünün satışı ülke içinde yapılırken büyük kısmı, başta İngiltere olmak üzere tekstil endüstrisinin gelişmiş olduğu çeşitli Avrupa ülkelerine uzun yıllar ihraç edilmiştir. 19. yüzyılda üretilip ticareti yapılan cehri, Kayseri halkı için büyük bir gelir kaynağı idi ve bu yönüyle de yöre ekonomisi açısından önemliydi. Anahtar Sözcükler: Cehri, Kayseri, 19. yüzyıl, Üretim ve ticaret
Marmara Üniversitesi İktisat Tarihi Yüksek Lisans Tezi, 2020
Osmanlı İstanbulu’nda ikinci el eşya ticareti ve onun mekânı olan bitpazarları üzerine yapılmış araştırma sayısı sınırlıdır. Oysa ki Osmanlı toplumunda ikinci el eşya ticareti son derece yoğundu. İkinci el eşya arzını kaçak ya da buluntu mallar ile büyük oranda insanların vefatından sonra arkada bıraktıkları malların yeniden mübadeleye girmesi oluşturmaktaydı. Bu tezdeki ana amaç, ikinci el eşya ticareti organizasyonu için teşkilatlanmış olan bitpazarının kurumsal ve mekânsal yapısını, işleyiş şeklini ve müşteri-esnaf tipolojilerini açığa çıkartarak bitpazarının tarihsel seyrini ele almaktır. Günümüzde artık var olmayan İstanbul Bitpazarı’nın Osmanlı dönemindeki konumu mekânsal anlamda ele alınarak analiz edilmiştir. Bununla birlikte giyim başta olmak üzere her tür ikinci el eşya pazara gelebilmekteydi. Bu emtia çeşitliliği sadece bitpazarı esnafının değil diğer birçok esnaf grubunun da ilgisini çekmiştir. Dolayısıyla bitpazarı esnafının organizasyon yapısı ve diğer esnaf gruplarıyla ilişkileri de ortaya çıkarılmıştır. Son olarak Osmanlı’da ikinci el eşya tüketim kültürünün değişimi 19. yüzyılda dönüşen sosyal ve iktisadi dinamikler üzerinden irdelenmiştir.
Journal of Islamic Jerusalem Studies, 2019
Filistin 19. yüzyıldan itibaren sosyo-ekonomik ve demografik dönüşümler yaşamaya başlamıştır. Filistin’e Yahudi göçlerinin başladığı I. Aliya burada yeni bir Yahudi topluluğunun yaratılması için atılmış ilk adımdır. 1882 yılındaki ilk karşılaşmalarından sonra aynı topraklarda yaşamaya başlayan Araplar ve Yahudilerin ilişkileri 1904 yılında başlayan II. Aliya’dan itibaren yeni bir aşamaya girmiştir. Giderek mülksüzleşen ve kendi toprağında yabancı duruma düşen Arapların, Filistin’de toprak sahibi olarak zenginleşen ve kalıcı bir unsur haline gelen Yahudiler karşısında dezavantajlı konuma düşmesi ve bunun neticesinde mahrumiyet hissiyatına düşerek, Yahudilerin varlığından, kendi varoluşlarının devamına yönelik bir korku duymaya başlaması Filistin’de çözümlenemeyen bir belirsizlik durumu meydana getirecektir. Bu aynı zamanda orada yaşayan Arapların gelmekte olan Yahudilerin niyetlerini sorgulayarak, yaşamlarındaki bu hızlı dönüşümde onların payının ne olduğuna dair soruların sorulduğu bir sürecin başlangıcına da tekabül eder. Cevap ise henüz muğlaktır. Yahudiler hummalı bir şekilde toprak alımı, moşava inşası ve toprağı işlemekle meşgulken yerli halkın gözünde nasıl karşılanmaktaydılar? İlk karşılaşmalar nasıl bir intiba uyandırmıştır? Bu arka plan ışığında çalışmada 19. Yüzyılın son çeyreğinden itibaren Osmanlı Filistin’ine başlayan Yahudi göçleriyle beraber Filistin’de toplumsal yapının nasıl dönüştüğü analiz edilmekte, bu dönüşümdeki aktörlerin ve politikaların neler olduğu ortaya koyulmakta ve yerli halk Araplar ile göçmen topluluk Yahudilerin tarihsel süreçte birbirleriyle geliştirdikleri ilişkilerin izleri sürülmektedir. Böylelikle bugün halen çözülmemiş olan Filistin-İsrail sorununun köklerine yönelik tarihsel sosyolojik bir yaklaşım geliştirilmesi amaçlanmaktadır
SOSYAL BİLİMLER ARAŞTIRMA DERGİSİ, 2020
Öz Vital Cuinet, 1833-1896 yılları arasında yaşamış Fransız coğrafyacı ve seyyahtır. 1880-1892 yılları arasında Osmanlı Duyun-u Umumiye Meclisi İdaresi'nde Genel Sekreter olarak görev yapmıştır. Görevde bulunduğu süre boyunca Osmanlı kentlerinin neredeyse tü-münü gezmiş ve sosyal, kültürel, ekonomik anlamda kaydettiği verileri La Turquie d'Asie (Asya Türkiyesi) adlı çalışmasında bir araya getirmiştir. Beş ciltlik bir eser olarak basılan bu eserin 5. Cildinde Kastamonu vilayeti ve ona bağlı sancaklara dair bilgiler yer almaktadır. Cuinet'in tuttuğu kayıtlarda öncelikle sancakların coğrafi konumu ve nüfus yapısı hakkın-da bilgi verilmiştir. Nüfus ile ilgili bilgi verilirken etnik kökene göre bir sınıflandırma yapıl-mış ve veriler tablolar şeklinde sunulmuştur. Bu bilgileri takiben tarım ürünleri, madenler, taşımacılık, endüstri ürünleri ve ticaret ile ilgili veriler yer almıştır. İthalat ve ihracat ile ilgili veriler aktarılırken malın cinsi ve miktarı hakkında istatistiki veriler aktarılmıştır. Osmanlı Devleti'nde yaklaşık 12 yıl boyunca resmi olarak görev yapmış olan Cuinet'in döneme ve bölgeye dair tuttuğu notlar dönem tarihi için güvenirliği yüksek verilerdir. Bölge tarihi için önemli bilgileri barındıran bu kayıtların tarihçilerin hizmetine sunulması önem arz etmek-tedir. Bu sebeple çalışmada 19. yüzyılın sonlarında Kastamonu vilayeti'ne bağlı sancaklar ve kazaları da içine alan coğrafyaya dair ulaşım ve ticaret verileri aktarılacaktır. Abstract Vital Cuinet is a French geographer and traveler who lived between 1833-1896. Between 1880-1892, he served as the General Secretary in the Ottoman Duyun-u Umumiye Assembly Administration. He has visited almost all of the city during the Ottoman period and where social, cultural, economic data in the record La Turquie d'Asie (Asian Turkey) has brought together a work entitled. In the 5th volume of this work, which is published as a five-volume work, there is information about Kastamonu province and its sanjaks. In the records kept by Cuinet, firstly information was given about the geographical location and population. While giving information about the population, a classification is made according to ethnicity and the data are presented in the form of tables. Following this information, data on agricultural products, mines, transportation, industrial products and trade were included. While import and export data were transferred, statistical data about the type and quantity of the goods were transferred. Cuinet, who has served officially in the Ottoman State for about 12 years, notes about the period and the region are high reliable data for the period. It is important to present these records, which contain important information for the history of the region, to the service of historians. For this reason, in the study, transportation and trade data related to the sanjaks connected to YIL YEAR 18, SAYI ISSUE 35 BAHAR SPRING 2020 1 ss. 67-85 Makale geliş tarihi/
Telif hakları Erciyes Üniversitesi'ne aittir, tamamı veya bir kısmı izinsiz basılamaz kaynak gösterilmeden iktibas edilemez.
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.
Asosjournal, 2021
SOCIAL SCIENCES STUDIES Journal, 2022
Uluslararası Hünkar Hacı Bektaş Veli ve Birlikte Yaşama Kültürü Bilgi Şöleni . Bildiriler ·tabı , 2022
19. YÜZYILDA RUSYA VE OSMANLI DEVLETİ'NDE ÇEVİRİ FAALİYETLERİ ÜZERİNE, 2018
Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi, 2021
Gelecek Vizyonlar Dergisi, 2024
19 MAYIS ATATÜRK’Ü ANMA GENÇLİK VE SPOR BAYRAMI’NIN ATATÜRK DÖNEMİ TÖRENLERİ: ADANA ÖRNEĞİ , 2022
NEAR EAST HISTORICAL REVIEW, 2023
Al-Farabi International Journal on Social Sciences, 2019
Yüksek Lisans Tezi
History Studies, 2022
Social Sciences Studies Journal (SSSJournal) , 2019
Turkish Studies - Historical Analysis, 2020
ISPEC ULUSLARARASI SOSYAL ve BEŞERİBİLİMLER KONGRESİ, 2019
Eskişehir Yerel Tarih Araştırmaları III, 2024
Doğuş Üniversites Dergisi, 2022
ULUSLARARASI KÜÇÜK MENDERES ARAŞTIRMALARI ve TİRE TARİHİ SEMPOZYUMU, 2018