AMASYA MÎR HAMZA NİGÂRÎ CAMİİ VE TÜRBESİ

yeni bir minare eklenmiştir. Kuzeydeki kapalı bir mekân durumundaki son cemaat yeri yapıya sonradan eklenmiştir. Kuzey-güney doğrultusunda dikdörtgen planlı bir alana oturan yapı, cephelerden dışa taşkın, saçaklı kırma çatıyla örtülüdür. Yapı harimi örten ahşap bindirme tavanıyla önem taşımaktadır. Harim tam ortada kareye yakın dikdörtgen tabana oturan, kirişlemesi alttan kaplamalı, iç içe üç katlı ahşap bindirme tavan ile örtülüdür. Tavanda geometrik ve bitkisel bezemeler kullanılmıştır. Gezici atölyede hazırlanan kök boyalarla renklendirilen tavan önem taşımaktadır. Çalışmamızda yapı, ahşap bindirme tavan kurgusu ve bezemeleriyle ele alınmıştır. Cumhuriyet döneminde geleneksel yapı ögeleri kullanılarak inşa edilen cami hem bu yönüyle, hem de ustasının Zileli olması sebebiyle geçmişinden getirdiği bilgi ve deneyimlerinin 20.yüzyıla aktarılması ve bu geleneği yaşatan son ustalardan biri olması açısından önemlidir. Yapıdaki geleneksel uygulamalar da dikkate alınarak değerlendirmelerde bulunulmuştur.

Öz: Geçmişten bugüne değişen dünya koşulları, karşılaşılan sorunlar bunların çözüm arayışları insanlığı geçmiş deneyimlerden faydalanmaya zaruri kılmıştır. Bu ihtiyaç tarih biliminin doğmasını sağlamıştır. Tarih eğitimi bireyin kültürel mirası tanımasına, geçmişe tanık olmasına bu yolla aidiyet ve kimlik duygusunun güçlenmesine yardımcı olur. Bu kimliğin kazanımında eğitimin ilk basamağı olan ailede bireyin yetişmesinde önemli katkısı olan annenin etkisi önemlidir. Bu çalışmanın amacı, tarih boyunca toplumda annelik başta olmak üzere çok önemli sorumluluklar üstlenmiş olan Türk kadınının tarih algısını günümüz boyutuyla incelemektir. Çalışan ve ev hanımı konumundaki Türk kadını, toplumun her kademesinde işlevsel biçimde varlığını hissettirirken, aynı zamanda bir anne olarak önemli bir sorumluluğu da yüklenmiştir, buna bağlı olarak kadınların toplumsal değer ve birikimin gelecek nesillere aktarılmasındaki katkısı büyüktür. Nitel araştırma yöntemi kullanılarak yapılan bu çalışma ile Türk kadınının tarihin gerekliliği husussundaki bilinci ve tarihe gösterdikleri hassasiyet ortaya konulmuştur. Çalışma grubunu, amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesi yoluyla Amasya'da yaşayan ev hanımı, çalışan ve 60 yaş üstü kadınlardan 13 kişi oluşturmaktadır. Çalışma grubunu oluşturan katılımcılar gönüllülük esasına dayalı olarak belirlenmiştir. Katılımcılarla yapılan görüşmeler sonucunda toplanan veriler NVivo nitel veri analizi programı yardımıyla analiz edilmiştir. Çalışmanın sonucunda kadınların özellikle anne olarak kendi çocuklarına tarih sevgisini aşılamaya çalıştıkları, tarih bilmenin önemini aile yaşantılarında da ortaya koydukları anlaşılmıştır. Abstract: The changing conditions of the world from the past to the present, the problems encountered, and the search for solutions, have made mankind to benefit from past experiences. This need has led to the birth of the science of history. History education helps students to know their cultural heritage and their past and in this way they develop identity.

ÖZET Osmanlı Devleti'nde ilk modern kışla örneği XVIII. yüzyılın sonunda görülmeye başlamıştır. Batılılaşmanın mimariye askeri alanda yansıması aslında şaşırtıcı değildir. Yenileşme ve batılılaşma askeriyeyle birlikte Osmanlı Devleti'ne girmiştir. III. Selim döneminde Nizam-ı Cedid ordusu için yaptırılan ve adeta bir şehir görünümünde olan Selimiye Kışlası, Osmanlı kışla mimarisinde modernleşmenin hızlandığını gösterir. Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılmasından sonra ise XVIII. yüzyılın sonuna doğru kanıksanmaya başlanan modern kışla tipi tamamen benimsenecektir. Yukarıda anlatılan modern kışla tipi " U " şeklinde askerin dışarıyla irtibatının en az olduğu yani tüm ihtiyaçlarının içeriden karşılandığı bir nevi külliyedir. Bu külliye dini, insani ve askeri tüm ihtiyaçlara cevap verecek nitelikte yaptırılmaya özen gösterilmiştir. Biz bu makalede modern kışla tipinin örneklerinden biri olan Yıldız Sarayı içerisindeki Orhaniye Kışla-i Hümayununun Cami-i şerifi ve yaptırıldıktan sonra Beyoğlu Büyük Hendek'te II. Abdülhamid'in döşemeci ve mefruşatçısı Leon Rosenthal ve S. M. L'Havin alınan mefruşatı inceleyeceğiz. Ancak Orhaniye Kışla-i Hümayunu'nu sağlıklı bir şekilde incelememiz için kışlanın askeriyedeki dönüşümü, ne anlama geldiğini Orhaniye Kışlasının konumunu, yapısını ve tarihçesini vereceğiz. İlk bölümde kışla tarihçesi ve kışlalar hakkında bilgi verilecektir. İkinci bölümde ise Orhaniye Kışla-i Hümayunu ve camisi hakkında literatürde taranmış olan bilgiler derlenip tafsilatlı halde sunulacaktır. Son bölümde ise mefruşat listesi incelenecektir.