3_Οι απόψεις για τη λήψη πολιτικών αποφάσεων.pdf
Antonis Papaoikonomou
Sign up for access to the world's latest research
Abstract
Περίληψη Η εργασία αυτή εξετάζει τις απόψεις των Ελλήνων εκπαιδευτικών για τον επιθυμητό τρόπο λήψης των πολιτικών αποφάσεων. Εξαιτίας της κρίσης χρέους της Ελλάδας και της προσφυγής της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στον Ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης διεξήχθησαν δύο διαδοχικές έρευνες με σκοπό τη διερεύνηση των στάσεων των εκπαιδευτικών (η πρώτη σε δείγμα 1036 πριν τη γνωστοποίηση του προβλήματος το 2009 και η δεύτερη σε δείγμα 482 εκπαιδευτικών το 2011). Τα αποτελέσματα δείχνουν την ισχυροποίηση της επιθυμίας των εκπαιδευτικών οι αποφάσεις να λαμβάνονται από τις εθνικές κυβερνήσεις σε σύγκριση με την ΕΕ γεγονός που καταδεικνύει σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές επιδράσεις στις μέρες μας. ABSTRACT This study examines the Greek teachers' points of view in relation with the desirable way of taking political decisions. Because of the Greek debt crisis and Greece's entrance to IMF and EFSM mechanisms, two successive researches were conducted using the same questionnaire (the first in 1036 and the second in 482 teachers from all over Greece in 2009 and 2011 respectively). The statistical analysis showed that there is a strengthening of the Greek teachers' desire the political decisions to be taken by the national goverments, a finding that is attributed to economic difficulties. Λέξεις κλειδιά: Εθνική ταυτότητα, εκπαιδευτικός, Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, κρίση χρέους. Εισαγωγή Η διαδικασία της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης, η οποία σύντομα θα έχει πίσω της μία ιστορία 50 ετών, οδήγησε στην οικοδόμηση υπερκρατικών οικονομικών και πολιτικών θεσμών, οι οποίοι αποτελούν όργανα του ομοσπονδιακού ή υπερεθνικού ευρωπαϊκού κράτους, που διαμορφώνεται σταδιακά (Nugent, 2003). Οι νέοι αυτοί θεσμοί όμως δεν έχουν ακόμη την πλήρη αποδοχή των πολιτών. Η απόρριψη του Ευρωπαϊκού Συντάγματος στα δημοψηφίσματα που έγιναν πρόσφατα στη Γαλλία και στην Ολλανδία έδειξε ότι ο βαθμός ταύτισης των πολιτών με τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ακόμη χαμηλός (Fuss, 2003). Δεν υπάρχουν δηλαδή σήμερα ισχυρές ενδείξεις, οι οποίες να τεκμηριώνουν ότι έχει διαμορφωθεί ήδη μια νέα «ευρωπαϊκή» ταυτότητα των πολιτών των χωρών – μελών παράλληλη ή υπερκείμενη της εθνικής τους ταυτότητας. Δεδομένου ότι οι επιδράσεις των
