AVUSTURYA VE TÜRKİYE-AB İLİŞKİLERİ

İkinci Dünya Savaşı’nın ardından yıkılmış bir görünüme sahip olan Avrupa’da; yeniden canlanmak, devletler arasındaki sorunları karşılıklı bağımlılık ve çıkarlar doğrultusunda ortadan kaldırmak isteyen Avrupalı devlet adamlarının girişimleri ile Avrupa Birliği’nin temelleri atılmaya başlanmıştır. Bu bağlamda ilk etapta Fransa ve Almanya arasındaki kömür ve çelik sahalarının ortak işletimi için Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu kurulmuş, bunu izleyen süreçte ise Avrupa Ekonomik Topluluğu ve Avrupa Atom Enerjisi Topluluğu kurularak ekonomik bir birliktelik oluşturulmaya çalışılmıştır. Kuruluş amacı ekonomik bir birliktelik sağlamak olan Avrupa Birliği, geçen zaman içerisinde genişleme ve derinleşme sürecini yaşamış, bununla birlikte sadece ekonomik bir birlikteliğin yeterli olmayacağı düşüncesi ile siyasi birliktelik yolunda da çalışmalar yapmaya başlamıştır. Bu çalışmada Avrupa Birliği’nin uluslararası sistemde kendisini ekonomik bir aktör olarak kabul ettirdiği argümanlar incelenmeye çalışılırken, siyasi ve askeri açıdan neden bir aktör olarak görülmemesinin sebepleri irdelenecektir. Bu bağlamda ilk olarak aktör nedir?, tanımına yer verilecek ve aktör tanımında yer alan hususiyetlere dayalı olarak ekonomik bir dev gücüne sahip Avrupa Birliği’nin neden askeri ve siyasi aktör olamadığının gerekçeleri üzerinde durulmaya çalışılacaktır.

Altınbaş Üniversitesi YAYINLARI -Nobel Yayıncılık, 2022

Bu çalışma, İKTİSADİ KALKINMA VAKFI’ndan Uzman Ahmet CERAN tarafından yayına hazırlanmıştır. Bu çalışma, 2 Haziran 2016 tarihinde İKTİSADİ KALKINMA VAKFI ve İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ AB ENSTİTÜSÜ işbirliğiyle düzenlenen Mülteci Krizi Ekseninde Türkiye-AB İşbirliği: Fırsatlar&Zorluklar başlıklı panel oturumunun içeriği derlenerek hazırlanmıştır. Bu yayında yer alan yorum ve görüşler İKTİSADİ KALKINMA VAKFI’nın resmi görüşünü yansıtmamaktadır. İKTİSADİ KALKINMA VAKFI; panelistler Prof. Dr. Ayhan KAYA, Doç. Dr. Çiğdem NAS, Doç. Dr. M. Murat ERDOĞAN ve Sayın Damla TAŞKIN’a teşekkür eder.

In today’s world, one of the most pressing issues is undoubtedly the refugee crisis. Inequalities between countries, illnesses, wars and conflicts and other factors have led to significant flows of population from poorer countries in the South to the more prosperous North with better living conditions. One important example of this has been the conflicts and turmoil which has marred the Mediterranean region and led to such flows in the last years. As a result of the Arab spring and more specifically of the ongoing Syrian civil war, these flows instead of tarnishing have been further enhanced. Turkey, at the crossroads between the EU and Syria has been for many refugees their first port of entry and as such has been known as the country which hosts the largest number of refugees in the world. Turkey thus plays a vital role in regulating migration and refugee flows and cooperates actively with the EU in that respect. In that contest, the parties came to an agreement on 18 March 2016 which highlighted the critical importance of increasing cooperation and joint actions in order to effectively manage and regulate the flow of migrants as well as help the integration of populations already present in Turkey. As IKV, we have been following closely Turkey-EU cooperation with respect to the refugee crisis as well as the Visa Liberalisation Dialogue. Furthermore, we have been organising meetings and colloquia with the expressed objective of increasing the understanding of notions regarding the refugee crisis and beyond. As such, IKV Junior Researcher Deniz Servantie prepared a publication entitled “Turkey-EU Refugee Dictionary” (No: 290) where he analysed the main concepts of the refugee jargon, the latest developments in the refugee crisis and its Turkey and Turkey-EU relations dimensions along with a more broad perspective.

DEAŞ’ın 2014’te küresel bir tehdide dönüşmesi ve Avrupa ülkelerinde gerçekleştirdiği terör saldırıları AB’nin Suriye politikasını güvenlik merkezli bir politikaya dönüştürmüştür. Buna bir de Suriye’den Avrupa’ya yaşanan göç eklendiğinde AB’nin temel hedefi vatandaşlarının ve sınırlarının güvenliğini sağlamak olmuştur. Benzer bir durum da Türkiye’nin Suriye politikasında yaşanmıştır. Türkiye, bölgede artan çatışmalar karşısında güvenliği öncelemiştir. Ancak AB ile Türkiye’nin güvenlik öncelikleri de farklılaşmıştır. Temel hedefi sorunu sınırlarının ötesinde tutmak olan AB, bu durumun Türkiye’ye olası etkilerini göz ardı etmiştir.

2020

21. yüzyılın çok yönlü olarak jeopolitik açıdan doğrudan ve dolaylı olarak birçok devletin dış politikasını etkisi altına alan ve gelecek yıllar boyunca da bu ülkelerin karşılıklı ilişkilerini şekillendirecek olan Doğu Akdeniz’deki hidrokarbon kaynakları özellikle şu anki durum göze alındığında hak talebinde bulunan devletlerin sergiledikleri tutumda bir değişikliğe gidilmesi beklenilmemekte. Buna karşın siyasi iradelerden herhangi birinin geri adım atmaması diğer kuşkuyla karşılanmaktadır. İsrail, Suriye, Mısır ve ABD’ye nazaran Türkiye ve Yunanistan arasında gerçekleştirilen diyaloglar bugünün Doğu Akdeniz’inin kaderini tayin edecektir. Ancak Yunanistan’ın ortaya atmış olduğu argümanlar ve buna karşı Türkiye’nin gerçekleştirdiği misillemeler daha uzun yıllar bu iki devletin ortak bir paydada buluşamayacağını gözler önüne sermektedir.

This study examines the relationship deeply between Azerbaijan and EU, in addition provides general information about each of them, respectively. EU pursues strict policies such as democracy, human rights, rule of law and fundamental rights and freedoms since its foundation. EU makes no concession about European values which is called “Europeanization” and determines acceptance criteria for the union. EU seeks to spread the democratic policies not only for member, candidate and potential candidate countries but also countries which even do not have nomination for membership. The Republic of Azerbaijan, gained its independence in 1991, has shown its interest to maintain bilateral relations with Europe. The bilateral relations between EU and Azerbaijan since 1991 is investigated in the thesis as well as the tools which are used for facilitating integration. Accordingly, the study examines Azerbaijan in two stages: before and after European Neighbourhood Policy, in order to determine how and to what extend Azerbaijan has integrated to EU values. Key Words: European Union, Azerbaijan, European Neighbourhood Policy, Europeanization, Political Integration, Administrative Integration.

aeri.org.tr