Kobietobójstwo (Femicide)

Contemporary Economics, 2013

Według najbardziej ogólnej i najpowszechniej podzielanej przez badaczy i polityków definicji wykluczenie społeczne oznacza, że dana jednostka lub jakaś grupa społeczna będąc członkami wspólnoty (najczęściej chodzi o wspólnotę obywateli państwa) nie mogą uczestniczyć w pełni w ważnych dziedzinach życia tejże wspólnoty. Często przy tym dodaje się, że ograniczenie to nie wynika z przekonań tych, którzy są wykluczeni, ale z deficytów całkowicie lub w dużej mierze niezależnych od wykluczonych. Wykluczenie dotyczyć może pracy, konsumpcji, uczestnictwa w kulturze, życiu społeczności lokalnych i w polityce. Ojczyzną nowoczesnego pojęcia wykluczenia społecznego jest Francja (Helene Riffault i Jacques-Rene Rabierpierwszy program badawczy The perception of poverty in Europe w 1976; Riffault, Rabier, 1977), ale największą karierę zrobiło ono w Wielkiej Brytanii (CASE-Centre for Analysis of Social Exclusion w London School of Economics, założone w 1997 r.); niektórzy wskazują na jego podobieństwo z marksowskim pojęciem alienacji. Jako odpowiedniki "europejskiego" wykluczenia społecznego wskazuje się także underclass (USA) i marginalizację (Ameryka Południowa). Niekiedy wykluczenie społeczne utożsamia się z ubóstwem, lub traktuje ubóstwo jako główny powód wykluczenia. Obecnie jednak dominujące podejście jest bardziej wielowymiarowe i wielokierunkowe. Na przykład samo ubóstwo może być nie tyle przyczyną co skutkiem wykluczenia z powodu dyskryminacji na rynku pracy, niepełnosprawności, wykształcenia czy miejsca zamieszkania (por.

Oblicza Komunikacji, 2009

Feminizm a symboliczna ideologia Feminizm współczesny jest nurtem ze wszech miar zróżnicowanym; mówi się nawet, że feminimów jest wiele, że posiadają różne założenia i różne wnioski. Feminizm powstawał równolegle w wielu miejscach i nigdy nie był scentralizowany. Niejednokrotnie różnice pomiędzy poszczególnymi odmianami tego ruchu były tak silne, że dochodziło do napięć i konfl iktów. Mimo iż trudno jest uznać go za ideologię monolityczną, a tego, co łączy feminizm jako pluralistyczny ruch społeczny na próżno będziemy poszukiwać w płaszczyźnie organizacyjnej, materialnej ruchu, w jego historycznej ciągłości lub we wspólnocie działania (Ślęczka 1999: 474), to jednak w obrębie tego nurtu da się wyróżnić pewne wspólne cele, które łączą różne szkoły feministyczne. Kazimierz Ślęczka uważa, że tym, co łączy feministki ponad podziałami, jest w istocie opis sytuacji społecznej kobiet i jej negatywna ocena 1. Istnieje między nimi zgoda co do tego, że kobietom żyje się gorzej niż mężczyznom i że taki stan rzeczy powinien ulec zmianie. Kładą ponadto nacisk na konieczność podjęcia przez kobiety działań, które umożliwiłyby im wyjście z opresyjnego względem mężczyzn położenia (Gustafsson 2003: 46) 2. Z kolei Rosemarie Putnam Tong wprowadza w kontekście wspólnoty feministycznych poglądów pojęcie gender justice, które zakłada, że wszystkie feministki dążą do zapewnienia kobietom i mężczyznom równych reguł społecznej gry oraz równych pozycji wyjściowych w podejmowanych działaniach (Putnam Tong 2002: 8). Także Alison Jaggar dowodzi, że tym, co łączy różne szkoły feministyczne jest wspólny cel, którym jest walka z podporządkowaniem kobiet (Kymlicka 1998: 261). Innymi słowy, płaszczyznę fundującą feminizm stanowią: podstawowe diagnozy dotyczące sytuacji kobiet (ale już nie diagnozy dotyczące przyczyn tej sytuacji), pewna liczba wspólnie używanych terminów (które byłyby, zależnie od orientacji femi-1 Ślęczka podkreśla wszakże, ze w samym opisie sytuacji społecznej kobiet akcenty są rozłożone rozmaicie i nie ma między feministkami zgody co do zachodzenia i defi niowania niektórych faktów. 2 Siv Gustafsson, posługując się defi nicją feministki/feministy Kipera (feminista/feministka to "ktoś, kto dostrzega gorszą pozycję kobiet i jest gotów osobiście zawodowo działać, by doprowadzić do zmiany tej sytuacji") formułuje pogląd, że feministkami jest wiele kobiet, a feministami-niewielu mężczyzn.

Orbis Linguarum, 2018

Przywodząc na myśl dorobek artystyczny trzech największych przedstawicieli wiedeńskiej moderny, tj. Gustava Klimta, Egona Schielego i Oskara Kokoschki, nie sposób pominąć miejsca, jakie w ich twórczości zajmują kobiety. Celem niniejszego tekstu będzie więc analiza relacji, jakie łączyły Gustava Klimta, Egona Schielego i Oskara Kokoschkę z istotnymi dla nich kobietami oraz ustalenie, jakie kwestie i tematy dominowały w ich wzajemnej korespondencji. W przypadku Gustava Klimta będzie to jego wieloletnia towarzyszka, partnerka i przyjaciółka-Emilie Flӧge, w przypadku Egona Schielego-żona Edith, w przypadku Oskara Kokoschki natomiast-jego kochanka Alma Mahler. Korespondencja Egona Schielego poszerzona zostanie dodatkowo o listy, w których wspomina on nazwisko swojej kochanki-Wally Neuzil, dzięki czemu możliwe będzie podjęcie próby porównania stosunku artysty do obu kobiet.

The Polish Journal of Aesthetics, 2013

Problem kobiecej tożsamości jest zagadnieniem żywym we współczesnym dyskursie feministycznym. Szczególne miejsce zajmuje on zwłaszcza we francuskiej myśli feministycznej, reprezentowanej między innymi przez liberalną feministkę Élisabeth Badinter. Najnowsza książka filozofki, zatytułowana Konflikt: kobieta i matka, stanowi szczegółowe opracowanie obowiązujących obecnie poglądów na naturę kobiety jako matki, która pragnie także realizować swoje własne, indywidualne potrzeby. Stąd tytułowy konflikt wartości, będący podłożem współczesnego kryzysu kobiecej tożsamości. Początki tożsamościowego myślenia kobiet przypisuje się matce europejskie-go feminizmu, Simone de Beauvoir. Badinter, kontynuując tożsamościowe rozważanie de Beauvoir, analizuje wpływ myślenia naturalistycznego i maternalistycznego na obowiązujący obecnie status kobiet. Filozofka zajmuje się także wyjątkowym przypadkiem Francuzek, które ze względu na historyczną specyfikę realiów życia we Francji jako jedyne realizują współcześnie model spełnionej kobiety i zaangażowanej matki.

2013

Chociaż jestem zwolenniczką ustaleń i diagnoz socjologicznych Anthony'ego Giddensa, który nie bez powodu zaliczany jest dzisiaj do najwybitniejszych przedstawicieli nauk społecznych, postanowiłam rozpocząć swój wywód od sformułowania tego badacza, z którym akurat zupełnie się nie zgadzam. Brzmi ono następująco: "Demokratyzacja życia osobistego przebiega w sposób mniej widoczny, po części właśnie dlatego, że nie odbywa się publicznie, ale ma równie potężne konsekwencje" (Giddens 2007: 217). Na czym wspiera się moja niezgoda z powyższym twierdzeniem Giddensa? Wynika ona z analiz i obserwacji, przeczących niepublicznemu przebiegowi demokratyzacji życia osobistego, nie tylko życia osobistego polityków, różnego autoramentu celebrytów, postaci show-biznesu, sportu, nauki, literatury i sztuki. Ich życie osobiste, ale też życie osobiste nieporównanie większej rzeszy nieznanych osób, anonimowych internautów, gospodyń domowych, młodzieży szkolnej, dzieci, nauczycieli, młodych matek, singli, zarażonych chlamydią, amatorów podróży, sympatyków Pałacu Kultury…, a nawet naszych zwierząt domowych stało się dzisiaj w naszym kraju przedmiotem roztrząsań publicznych, trudno bowiem uznawać za prywatne fora, blogi, strony domowe czy portale internetowe, na których wszelkie formy "obnażania" (od werbalnych do wizualnych) święcą triumfy, a które są dostępne dla każdego. Prowadzone na ulicy, w środkach komunikacji miejskiej, w sklepach, restauracjach, szpitalach,

Acta Universitatis Lodziensis, 2021

Co jest kobietą we współczesnej polszczyźnie? Streszczenie. Celem artykułu jest charakterystyka pod względem formalnym i semantycznym metaforycznego połączenia wyrazowego Coś jest kobietą nierejestrowanego dotychczas w słownikach frazeologicznych. Autorka przedstawia konteksty, w których frazem ten został poświadczony, określa jego ustabilizowaną postać, a także najważniejsze składniki znaczenia globalnego. Słowa kluczowe: frazematyka, współczesna polszczyzna, motywacja frazeologizmów What's a woman in contemporary Polish langauge? Summary. The purpose of this paper is to characterise formally and semantically the metaphorical word combination Coś jest kobietą, which has not been registered in phraseological dictionaries yet. The author presents contexts in which this phraseme has been attested, establishes its fixed form, as well as the most important elements of the global meaning.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis | Studia de Cultura, 2021

Osoby z niepełnosprawnościami, choć stanowią znaczą część społeczeństwa nie są popularnym tematem filmowym. Kwestie dotyczące seksualności tej grupy społecznej rzadko są podejmowane nie tylko w filmach, ale także w dyskursie publicznym. W społeczeństwie wciąż panują liczne stereotypy, według których osoby te są aseksualne lub hiperseksualne. Szczególnie napiętnowane są kobiety z niepełnosprawnościami, którym często odbiera się prawo do bycia matką oraz żoną lub partnerką. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na seksualność kobiet z niepełnosprawnością fizyczną oraz dokonanie analizy filmów wyemitowanych w ostatnich latach, które poruszają tę niezwykle ważną problematykę.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica, 2017

Mimo iż od czasów, kiedy zaczęły się ruchy emancypacyjne, położenie kobiet diametralnie się zmieniło, współczesne feministki 1 wciąż widzą jeszcze wiele obszarów życia społecznego, które wymagają reorganizacji. Idzie tu o regulacje prawne umożliwiające kobietom uczestnictwo w życiu publicznym na równi z mężczyznami (np. parytety, urlopy rodzicielskie), ale również o przemianę mentalną społeczeństwa: odrzucenie krzywdzących obie płcie stereotypów i przywiązania do kulturowo określonych i przypisanych płciom ról społecznych, a także o akceptację kobiet w obszarach rezerwowanych zwykle dla mężczyzn. Ważnym z feministycznego punktu widzenia elementem tak postrzeganych praktyk równościowych jest "walka o język", który z jednej strony reprezentuje rzeczywistość społeczną, z drugiej ma moc kształtowania stosunków społecznych. Świadomość językowa feministek, polegająca między innymi na dostrzeganiu asymetrii płci w strukturach gramatycznych i leksyce 2 , skłania je zatem do podjęcia próby przekształcania praktyk językowych w taki sposób, by użycie języka nie umacniało dominacji kultury patriarchalnej. Jednak nie chodzi tu wyłącznie o kwestie niesymetryczności form męskich i żeńskich, lecz również o dyskursywne użycie języka. Po pierwsze, zdaniem feministek, zakorzenione w języku nazwy (np. agencja towarzyska) zniekształcają obraz zjawisk, które ujmują, ponieważ nie zawierają dość wyrazistej i jednoznacznej ich oceny. To powoduje, że zachowania, które powinny być piętnowane, przez język traktowane są jako akceptowalne, zgodne z normami społecznymi. Po drugie,

Poznańskie Studia Slawistyczne, 2015

This article concentrates on the problem of transgression in the novel Podobojí by Daniela Hodrová. This problem is tracked from the perspective of romantic and post-romantic references to the literary and historical tradition (e.g. the Czech National Revival). One of the key concepts here is death and the metaphor of doubling, which makes the characters in the novel ontologically ambiguous entities. Death is treated in a confrontation with romantic themes, such as the ghost, ghoul, and the double.

2017

МІНІСТЕРСТВО ОСВІТИ І НАУКИ УКРАЇНИ Житомирський державний університет імені Івана Франка (Україна) Донбаський державний педагогічний університет (Україна) Маріупольський державний університет (Україна) Східноукраїнський національний університет імені Володимира Даля (Україна) Зеленогурський університет (Польща) Дилема війни/миру в постгуманному світі Збірник наукових праць (за матеріалами міжрегіонального науково-практичного семінару із міжнародною участю, 28-29 квітня 2017 року, м. Житомир) Житомир-2017 brought to you by CORE View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk provided by Zhytomyr State University Library УДК 316.7:316.77 Д 27 Редакційна колегія Поліщук О. П.-голова редколегії, доктор філософських наук, професор (м. Житомир), Троха Богдан, доктор габілітований, професор ZU (м. Зелена Гура), Журба М. А., доктор філософських наук, професор (м. Рубіжне), Козловець М. А., доктор філософських наук, професор (м. Житомир), Сабадаш Ю. С., доктор культурології, професор (м. Маріуполь), Сейко Н. А., доктор педагогічних наук, професор (м. Житомир), Слющинський Б. В., доктор соціологічних наук, професор, член-кореспондент Української академії політичних наук, академік Академії наук Вищої школи України (м. Маріуполь), Федь В. А., доктор філософських наук, професор (м. Слов'янськ) Рецензенти: Герасимчук А. А., доктор філософських наук, професор Ковтун Ю. В., кандидат філософських наук, доцент Мельничук В. В., кандидат філософських наук, доцент Рекомендовано до друку рішенням Вченої ради Житомирського державного університуту імені Івана Франка (протокол № 15 від 23 червня 2017 року) Д 27 Дилема війни/миру в постгуманному світі : зб. наук. пр. (за матеріалами міжрегіонального науково-практичного семінару із міжнародною участю, 28-29 квітня 2017 року, м. Житомир) / За ред. О. П. Поліщук, Б. Троха, М. А. Журби та ін.-Житомир, 2017.-72 с.