urla da antik çağ çiftlik yapısı

Edebiyat Fakultesi Dergisi, 2006

B Ba ak kl la a T Te ep pe e E Er rk ke en n T Tu un nç ç Ç Ça a¤ ¤› › I I D Dö ön ne em mi i O Ob bs si id dy ye en n A At tö öl ly ye es si i Neyir KOLANKAYA -BOSTANCI * Ö Öz ze et t Bakla Tepe Erken Tunç Ça¤› obsidyen atölyesinde yap›lan kaz›larda 88 tane obsidyen buluntu ele geçmifltir. Yap›lan tekno-tipolojik analizler, obsidyenin yerleflime bloklar halinde getirilmifl ve yongalaman›n bu atölyede gerçeklefltirilmifl oldu¤unu göstermektedir. Sözü edilen alandan ele geçen tüm obsidyen buluntular üretim zinciri hakk›nda bilgi vermektedir. Bunlar aras›nda bir çekirdek, bir çekirdek tablas›, üretim art›klar›, omurgal› dilgiler, tafl›mal›klar ve bir tane iki yüzden düzeltilenmifl ok ucu bulunmaktad›r. Tüm buluntular Ege dünyas›ndaki ça¤dafl yerleflim yerlerindeki obsidyen buluntularla paralellik göstermektedir.

Fakülte dergisi, 2021

Roma İmparatorluğu'nun Galatia Eyaleti'nin başkenti olan Ankyra, MÖ 25 yılından itibaren bölgenin önemli kentlerinden biri olmuştur. Ankyra kenti üzerine bugüne kadar yapılmış çok sayıda çalışma bulunmaktadır ve bu sayede kentin yapısal, sosyal ve siyasal oluşumu hakkında kir sahibi olabilmek mümkündür. Ankyra çevresi ile ilgili bilgilerimizin büyük bir çoğunluğu ise Anadolu Medeniyetleri Müzesi'nin yaptığı kurtarma kazıları ve gerçekleştirilen yüzey araştırmalarından gelmektedir. M.Ö. 25 yılında İmparator Augustus ile Roma Egemenliği'ne geçen ve Roma'nın Galatia eyaleti olan bölgedeki, en önemli değişim, Galat yöneticilerinin konumlandığı kale yerleşimlerinin (phrourion) yerine, Roma kültürünü yansıtan planlı kent dokularının ve kentlerle bağlantılı yol ağ sistemlerinin oluşmasıdır. Eyalet, Augustus tarafından, aslında daha öncesinde de benzer bir bölünmenin olduğu, üç polis halinde organize edilmiştir: Pessinus Tolistobog Galatların, Ankyra Tektosag Galatların ve Tavium ise Trokmi Galatlarının merkezleriydi. Ankyra, Galatia Eyaleti'nin başkenti olmuş ve kentte, Roma İmparatorluğu'nun propaganda yapıları olarak tanımlayabileceğimiz çok sayıda anıtsal yapı inşa edilmeye başlamıştır. Başkentte bu şekilde bir Romalılaşma süreci gerçekleştirilirken, kırsalda ise "Colonia Germa" ve "Kinna" gibi yeni koloni kentleri kurularak buralarda Romalı veteranlara yer veriliyor böylece, bölgenin Romalılaşması sağlanıyordu. Bu koloni kentlerin dışında, Ankyra çevresinde bulunan köy/kasaba ve kale niteliğindeki küçük yerleşimlerde de bir yaşam sürekliliğinin olduğu arkeolojik verilerden anlaşılmaktadır. Bu çalışma, Ankyra çevresinde, bugüne kadar yapılmış çalışmaların ve tarafımca başlatılan yüzey araştırmasının genel bir değerlendirmesini içermektedir. Bütün veriler, ekte verilen haritaya yerleştirilerek Roma Dönemi Ankyra çevresinin genel bir taslağı çıkarılmıştır. Bu yerlerin yayılım alanı, yapısal özellikleri gibi veriler ancak ileride yapılacak detaylı kazı ve yüzey araştırmaları ile anlaşılabilecektir. Ancyra, the capital city of the Provincia Galatia of the Roman Empire, has been one of the important cities of the region since 25 BC. Based on a numerous amount of studies on the city of Ancyra, it is possible to acquire knowledge regarding the structural, social and political evolution of the city. A great majority of this knowledge is gathered through the salvage excavations and surveys performed by the Museum of Anatolian Civilizations. The most signicant change experienced in the region, that had entered the domination of Rome in 25 BC when Emperor Augustus established the province of Galatia, was the replacement of the castle settlements (phrourion) of Galatian Rulers with a planned urban texture reecting the Roman culture and road network systems connecting the cities. The Galatia Province was organized under three polis divisions by Emperor Augustus being paralel to the tribe based divisions of the past periods. Pessinus was belonging to Tolitobogii, Ancyra was belonging Tektosagii, and Tavium was belonging to Trokmii tribes. Ancyra became the capital of the Province of Galatia and many monumental constructions, which can be dened as the propaganda structures of the Roman Empire, such as a theatre, a stadium, a nympheum, and a temple, began to be built in the city. While such a Romanization process was being carried out in the capital, new colonial cities such as "Colonia Germa" and "Kinna" were established in the countryside, where Roman veterans were accommodated; thus, the Romanization of the region was ensured. Thanks to the archaeological nds on which we can testify the continuity of life in the Hellenistic villages/towns and castles in the vicinity of Ancyra. This study includes a general evaluation of the previous researches made around Ankyra and the current survey conducted by myself. A general outline of the Roman Ankyra was visualized by placing all the archaeological nds on the attached map. Information such as the territorial diffusions and structural features of these districts can only be understood through detailed excavations and surface surveys to be carried out in the future.

Journal of Turkish Research Institute, 1999

Journal of International Social Research, 2015

Zeynep ERTU RUL* Öz Osmanlı mparatorlu unda Lale devrinden itibaren ba layan batılıla ma hareketi sadece devlet kurumları, sosyal hayat ve e itimdeki de i ikliklerle sınırlı kalmamı toplumun her kesimini ve her alanını etkilemi tir. Özellikle mimaride pek çok yeni yapı tipi ortaya çıkmı tır. Çalı mamızda bu yapılardan biri olan Çifteler Harası tarihsel geli imi ve üslupsal özellikleri açısından incelenecektir. Yapı Çiftlikat-ı Hümayun (Saltanat Çiftli i) olarak kurulu undan, günümüzde Anadolu Tarım letmesine dönü ene kadar atların yeti tirilmesi ve tohum ıslahında önemli bir merkez olarak öne çıkmaktadır. Son derece geni bir arazi içinde yer alan, çok sayıda farklı i levlere sahip yapılardan olu an bu kompleksinbugüne kadar detaylı bir çalı ması yapılmamı tır. Son Dönem Osmanlı mimarisinin Eski ehir'de bulunan en önemli örneklerinden bir olan Anadolu Tarım letmesi merkez yapıları, Avrupa'da aynı dönemde in a edilen Hara binalarına oldukça benzerdir. Plan ve cephe düzenlemelerindeki bu benzerlik, bu yapıların Avrupa çıkı lı bir tip proje olabilece ini dü ündürmektedir.

Öz: Makedonyalı Büyük İskender'den itibaren önemli bir yerleşme yeri olan Herât şehri bulunduğu jeopolitik konumu itibarıyla çok sayıda medeniyetin hayat bulduğu bir yer olmuştur. Aynı adla anılan Herât bölgesi de Herât şehrinin dâhil olduğu siyasi teşekküllerle birlikte yaşam alanı bulmuştur.

Metin:Sevan Nişanyan - Resimler:Ali Nesin, Özcan Atalay Çoğaltırken kaynak gösterilmesini rica ederiz. Şirince, İzmir'in Selçuk ilçesine bağlı ve Selçuk'a 8 km. mesafede tarihi mimarisi korunmayı başarılmış turistik bir köydür.Özgün adı olan Kırkınca'nın (Κιρκιντζές) efsanevi bir çağda dağlara vuran kırk kişiye atfen verildiği rivayet edilir. Rum telaffuzunda Kirkice, Kirkince ve nihayet Çirkince gibi biçimler alan bu ad, Cumhuriyet'in ilk yıllarında dönemin İzmir valisi Kazım Dirik'in talimatıyla Şirince şeklinde resmileştirilmiştir.19. yüzyılda, özellikle ihracata yönelik incir üretimiyle ünlü, 1800 haneli bir Rum kasabasıydı. 1923'te Türkiye-Yunanistan Nüfus Mübadelesi sonucu Rumların ayrılmasıyla (çoğu Katerini'nin Nea Efesos köyüne yerleşmiştir), Kavala'nın Müştiyan (Moustheni) ve Somokol (Domatia) köylerinden gelen mübadillerle iskân edilmiştir. Köyün evvelce bağcılık, şarap üretimi ve zeytinciliğiğe dayalı olan ekonomisi, bir tütün bölgesinden gelen yeni sakinlerinin elinde bir süre sekteye uğramış, ancak son yıllarda artan turistik önemine paralel olarak, bu sektörler yeniden gelişmeye başlamıştır. Bağcılık ve zeytinciliğin yanısıra, şeftali, incir, elma, ceviz yetiştirilir. 1950'li yıllarda 2000-3000 civarında iken sonradan 700'e kadar düşen köy nüfusu, 1990'lı yıllardan itibaren turizmin gelişmesiyle birlikte tekrar yükseliş eğilimi içine girmiştir. Köyde halen bazı Rum evleri pansiyon olarak hizmet vermektedir.Şirince'de imal edilen ve pazarlanan değişik şarap türleri Türkiye çapında ün kazanmıştır.Köy içinde harap durumda olan iki Rum kilisesi bulunmaktadır.

Ege Mimarlık , 2017

Bu öyküde, 19. yüzyıl Urla konutunun önemli örnekelrinden birisini oluşturan ve 2013 yılına kadar özgün niteliklerini koruyarak gelebilen Arditi Köşkü'nün bu tarihteki yangın ile başlayan ve sonrasında hızlanan bozulma ve yok olma süreci anlatılmaktadır.

Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, 2014

Bu çalışmada, tahrir defterleri kaynak olarak kullanılmak suretiyle XVI. yüzyılda Hama Sancağı'nın nahiye ve köyleri ile buralarda oturan kırsal nüfus tespit edilmeye çalışılmıştır.

Niğde ilinin Bor ilçesine bağlı Kemerhisar beldesinde yapılan Tyana Antik Kenti kazı çalışmaları 2001 yılında başlamış olup günümüzde de devam etmektedir. Yapılan çalışmalarda Roma, Bizans, Anadolu Selçuklu, Beylikler ve Osmanlı dönemlerine ait kalıntılara ulaşılmıştır. Arap akınları sırasında ve ilk Türk fetihleri döneminde Bizanslarla yapılan mücadeleler sonucunda bölge sık sık el değiştirmiştir. Bu sebeple de bir dönem önemini yitirerek harap bir durumda kalmıştır. Anadolu Selçuklu ve Beylikler dönemlerinde ise mevcut seramik buluntular bölgenin tekrar önemini kazandığını göstermektedir. Beylikler döneminden sonra Geç Osmanlı dönemine kadar bölgedeki buluntu sayısının yok denecek kadar az olduğu görülmektedir. Kazı çalışmalarında ele geçirilen Geç Osmanlı dönemine ait fincan ve lüle buluntuları bölgede bu dönemde aktif yaşamın devam ettiğine işaret etmektedir. Fincanlar yanı sıra serigrafi bezemeli örnekler ile lüleler bölgede bu dönemde ekonomik geliri yüksek kişilerin de yaşamış olabileceğine işaret etmektedir. Çalışmamızda ilk kez ele alınacak ve kapsamlı şekilde incelenecek fincan ve lüle buluntuların bölgedeki Geç Osmanlı dönemi yerleşimine ışık tutacağı düşünülmektedir.

Village Institutes stand out as one of the most researched subjects. Institutes have been opened all around Turkey by the end of the single-party era. Various goals and purposes have been pursued in the establishment of the village institutes which were terminated in the multi-party period. Essentially there are two main objectives. First, it has been almost 20 years since the foundation of the Republic, but basic education was almost absent in the villages that hosting the majority of the population. Only one out of every seven villages had a school. The village institutes is proposed for the solution of this problem. The second main objective is the adoption and internalization of the Republican revolutions to the citizens, in particular the peasants, through the teachers raised in the village institutes. In 1948, in order to realize aims mentioned above. A new institute was opened in Van as the last link of the village institutes that started to open in the 1940s. This institute was established in the village of Ernis on the Van-Ercis highway to include the villages in Van and the surrounding provinces. Since its establishment, the Institute has attracted children from surrounding villages who want to become teachers. The school has been the hope for the surrounding village children in its short six-year life. When the children became teachers and started teaching after graduating from school, many other village children were given the chance for education. The political change in 1950 was the beginning of the process that led the Ernis Village Institute to close. The Ernis Village Institute and other village institutes were closed down in 1954 after the political change occurred and those who held political power looked at the institutes negatively and even saw it as a harmful structure.