Kompleksowe leczenie alergicznego nieżytu nosa

2018

Gruczolak wielopostaciowy jest najczęstszym łagodnym nowotworem gruczołów ślinowych występującym głównie w śliniance przyusznej i podżuchwowej. Rzadko występuje w małych gruczołach ślinowych. Opisano przypadek 47-letniego mężczyzny z gruczolakiem wielopostaciowym jamy nosa. Przedstawiono przebieg choroby i leczenia. Okres pooperacyjny oraz hospitalizacji bez powikłań.

Medycyna Paliatywna W Praktyce, 2013

Stosując leki przeciwbólowe, zastanawiamy się, jakie objawy niepożądane wywołują i jaki mogą mieć wpływ na pacjentów. Powstaje pytanie, jaki rodzaj środków przeciwbólowych może powodować nefropatię, a które z tych leków należy stosować ostrożnie w przypadku stwierdzonej już choroby nerek. Przewlekłe stosowanie leków nieopioidowych-niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) i/lub paracetamolu-może nieść ze sobą ryzyko nefropatii analgetycznej. Leki opioidowe nie działają nefrotoksycznie, ale ich zastosowanie w większości przypadków musi uwzględniać stopień wydolności nerek. Jest sprawą oczywistą, że osoby cierpiące z powodu bólu przewlekłego nadużywają analgetyków, wybierając często preparaty złożone, które zawierają kombinacje z kofeiną bądź kodeiną. Dla porównania, nadużywanie środków zawierających tylko kwas acetylosalicylowy lub paracetamol jest rzadko opisywane i z chorobą nerek jest związane wyjątkowo. Efektywna prewencja nefropatii wywołanej analgetykami polega na zakazie sprzedaży bez recepty preparatów zawierających przynajmniej dwa analgetyki połączone z kofeiną i/lub kodeiną, odpowiedniej edukacji chorego przez personel medyczny oraz ścisłej kontroli leków przyjmowanych przez pacjenta.

Acta Angiologica, 2011

Background. Epistaxis is a common consequence of craniofacial injury involving damage to the external carotid artery branches. Conservative treatment or surgical or endovascular procedures can be applied, depending on the intensity and the site of bleeding as well as on the experience of the medical team. The applicability of endovascular embolization and its efficacy in the treatment of epistaxis following craniofacial injury are discussed in this paper. Material and methods. The study group included 22 patients (15 men, 7 women) with mean age of 41 years (range of 21-64 years), who suffered from post-traumatic epistaxis. Angiography disclosed pseudoaneurysms of the external carotid branches in 13 patients, extravasation of contrast media in 6 persons, and cavernous carotid fistulae in three patients. Based on diagnostic angiography findings, the risk related to endovascular embolization procedure was considered too high in three patients. In the remaining 19 patients, embolization was performed with the use of gelatine foam, polyvinyl alcohol, acrylic polymer, and platinum microcoils. Results. Immediate arrest of epistaxis was achieved in all embolised patients. In four cases (20%) the bleeding recurred, of which two cases were controlled with repeated embolization. Nine patients (42%) experienced adverse effects in the form of transient facial pain and swelling, paresthesiae, trismus, and fever, which regressed within several days. Three patients (15%) had permanent sensory disturbances in the cheek area. One patient developed a small ulceration of the palate, treated conservatively with success. There were no major neurological complications. Conclusions. Endovascular embolization is an effective method for managing post-traumatic epistaxis and should be considered when planning therapy.

Advances in Respiratory Medicine

Wstęp: Astma jest przewlekłym schorzeniem zapalnym dróg oddechowych. Stężenie tlenku azotu (NO) może być mierzone w sposób nieinwazyjny w wydychanym powietrzu (FeNO). Celem badania była ocena wpływu czynników antropometrycznych i czynnościowych na pomiary FeNO, a także ocena korelacji pomiędzy FeNO a wynikami badania spirometrycznego i stężeniem wybranych markerów zapalnych u chorych na astmę i nieżyt nosa. Materiał i metody: Badanie miało charakter prospektywny i obejmowało chorych na astmę (BA) i nieżyt nosa (AR), którzy zgłaszali się do poradni w latach 2011–2015. Osoby zdrowe stanowiły grupę kontrolną. U wszystkich badanych wykonano spirometrię z próbą rozkurczową, pomiar FeNO, testy skórne (prick tests), pobrano krew w celu oznaczenia bezwzględnej liczby eozynofilii we krwi obwodowej i całkowitego stężenia IgE w surowicy. Wyniki: Spośród 528 uczestników badania, u 215 rozpoznano astmę (BA), u 248 astmę i nieżyt nosa (BA-AR), a grupę kontrolną (HC) stanowiła grupa 65 osób. Średn...

Otolaryngologia Polska, 2011

Nowotwory. Journal of Oncology, 2014

Suggested recommendations from a series of panelists on the treatment of renal cell cancer Zalecenie dotyczące systemowego leczenia rozsianego rak nerki zostały przygotowane na podstawie prac, doniesień oraz wykładów przedstawionych podczas międzynarodowego sympozjum naukowego "Rozsiany rak nerkowokomórkowy-współczesne wyzwania w terapiach celowanych", które odbyło się w dniach 28-30 listopada 2013 r. w Hotelu Narvil w Serocku.

Pneumonologia i Alergologia Polska

Forum Nefrologiczne, 2012

Secondary hyperparathyroidism is the most common clinical manifestation of chronic kidney disease-mineral and bone disorder. None of the treatment methods of this disorder is fully effective. One of the new methods of inhibition of parathyroid hormone secretion is the use of cinacalcet. The main problem in the treatment with calcimimetics is correct control of calcium-phosphate balance and serum parathyroid hormone level. The presence of parathyroid adenoma in secondary hyperparathyroidism makes treatment with cinacalcet ineffective. In this case report we describe the presence of parathyroid adenoma in peritoneal dialysis patient with secondary hyperparathyroidism, which was diagnosed after 3 years of treatment with cinacalcet.

Otolaryngologia Polska, 2010

Pharyngeal anterior diverticulum, also known as pseudoepiglottis is one of the most common disorders after total laryngectomy. was to evaluate frequency of diverticulum after different types of total laryngectomy and severity of dysphagia in patient with developed pseudoepiglottis. surgeries: total laryngectomy with hyoid bone resection, total laryngectomy without hyoid bone resection, total laryngectomy with hyoid bone and base of tongue resection, total laryngectomy and partial pharyngectomy with hyoid bone resection and total laryngectomy and partial pharyngectomy with hyoid disorders clinical examination, videopharyngoscopy and cineradiography of swallow act were performed. Pseudoepiglottis was present in 34 (43%) of patients, mainly after diverticulum formation and pharyngeal closure (muscular or non-muscular), factor for developing pseudoepiglottis.

Polski Przegląd Neurologiczny, 2005