ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΔΙΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

Ψυχολογία. Το περιοδικό της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας, 2020

Έρευνα στην Εκπαίδευση, 2017

Η αφηγηματική δραστηριότητα αποτελεί μια καθιερωμένη πρακτική αλληλεπίδρασης ανάμεσα στους ενηλίκους και τα παιδιά. Ως φαινόμενο, συνδέεται άμεσα με την ανάγκη αναπαραγωγής της πολιτισμικής κληρονομιάς και συμβάλλει στην καλλιέργεια κοινωνικής κουλτούρας. Συνήθως αναπτύσσεται στα στενά πλαίσια της οικογένειας, λόγω των ισχυρών συναισθηματικών δεσμών που διαμορφώνονται μέσα σε αυτή και συγχρόνως, αποκτά παιδευτική αξία και εκπαιδευτικά χαρακτηριστικά. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση των αντιλήψεων και των απόψεων των παιδιών σχετικά με τις πρακτικές αφηγηματικής δραστηριότητας στο σπίτι, όπως επίσης και η ανίχνευση των παραγόντων που επιδρούν ή συσχετίζονται με αυτή. Η έρευνα, που έχει δημογραφικό χαρακτήρα, βασίστηκε στο σύνολο των μαθητών που φοιτούσε τη σχολική χρονιά 2005-2006 στα δημοτικά σχολεία του νομού Φλώρινας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, σχεδόν το σύνολο των παιδιών αρέσκονται στην αφήγηση παραμυθιών από ενηλίκους στο σπίτι. Βέβαια, παρότι μέλη της οικογένειας αφηγούνταν με μεγαλύτερη συχνότητα παραμύθια στα παιδιά τους σε μικρότερη ηλικία, μόνο στα μισά περίπου από αυτά συνεχίζουν την αφηγηματική δραστηριότητα, ενώ εμφανίζονται διαφυλικές, ηλικιακές και άλλες διαφορές. Οι λόγοι απουσίας της αφηγηματικής δραστηριότητας σχετίζονται με νοησιαρχικές αντιλήψεις που έχουν εγκαθιδρυθεί από το άμεσο περιβάλλον του παιδιού στο ίδιο το παιδί, ενώ τέλος τον αφηγηματικό ρόλο μέσα στα πλαίσια της οικογένειας ασκούν κατά κύριο λόγο τα θήλεα μέλη της. Από τις αναφορές των παιδιών φαίνεται ότι οι αφηγήσεις εστιάζονται στην κλασική λογοτεχνία.

2021

Ζ παξνχζα Μεηαπηπρηαθή Δξγαζία Δηδίθεπζεο ππνβιήζεθε ζην Παηδαγσγηθφ Σκήκα Γεκνηηθήο Δθπαίδεπζεο ηνπ Γεκνθξίηεηνπ Παλεπηζηεκίνπ Θξάθεο γηα ηελ απφθηεζε ηνπ ηίηινπ κεηαπηπρηαθψλ ζπνπδψλ εηδίθεπζεο ζηηο Δπηζηήκεο ηεο Αγσγήο.

2020

Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία Επιβλέπων: Δ. Σάμψων «Σχεδιασμός, ανάπτυξη και αξιολόγηση εκπαιδευτικής παρέμβασης που αξιοποιεί ένα χωρο-ευαίσθητο παιχνίδι για τη γνωριμία με σημεία τοπικού πολιτιστικού ενδιαφέροντος και την ανάδειξη της έννοιας της Πολιτότητας και του Πολίτη»

Ανοικτή Εκπαίδευση: το περιοδικό για την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση και την Εκπαιδευτική Τεχνολογία, 2016

In this paper, we present the basic principles of design and implementation of an animation workshop in Ionidios secondary school of Piraeus for the creation of an audiovisual animated message against the intolerance using the narrative and morphological possibilities of the animation technique. Thereafter, we analyze morphologically the animation film created through the workshop trying to link the script and direction choices with the teaching strategy and to justify them in pedagogical terms. Finally, we explore the contribution of the workshop to educational process in traditional and distance learning. Περίληψη Στην εργασία αυτή περιγράφονται οι βασικές αρχές σχεδιασμού και υλοποίησης ενός σχολικού βιωματικού εργαστηρίου στο οποίο αξιοποιούνται οι αφηγηματικές και μορφολογικές δυνατότητες της τεχνικής του animation για τη δημιουργία ενός επίκαιρου κοινωνικού μηνύματος από τους μαθητές της πρώτης λυκείου της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά. Επίσης, γίνεται μορφολογική ανάλυση της ταινίας animation, η οποία προέκυψε από το εργαστήριο, και σύνδεση της αφηγηματικής δομής της με τη διδακτική στρατηγική του εργαστηρίου. Τέλος, γίνεται μια διερεύνηση της πιθανής παιδαγωγικής αξιοποίησης του εργαστηρίου και της ταινίας που προέκυψε από αυτό στο πλαίσιο συγκεκριμένων αρχών ενεργητικής μάθησης τόσο στην κλασσική όσο και στη εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

2009

ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΟΔΟΝΤΙΚΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ- ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ, 2015

Στη σύγχρονη εποχή της οδοντιατρικής, με την εντυπωσιακή πρόοδο στα θέματα αισθητικής, υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τον καθορισμό αισθητικών κανόνων και κατευθυντήριων γραμμών. Άλλωστε, προς την κατεύθυνση αυτή υπάρχει συνεχής ερευνητική προσπάθεια. Κύριο ζητούμενο της προσπάθειας αυτής είναι η ανεύρεση, κατανόηση και εφαρμογή απλών αισθητικών κανόνων και εργαλείων, που να μπορούν να οδηγήσουν στο σωστό σχεδιασμό της θεραπείας. Επιπλέον, η ολοένα αυξανόμενη προβολή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προσώπων που αντανακλούν τα μοντέρνα αισθητικά και κοινωνικά πρότυπα της εποχής μας, έχει ως συνέπεια την αύξηση του ενδιαφέροντος των ασθενών για την αναζήτηση αισθητικής οδοντιατρικής θεραπείας. Έτσι, σήμερα, ο ρόλος του οδοντίατρου, αλλά και κατ’ επέκταση του οδοντικού τεχνολόγου, είναι πολύ δύσκολος, γιατί με τις απαιτήσεις των ασθενών και την πολλές φορές παραπλανητική ενημέρωση από τις εταιρείες, θα πρέπει να διαθέτουν και οι δύο τις απαραίτητες εκείνες γνώσεις που τους κάνουν ικανούς να αποκτήσουν γνώση των τεχνικών και των υλικών, αλλά κυρίως γνώση των δυνατοτήτων και των περιορισμών τους. Η δυσκολία αυτή αυξάνει σημαντικά και από το γεγονός της συνεχούς εμφάνισης νέων υλικών με συνεχείς σημαντικές βελτιώσεις στο τομέα της απόδοσης του χρώματος των φυσικών δοντιών. Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, προκύπτει η ανάγκη να παρουσιαστούν, με όσο το δυνατόν πιο απλό τρόπο, όλες οι βασικές αρχές της αισθητικής, της οδοντικής αισθητικής και του χρώματος, καθώς και πώς αυτά μπορούν να εφαρμοστούν με επιτυχία στην κλινική και οδοντοτεχνική πράξη. Και ακριβώς αυτός είναι ο σκοπός συγγραφής αυτού του ηλεκτρονικού συγγράμματος.

Διεθνές Συνέδριο για την Ανοικτή & εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, 2016

Μεθοδολογία δημιουργίας ταινιών κινούμενης εικόνας στο μάθημα «κινούμενο σχέδιο» του τμήματος Γραφιστικής του ΤΕΙ της Αθήνας, ενός δημόσιου τριτοβάθμιου εκπαιδευτικού ιδρύματος, με βάση τις αρχές του εποικοδομητισμού

2020

2016

Οι άφθονες πληροφορίες που παρέχει για το Ιερό της Δωδώνης (σχέδ. 1) η αρχαία ελληνική παράδοση μαρτυρούν για τη μεγάλη φήμη του κατά την αρχαιότητα1. Ή ταν λοιπόν επόμενο η θέση του να αποτελέσει αντι κείμενο αναζήτησης πολλών ξένων περιηγητών και Ελλήνων λογίων πο λύ πριν από την αποκάλυψή του με τις ανασκαφές2. Τη θέση του Ιερού της Δωδώνης βεβαίωσε πρώτος ανασκαφικά ο Κ. Καραπάνος το 18753, επί Τουρκοκρατίας. Οι έρευνες αυτές επεκτάθηκαν σε χώρο 2000 τ. μ. και επικεντρώθηκαν κυρίως σε μνημεία εμφανή. Α πο κάλυψαν το περίγραμμα της τοιχοποιίας των περισσότερων μνημείων του Ιερού επιφανειακά και δεν εξήντλησαν την ανασκαφή ως το φυσικό έδαφος. Οι ανασκαφές του Καραπάνου, αν και πλούσιες σε κινητά ευρή ματα, υπήρξαν φτωχές σε συμπεράσματα, όπως όλες οι παλιές ανασκα φές που είχαν παραβλέψει τη στρωματογραφία. Είναι όμως σημαντικό ότι τα αποκαλυφθέντα ερείπια, σε συνδυασμό με τα εν μέρει ορατά τότε αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, αποτέλεσαν τη βάση για την πρώτη τοπογρα φική αποτύπωση του Ιερού. Με την πάροδο του χρόνου, οι προσχώσεις του Τομάρου κάλυψαν τον ανεσκαμμένο χώρο, ώστε, κατά το τέλος του τελευταίου τέταρτου του αι ώνα, τα περιγράμματα των αρχαίων οικοδομημάτων να μην διακρίνονται πια4. Μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου το 1913, τις ανασκαφές ανέλαβε 1. Ενδεικτικά βλ. Ομήρου, Ιλλιάς, Π 231-235, Οδύσσεια, ξ 327-330, π 402 κεξ., τ 296-Η ανασκαφική έρευνα στο Ιερό της Δωδώνης