P. Lafitte euskal olerkari

Lapurdum, 2001

Bilbao, Gidor, 2012, “Lubieta, izen berri bat euskal testuen historian”, in Joseba A. Lakarra, Joaquín Gorrochategui & Blanca Urgell (Eds.), II. Congreso de la Cátedra Luis Michelena, Vitoria-Gasteiz: UPV-EHU, 621-649

Laburpena Artikulu honetan 1728ko data duen eskuizkribu bat aurkezten da, Diccionario en castellano y basquenze que sirve para la enseñanza de la bascongada izenekoa, orain arte, ezaguna izan arren, inork aztertu gabea. Joseph Domingo Lubieta (Donostia, 1705) identifikatzen da egile gisa, eta, eskuizkribuaren osagaiak aztertu ondoren, XVI.-XVII.-XVIII. mendeetako hizkuntza-ikasbideen artean kokatzen da. Gero, egileak liburua egiteko erabili zituen hiru iturri identifikatzen dira: 1. Aditzen sailerako, Juan Luis de la Cerdaren Aelii Antonii Nebrissensis de institutione grammaticae libri quinque (1601). 2. Elkarrizketa nagusietarako, Claude Mauger-en La grammaire françoise (1653), frantsesa ingelesei irakasteko idatziriko eskuliburua. 3. Irakurgai luzeenerako, plegu solte bat: “Relación de relaciones burlesca”, XVIII. mendearen hasierakoa. Azkenik, eskuizkribuan aipatzen den Manuel Vicente Etxeberriren Arte (c. 1728) ezezagunaren aztarnen atzetik joatearen garrantzia azpimarratzen da. Abstract This article presents a 1728-dated manuscript called Diccionario en castellano y basquenze que sirve para la enseñanza de la bascongada, which, despite being known, has not yet been analysed by anybody. The article begins by identifying Joseph Domingo Lubieta (Donostia, 1705) as the author of the manuscript, and goes on to analyse the elements of the text, classifying it among the 16th, 17th and 18th-century language course books. Then it identifies three of the sources used by the author for the elaboration of the book: 1. For the section about verbs: Juan Luis de la Cerda’s Aelii Antonii Nebrissensis de institutione grammaticae libri quinque (1601). 2. For the main dialogs: Claude Mauger’s La grammaire françoise (1653), a course book aimed at teaching French to the English. 3. For the longest section: a loose document entitled “Relación de relaciones burlesca”, dating from the beginning of the 18th century. Finally, the article emphasizes the need to do a trace on Manuel Vicente Etxeberri’s unknown Arte (c. 1728), mentioned in the manuscript.

Anuario Del Seminario De Filologia Vasca Julio De Urquijo, 2013

1999

Txosten hau atxakia bikaina gertatu zait Pefiafloridaren euskarazko Ian biak berriro irakurri eta gogoeta egiteko XVIII. mende erdiruntz euskalletretan gertatu zen berritze-aire horren baldintza, giro eta ondorioez. Neurriz laburra da berez kontearen euskal emaitza: Gabon sariak, 36 orrialdeko sorkuntza poetikoa, sarreran bost bat orrialde hitzlauz dituela, eta El borracho burlado gaztelania-euskarako antzerkitxoa, hau luzeagoa (54 orrialde), baina obra esanguratsua literatur sorkuntza bezala, genero, gai, motibo eta estiloen aldetik.

Euskal elberriaren historia, 2001

izenburuak dioen bezala, euskal eleberriaren historia egiten da liburu honetan, bereziki, XX. mendeko eleberrigintzaren historia

Jado Boletin De La Academia Vasca De Derecho Zuzenbidearen Euskal Akademiaren Aldizkaria, 2006

Euskal Gramatikari Eta Literaturari Buruzko Jardunaldiak Xxi Mendearen Atarian Vol 2 2003 Isbn 84 95438 12 7 Pags 223 236, 2003

seigarren edizioaren hitzaurrea idatzi zuenean, Pizkunde garaiko idazle eta hizkuntzalariaren ahaleginari buruzko hausnarketa egin zuen, hots, Arana, Azkue, Txomin Agirre, Lizardi, Altube, Orixe idazleak osatzen dutela dioen mugimenduari buruzkoa. Jarraian zehaztu egin zuen halako aro berri bat sortu zela euskal literaturan garai horretan eta bereziki zehaztu zuen ez zirela idazleak bakarrik, gramatikariak, irakasleak eta Euskaltzaindiko batzordekideak zirela. Mugimendu horren emaitzaren balorapenari buruzko zalantza eta eztabaida nabari daiteke Villasanteren hitzetan, alegia, belaunaldi hartakoen ahalegina ez ote den Villasantek idatzi zuen garaian, hots, euskara batuaren sortze garaian, behar adina estimatzen. Izan ere, haien lanaren fruitua ez dela baztertzekoa eta are gutxiago gaitzestekoa dela esan orduko, iragartzen du belaunaldi haren emaitzetan halako "muga edo hertsikeria bat" nabaritzen duela eta hura osatzea duela helburu Axularren liburuaren inguruko lanok argitaratuz. Aipatu duen "muga edo hertsikeria" horren jatorrizko diagnostikoa egiterakoan, deitura hauxe ematen dio Villasantek: apartekotasun konplexua izan dutela euskalariek azken mende honetan, baina gaitz horrek hegoaldeko idazleak bakarrik jo dituelakoan dago, eta iparraldekoek beren bidetik jo dutela. Hona hemen pasartea hitzez hitz harturik: Garai hartako euskaltzaleek bada, ondoraino sartua daukate euskara zerbait apartekoa dela, berezia, arras diferentea eta beste hizkuntzak ez bezalakoa. Eta hortik etorri da lehenagoko euskal literatur tradizioaz-eta bai neurri batean herriko euskaraz ere-etena egi

Fontes linguae vasconum: Studia et …, 2005

E zer baino lehen, Rafael Karasatorre Bidaurre ikerlari etxarriarrari eskerrak eman nahi dizkiot, berak eman baitzidan duela urte pare bat, gutxi gorabehera, dokumentu hauen berri. Rafaelek emandako datuekin ez zitzaidan batere zail izan Nafarroako Artxibategi Orokorrean (NAO hemendik aurrera) dokumentu hauek bilatu eta, bertan, euskarazko testuak aurkitzea. Bihoakio, berriz ere, hemendik nire eskerrik zintzoena. 1 1629 urtekoa dugu dokumentu hau eta ondorengoa dio bere edukia eta egitura azaltzerakoan: El convento de San Agustin de Estella (agustinos calzados), sobre libranza de 100 ducados y

Othoi çato etchera | Le Dauphin itsasontziko euskarazko gutunak (1757) - Correspondance basque du corsaire Le Dauphin (1757), 2015