Academia.eduAcademia.edu

HAFIZA DENİZİNDE BİR NİDÂ

Abstract

Çünkü şair kendinin farkında Olduğundan daha yalnız, daha Beter bir hafızadır, bu yüzden Kederini anlatabilecek alfabeyi Ancak Kendisi yaratabilir HAFIZA DENİZİNDE BİR NİDÂ Asuman Susam Hafıza ve hatırlama kavramlarına dair tartışmalar, bu tartışmaların hakikat'i arayış bağlamında derinleşmesi 90'lardan bu yana hem dünyada hem ülkemizde dikkat çekici bir nitelik kazandı. Bu, çağın bir eşikte olduğunun göstergesiydi. J. Assmann'a göre bu furyanın üç temel nedeni: yeni elektronik medya ve bellek dışı kaydın (yapay belleğin) mümkün olduğu bir çağ içinde bulunmamız, bugünün kültürünü geçmişin 'ardıl kültürü' olarak kavrayan tutumlar nedeniyle geçmişi hatırlama ve anlama çabası içinde oluşumuz ve en önemlisi yazılı insanlık tarihinin kaydettiği en ağır felaketlerin ve insanlık suçlarının işlendiği dönemin görgü tanıklarının yaşama artık veda etmesidir. 1 Unutma ve hatırlama, tarih ve hafıza kavramlarının kültür çalışmalarını içeren alanlarda ele alınıyor oluşu (sanat,din, politika, edebiyat …) meselelere farklı bir nedensellik ve disiplinlerarasılık içinde bakabilmenin yollarını da açmıştır. Halbwachs, kavramsallaştırmasında hafızanın dört farklı dış boyutundan söz eder: Mimetik Hafıza, Nesneler Hafızası, İletişimsel Hafıza ve anlam aktarımı olarak Kültürel hafıza. Mekanı insan beyni olan ve fizyoloji, nöroloji ve psikolojinin alanına giren ve 'iç'i ilgilendiren hafızadan farklı olarak bu hafıza türleri doğrudan dış'la ilgilidir. Yani bireylerin ve toplumların hafızaları yaşadıkları zaman ve mekânın toplumsal ve kültürel koşullarına göre 1 Assmann. J, (2001),Kültürel Bellek,s.17, Çev:A. Tekin, İstanbul: Ayrıntı