Introduction. Wojciech Gilewicz. "Cuboids - E22 - Rockaway."

1983

ukazało się przeszło ł40 prac poświęconych wyłącznie zagadnieniom sedymentologii węglanowej i ewaporatowej, bądź też poruszających te zagadnienia w różnym (najczęściej niewielkim) stopniu; należy przy tym zaznaczyć, że w niniejszym omówieniu pominięto prace dotyczące czwartorzędowych procesów krasowych. Wspomniane prace opublikowano w wydawnictwach polskich (niekiedy w języku angielskim), a 12 prac-w wydawnictwach międzynarodowych* Objętość prac zmienia się w bardzo szerokich granicach-od krótkich streszczeń referatów wygłoszonych na posiedzeniach naukowych po (nieliczne) obszerne opracowania o charakterze monograficznym, dotyczące różnych aspektów sedymentologii węglanowej i ewaporatowej (19;

Konteksty Kultury, 2012

od 1990 roku publikuje reportaże na łamach "Gazety Wyborczej", często podróżuje po krajach byłego Związku Radzieckiego i nawet przepłynął kajakiem jezioro Bajkał 1. Jest autorem filmowego cyklu dokumentalnego "Korespondent z Polszy", realizowanego na zlecenie telewizji TVN. Od lat specjalizuje się w tematyce rosyjskiej, do tej pory napisał trzy książki: W rajskiej dolinie wśród zielska 2 , to zbiór siedemnastu reportaży z Rosji, publikowanych w latach 1992-2001 w "Gazecie Wyborczej"; Białą gorączkę 3 , która jest relacją z samotnej wyprawy łazikiem UAZ-469 z Moskwy do Władywostoku; i Dzienniki kołymskie 4 , będące relacją z innej podróży, innej przebytej drogi, tym razem Traktu Kołymskiego, który autor postanawia przejechać stopem, "bo tak najlepiej poznać człowieka, porozmawiać z nim, wysłuchać wielu fascynujących historii" 5. Reportaż literacki 6 Jacka Hugo-Badera śmiało możemy wpisać w szeroko pojętą bogatą tradycję polskiego podróżopisarstwa, którą w dwudziestym wieku tworzą klasyczne już dziś reportaże podróżnicze takich autorów, jak: Ksawery Pruszyński, Melchior Wańkowicz czy Ryszard Kapuściński. Jednak 1 Za reportaż Magazyn pomocy naukowych z Semipałatyńska w Kazachstanie o katastrofalnych skutkach badań jądrowych otrzymał w 1999 roku nagrodę miesięcznika "Press". W 2003 roku uhonorowany został nagrodą Grand Press dla najlepszego reportażysty za Chłopców z motylkami-reportaż na temat bezkarności młodocianych bandytów, dokonujących rozbojów na młodzieży.

Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Edukacja Muzyczna, 2014

String quartets called by Górecki “the music on four instruments” were written especially for the American group of musicians Kronos Quartet. All the three were created in the late period of his creativity, as the symbol of the composer’s intimate statement in the years 1988–1990–1994 (2005). What is interesting is the fate of the last quartet, which had to wait a decade for its premiere. Those quartets, because of the used musical material referring to Polish cultural heritage, can pose a native testimony. These references are of various character: from allusions to renais- sance sources, through Chopin threads, Shymanowski’s citations, to the references to the highland culture. In order to meet the requirements of the tradition of the genre autonomism, Górecki enti- tled his works so the titles suggest the type of cited authentic work. The goal of the article is to present the degree of those references.

Pamietnik Literacki, 2009

The text is a review of Elżbieta Winiecka’s book in which the figure of syllepsis and the concept of literariness built around it are made the key to a description of Miron Bialoszewski’s literary creativity. Literary theory and literary history optics mingle and complement one another in the paper.

Śląskie Studia Polonistyczne

Punktem wyjścia rozmowy z Ewą Zarzycką jest najkrótsza definicja performansu, według której performans to tylko „człowiek, przestrzeń i czas”. Wokół definicji tej osnuwają się kolejne refleksje artystki, prowadząc stopniowo do kwestii związanych z transmedialnością jej praktyk artystycznych i wykorzystaniem archiwum. Jednym z głównych tematów rozmowy staje się zacieranie granic pomiędzy obrazem a tekstem, likwidacja podziałów w obrębie sztuki i myślenia o mediach. Szczególnie wyeksponowany zostaje problem zakorzenienia występów i prac Ewy Zarzyckiej w narracyjności, związany z językowym „zalążkiem” każdego z jej performansów.

2017

Recenzja książki Aleksandra Wójtowicza: “Nowa Sztuka. Początki (i końce).” Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2017, ss. 28

Wiek XIX

Już tchnienie jej rozwiało te kształty olbrzymie! Został się lekki cienik, mara blada,

2012

Ewa Tierling-Śledź "Panowanie nad publicznością". Muzyczne i literackie gry Artura Rubinsteina Po sukcesie książki Moje młode lata sędziwy Artur Rubinstein namawiany przez wydawców zdecydował się na pracę nad drugim tomem pamiętników. Polskie tłumaczenie powstałego dzieła pod tytułem Moje długie życie 1 ukazało się w 1988 roku. Autor biografii znanego pianisty, Harvey Sachs sformułował surowy osąd na temat tego tekstu: Na początku drugiego tomu narracja nudzi, czytelnik zaczyna się zastanawiać, jakie właściwie było wnętrze Artura Rubinsteina. Pod koniec zastanawiamy się, czy w ogóle miał wnętrze. Tymczasem on je miał 2. Właśnie pragnienie odkrycia owego wnętrza motywuje Sachsa do napisania książki, w której dokona porównania "oficjalnego autoportretu" Rubinsteina z "portretem nieoficjalnym, wyłaniającym się z dokumentów, wspomnień ludzi mu bliskich i obcych" 3. Opinię Sachsa przywołałam nie bez powodu. Jego dzieło stanowi w proponowanej przeze mnie lekturze Mojego długiego życia rodzaj rozbudowanych przypisów. Czytania pamiętników 4 Rubinsteina dokonuję w konfrontacji z biografią napisaną przez Sachsa. Zderzam zatem ze sobą dwie narracje. Biografia bazuje na odmiennym pakcie z czytelnikiem niż autobiografia. Niekoniecznie podważa, a raczej zawiesza, podaje w wątpliwość wiarygodność faktograficzną autonarracji. Jest to dialog twórczy, pozwalający na odsłonięcie nie tylko muzycznej, ale i literackiej gry, jaką prowadzi z odbiorcą narrator i główny bohater pamiętników, Artur Rubinstein 5. Przeciętny czytelnik utworów biograficznych i autobiograficznych szuka w nich prawdziwej historii znanych postaci, chce obcować z wielkimi ludźmi. Nie trzeba być filologiem, aby zdawać sobie sprawę, iż szczególnie autobiografia jest subiektywna, jest rodzajem deformacji opisywanego (odtwarzanego) życia postaci, której dzieje opowiada 6. Już przy pierwszym czytaniu tekstu Rubinsteina

Colloquia Litteraria, 2013

Brought out of the shadow The article discusses Adam Mickiewicz.Proza artystyczna: opowiadania, szkice, fragmenty. Prose artistique: contess, essais, fragments, which is a bilingual (French-Polish) endeavour in translation and editing – broadly speaking, one of historical and literary character. The book was edited by Joanna Pietrzak-Thébault in collaboration with whom Maria Prussak, Krzysztof Rutkowski and Jacek Wójcicki. Maria Prusak initiated the project and coordinated the proceedings of the team. Mickiewicz’s works in French received new translation and were edited anew.

Ruch Literacki