Όταν ο Schulenburg “συνάντησε” τον Adam

Neos Paidagogos online, 2023

Αυτό το άρθρο αναλύει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ενήλικες με δυσλεξία στις σχολικές τους προσπάθειες, εξετάζοντας τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν. Τα προβλήματα αυτά περιλαμβάνουν ζητήματα γραπτής έκφρασης, κατανόησης κειμένου και επεξεργασίας πληροφοριών. Το άρθρο εξετάζει επίσης πώς αυτές οι δυσκολίες επηρεάζουν αρνητικά την ακαδημαϊκή επιτυχία και την προσωπική ανάπτυξη. Οι ενήλικες που εισέρχονται στην αγορά εργασίας συχνά προσκρούουν σε εμπόδια που τους εμποδίζουν να επιτύχουν στη σταδιοδρομία τους. Οι ενήλικες με δυσλεξία αντιμετωπίζουν ποικίλους περιορισμούς, από την αναζήτηση εργασίας έως την επικοινωνία στην εργασία. Αυτό το άρθρο διερευνά τις επιπτώσεις αυτών των εμποδίων τονίζοντας την αξία της δημιουργίας χώρων εργασίας χωρίς αποκλεισμούς και της παροχής διευκολύνσεων. Το συμπέρασμα αυτού του άρθρου υπογραμμίζει την ανάγκη αντιμετώπισης των συνεχιζόμενων δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα άτομα με δυσλεξία σε πολλές πτυχές της ζωής τους . Η κοινωνία μπορεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον όπου τα άτομα με δυσλεξία μπορούν να επιτύχουν στο σχολείο, στην εργασία και στις κοινωνικές σχέσεις μέσω εκστρατειών για περισσότερη ευαισθητοποίηση, κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων και εκπαιδευτικών προσπαθειών.

PERCEPTION OF CAUCASUS IN MYTHS AND LITERATURE FROM ANTIQUITY TILL CONTEMPORANEITY , 2023

Η δραματουργία του Γιώργου Σκούρτη εστιάζει στον καθημερινό άνθρωπο. Ανήκει στη γενιά των συγγραφέων που θα μπορούσε να ονομασθεί γενιά του ΄70, ζει τις έντονες ανακατατάξεις που συντελούνται στην Ελλάδα αυτή την εποχή και, όπως και άλλοι της γενιάς του, τοποθετείται απέναντι στα κακώς κείμενα της πολιτικής κατάστασης. Η θεατρική του γραφή δύσκολα μπορεί να κατηγοριοποιηθεί, αφού διαρκώς εξελίσσεται και περνάει από την παρωδία, τη σάτιρα, το ιστορικό θέατρο, το θέατρο ντοκουμέντο. Ορισμένα έργα του βασίζονται σε αρχαίους μύθους και σε αρχετυπικές μορφές. Σε αυτά μέσα από νέες δραματουργικές φόρμες χρησιμοποιεί την παρακαταθήκη των αρχαίων μύθων και ιστοριών και καταφεύγει σε ιστορικά και μυθικά πρόσωπα προκειμένου να γράψει για τις τεχνικές της εξουσίας στο σύγχρονο πολιτικό σκηνικό της χώρας του. Οι Εκτελεστές είναι έργο που θα μπορούσαμε να το εντάξουμε στα αρχαιόθεμα θεατρικά έργα του συγγραφέα. Πρωτοανεβάζεται το 1988, έχει πρωταγωνιστές καθημερινούς ανθρώπους, καθώς δραματοποιείται η ιστορία τριών ληστών που εμφανίζονται εγκλωβισμένοι από τα δεσμά της κοινωνίας. Ο Γιώργος Σκούρτης με μαεστρία σχολιάζει τη βία της εξουσίας και στηρίζει τη ιδεολογική του θέση πάνω στον Αισχύλειο – 22 – Προμηθέα. Στόχος της παρούσης εργασίας είναι να ανιχνεύσει τα μυθικά θέματα και μοτίβα, την επανερμηνεία του μύθου του Προμηθέα στο νεότερο θεατρικό έργο με λογοτεχνικά και δραματουργικά εργαλεία, υπό το πρίσμα της σημειωτικής. Ο φακός της εστίασης θα στραφεί στις νοηματικές πτυχές του μύθου που προκρίνονται με βάση το συγκείμενο συγγραφής.

Πρακτικά Συνεδρίου ΚΕΤΠΕΕ “Ενσωμάτωση Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση”. Λευκωσία: Πανεπιστήμιο Κύπρου, 2012

Ο ψηφιακός εγγραμματισμός των ενηλίκων αναφέρεται ως μια σημαντική παράμετρος της εκπαιδευτικής πολιτικής σε σχέση με τις ΤΠΕ. Παρόλο που η έρευνα υποστηρίζει τη σημασία της ανάπτυξης ψηφιακών δεξιοτήτων σε ενήλικες, τα ερευνητικά δεδομένα σε σχέση με τις διδακτικές προσεγγίσεις του ψηφιακού εγγραμματισμού για τον πληθυσμό αυτό παραμένουν περιορισμένα. Η παρούσα εργασία διερευνά το βαθμό στον οποίον στοιχεία αποτελεσματικής μάθησης ενηλίκων μπορούν να εντοπιστούν στα μαθήματα ψηφιακού εγγραμματισμού που διδάσκονται στα Κρατικά Ινστιτούτα Επιμόρφωσης (ΚΙΕ) στην Κύπρο. Δεδομένα που προκύπτουν από τη διεξαγωγή ημι-δομημένων συνεντεύξεων με εκπαιδευόμενους και εκπαιδευτές που εμπλέκονται στα μαθήματα αυτά σε δύο ΚΙΕ, καταδεικνύουν ότι ενώ κάποια στοιχεία ενήλικης μάθησης π.χ. το ευνοϊκό για τη μάθηση κλίμα, υπάρχουν σε μεγάλο βαθμό, άλλα, που αναφέρονται κυρίως στις ανάγκες των εκπαιδευομένων και στη συμμετοχή τους στο σχεδιασμό και την οργάνωση του προγράμματος, εντοπίζονται σε μικρό β...

Στο Π. Πετσίνη & Γιάννης Σταθάτος (επ.), Ελληνικές φωτογραφικές μελέτες ΙΙ. Η ανθρωπολογική στροφή. Αθήνα: Κουκκίδα.

Θέματα Ειδικής Αγωγής , 2022

Περίληψη Σε εκπαιδευτικά συστήματα όπως το ελληνικό, η κεντρική επίσημη πολιτική επηρεάζει διαχρονικά τα δρώμενα στη δημόσια εκπαίδευση. Με τον νόμο 4823/2021 (ΦΕΚ 136/Α/3-8-2021), επιδιώκεται η μετάβαση από το διαχωρισμένο σε γενική και ειδική εκπαίδευση σύστημα, σε ένα σχολείο για όλους τους μαθητές. Στην παρούσα εργασία προσπαθούμε να αναδείξουμε κεντρικά θέματα/ζητήματα τεχνολογίας στην υπηρεσία της εκπαίδευσης. Αναζητούμε σχόλια και προτάσεις για: (α) τις εύλογες προσαρμογές που έχει ανάγκη το εκπαιδευτικό μας σύστημα, για να είναι σε θέση να ακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις και σταδιακά να μειώσει την απόσταση που το χωρίζει από τα συστήματα αριστείας της παγκόσμιας εκπαιδευτικής πρωτοπορίας και (β) τις ισορροπίες ανάμεσα στο αναλογικό και το ψηφιακό, το οποίο συγκροτεί όλο και περισσότερο πλέον, στη διεθνή πραγματικότητα, το νέο “κανονικό”. Ως περιβάλλον υλοποίησης των προτάσεών μας επιλέγουμε εκείνο της μικτής μάθησης (blended learning). Λέξεις κλειδιά: σχολείο για όλους τους μαθητές, τεχνολογία, εύλογη χρήση, μικτή μάθηση.ISSN 1108-5509

Στην εργασία αυτή, η οποία παρουσιάστηκε στο Δεύτερο Συνέδριο για τους Αθηναίους Κεραμείς και Αγγειογράφους που πραγματοποιήθηκε στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα το διάστημα 28-30 Μαρτίου 2007, ασχολούμαστε με το εργαστήριο του Ζωγράφου της Ιένας. Στην αρχή παρουσιάζεται η ιστορία της έρευνας για το συγκεκριμένο ζωγράφο και το εργαστήριό του και οι λόγοι που μας ώθησαν στην εκ νέου εξέταση της κεραμικής παραγωγής του εργαστηρίου αυτού. Τα συμπεράσματα που προήλθαν από μια πρώτη επαφή με το υλικό που φυλάσσεται στην πανεπιστημιακή συλλογή της πόλης της Ιένας ήταν ποικίλα και ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Εντοπίσαμε καταρχήν όστρακα που συνανήκουν (εικ. 1-2) και άλλα (εικ. 3-4) που λόγω των συνθηκών όπτησης έχασαν το μαύρο χρώμα του γανώματός τους και δεν μπορούν να συνδεθούν με τα υπόλοιπα παρά μόνο μέσα από τη μελέτη της τομής τους. Επιπλέον στάθηκε δυνατόν να εντοπιστούν ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που αφορούν στην παραγωγή τους. Σε ό,τι αφορά ειδικά την παραγωγή κυλίκων χωρίς στέλεχος ποδιού διαπιστώσαμε ότι τα κυκλοτερή ίχνη που εντοπίζονται αρκετά συχνά στην επιφάνεια του μεταλλίου τους συνδέονται με τον τρόπο με τον οποίο τοποθετούνταν μέσα στον κεραμικό κλίβανο. Στηριζόμενοι στη σταθερά επαναλαμβανόμενη διάμετρο των ιχνών αυτών μέσα από μια δοκιμή με τη βοήθεια Η/Υ (εικ. 5-8) καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι πάνω στις κύλικες χωρίς στέλεχος ποδιού λόγω του χαμηλού ύψους των τοιχωμάτων τους και της θέσης των λαβών τους ήταν αδύνατον να τοποθετηθούν αγγεία του ίδιου σχήματος, ενώ με βάση την όμοια διάμετρο της βάσης τους και το μεγαλύτερο ύψος των τοιχωμάτων τους αυτά τα αγγεία θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι κύλικες-σκύφοι. Αντίθετα, στην περίπτωση μιας αποσπασματικά σωζόμενης κύλικας τύπου Β το αντίστοιχο ίχνος που είναι ορατό στο μετάλλιό της, αποδεικνύεται μέσα από μια αντίστοιχη δοκιμή με Η/Υ (εικ. 9-10) ότι δημιουργήθηκε από την τοποθέτηση μιας δεύτερης κύλικας του ίδιου τύπου πάνω σε αυτήν. Στην συνέχεια ασχολούμαστε ειδικότερα με την παραγωγή των κυλίκων τύπου Β. Μέσα από την σχεδίαση των τομών τους από την γράφουσα στάθηκε δυνατόν να αναγνωρίσουμε τα χέρια δύο διαφορετικών κεραμέων που ασχολήθηκαν με την παραγωγή αγγείων του συγκεκριμένου σχήματος. Χάρη στην ύπαρξη ορισμένων ακέραια σωζόμενων αγγείων των δύο αυτών κεραμέων (εικ. 11-12 του πρώτου κεραμέα και εικ. 13-14 του δεύτερου κεραμέα) μπορούμε να αποδώσουμε στα χέρια ενός εκ των δύο και όλα τα αποσπασματικά σωζόμενα παραδείγματα (εικ. 15-27). Διαπιστώνουμε, τέλος, ότι το εργαστήριο του Ζωγράφου της Ιένας ασχολήθηκε με την παραγωγή κυλίκων τύπου Β στην πρώιμη και μέση περίοδο δραστηριότητάς του και πως την περίοδο αυτή αρχίζουν να παράγονται αγγεία λιγότερο εύθραυστα από αυτές και για το λόγο αυτό περισσότερο πρακτικά, όπως ήταν οι κύλικες χωρίς στέλεχος ποδιού και οι κύλικες-σκύφοι, η παραγωγή των οποίων συνεχίζεται και στην ύστερη περίοδο.

Κάλλιπος, Ανοικτές Ακαδημαϊκές Εκδόσεις, 2024

Το παρόν σύγγραμμα αποτελεί μία συλλογική προσπάθεια και προσεγγίζει θέματα της διεθνούς αρχιτεκτονικής και της πόλης, που αναπτύχθηκαν κυρίως στη διάρκεια του 20ού αιώνα. Στις μελέτες που συνθέτουν το συγκεκριμένο πόνημα αποδεικνύεται ότι η αρχιτεκτονική υλοποιείται μέσα από διαδικασίες και ότι οι αρχιτέκτονες συνομιλούν με τους θεσμούς οι οποίοι επηρεάζουν τα δεδομένα του σχεδιασμού. Τα κείμενα, καθένα ξεχωριστά, αποτελούν εργαλεία προσανατολισμού της ιστορικής έρευνας και επιτρέπουν την εξερεύνηση τοπίων του παρελθόντος, ενώ συγχρόνως αποτελούν και αφορμές για την κατανόηση του παρόντος.

Προλογικο σημειωμα Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη Κωνσταντίας καὶ Ἀμμοχώστου, ἐντὸς τῶν πλαισίων τῶν δραστηριοτήτων τῆς Πολιτιστικῆς Ἀκαδημίας «Ἅγιος Ἐπιφάνιος», ἡ ὁποία ἔχει ἕδρα τὴν ἱστορικὴ Μονὴ τῆς Ἁγίας Νάπας, στὸν ὁμώνυμο Δῆμο τῆς ἐπαρχίας Ἀμμοχώστου, ἀποφάσισε τὴ διοργάνωση σειρᾶς Συνεδρίων μὲ θέμα τὴν Κυπριακὴ Ἁγιολογία. Πρὸς τοῦτο συστάθηκε Ἐπιστημονικὴ καὶ Ὀργανωτικὴ Ἐπιτροπὴ γιὰ τὴ διοργάνωση τῶν Συνεδρίων αὐτῶν. Τὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς ποὺ εἶχαν ἀναλάβει τὴν εὐθύνη τῆς ἐπιστημονικῆς καὶ τῆς πρακτικῆς ὀργανώσεως τοῦ B΄ Συνεδρίου ἦσαν: οἱ Καθηγητὲς Κώστας Κωνσταντινίδης, Φιλοσοφικὴ Σχολὴ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων, Θεόδωρος Γιάγκου, Θεολογικὴ Σχολὴ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ὁ Διευθυντὴς Ἐρευνῶν τοῦ Ἐθνικοῦ Ἱδρύματος Ἐρευνῶν Ἑλλάδος Κρίτων Χρυσοχοΐδης, ὁ Διδάκτωρ Θεολογίας, συνεργάτης τῆς Μητροπόλεως Γεώργιος Κάκκουρας, ὁ πρωτοπρεσβύτερος Χριστόδουλος Χριστοδούλου, Γραμματέας τῆς Ἐπιτροπῆς, ὑποψήφιος Διδάκτωρ Θεολογίας, συνεργάτης τῆς Μητροπόλεως. Ἡ συμβολὴ τοῦ Β΄ Ἁγιολογικοῦ Συνεδρίου ὁλοκληρώνεται μὲ τὸν ἀνὰ χεῖρας τόμο τῶν Πρακτικῶν, ὁ ὁποῖος περιέχει σχεδὸν τὸ σύνολο τῶν εἰσηγήσεων. Εὐχαριστοῦμε τοὺς εἰσηγητὲς καὶ τὶς εἰσηγήτριες γιὰ τὴν προθυμία τους νὰ λάβουν μέρος στὶς ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου, ἀλλὰ καὶ στὴ συνέχεια νὰ ἐπιμεληθοῦν τὸ κείμενό τους πρὸς δημοσίευση. Στὸν παρόντα τόμο ἔχουμε περιλάβει ἐπίσης τὴν εἰσαγωγική μας ὁμιλία καὶ τὴν προσφώνηση καὶ περιλήψη τῶν εἰσηγήσεων, τόσο στὴν ἑλληνικὴ ὅσο καὶ στὴν ἀγγλικὴ γλῶσσα. Οἱ εἰσηγήσεις δημοσιεύονται μὲ ἀλφαβητικὴ σειρά, κατὰ τὸ ὄνομα τῶν εἰσηγητῶν.

2024

Since the days of Reinhold Merkelbach and Ludwig Koenen, a steadily growing circle of scholars has taught us to look out for Egyptian backgrounds in Ptolemaic court poetry, most notably Susan in her stunning book Seeing Double. While there may still be debate as to the actual pervasiveness of intercultural poetics, we should be on our guard even when reading Hellenistic poetry that seems, at first glance, indisputably Greek. In what follows, I present just one little case: Ξεῖνος Ἀταρνείτης τις ἀνείρετο Πιττακὸν οὕτω τὸν Μυτιληναῖον, παῖδα τὸν Ὑρράδιον· 'ἄττα γέρον, δοιός με καλεῖ γάμος· ἡ μία μὲν δή νύμφη καὶ πλούτῳ καὶ γενεῇ κατ' ἐμέ, 5 ἡ δ' ἑτέρη προβέβηκε. τί λώϊον; εἰ δ' ἄγε σύμ μοι βούλευσον, ποτέρην εἰς ὑμέναιον ἄγω.' εἶπεν· ὁ δὲ σκίπωνα γεροντικὸν ὅπλον ἀείρας· 'ἠνίδε κεῖνοί σοι πᾶν ἐρέουσιν ἔπος. ' οἱ δ' ἄρ' ὑπὸ πληγῇσι θοὰς βέμβικας ἔχοντες 10 ἔστρεφον εὐρείῃ παῖδες ἐνὶ τριόδῳ. 'κείνων ἔρχεο', φησί, 'μετ' ἴχνια.' χὠ μὲν ἐπέστη πλησίον· οἱ δ' ἔλεγον· 'τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλα.' ταῦτ' ἀίων ὁ ξεῖνος ἐφείσατο μείζονος οἴκου δράξασθαι, παίδων κληδόνα συνθέμενος. 15 τὴν δ' ὀλίγην ὡς κεῖνος ἐς οἰκίον ἤγετο νύμφην, οὕτω καὶ σύ, Δίων, τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλα.