Kategorie kultury

Człowiek i Społeczeństwo, 1970

aBStRaCt. Monika walczak, Interdyscyplinarny charakter kulturoznawczego pojęcia kultury [the notion of Culture in Cultural Studies and its interdisciplinarity], edited by z.

Roczniki Nauk Społecznych, 2021

well-known museums, such as the Louvre in Paris and international cultural heritage sites, including the Roman Colosseum. Since the outbreak of the epidemic there has also been a rapid increase in online gaming traffic. Finally, after the total suspension, sports competitions, e.g. football matches, came back, but without the participation of the fans, albeit like stand-ups with played recordings of the stadium's fans' reactions. In this way, what we call entertainment or popular culture has been domesticated and is done through the media. In this article I review the possibilities that new technologies now offer for domesticated culture in new circumstances forced by a pandemic COVID-19.

Idea Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych, 2018

ewa głazek zarządzanie kulturą zarządzanie w kulturze 2014, 15, z. 4

2005

Recenzja: Kultura, tekst, ideologia : dyskursy współczesnej amerykanistyki / redakcja Agata Preis-Smith. - Kraków : "Universitas", 2004. - s. 460

Roczniki Teologiczne, 2019

A b s t r a c t. The article deals with the relationship between the dialogue of cultures and the dialogue of religions. The analysis of the concept of religion and culture shows that their contents are closely related to each other. There is no religion without culture nor culture without religion. Therefore, demand emerging sometimes to replace interreligious dialogue with intercultural dialogue is unfounded. A dialogue of cultures without a dialogue of religions is impossible. In order for a dialogue to take place, appropriate conditions must be met. One of them is the pursuit of truth. However, the truth is inclusive, not exclusive. Therefore, in religion there is no room for violence in the name of truth. For Christians, truth has a personal character. It is Jesus Christ, the "polyphonic" Saviour (Clement of Alexandria).

2009

Gnieźnieńskie Forum Ekspertów Turystyki Kulturowej Dokąd zmierza turystyka kulturowa? Pytanie 2: Dokąd zmierza turystyka kulturowa-ku masowości czy elitarności? Dokąd zmierzać powinna? Jakie są lub mogą być plusy i minusy każdego z procesów? dr Armin Mikos v. Rohrscheidt, GHWSM Milenium/Kultur.pl Pytanie ma charakter fundamentalny dla rozwoju całej turystyki. Żeby jednak podjąć próbę odpowiedzi na nie, trzeba najpierw "dopytać": o czym dokładnie mówimy? Definicje turystyki kulturowej sięgają bowiem od ściśle elitarnych (dziedzictwo kultury wysokiej, wielkiej architektury, znaczące wydarzenia artystyczne jako cele) po takie, które zawierają w swoim zakresie praktycznie całą turystykę, co dowodnie pokazał Hughes, a na polskim gruncie zaprezentował w swoim zeszłorocznym opracowaniu Prof. A. Kowalczyk. Jeśli jednak mamy wyróżniać turystykę kulturową pośród innych rodzajów podróżowania typu turystycznego (a warto wyróżniać, bo jest to potrzebne klientom dla orientacji a rynkowi usług dla ich prawidłowej segmentacji), to trzymałbym się zaproponowanej przez siebie ("Turystyka Kulturowa …" , 2008, s. 31.) tzw. definicji funkcjonalnej, która jako kryterium rozróżnienia wskazuje zestawienie celów i aktywności, zawartych w programie konkretnej wyprawy (dla zorganizowanych wycieczek grupowych) i osobistą motywację lub też zrealizowaną na jej podstawie listę celów i aktywności (dla turystów indywidualnych i grup "prywatnych"). Przy takim rozumieniu zakresu turystyki kulturowej można ją dość sprawnie wydzielić z ogromnego spektrum pozostałych podróży i odpowiednio do tego opisywać, konstruować programy oraz tworzyć oferty. W zestawieniu istniejących form turystyki kulturowej-stosując jako kryterium podstawowe właśnie ową definicję-starałem się już pokazać istniejące bez wątpienia także aktualnie "rozwarstwienie", oddzielając (choć granice tu są często płynne), wymieniając i opisując formy typowe dla turystyki kultury wysokiej, turystyki edukacyjnej (więc ściśle poznawczej) i wreszcie dla bardzo szerokiego spektrum pozostałych form, ukierunkowanych na dziedzictwo materialnej i duchowej kultury, nie roszczące sobie pretensji do miana tej pierwszej, nazwanych przeze mnie przejawami turystyki kulturowej powszechnej lub popularnej. Zatem: dokąd zmierza współczesna turystyka kulturowa? Wydaje się, że zarówno ku elitarności, jak i masowości, czyli ku dalszemu rozwarstwieniu, i to przynajmniej w dwóch aspektach: Najpierw zatem uwyraźni się podział na turystykę kultury wysokiej i (w jej ramach) awangardowej (już teraz częściowo w swym postmodernistycznym kształcie coraz bardziej niezrozumiałej, czyli nieatrakcyjnej dla ogółu przeciętnych konsumentów zarówno samej kultury, jak i turystyki) oraz turystykę kultury powszechnej i (w jej ramach) popkultury. Klienci (pewnie nieliczni) pierwszego typu ofert będą jeździli i latali na awangardowe wystawy i festiwale muzyczne, oglądali muzea sztuki współczesnej i modne wydarzenia z gatunku performance. Jednak obok tej grupy utrzyma się w tym samym (a może jednak już różnym) segmencie liczniejsza, czyli jakby mainstreamowa grupa koneserów "klasycznego" dziedzictwa kulturowego: wybitnych obiektów architektury różnych epok, muzyki klasycznej, w tym operowej i symfonicznej, dziedzictwa dawnych cywilizacji i kulturowej substancji, przechowywanej w instytucjach większych i mniejszych miast, wątków biograficznych i innych-czasem niszowych-tematów związanych z historią i kulturą. Zwolennicy powszechnej turystyki kulturowej (których liczba w średnim okresie zapewne wzrośnie wraz z poziomem wykształcenia i poprawą warunków materialnych w licznych krajach) będą kontynuowali swoje wykupione u touroperatorów lub prywatne wycieczki, oparte o regionalne i lokalne pakiety turystyczne, mające-jak i dziś-charakter mieszany. Celami ich

Język Polski, 2016

Słownik jako tekst kultury Słowa kluczowe: leksykografia polska, słownik a kultura, tekst kultury, rozumieć leksykografię, konwencje w leksykografii.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia, 2016

Kategoria nowych ruchów społecznych w ujęciu Manuela Castellsa The Category of New Social Movements According to Manuel Castells ABSTRAKT Występuje wiele podejść teoretycznych do badania ruchów społecznych. Teoria nowych ruchów społecznych jest jedną z nich. Celem artykułu jest analiza kategorii nowych ruchów społecznych zaprezentowana przez Manuela Castellsa. Przeanalizował on nową formę ruchów społecznych: od arabskiej wiosny do ruchów w takich państwach, jak Islandia, Hiszpania czy USA. Ruchy te różnią się pod wieloma względami, ale wszystkie stworzyły autonomiczną sieć komunikowania się związaną z internetem i komunikacją bezprzewodową. Castells scharakteryzował te ruchy i stworzył ich teoretyczny model w erze internetu. Słowa kluczowe: nowe ruchy społeczne, Manuel Castells, internet "[…] niezależnie od znaczenia internetu dla przyszłości, relacje społeczne w ostatnich dekadach XX wieku nie zostały po prostu przeniesione z przestrzeni fizycznej do wirtualnej. Internet może częściowo rozwiązać lub pogłębić nasze obecne problemy, jednak nie jest ich przyczyną".

Studia Europaea Gnesnensa, 2018

Since the mid-twentieth century, there has been a discussion in the academy about "two cultures": humanities and sciences and the so-called third culture. In this article I outline the history of this debate. I also present new trends in contemporary humanistic reflection: posthumanism and transhumanism, which are based on interdisciplinary research. I am also describing the projects and the output of several currents of contemporary art: robotic art, bio art and bio-robotic art.