Andragogika i gerontologia - Bibliografia Tematyczna

Przegląd Socjologii Jakościowej, 2016

Artykuł skupia się na analizie doświadczeń terenowych autorki, koncentrując uwagę na komplikacjach emocjonalnych i aksjologicznych wynikających z długotrwałej współpracy z badanymi, nawiązywaniem więzi osobistych i rodzącym się zaangażowaniem badacza w sprawy badanego społeczeństwa. Autorka sięga do antropologicznej refleksji podejmującej tematy etyczne oraz twórczości Marii Ossowskiej, znajdując w niej fundamentalne inspiracje.

Etnografia. Praktyki, Teorie, Doświadczenia, 2017

TARZYCJUSZ BULIÑSKI Uniwersytet Gdañski Antropologia: metoda, teoria, dooewiadczenie osobiste C zym jest antropologia? Metod¹? Modelem poznania? Sposobem ¿ycia? Odpowiedzi s¹ rzecz jasna rozmaite i nawi¹zujê do nich nieprzypadkowo, albowiem drugi tom "Etnografii" przepajaj¹ trzy w¹tki do nich siê odnosz¹ce. Skrótowo mo¿na je okreoeliae jako: 1) pytanie o specyfikê sposobu poznania w antropologii, która wp³ywa na to¿samooeae dyscypliny, 2) pytanie o teorie po-zwalaj¹ce przekraczaae granice dyscypliny oraz 3) pytanie o rolê i wagê dooewiadczenia osobistego w antropologii. I Zacznijmy od kwestii wp³ywu metody etnograficznej na to¿samooeae dyscypliny. Dyskusja to rzecz jasna nienowa, w "Etnografii" zyskuje nastêpny przyczynek w postaci tekstu £ukasza Kaczmarka pt. Miêdzy survey research a obserwacj¹ ucze-stnicz¹c¹: rozdarcia metodologiczno-to¿samooeciowe w polskiej etnologii/antropologii kulturowej w XXI wieku. Autor przedstawia w nim swoj¹ opiniê na temat metodologicznej oewiadomooeci oerodowiska polskich antropologów i etnologów. Stawia mocn¹ i zapewne nieco kontrowersyjn¹ tezê o prymacie w polskiej etnografii badañ typu survey research (bardziej sformalizowanych, np. wywiad kwestionariuszowy) nad badaniami opartymi na uczestniczeniu (mniej sformalizowanych, np. obserwacja uczestnicz¹ca). Kaczmarek wskazuje, i¿ w Polsce nies³usznie za rdzeñ etnografii uznano badania typu survey research, podczas gdy fundatorzy nowoczesnej antropologii, z Bronis³awem Malinowskim na czele, j¹dra etnografii upatrywali (i upatruj¹ nadal) w praktykach badawczych umo¿liwiaj¹cych uczestniczenie etnografa w ¿yciu badanych spo³ecznooeci. Ta rozbie¿nooeae zna-cz¹co przyczyni³a siê do sytuacji, w której antropologia w Polsce-wg autoramusi "udowadniaae" swoj¹ metodologiczn¹ naukowooeae przed przedstawicielami nauk pos³uguj¹cymi siê bardziej sformalizowanymi technikami, np. psychologami czy socjologami. A to z kolei poci¹ga za sob¹ szereg trudnooeci instytucjonalnych i organizacyjnych, przed którymi staj¹ dzioe polscy adepci antropologii. Tekst Kaczmarka opatrujemy komentarzami dwóch wa¿nych postaci polskiej antropologii, które na problem przywo³any przez autora spojrza³y poprzez SUMMARY Anthropology: Method, theory, personal experience This paper outlines three ways of understanding the specificity of cultural anthropology. The first one characterises the discipline by means of the method of understanding the world, i.e. ethnographic fieldwork. The second refers to a manner of thinking about the world, i.e. intellectual poaching and transgressing interdisciplinary boundaries. The third one shows anthropology as a way of life, foregrounding personal experience.

2001

Biuletyn Historii Wychowania, 2019

2011

2018

Artykul wpisuje sie w problematyke refleksji i badan gerontologopedycznych zogniskowanychna zagadnieniu wspierania sprawności jezykowej i komunikacyjnej seniorow starzejących siefizjologicznie (optymalnie) lub z niewielką deterioryzacją poznawczą. Przedstawione w nimrozwazania rozpoczyna wątek poświecony nowym wyzwaniom, jakie stoją przed logopediąw XXI wieku, glownie w odniesieniu do tzw. krajow rozwijających sie. W ostatniej cześci artykuluzostaly opisane wskazania dla dzialan sluzących wspieraniu sprawności jezykowej i komunikacyjnejseniorow, ktore bazują na doświadczeniach terapeutycznych autorki. Osobne miejscepoświecono charakterystyce wybranych aspektow starzenia sie oraz wplywowi czynnikow socjokulturowychna poznawcze funkcjonowanie seniorow.

Zeszyty Wiejskie

Źrodłem rozważań są etnograficzne obserwacje, ktore poczyniłam w Lanckoronie, jednej z najbardziej rozpoznawalnych i popularnych miejscowości Małopolski. Do ich tworzenia i interpretacji wybrałam autoetnograficzną perspektywę jako najbardziej adekwatną do mojej sytuacji badawczej – etnologa mającego osobiste związki z analizowaną rzeczywistością społeczno-kulturową. Lanckorona jest przykładem ścierania się przychodzących z zewnątrz elementow nowoczesnych z tradycyjnymi, ktorych wypadkową jest odmienne doświadczanie, przeżywanie i wartościowanie przestrzeni lokalnej. Prowadzi to do kulturowych napięć ujawniających się w relacjach: autochtoni – przybysze – turyści. W tym kontekście rozważam swoj status w Lanckoronie.

2012

oraz mgr Agnieszka Skowrońska-Pućka (sekretarz konferencji). W obliczu destrukcji tradycyjnych, pierwotnych grup wsparcia społecznego, człowiek (niezależnie od etapu rozwoju) i rodzina pozostają z wieloma problemami w toku swojej biografii sami, będąc zmuszonymi do poszukiwania pomocy, wsparcia i porady, coraz częściej świadczonej przez instytucje pomocowe oraz reprezentujących je "fachowców od doradzania, służenia pomocą i wsparciem" -coachów, mentorów, pedagogów, psychologów, terapeutów, doradców, opiekunów, pracowników socjalnych itp., którzy wkraczają w życie beneficjenta pomocowych działań na wszystkich jego etapach. Analgetyczna kultura zakreśla coraz szersze kręgi. Konferencja stanowiła odpowiedź środowiska pedagogów oraz pozostałych przedstawicieli nauk społecznych na lawinowo narastające zapotrzebowanie na pomoc psychopedagogiczną i wsparcie społeczne w świecie permanentnych, dynamicznych przeobrażeń, w płynnej, niedookreślonej, ryzykownej rzeczywistości stałego wielowektorowego postępu, za którym nie sposób nadążyć, którego nie sposób przewidzieć i zaplanować, w coraz bardziej skomplikowanej codzienności, w której relatywizacja wartości, socjalizacyjne przetasowania nie ułatwiają życiowych wyborów i egzystencjalnych decyzji. Zorganizowanie konferencji, stanowiącej płaszczyznę wymiany doświadczeń teoretyków i praktyków zajmujących się tworzeniem warunków i świadczeniem pomocy dzieciom, młodzieży, rodzinom w sytuacjach bezradności, życiowych zagrożeń, utrudnień, zarówno związanych z codziennym funkcjonowaniem, jak i szeregiem problemów rozwojowych i socjalizacyjnych, stało się podstawowym założeniem organizatorów. W tym cyklicznym przedsięwzięciu udział wzięli naukowcy i praktycy reprezentujący wiele (ponad 30) ośrodków akademickich oraz instytucji pomocowych z całej Polski. To już drugie tego typu przedsięwzięcie organizatorów. Wcześniej, 16 kwiet-STUDIA EDUKACYJNE NR 22/2012

Biografistyka Pedagogiczna, 2023

In the article, the author analyzes the dissertations of the Silesian pedagogue in the current of pedagogical biographies. It justifi es how important it is to notice the evolution of changes in the research approach of a representative of humanistic pedagogy from the University of Silesia. For three decades, he has been conducting interesting research on the pedagogy of culture, its reception and possible application in contemporary school pedagogy. Thanks to the studies of Krzysztof Maliszewski's scientifi c dissertations, we learn about the transition from the renaissance of the pedagogy of the wartime reform, through pedagogy as a laboratory of culture, to existential pedagogy in the era of societies with social and educational crises.

2018

Streszczenie: W artykule wskazano na znaczenie zarządzania wiekiem we współczesnych organizacjach. Zwrócono uwagę na takie obszary zarządzania wiekiem, jak elastyczne formy pracy, działania w zakresie zdrowia i dobrego samopoczucia oraz przesunięcia między stanowiskami w zagranicznych firmach. Celem niniejszej publikacji jest wskazanie na rozwiązania w zakresie zarządzania wiekiem stosowane w zagranicznych firmach, które mogą być wdrożone w polskich przedsiębiorstwach.