Arap Şiiri Antolojisi Mufaddaliyyât

2024

Klasik Arap edebiyatında yer alan şiir antolojileri, Arapçanın zenginliğini ve gücünü sergileyen önemli edebi eserler olarak değerlendirilebilir. Bu antolojiler, barındırdıkları çeşitli ve çok sayıda şiir sayesinde, geçmişten günümüze Arap kültürünün ve dilinin anlaşılmasında mühim bir role sahiptir. Ayrıca, bu eserlerin birçoğu birer antoloji olmanın ötesinde içerdiği şiirlerin birincil kaynağı olması nedeniyle, Arapçanın gramer yapısını ve kelime hazinesini koruyan önemli edebiyat malzemeleri olarak nitelendirilebilir. Bu bağlamda, çalışmada klasik Arap şiirinde antoloji kavramı, tanımı, tarihçesi ve türleri gibi konular ele alınmıştır. Ayrıca, bu dönemde antoloji geleneğinin bir göstergesi olarak belli başlı şiir antolojileri, kronolojik sıraya göre tür, amaç ve yöntemleri hakkında bilgi verilerek tanıtılmıştır. Antolojilerin tanıtımında büyük ölçüde ilgili eserlerin mukaddimelerinden faydalanılmıştır. Böylece, klasik Arap edebiyatında şiir antolojisi geleneğinin yeri ve önemi vurgulanmıştır.

Kafkas Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2020

While elegy, one of the oldest themes of Arabic poetry was a part of classical ode in the early periods, it has become an independent genre and divided into sections within itself in the historical process. Elegies, consisting of sections of crying, praise and patience, can be regarded as conditional poems because they are mastered against death or loss. The role of mourning customs and women of Jahiliyya in shaping the elegies, which have many examples in Arabic literature, is so important. Mersiye poems, which gained a religious identity in the Sadru'l-Islam period, have also gained diversity in terms of subject since this period. It can be said that the elegies, which were shaped by the influence of politics during the Umayyad period, have completed their formation during the Abbasid period. The elegies, which had a narrow frame in terms of subject in the early periods, expanded this frame in the historical process and even made animals and inanimate beings subject to them. In this article, the formation, development and change of mersiye poetry in the last period are discussed.

Tastir in Arabic Poetry of the Ottoman Period The most important issue which attracts notice in Arabic Poetry of the Ottoman Period is the use badi arts immensely. The poets have given the famous badi arts in the former periods a place in their poems. On the other hand they have improved new arts and they have made a contribution to Arabic Literature. In this article the issue of tastir in Arabic poem is handled from different viewpoints. Firstly, the usage of the tastir in classical poetry and in its sources is mentioned, and then, the conceptual meaning of tastir in Arabic Poetry of the Ottoman Period is discussed. After that the techniques which had used by poets in their poetries is indicated. Separately, the positive and adverse effects of tastir in the meaning of poetries is regarded. And lastly, the tastir is compared with some arts like tadmin and muarada.

TurkishStudies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 2015

Makalemizde, Avrasya Sanat Kültür ve Edebiyat Derneği ve SahilKitap Yayınlarının Türk Dünyası edebiyatına kalıcı armağan olan iki ciltlik AVRASYA ŞAİRLERİ ANTOLOJİSİ kitabının tanıtımı, eleştiri ve değerlendirilmesi yapılacaktır. Makalemizde ilk önce bu antolojinin hazırlanma ve yayınlanma amacı belirtilecek ve daha sonra antolojinin içeriği, dili, üslubu hakkında bilgiler verilecektir.

2023

Beyitlerin tercümelerinde Mücahit Küçüksarı'nın Osmanlı Dönemi Şairlerinden Mustafa et-Terzî ve Şiirleri adlı kitabından yararlanılmıştır. İKİNCİ BÖLÜM MUHAMMED EL-MAHMÛDÎ'NİN ŞİİRLERİNDE MUHTEVÂ ÖZELLİKLERİ Yapılan araştırmalar sonucunda Muhammed el-Mahmûdî'nin 35 şiiri tespit edilebilmiştir. Tamamı Muhibbî'nin Zeylü Nefhati'r-rayhâne ve Murâdî'nin Silkü'd-dürer isimli eserlerinde yer alan bu şiirlerin büyük bir bölümü şairin kendisi için açılan başlığın altında yer almakla birlikte bazıları diğer şairlerin şiirlerinin verildiği bölümlerde dağınık halde bulunmaktadır. Muhammed el-Mahmûdî'nin şiirleri konu olarak medih, gazel, ihvâniyyât, vasıf, şikâyet, mersiye ile Peygamber methiyesi ve münacaattan müteşekkil dînî şiirden oluşmaktadır. Toplamı 35 olan şiirlerin 10 tanesini gazel şiirleri oluşturmaktadır. Gazelin ardından en çok şiir yazdığı konu olarak 8'er tane ile ihvâniyyât ve vasıf temaları gelmektedir. Geriye kalan 9 şiirin ise 4'ü medih, 2'şer tanesi dini şiir ve şikâyet ve 1'i de mersiye muhtevasıyla yazılmıştır. Söz konusu şiirlerin konulara göre dağılımı ve beyit sayılarını daha net görmek adına tablo halinde vermek isabetli olacaktır.

eskieserler.com

Bu makalede, Arap Edebiyatındaki edebi sanatlar içerisinde önemli bir yeri bulunan istiarenin ortaya çıkışı ve bu sanatın, yirminci yüzyılda Arap dünyasında tanınan üç şairin şiirlerindeki yansımalarının modernizm kavramıyla ilişkileri ele alınmıştır.

2024

Bu çalışma, kadim Arap şiirinin önemli antolojilerinden biri olan Mufaddaliyyât’ın derlenme süreci ve kaynaklık değerini ele almaktadır. Mufaddaliyyât, Mufaddal ed-Dabbî (ö. 178/794) tarafından derlenen ve Muallakât’tan sonra oluşturulan ikinci büyük şiir antolojisi olarak bilinmektedir. Çalışmada antolojinin kaside ve beyitlerinin sayısı, derleyicisi hakkındaki rivayetler ve ihtilaflar, dil bilimsel katkıları, ravileri ve şerhleri gibi başlıklarla eserin İslam literatüründeki yeri ve önemi detaylı bir şekilde incelenmiştir. Mufaddaliyyât’ın antoloji geleneği içerisindeki yeri, Muallakât ile karşılaştırıldığında, kendine özgü seçim ve düzenleme süreciyle dikkat çekmektedir. Mufaddal ed-Dabbî’nin eleştirel süzgecinden geçerek seçilen kasideler, antolojinin edebi değerini ve şiir antolojileri arasındaki önemini arttırmaktadır. Ancak, antolojinin içerisindeki kasidelerin ve beyitlerin sayısı üzerine farklı rivayetler bulunmaktadır. Bu farklılıklar, antolojinin derlenme sürecinin ne kadar karmaşık olduğunu ve zamanla değişikliklere uğradığını göstermektedir. Genel olarak, Mufaddaliyyât’ın derlenme süreci, antolojinin oluşturulmasında izlenen yöntem ve seçilen şiirlerin kriterleri hakkında farklı rivayetler aktarılmaktadır. Bu rivayetlerin bir kısmı, Mufaddal ed-Dabbî’nin Halife Mehdî-Billâh (ö. 169/785) için eğitim amacıyla 80 kaside seçtiğini ve bu kasidelerin zamanla 128’e çıkarıldığını belirtirken diğer bir kısmı antolojinin derlenmesinde İbrahim b. Abdullah’ın (ö. 145/763) önemli bir rol oynadığını ve onun seçtiği kasidelerin Mufaddal ed-Dabbî tarafından kullanıldığını iddia etmektedir. Bu farklılıklar, antolojinin derlenme sürecinin karmaşıklığını ve farklı bakış açılarını yansıtmaktadır. Rivayetler arasındaki bu çeşitlilik, antolojinin tarihi gelişimini ve çeşitli dönemlerde nasıl algılandığını anlamak açısından önemli görülmektedir. Mufaddaliyyât, içerdiği kasidelerin birincil kaynağı olması ve bu kasidelerdeki beyitlerin çeşitli klasik eserlerde şevâhid olarak kullanılması nedeniyle büyük bir öneme sahiptir. Antoloji, Arap edebiyatının önemli metinleri arasında yer almakta ve edebi değerinin yanı sıra dil bilimsel katkıları ile de İslam literatürüne önemli bir edebiyat malzemesi olarak kendini göstermektedir. Antolojide yer alan beyitler, birçok temel kaynakta istişhâd için kullanılmış olup, bu durum antolojinin güvenilirliğini ve kaynaklık değerini pekiştirmektedir. Mufaddaliyyât, çeşitli araştırmalarda antolojinin içerdiği şiirlerin dilsel özellikleri, kullanılan temalar ve şairlerin edebi üslupları gibi unsurlar üzerinden incelenmiştir. Bu çalışmada ise, Mufaddaliyyât’ın derlenme sürecine dair rivayetler betimsel içerik analizi yöntemiyle birincil kaynaklardan doğrudan aktarılmış ve açıklanmıştır. Antolojinin derleyicisi hakkındaki çeşitli rivayetler ve görüşler detaylı bir şekilde incelenerek, bu rivayetlerin doğruluğu ve güvenilirliği değerlendirilmiştir. Ayrıca, antolojideki beyitlerin çeşitli klasik eserlerdeki kullanım istatistikleri sunularak eserin Arap dili ve edebiyatı ve Temel İslam Bilimleri alanlarındaki önemi vurgulanmıştır. Araştırma Mufaddaliyyât’ın kapsamlı bir şekilde anlaşılmasına olanak tanıyarak, Arap edebiyatındaki yerini daha geniş bir perspektiften değerlendirilmesini sağlamayı amaçlamaktadır. Böylece çalışmanın, Mufaddaliyyât’ı daha geniş kitlelerce tanınmasına ve anlaşılmasına katkı sağlaması ve üzerine yapılacak yeni çalışmalar için yol gösterici olması umulmaktadır. Sonuç olarak Mufaddaliyyât, klasik Arap edebiyatının önemli şiir antolojilerinden biri olarak İslam litaratüründe büyük bir öneme sahiptir. Muallakât’tan sonra derlenen ikinci şiir antolojisi olan Mufaddâliyyât derleyicisinin bizzat seçtiği şiirlerden oluşmaktadır ve Arap edebiyatında daha önce denenmemiş bir yöntemle hazırlanmıştır. Bu bağlamda, klasik Arap edebiyatında ilk şiir antolojisinin Muallakât olduğu söylenebilirken, şiir antolojisi geleneğinin Mufaddâliyyât ile başladığı ifade edilebilir. Kaynaklarda, Mufaddâliyyât’ta yer alan kasidelerin tamamının mı yoksa yalnızca bir bölümünün mü Mufaddal ed-Dabbî tarafından seçildiği konusunda çeşitli ihtilaflar bulunmaktadır. Bununla birlikte, antolojinin en güvenilir rivayeti olarak kabul edilen Enbarî şerhinin mukaddimesi dikkate alındığında, bu kasidelerin derleyicisinin Mufaddal ed-Dabbî olduğunu belirten rivayet ve görüşlerin daha doğru olduğu anlaşılmaktadır. Ancak derleyicisi her kim olursa olsun Mufaddaliyyât’ın içerisindeki beyitlerin İslam literatüründeki birçok önemli eserde istişhâd için kullanılması eserin kaynaklık değerinin ve güvenirliliğinin ne derece yüksek olduğunu göstermektedir.

2001

Arap şiiri ve hikâyecilik - Antere örneği hakkındadır.

Tasavvur-Tekirdağ İlahiyat dergisi, 2021

İntihal: Bu makale, ienticate yazılımınca taranmıştır. İntihal tespit edilmemiştir. Plagiarism: is article has been scanned by ienticate. No plagiarism detected.

Doğu Esintileri, 2021

Çocuk şiiri çocuğun zihinsel, duygusal, psikolojik ihtiyaçlarını karşılayan onu edebî, sanatsal ve kültürel açıdan geliştiren seçkin bir edebi türdür. Yaratılışın başlangıcında ninni ile temelleri atılan çocuk şiiri 20. yy'dan sonra kendi ilkelerini ve özelliklerini belirledi. Çocuğa 'gelecek' olarak bakan modern pedagojik yaklaşımlar ışığında eğitsel bir bakış açısı kazanarak özgün bir tür olarak karşımıza çıktı. et-Tahtâvî modern çocuk şiirinin ilk örneklerini yazarak sadece ülkesi Mısır'da değil tüm Arap coğrafyasında bu türün lideri oldu. Ardından Osman Celâl, Ahmed Şevkî, İbrahim el-Arab gibi Mısırlı şairlerin öncülüğünde Arap dünyasında hızla yayıldı. Suriye'de 1950 öncesinde milli hareketlenmenin payıyla büyük gelişme gösteren çocuk şiirinde, Süleyman el-İsa bir asıra yakın ömründe neredeyse çocuklara yazılmamış bir konu bırakmamıştır. Çocuk şiiri Arap coğrafyasında büyük ilgi görmüş, içerik olarak zengin bir edebi tür haline gelmiştir. Vatan, aile, okul, hayvan, intifada ve direniş, mülteci kampları, eğitsel şiirler, mizahi şiirler, dini ve ahlaki değerler içerikli şiirler bu çalışmada ele alınmış konulardandır.