Obraz polskich graczy tekstowych MMORPG : raport z badań

Wielogłos, 2013

This article discusses the transition of science fiction literature over the last twenty five years and the specificity of this literature in relation to contemporary Polish prose. It deals also with the phenomenon of certain writers leaving the ghetto of sci-fi and fantasy prose and being introduced into the mainstream literature and their influence on the condition/position of Polish literature.

Roczniki Humanistyczne, 2015

Manipulizm, którego nazwa nawiązuje do tytuáu pracy zbiorowej The Manipulation of Literature 1 , napisanej przez badaczy propagujących tzw. zwrot kulturowy 2 w przekáadoznawstwie, bada wszystko to, co wpáywa na ksztaát tekstu przekáadu oraz pracĊ táumacza. Analizuje uwikáania translacji w róĪnorakie "struktury wáadzy, interesy narodowe, systemy religijne oraz ekono-miĊ, których dziaáaniom na róĪnych páaszczyznach podlega táumacz" 3. Czoáowy przedstawiciel szkoáy manipulistów, André Lefevere, w ksiąĪce Translation-History-Culture: A Sourcebook 4 opisywaá i podawaá wielorakie przykáady manipulacji przekáadem, m.in. poprzez swoiĞcie pojĊte 5 ideologie, patronat, tradycje artystyczne krajów docelowych oraz ich obyczajowoĞü.

Teksty Drugie, 2019

Homo Ludens, 2009

Komunikacja międzykulturowa odbywa się poprzez styczność odmiennych od siebie rzeczywistości społecznych i schematów interpretacyjnych. Zjawisko to można opisać w terminach gier, poprzez zestawienie odmiennych oczekiwań uczestników co do przebiegu sytuacji komunikacyjnych. Przewidywalność definicji sytuacji i jej przebiegu oraz ról uczestników jest kluczowa dla zapewnienia prawidłowego przebiegu komunikacji. Przykłady przewidywalności i nieprzewidywalności zostały omówione w kontekście polsko-japońskiej komunikacji międzykulturowej. Zanalizowano je w terminach rozszerzonej funkcji fatycznej języka.

Dziennikarstwo i Media, 2018

The media image of terrorism — a study design and results of pilot studiesThe article presents a concept of a study focusing on the mediatisation of terrorism. The author seeks to capture how the media construct define terrorism; she looks the selection of events which the media consider to be acts of terror as well as ways of hierarchising them. On this basis she attempts to reconstruct the media image of terrorism and terrorists. Her analysis begins with Niklas Luhmann’s concept of mass media, according to which in contemporary mediatised societies the media are the basic source of information about the world. They represent and construct particularly those areas of life we cannot reach directly. In the study the author used techniques and methods applied in corpus research and making it possible to analyse key words appearing in media materials concerning terrorism as well as lexemes used to describe the notions of “terrorist” and “terrorism”.

1992

W ostatnich latach wzrasta w społeczeństwie naszych południowych sąsiadów zainteresowanie nieliterackimi warstwami jeżyka czeskiego - socjolektami, szczególnie slangami (środowiskowymi oraz zawodowymi). Przyglądając sie leksykalnej tkance czeskiego jeżyka potocznego, tzw. "hovorové češtiny”, można zauważyć, że coraz wiecej miejsca w tym jeżyku zajmuje nazwy nowe, w pierwszej chwili niezrozumiałe i dziwne, wyrazy i konstrukcje pochodzące ze slangu studenckiego1, żołnierskiego, turystów czy trampów. Każdy kolejny kontakt z nimi uświadamia nam ich specyficzny rodowód. W różnych sytuacjach, na przykład w spontanicznie żywej wypowiedzi, brakuje nam nieraz odpowiedniego słowa i tylko "pożyczka” ze slangu młodzieżowego, kierowców lub kolejarzy pozwoli dosadnie i krótko wyjaśnić, o co chodzi

Przegląd Politologiczny, 2017

Postawy polskich dziennikarzy wobec aktorów politycznych: badania empiryczne 1 Streszczenie: Celem artykułu jest zestawienie postaw polskich dziennikarzy wobec aktorów politycznych deklarowanych w ankietach (role perception) z faktycznymi działaniami podejmowanymi przez dziennikarzy wobec polityków w przygotowywanych przez nich materiałach informacyjnych (role performance). Wyniki badań ankietowych ujawniają istotne różnice pomiędzy poszczególnymi pokoleniami polskich dziennikarzy. Z rolą watchodoga utożsamia się przede wszystkim pokolenie podejmujące pracę w okresie zmiany ustrojowej, podczas gdy najmłodsze pokolenie-choć uważa tę rolę mediów za ważną-samo nie jest zainteresowane jej pełnieniem. Analiza zawartości mediów potwierdza dużą wagę przywiązywaną przez polskich dziennikarzy do monitorowania działalności prowadzonej przez aktorów politycznych. Badania dostarczają jednocześnie danych potwierdzających wysoki poziom paralelizmu politycznego polskiego systemu medialnego. Słowa kluczowe: dziennikarze, aktorzy polityczni, postawy, poglądy polityczne, model watchdoga Wprowadzenie P odstawą badań nad relacjami dziennikarzy i aktorów politycznych były przez wiele lat koncepcje takie jak cztery teorie prasy (Siebert, Peterson, Schramm, 1956), czy też koncepcja czterech wymiarów powiązań mediów z polityką (Blumer, Gurevitch, 1995). Współcześnie badacze posiłkują się głównie koncepcją trzech modeli mediów i polityki w ujęciu porównawczym sformułowaną przez D. Hallina i P. Manciniego w pracy opublikowanej w 2004 r. Co prawda, nie wszyscy zgadzają się z przypisaniem do poszczególnych modeli (liberalnego, demokratycznego korporacjonizmu i spolaryzowanego pluralizmu) określonych państw (Brüggemann, Engesser, Büchel, Humprecht, Castro, 2014), niemniej jest to praca stanowiąca punkt odniesienia dla szeregu nowych badań nad relacją pomiędzy systemem politycznym a systemem medialnym (Dobek-Ostrowska, 2010; 2011; 2012), również tych prowadzonych ponownie pod kierunkiem D. Hallina i P. Manciniego (2012). Jednym z kluczowych pojęć tej koncepcji jest paralelizm polityczny-rozszerzona koncepcja paralelizmu partyjno-medialnego, o którym pisali już wcześniej C. Seymour-Ure (1974) oraz J. G. Blumer i M. Gurevitch (1975), czyli stopień odzwierciedlenia systemu politycznego przez system medialny (Hallin, Mancini, 2007, s. 26-30). Paralelizm polityczny-w ujęciu D. Hallina i P. Manciniego-przejawia się w zawartości mediów, połączeniu organizacyjnym pomiędzy mediami i partiami politycznymi, skłonności pracowników do podejmowania aktywności w sferze politycznej lub podejmowania przez

2017

Motywacją do przeprowadzenia badań, które pozwoliłyby opisać wybrane pozytywne zasoby i autentyczne przywództwo wśród polskich liderów, był ich brak w obszarze inteligencji emocjonalnej, orientacji pozytywnej i autentycznego przywództwa wśród menedżerów. W przedstawianych analizach inteligencja emocjonalna i orientacja pozytywna rozumiane są jako pozytywne zasoby osobiste lidera, z których pierwsza dotyczy umiejętności rozpoznawania, kontrolowania i wykorzystywania informacji emocjonalnych w myśleniu i działaniu, a druga-obejmuje sądy o sobie, swoim życiu i przyszłości. Badanie, poza pierwszym opisem grupy menedżerów, zostało zaprojektowane, by sprawdzić przypuszczalny związek wskazanych zasobów osobistych z przywództwem autentycznym-procesem, który odwołuje się do pozytywnych zasobów lidera i jednocześnie-do wysoko rozwiniętego kontekstu organizacyjnego. Autentyczny przywódca poprzez wpływanie na samoświadomość i pozytywne zachowania stymuluje rozwój zarówno swój, jak i swoich współpracowników. Uzyskane wyniki świadczą o tym, że zarówno inteligencja emocjonalna, jak i orientacja pozytywna jest związana ze wszystkimi wymiarami autentycznego przywództwa (samoświadomością, transparentnością, otwartością na informacje i etycznością/moralnością). Oznacza to, że zasoby osobiste przywódcy mają związek z jego autentycznymi postawami i zachowaniami. Słowa kluczowe: zasoby osobiste (personal resources), rozwój (growth), autentyczne przywództwo (authentic leadership), inteligencja emocjonalna (emotional intelligence), orientacja pozytywna (positive orientation) Wprowadzenie Autentyczne przywództwo jest przykładem nowego-etycznego-paradygmatu przywództwa (Dinh i wsp., 2014), w którym ważną rolę odgrywają emocje w organizacji, subiektywizm oraz kontekst organizacyjny (Ciuk, 2016). Zainteresowanie Mateusz Paliga, Anita Pollak Inteligencja emocjonalna, orientacja pozytywna i autentyczne przywództwo wśród polskich menedżerów. Doniesienie z badań ZZL(HRM)_2017_5(118)_M_Paliga_A_Pollak_123-139 Wszelkie prawa zastrzeżone. Każda reprodukcja lub adaptacja całości bądź części niniejszej publikacji, niezależnie od zastosowanej techniki reprodukcji (drukarskiej, totograficznej, komputerowej i in.), wymaga pisemnej zgody Wydawcy.

2021

Od połowy XX wieku socjologia sportu jest formalnie uznawaną subdyscypliną socjologii. Jednak zainteresowanie badaczy społecznym wymiarem sportu i kultury fizycznej ma znacznie dłuższą historię. Peter Donnelly wśród prekursorów wymienia Thorsteina Veblena, George'a Simmla, Herberta Spencera, George'a Meada i innych wybitnych przedstawicieli nauk społecznych. Podkreśla, że Heinz Risse w książce Soziologie des Sports z 1921 r. przedstawia pierwszą konkretną deskrypcję sportu jako odrębnego socjologicznego pola badań [Donnelly, 2006]. Dynamiczny rozwój subdyscypliny w początkach jej instytucjonalizacji odbywał się przy znaczącym udziale badaczy z Polski [Donnelly, 2005]. Niestety, te chlubne tradycje nie są kontynuowane, przynajmniej nie na znaczącą skalę i nie w kręgach socjologii uniwersyteckiej. Poza nielicznymi wyjątkami (np. regularne konferencje i działalność publikacyjna Salezjańskiej Organizacji Sportowej) trudno dzisiaj mówić o żywotności polskiej socjologii sportu, szczególnie pod względem realizowanych badań. Jedynie zjawisko kibicowania oraz widowni sportowej jest obszarem badawczym stosunkowo często penetrowanym przez polskich socjologów. Przy tym refleksja dotyczy głównie kibiców piłki nożnej, a w szczególności ich zachowań dewiacyjnych i dysfunkcyjnych z punktu widzenia społeczeństwa. W ostatnich latach ukazało się kilka monografii podejmujących tę problematykę [Piotrowski, 2000; Kowalski, 2002; Dudała, 2004], jak również duża praca analizująca zjawiska rytuałów związanych z kibicowaniem w perspektywie kulturowej brought to you by CORE View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk

2019

PAWEŁ KUCA, ZBIGNIEW CHMIELEWSKI 2. ZNACZENIE DZIAŁAŃ KOMUNIKACYJNYCH DLA STRUKTUR KOŚCIELNYCH U podstaw przeprowadzonych badań leżało przekonanie, że Kościół jak każda organizacja powinien prowadzić politykę informacyjną. Zadanie to powinno być realizowane przez struktury kościelne na każdym poziomie organizacyjnym, w tym na poziomie parafii, które są najbliżej wiernych. Profesjonalnie prowadzone działania komunikacyjne mogą mieć też wpływ na relacje parafii z wiernymi. Działania ewangelizacyjne mogą być prowadzone nie tylko w kościele, ale wszędzie gdzie są ludzie, także z wykorzystaniem np. mediów 2. Polityka komunikacyjna struktur kościelnych stawała się już przedmiotem analizy naukowej, była też tematem poruszanym przez kościelnych hierarchów. Chodzi w tym kontekście zarówno o świadomość korzyści wynikających z profesjonalnych działań komunikacyjnych, jak również o możliwości wynikające z rozwoju technologicznego w obszarze komunikacji. Warto przywołać tu m.in. kard. Crescenzio Sepe, arcybiskupa Neapolu, który zwracał uwagę, że Kościół powinien być aktywny w sferze komunikowania i mógłby się ustrzec wielu błędów, które popełnił "gdyby stał na wysokości zadania, jakim jest komunikacja" 3. Zasady obecności Kościoła na "informacyjnej autostradzie" analizował K. Marcyński. Zwracał on uwagę, że komunikowanie się Kościoła przez media i jego bycie w mediach jest związane z tym, na ile Kościół jest jednocześnie obecny w "żywych, osobowych relacjach". Im kontakt bezpośredni jest większy, tym większa może być obecność w mediach. Ale też jednocześnie autor ten podkreśla, że jeśli Kościół chce być "słyszany w przestrzeni społecznej", musi istnieć na informacyjnej autostradzie, np. w Internecie, ponieważ tam obecnie funkcjonują ludzie 4. Na możliwość wykorzystywania w procesach ewangelizacyjnych popularnych sieci społecznościowych zwracała uwagę M. Przybysz. Jej zdaniem, jest to szansa Kościoła na dotarcie do młodych osób, które spędzają dużo czasu, korzystając z takich mediów. Jednak aby te działania były skuteczne z punktu widzenia Kościoła, muszą być prowadzone w profesjonalny sposób 5. Na znaczenie marketingu kościelnego zwracał też uwagę S. Gawroński. Jego zdaniem, z jednej strony może się to przyczynić do wzrostu liczby aktywnych wiernych. Z drugiej strony może mieć też wpływ na przeciwdziałanie procesom słabnącego zaangażowania religijnego Polaków 6 .

Biuletyn Uniejowski

Tomasz z Uniejowa, notariusz publiczny i pleban w Wieleninie, należał do środowiska mieszczańskich „litterati”, czyli ludzi, którzy na co dzień posługiwali się pismem. W artykule ukazano znane źródłowo fragmenty z jego życia na tle środowiska w którym działał i jego relacje z otoczeniem.

Archiwum Kryminologii, 1998

1. Burglary is a serious offense which particularly affects the victim. It often has more one victim, and its effects react on ihe entire family and broader community. For the victim, its important element is not only the loss of and possibly damage to property, but also violation of privacy and of the related feeling of safety. The survey discussed in the paper was conducted in 6 cities in the following countries: Germany - Monchengladbach; Poland - Warsaw and Lublin; Hungary - Miskolc; and United Kingdom - Plynouth and Salford. Discussed here will be mainly the findings obtained in Warsaw and Lublin, and data from the rest of the sample will be referred to on some issues only. The survey focused on the following issuess: 1/ circumstances of the offense and losses suffered by the victims; 2/ respondents' attitudes to the police and appraisal of police work in their case; 3/ assistance received, self-organization, steps undertaken by the victims to prevent further burglaries; 4/...

Poradnik Językowy, 2019

Linguistic landscape of contemporary Poland: back to the future? The situation of the Polish language, approached from the perspective of the today’s language policy, is stable. New phenomena include emancipation of dialects (particularly Silesian ones) and large-scale appearance of languages used by immigrants from the East: Ukrainian, Russian, and Belarusian (including their vernaculars: Surzhyk, Prostorieche, Trasianka). Perhaps the Polish language as realised by such immigrants, that is similar to old varieties of Borderland Polish, will become an integral part of the linguistic landscape of Poland.

Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka, 2018

Seksting jest formą wymiany prowokatywnych i seksualnie sugestywnych treści (zdjęć, filmów lub wiadomości) za pomocą wiadomości tekstowych lub internetu. Badania wskazują na to, że seksting jest zachowaniem ryzykownym, często związanym z przymusem, które może mieć związek ze zdrowiem psychicznym. Celem badania było sprawdzenie, czy cechy osobowości, takie jak psychopatia, makiawelizm i narcyzm (tzw. ciemna triada), przewidują zachowania związane z sekstingiem. Przebadano grupę 314 młodych Polaków w wieku 16-19 lat. Uzyskane wyniki wskazują, że młodzi Polacy angażują się w zachowania związane z sekstingiem, a częstotliwość takich zachowań jest związana z osobowością i płcią osoby badanej. Osoby, które wysyłały więcej sekstingu, charakteryzowały się wyższym poziomem makiawelizmu i niższym poziomem psychopatii. Co do otrzymywania prowokatywnych i seksualnie sugestywnych treści, to osoby o wyższym poziomie makiawelizmu otrzymywały ich więcej. Niniejsze badania wskazują na związek osobowości z wysyłaniem i otrzymywaniem seksualnie sugestywnych i prowokatywnych treści.